16 Axolotl-kleurvariaties met afbeeldingen + genetica uitgelegd! - Verzorgingsgidsen voor hagedissen (2024)

Axolotls zijn interessante dieren en prachtige huisdieren. Net als bij veel andere reptielen en exotische huisdieren die in gevangenschap worden gehouden, betekent dit dat selectief fokken heeft geresulteerd in veel andere axolotl-kleurvariaties dan het ‘wildtype’. In dit bericht vind je axolotl-kleurvariaties met afbeeldingen en morph-types, leer je meer over genetica en hoe wildtype axolotl eruit ziet.

Houd er rekening mee dat er geen andere ondersoorten van axolotl bestaan. Axolotl-kleurvariaties worden bereikt door selectief fokken (het kruisen van axolotls van verschillende kleuren).

De belangrijkste axolotl-kleurvariaties en -vormen die er bestaan

1. Wildtype
2. Goud
3. Albino
4. Leucistisch (Lucy)
5. Gespikkelde Leucistische, Dirty Lucy of Harlekijn Leucistische
6. Zwart (melanoïde)
7. Gevlekt
8. Koper of olijf
9. Groen fluorescerend eiwit of GFP
10. Hersenschim
11. Mozaïek
12. Zilver Dalmatiër, of lavendel
13. Hoge Iridofoor
14. Rood fluorescerend eiwit, RFP
15. Glimworm
16. Raadsel

#1: Wildtype

Axolotls die in het wild voorkomen, hebben verschillende tinten bruin en vaak groen, en zijn niet wit of licht van kleur. De wildtype kleur varieert van groen, donkerbruin tot donkerbruin. Ze kunnen ook groenachtig en grijs van kleur zijn. Hun buiken zijn meestal lichter van kleur – vaak grijs.

Bovendien hebben ze vaak spikkels op verschillende delen van hun lichaam. De meeste jonge wilde axolotls zijn donker en kunnen lichter worden naarmate ze ouder worden. Bij de meeste volwassenen kunnen de tenen ook bleek van kleur worden naarmate ze ouder worden.

De kleur van de wildtype axolotl komt voor in glanzende plekken op de huid, waardoor ze gaan gloeien en mogelijk helpen bij het camoufleren. Hun ogen zijn blauw of donker van kleur, met een gele of gouden ring eromheen.

Wildtype axolotl-kieuwen zijn ook donker van kleur. Een interessant feit over wildtype axolotls is dat hun donkere kleur het meest geschikt is om in het wild te overleven.

Dat komt omdat ze beter kunnen camoufleren, terwijl lichtgekleurde exemplaren beter zichtbaar zijn voor roofdieren. Ook groeien wildtype axolotls over het algemeen sneller en beter, en hebben ze meestal een betere eetlust.

#2: Gouden (Gouden Albino)

Goudkleurige axolotls zijn werkelijk prachtig en hebben een gouden tint op hun huid. Hun kleur varieert van witachtig, perzikachtig, bleek goud tot duidelijker geel. Goudkleurige axolotls hebben geen spikkels of stippen op hun huid, maar dit kan soms variëren. Gouden axolotls zijn een variant van albino's.

Een gouden axolotl heeft roze/kleurloze ogen en glanzende huidvlekken op het lichaam, die op goud lijken (ook in hun ogen). Kieuwen zijn perzikkleurig. Een ander interessant feit is dat bij volledig volwassen gouden axolotls hun tenen zwart worden. Hun zolen kunnen ook modderig van kleur worden.

Genetica:Recessieve eigenschap – variatie van albinisme. Ze hebben alleen xanthoforen (en soms iridoforen), vandaar de gele kleur. Ogen en huid hebben geen donkere pigmentatie/kleur.

#3: Albino

Albino axolotls hebben geen kleur, omdat ze geen melanine hebben die de huid zijn kleur geeft. Hierdoor zijn albino-axolotls erg lichtroze van kleur (doordat de bloedvaten door de zeer lichte huid heen zichtbaar zijn), en zijn hun ogen ook roze. Sommige albino-axolotls zijn crème tot lichtgeel van kleur.

Als een albino-axolotl gestrest of geïrriteerd is, kan zijn huid rozer worden als gevolg van een verhoogde bloedstroom/druk. Bovendien zal een albino-axolotl door een gebrek aan pigment geen vlekken op het lichaam krijgen. Hun kieuwen zijn echter rijk roze van kleur, wat een prachtig kleurcontrast geeft.

Net als bij gouden morph axolotls, ontwikkelen albino axolotls een donkere kleur op hun tenen wanneer ze geslachtsrijp zijn. Helaas kunnen albino-axolotls een slechter gezichtsvermogen hebben dan andere soorten, waardoor het voor hen moeilijker wordt om te ‘jagen’.

Genetica:Albinisme is een recessieve eigenschap, die wordt overgeërfd als beide ouders het gen hebben (gebrek aan pigmentproducerende cellen).

# 4: Leucistisch of Lucy

Leucistische axolotls zijn mogelijk een van de meest populaire kleurvarianten om in gevangenschap te houden. Ze zijn lichtroze van kleur en krijgen, net als albino's, meer roze kleur als er bloedstroom/druk op hun huid is.

Hun kieuwen zijn helderroze van kleur, waardoor ook een prachtig kleurcontrast ontstaat, vergelijkbaar met dat van albino's.

Genetica:Recessieve eigenschap – beide ouders dragen dit gen, dat zorgt voor een donkere en gele kleur (melanoforen en xanthoforen) aan hun ogenalleen, maar kan ook rond het hoofd en het lichaam voorkomen, vooral met de leeftijd.

# 5: Gespikkelde Leucistische, Dirty Lucy of Harlekijn Leucistische

Leucistische axolotls kunnen enkele spikkels ontwikkelen en hun ogen zijn donker van kleur. Sommige leucistische axolotls ontwikkelen donkerbruine of zwarte spikkels naarmate ze ouder worden. Interessant genoeg zullen de meeste van die spikkels zich rond hun gezicht bevinden.

Genetica:Hetzelfde als leucistisch, maar ontwikkelt een donkerdere kleur vanwege pigmenthoudende cellen in melanoforen.

#6: Melanoïde (zwart)

Zwarte of melanoïde axolotls zijn zwart van kleur, variërend van middelzwart tot rokerig / gitzwart. Melanoïde axolotls hebben geen glimmende plekken op hun huid en hebben ook donkere ogen. Zwarte axolotls zijn over het algemeen lichtere eters dan wildtype axolotls.

Vooral de donkere kleur is het gevolg van een recessieve eigenschap. Melanoïde axolotls zijn veel donkerder van kleur dan groenachtig/donkerbruine wildtype axolotls, en zijn mat van kleur (geen glanzende specificaties). Hun kieuwen zijn ook zwart van kleur. De meeste melanoïde axolotls zullen bleke tenen en onderkant ontwikkelen zodra ze volwassen zijn.

Genetica:Melanoïde axolotls missen iridoforen, pigmentcellen die licht kunnen reflecteren. Dit is ook een recessieve eigenschap (beide ouders moeten het gen dragen).

#7: Gevlekt

De bonte axolotl-morf is vergelijkbaar met leucistisch, maar met de aanwezigheid van donkere spikkels rond het hoofd en het lichaam. Sommige leucistische axolotls kunnen echter ook donkere vlekken rond hun lichaam ontwikkelen. Maar bij de gevlekte vorm zijn de vlekken vaak donkerder en dikker dan bij leucistische vlekken.

Deze axolotls bevatten pigment in tegenstelling tot albino's/gouden axolotls, en sommige zullen schattige spikkels op hun lichaam krijgen.

# 8: Koper of olijfgroen

Koperaxolotl is een prachtige vorm die in Australië vooral als huisdier wordt gehouden, als niet-inheemse salamandersoort. Mogelijk kunt u echter koperen axolotls te koop vinden in de VS, het VK, enkele andere landen in Europa en meer.

Koperen axolotls zijn lichtkoper tot karamel van kleur. Hun lichaam is ook bedekt met veel kleine donkere karamelkleurige spikkels, waardoor ze er heel schattig uitzien. Ze hebben donkere ogen en prachtige koperkleurige kieuwen.

Er zijn verschillende varianten van koperen axolotl-varianten, waaronder:

• Algemeen koper
• Albino-koper
• Gebronsd koper
• Melanoïde koper(heldere pupillen, gebrek aan patronen over het hele lichaam)
• Axanthisch koper(zonder gele en/of rode kleuring)
• MAC - Melanoïde axantisch koper(dieproze van kleur, met paarse en bruinachtige kieuwen)

Genetica:Recessieve eigenschap, die bij beide ouders aanwezig moet zijn om te kunnen worden geërfd. Melanine wordt niet geoxideerd, wat leidt tot huidvlekken die helderder van kleur zijn dan bij een wildtype axolotl.

#9: Groen fluorescerend eiwit, GFP

Groen fluorescerend eiwit is voor medisch onderzoek in de genetica van axolotl geïntroduceerd en is sindsdien van hun ouders op hun nakomelingen overgedragen. Het is een recessieve eigenschap, wat betekent dat het alleen overgaat als het bij beide ouders aanwezig is.

GFP-axolotls kunnen elke vorm hebben, maar dit eiwit zal ook in hun genotype aanwezig zijn. Dit eiwit zal groene fluorescentie uitstralen onder UVB- of blauw licht. Een axolotl met GFP heeft minder melanine in zijn huid (lichte huid, zoals gouden of albino axolotls), en zal meer bloei vertonen.

GFP-axolotls hebben een gemodificeerde genetica, dus worden ze in veel landen als genetisch gemodificeerde organismen beschouwd. Onderzoek het alstublieft voordat u het aanschaft, want het is mogelijk niet legaal waar u woont.

Genetica:aanvankelijk genetisch gemodificeerd, recessieve eigenschap.

#10: Chimaera en Mozaïek

Chimera- en mozaïekvormen van axolotls zijn zeldzaam en zijn te wijten aan een genetisch fenomeen dat wordt genoemdchimerisme. Van chimerisme is sprake wanneer een organisme genen bevat van meer dan één bevruchte eicel/zygoot, wat leidt tot variaties in het algemene fenotype (uiterlijk) in een embryo en vervolgens in een ontwikkeld organisme.

Bij axolotls die chimerisme ontwikkelen, zijn de eieren samengevoegd, wat heeft geleid tot een vermenging van genetisch materiaal. Een chimere axolotl zal dus verschillende kenmerken in zijn uiterlijk hebben, omdat hij meerdere genvariaties heeft geërfd.

InHersenschimEnMozaïek‘morphs’, je zult verschillende kleuringen opmerken. Kleuren kunnen in het midden worden gesplitst of alleen een gespikkeld uiterlijk rond het lichaam vertonen. En kleuren kunnen ook verschillen, afhankelijk van de kleur van hun ouders.

Genetica:Genetische mutatie resulterend in een gemengd fenotype. Kan niet worden gereproduceerd, is een genetische aandoening. Mozaïek-axolotls zijn ook het gevolg van celdelingsfouten, waarbij het genotype (genen) niet goed tot expressie komen (het fenotype is anders dan het fenotype dat had moeten worden geërfd).

#11: Mozaïek

Mozaïek axolotl-morfen hebben een combinatie van zwarte en witte kleuren op hun lichaam. Er zijn gespleten mozaïeken en axolotls van gemarmerd mozaïek.

# 12: Zilveren Dalmatiër of lavendel

Dalmatische of lavendel-axolotls zijn eigenlijk lavendelkleurig en hebben veel kleine donkere vlekken over hun lichaam.

# 13: HoogIridofoor

Hoogiridofooraxolotls produceren een grote hoeveelheid iridoforen (pigmentcellen), wat bij verlichting een glanzend uiterlijk en prachtige iriserende kleuren geeft.

Deze axolotls hebben de neiging om met de jaren glanzender en geliger te worden, en hun ogen zijn ook glanzend en gelig vanwege deze pigmenten. Hoge iridofoor gouden axolotls hebben de neiging heldergeel van kleur te zijn en zeer glanzend.

#14: Rood fluorescerend eiwit, RFP

Net als bij GFP-axolotls, is bij RFP-axolotls ook een extern eiwit in hun genoom geïntroduceerd voor medische onderzoeken (regeneratie, immuniteit enz.). GFP en RFP kunnen samen aanwezig zijn, maar dit is vrij ongebruikelijk.

RFP-axolotls hebben een Blue NFP-gen (Nitro Fluorescing Protein) in hun genoom, wat een bioluminescente eigenschap geeft. Het gloeit onder cyaan licht.

Houd er rekening mee dat, omdat de genetica van deze axolotls is aangepast, het in uw land mogelijk illegaal is om als huisdier te houden. Onderzoek het alstublieft voordat u er een aanschaft.

# 15: Vuurvliegje

Firefly-axolotls zijn gemaakt met behulp van embryonale grafieken, wat resulteert in een axolotl met een lichtgekleurd lichaam en een donkere staart, of een donker lichaam en een lichte staart.

Dit wordt bereikt wanneer een fokker een celmonster uit een staart van twee axolotls verwijdert en tussen twee ervan ruilt. Vanwege de regeneratie-eigenschappen hebben vuurvlieg-axolotls de neiging goed te genezen en zich goed te ontwikkelen.

Sommige mensen vinden deze procedure onethisch, zelfs als de procedure wordt uitgevoerd wanneer axolotls zich in het embryonale stadium bevinden (of met behulp van verdovingsmiddelen). Firefly axolotls behouden hun nieuwe kleur gedurende hun hele leven.

#16: Enigma

Enigma-axolotls zijn werkelijk prachtig, maar hun genetica is nog niet goed bestudeerd. Hun lichamen zijn volledig bedekt met iridoforen, pigmentcellen die hen dit glanzende, iriserende uiterlijk geven.

Axolotl genetica tabel

Om een ​​specifieke eigenschap te erven (albinisme, melanoïdekleuring enz.), moet een axolotl een specifieke eigenschap hebben.set allelendie door beide ouders zijn doorgegeven (elk één).

Er is eendominantEnrecessieferfelijke eigenschap, en als beide dominante (A) allelen voor een specifieke eigenschap worden doorgegeven, zal een axolotl die eigenschap ook ontwikkelen. Een dominante eigenschap zal een recessieve eigenschap (Aa) overschrijven. Eén dominant allel is dus voldoende om een ​​eigenschap te ontwikkelen.

Om een ​​recessieve eigenschap te kunnen erven, moeten beide ouders een recessief allel voor dat gen doorgeven. Beide allelen met een dominant of recessief gen (twee dezelfde) worden genoemdhom*ozygoot(AA of aa), terwijl twee verschillende –heterozygoot(Aa).

Er zijn veel andere genetische variaties dan weergegeven in de onderstaande tabel, maar het omvat de meest voorkomende genetische variaties die resulteren in axolotl-kleurvariaties. Zoals je uit de tabel hebt kunnen opmaken, kan een enkele axolotl weinig genetische variaties van zijn ouders erven. Dit zal resulteren in twee tot weinig verschillende uiterlijke kenmerken (fenotype).

Iridoforen = produceren reflecterende pigmenten. Xanthophores = produceren geel of oranje pigment. Melanoforen = produceren zwart pigment.