Rijden in auto's met lawaai (2024)

Ik ben ervan overtuigd dat niemand daadwerkelijk naar podcasts luistert.Of misschien is het gewoon dat niemand het toegeeft.Dit komt gedeeltelijk omdat een podcast tussen fetisj en kostbaar valt.Luisteren naar een podcast is tegelijkertijd intiem, iemand die rechtstreeks tegen je spreekt via je airpods en op afstand, omdat je waarschijnlijk zelf luistert.Luisteren naar een podcast is raar genoeg;Praten over het luisteren naar een podcast maakt andere mensen zich ongemakkelijk.Daarom luistert niemand naar podcaststerwijl je niets anders doet.

Podcasts moedigen passief luisteren aan;Ze dwingen actieve deelname aan iets anders dan de podcast.Er is een voorgesteld hulpprogramma om naar een podcast te luisteren terwijl je iets anders doet - je co*ckapoo rond het blok slenteren, je boekenplank herschikken, je maaltijden voorbereiden - alsof je je bruikbaarheid voor de wereld uitvoert.Luisteren naar een podcast is niet voldoende.Als je naar een podcast luistert, doe je tegelijkertijd iets anders om het luisteren te rechtvaardigen.

Podcasts zijn relatief nieuw, zoals academische teksten gaan.Toch zijn ze snel opgenomen als technologieën en artefacten van analyse (Vásquez), tools voor het onderwijzen van schrijven (Bowie) en Modi of Distributing Scholarship (McGregor en Copeland).Podcasts zijn ook, belangrijk, niet alleen audioversies van geschreven essays (Detweiller), of niet-visuele equivalenten van video's (Vásquez).Podcasts vertegenwoordigen genres en mogelijkheden voor retorische keuze die instructeurs niet kunnen aannemen dat studenten al verwachte geletterdheid bezitten voor (Bourelle, Bourelle en Jones).Parallel met veel servicewerk bij instellingen voor hoger onderwijs, nemen vrouwelijke wetenschappers en kleurgeleerden oneerlijke arbeid aan met podcastbeurs (Faisonet al.;Shamburg).Een veelbelovende nieuwe richting daagt de geracede en gender-stereotypen van het genre en de modus uit, waarbij podcasts worden benadrukt als een anti-racistisch en anti-desinformatie-tool (VRikki) en een manier om terughoudende studenten te betrekken bij Critical Race Discourse (Harris).En met zoveel podcasts die toegankelijk zijn voor vrijwel elk denkbaar onderwerp, zijn podcasts meer recent naar voren gekomen als betrouwbare secundaire bronnen voor academisch onderzoek, een gebruik versneld door de beschikbaarheid van audioversies van wetenschappelijke publicaties en professionele academici die podcasts samenstellen om hun onderzoek te distribueren en uit te voeren.

Wanneer we podcasts opnemen in ons academische werk, worden nieuwe verbindingen herkenbaar: verbindingen tussen onszelf en andere mensen, onszelf en andere dingen en dingen en andere dingen - inclusief de verbindingen tussen audio en werk.Podcasts behouden hun geschiedenis als een passief medium.Een student kan naar een podcast luisteren voor de klas tijdens het eten en zijn gezin in de gaten houden.Een professionele academicus kan plichtsgetrouw meer aandacht besteden aan de inhoud van de podcast, maar ze zullen ook aanpassen hoe de fysieke ervaring van onderzoek op die manier hun werk, hun bevindingen en zichzelf beïnvloedt.Wanneer ze als academisch werk worden beschouwd, zoals in dit stuk, overtuigen podcasts ons om aandacht te schenken aan methoden, materialiteit, netwerken en belichaming.

Ik luister naar podcasts in de auto, meestal tijdens het rijden van en naar het werk.Luisteren naar podcasts terwijl woon -werkverkeer gebruikelijk is.Maar luisteren verder dan content onderdompeling of afleiding, luisteren als onderdeel van een opzettelijke methodologie - een plan formuleren, retorisch luisteren, audiotekeningen maken, later annoteren en op die noten bouwen - misschien minder.Deze opzettelijke, retorische benadering van het luisteren tijdens het rijden stemt de onderzoeker af van de belichaamde, fysieke aspecten van elk van deze activiteiten: onderzoek, rijden en luisteren.Als gevolg hiervan biedt de onderzoekservaring verschillende soorten mogelijkheden voor uitvinding en reflectie.

Mijn proces is als volgt: ten eerste heb ik een afspeellijst samengesteld op basis van een specifieke onderzoeksvraag of agenda.Deze afspeellijst bevat geselecteerde afleveringen van podcasts die ik als betrouwbaar heb geëvalueerd op een bepaald onderwerp.Deze evaluatie is meestal gebaseerd op een combinatie van factoren, voornamelijk mijn bekendheid met de podcast, de professionele referenties (academisch of anderszins) van de podcast -gastheren en gasten, en aanbevelingen van andere onderzoekers of podcasters.Ik beschouw ook de structuur van de podcast en de kwaliteit van de audio -opname, want als ik de inhoud niet kan horen, of als ik meer tijd moet besteden aan het overslaan van advertenties dan actief luisteren, dan is de podcast niet erg bruikbaar voor deze fasevan mijn onderzoeksproces.Ik zal soms enkele afleveringen van podcasts opnemen waar ik minder bekend mee ben, meestal omdat ik heb gemerkt dat ze op een van mijn sociale media -feeds gingen en als proef om te zien of ik me wil abonneren op de podcast.De afspeellijst is gerangschikt in wat ik hoop dat een coherente bestelling zal zijn op basis van de afleveringbeschrijvingen.Bijvoorbeeld sequencing -afleveringen vanHeb je gehoord(Berkshire en Schneider),Pratende race,,Afrika en mensen(Tiluk en hoop), enIs deze democratie(Mason en Zimmer) Met de titels, "diep graven in de educatieve oorlogen", "ze stalen wakker" en "annuleren cultuur": hoe een morele paniek Amerika en de wereld vastlegt "plaatst deze bronnen in gesprek met elkaar, combineert de argumenten en stelt me in staat om mijn eigen uitgebreide reactie te synthetiseren.

Ten tweede luister ik.Ratcliffe positioneerde retorisch luisteren als een performatieve "trope voor interpretatieve uitvinding" en een methode voor "faciliterende interculturele dialogen" in samenstellingsstudies (196).Luisteren is iets dat we doen om iets anders te doen.Onder dit kader benadert de luisteraar/onderzoeker zijn taak met doelen van begrip en verantwoordelijkheid voor zichzelf en anderen, die vervolgens kansen biedt om overeenkomsten en verschillen binnen claims en culturele logica te identificeren (204).Met andere woorden, door meer aandacht te schenken aan naar wie we zijn en naar wie we luisteren, en door te goeder trouw te luisteren, kunnen we beter begrijpen wat en waarom mensen zeggen en doen wat ze zijn, en wanneer we die beter begrijpen,We zijn beter uitgerust voor toekomstige actie.Retorisch luisteren kan een anker zijn bij het onderzoeken met podcasts, een modaliteit die notoir gecodeerd en memed is als blanke, mannelijke en hogere middenklasse (Locke; Morgan; "Een groep blanke mannen wordt een podcast genoemd").

De technologieën die ik tijdens dit onderzoek gebruik, bieden en beperken, wat leidt tot het derde aspect: Notetaking.Ik kan niet schrijven tijdens het rijden.Ik ben geneigd belangrijke bits te vergeten.Maar het luisteren opent me voor dingen die ik anders misschien heb gemist.Geluid, Detweiler laat zien, "biedt verschillende wijzen van componeren, luisteren, denken en reageren".Om mijn luisteren als uitvinding te vergemakkelijken, heb ik mezelf toegevoegd aan mijn contactenlijst zodat ik zelf kan praten met vragen over waar ik naar luister, namen en belangrijke voorwaarden die ik later moet opzoeken, en starters vanmijn eigen schrijven.Tijdens het rijden kan ik een aflevering 'favoriet' terwijl ik onderweg was, een marker voor mezelf om het transcript van de aflevering opnieuw te luisteren en te inspecteren.

Later, bij mijn bureau, ontcijfer ik wat het is wat de sms -app van mijn telefoon is, dacht dat ik zei."Anna Genesis evolutie van de ene soort naar de andere.""Ben iets ziek op de bodem van de zee.""Dinosaurussen en draken maken elkaar aannemelijk."(Vrij zeker dat mijn telefoon die laatste goed heeft.) Daar wordt mijn workflow gemedieerd door verwachte leesonderzoekstechnologieën (tekstverwerkingstoepassing, PDF -viewer, boetiekbestandsorganisatie en annotatiesoftware), agenten (bureau, voorzitter en verlichting geselecteerd door mijnWerkgever om mijn productiviteit te verbeteren) en processen (coderende transcripties, annoterende secundaire bronnen, schrijven en herziening).

Mijn methodologie is een auditieve variatie van McNely's visuele veldwerk, dat "probeert de omgeving, objecten, sensaties en gevolgen van onderzoek te zien" ("lokt" 216).Podcasts zijn uitingen van lichamelijkheid die een samenvloeiing van netwerkactoren, technologieën en ruimtes samenbrengen.Bovendien is een podcast zelf een materieel artefact in de meest letterlijke zin: geluid is een fysiek fenomeen, waardoor golven worden gestimuleerd en weergalmt de effecten in ons lichaam stimuleert en fysio-emotionele reacties beïnvloedt.

In mijn auto is er weinig belemmerd de geluidsgolven die uit de luidsprekers en in mijn oren uitkomen.Diffractie is minimaal;Het geluid vult het interieur van mijn voertuig zo snel dat ik niet kan waarnemen dat het beweegt.Ik ben omringd door het geluid van de podcast, maar niet in de zin die meestal wordt bedoeld met "surround sound".Ik word ook overspoeld door andere geluiden, de geluiden van het rijden die de eenentwintigste-eeuwse forens is geconditioneerd om ambient te maken: de buzz van andere voertuigen die mij passeren, het gezoem van mijn banden op asfalt, de piep van remmen en crunchvan langzaam draaiende banden.

Luisteren naar een podcast in de auto is als een gesprek zitten waaraan je niet kunt deelnemen.LeisteenDe sportpodcast van het tijdschrift "Hang Up and Listen" speelt met deze verwachting en neemt zijn naam aan voor de cliché -valedictie die bellers naar lokale sportradioshows zouden zeggen om aan te geven dat ze klaar zijn met het stellen van hun vraag, wat betekent dat de gastheer zich weer aan hun beurt is.Het is een shibboleth waardoor de beller de participatieve rol van de luisteraar erkent en speelt als een acteur binnen het netwerk van de show.

McNely schrijft dat wanneer hij loopt: 'Er zijn geluiden in mij, om me heen, door me heen.Als ik loop, voel ik me wind, mist, ijzel.Als ik loop, voel ik bas, treble, empathie.Als ik loop, voel ik argumenten, metaforen, dialogen - in mijn buik, in mijn borst ”(Innemend184).Zijn afstemming op al deze roept fysieke sensaties en emotionele reacties op, en de geluiden van de podcast veroorzaken vergelijkbare reacties voor mij.Ik duw op mijn stoel.Ik spannen, greep het stuurwiel vast en maal mijn tanden.Ik zucht, guffaw, rol mijn ogen en schreeuw.Ik pauzeer - zowel mijn beweging als de podcast -app - om een potentiële reactie in mijn hoofd te laten rollen.

Ik zit in de auto, maar podcasts proberen me ergens anders te plaatsen door middel van omgevingswereldbuilding: het richten van bekers en lepels om me te laten weten dat het gesprek plaatsvindt in een coffeeshop, de tjilpen van kikkers en insecten om me te laten voelenIk ben bij de gastinterviewde op de Amazone-onderzoekssite, de roep van een leraar die hun derde klas klasse ter aandacht roept als leider voor een bespreking van de financiering van de openbare school.Het arrangement en het ontwerp van de podcast neemt de luisteraar mee naar de wereld binnen de podcast, en het herinnert me eraan hoe de podcast en mijzelf, mijn auto en het luisteren verbonden zijn met al het andere.

Ik ben in dienst bij een instelling met een "gedistribueerde campus", met meerdere locaties verspreid over de lokale regio en online, zonder een officieel aangewezen centrale campus.Faculteit en studenten wonen deze verschillende plaatsen bij op basis van afspraak, nabijheid en voorkeur.Ik geef lessen persoonlijk op twee van de campuss*n, soms op beide gelijktijdig verbonden via videoconferentie.Dus waar is de locatie van mijn klas?Het zijn zeker de fysieke campuss*n.Het is ook de online ruimte waar de klas bijeenkomt, de locaties waar gebruikers deelnemen van (thuis, een slaapzaal, hun werkplek, enz.) En internet die die mensen en ruimtes verbindt.De klas is transnationaal, omdat veel van onze studenten in het buurland wonen.De klas zit ook tussen en onderweg, waarbij studenten de shuttle-bus wifi gebruiken om werk te voltooien of deel te nemen aan vergaderingen.Net als bij de hierboven beschreven onderzoeksmethode, beweegt de klas ook tussen de statische plaatsen, terwijl zowel de instructeur als studenten reizen om les te geven of les te geven of te boeken naar huis om mee te doen via videoconferentie op tijd.

De netwerken van de instelling voeren de karakterisering van podcasts van Detweiller uit als het uitvoeren van zowel retorische verdeling als circulatie.Samengevat, "distributie is geen strikt fenomeen van één op één veel".Ja, het is "een conceptie van retoriek die uitdaagt maar de rol van menselijke keuzevrijheid niet wist in retorische oorzaken en effecten", maar het zijn ook de fysieke netwerken en "supply chains" die dingen verplaatsen.In beide gevallen trekt de decentralisatie de aandacht weg van individuele knooppunten en naar het netwerk en de onderlinge verbindingen tussen verschillende actoren.

Overweeg de routes die de podcast neemt.Ik begin de aflevering als ik mijn oprit verlaat.Tegen de tijd dat ik de snelweg bereik, heeft de podcast zijn preambule en eerste advertentie gelezen.De aflevering reist met mij in de auto langs mijn route, het geluid van een enkel woord neemt letterlijk fysieke ruimte op de snelweg in beslag.Ideeën strekken zich kilometers uit.Ik maak de hele reis in een enkele aflevering.Ik wijs die aflevering vervolgens toe aan mijn studenten, die de podcast meenemen.Het beweegt op verschillende snelheden, maar ook met dezelfde snelheid (tenzij een bepaalde luisteraar zijn afspeel in een sneller tempo stelt).In sommige opzichten is het hetzelfde geluid, maar op andere manieren - tijd, ruimte, distributie, publiek - dezelfde aflevering maakt een ander geluid.Ondertussen blijven de podcasthosts in hun opnamecabine, tegelijkertijd opgesloten in en door ruimtetijd gaan.

Verder kunnen we, door de verschillende teksten rond mijn luisteren naar podcasts te analyseren, een multimodale genre-ecologie van borden, wegen, in kaart gebrachte en niet-toegewezen routes, turn-by-turn navigatie-apps, evenals andere markers van locatie en richting, zoals billboards zien, zoals billboards, zoals billboards, zoals billboards, zoals billboards, zoals billboard, watertorens in de verte, de ondergaande zon, en die ene boom in een veld dat daar niet thuishoort, maar laat me weten dat ik het middelpunt van mijn woon -werkverkeer heb gepasseerd.Visuele signalen zijn misschien gemakkelijker gevoeld, maar Rickert herinnert ons eraan dat "we bewust en onbewust afhankelijk zijn van geluid om te oriënteren, te situeren en te trouwen met de plaatsen waar we bewonen" (152).De drie noten die van een spoorwegovergang overgaat stopt bestuurders, zelfs zonder visuele bevestiging van een tegemoetkomende trein.De brutale lente -zijwind kondigt zijn aanwezigheid op mijn passagiervenster aan, waardoor ik een fractie van een seconde heeft om het wiel te stabiliseren.De lagere toonhoogte van de stoep terwijl ik de uitgang naar mijn huis neem.

Het netwerk van audio reikt verder dan de situaties van de onderzoeker en vestigt de aandacht op wat Barad 'verwarde materiaalbureaus' noemde, wat resulteert in "netwerken of assemblages van mensen en niet -mens" (1118, 1131).Het netwerk van mijn podcast -luistervergunning accounts voor het mobiele apparaat dat we gebruiken om toegang te krijgen tot inhoud, de digitale netwerken waar ik afleveringen over download, evenals de fysieke infrastructuren die die netwerken, de hostingdiensten en opnametechnologieën en financieringsmechanismen mogelijk makenPodcasters, de verdeling van campuss*n, de wegen waar ik op reis, het tonnage van staal en plastic die ik manipuleer tijdens het onderzoek, en dat is zelfs voordat we al het andere krijgen dat van invloed is op mijn luisteren, zoals weer, verkeer, de paden al dit materiaalItems namen om te komen waar ze zijn, de hoofdkoude invloed op mijn gehoor, mijn persoonlijke geschiedenis van het horen van verschillende geluiden, en zo verder.

Ik luister naar podcasts in de auto terwijl ik woon naar mijn werk.Een meer accurate manier om te zeggen dat dat is om te zeggen dat woon -werkverkeer werk is, wat ik twee keer bedoel.Ten eerste is een woon -werkverkeer waarschijnlijk een vereiste onderdeel van uw werk.Dit is niet om volledige schuld aan de ene of de andere acteur toe te wijzen;De lengte van uw woon -werkverkeer is waarschijnlijk verschuldigd aan verschillende factoren - beschikbaarheid van betaalbare huisvesting, de nabijheid van werkplek ten opzichte van uw huis, concurrerende taken van gezinszorg, enz. - maar een woon -werkverkeerisEnzou moeten zijnbeschouwd als een deel van het werk.Zelfs als u er niet voor wordt betaald, zelfs als het neoliberale economische systeem dat uw leven overkoepelt u heeft overtuigd dat u er actief voor kiest om te pendelen als onderdeel van het onderling en even ingevoerde contract met uw werkgever, u bent aanDe klok bij het pendelen omdat je die actie doet vanwege het werk.Als uw reactie hierop is: “Hoe zit het dan met mensen die vanuit huis werken?Moeten hun persoonlijke apparaten en maandelijkse internetkosten worden beschouwd als werkkosten?Of hoe zit het met de tijd die nodig is om vroeg op te staan om make -up op te zetten of lunches voor hun kinderen te bereiden?Telt dat allemaal als werk? "Ja.Ja dat doet het.De boerendag begint niet wanneer ze de koe melken, deze begint zodra ze wakker worden.Het begint voor die tijd, zelfs.We zijn verstrikt in ons werk zelf.De laatste tijd ben ik begonnen met het inloggen van deze luisterwinst op mijn wekelijkse urenstaat.Het is geen officieel record: werknemers in een instelling zijn niet verplicht om hun werkuren bij te houden.In plaats daarvan is het een routine en technisch document dat ik heb ontwikkeld om me te helpen dingen voor elkaar te krijgen, een artefact van procedurele retoriek en de bredere genre -ecologie van mijn werk.

Ten tweede is woon -werkverkeer een fysieke daad.Het iswerk.We lopen naar de bus en treinstops en staan rond te wachten.We voeden onze fietsen.We rijden onze voertuigen, manoeuvreren door straten en bochten en andere bestuurders.De schadelijke effecten van het gaan zitten voor langdurige periodes voor werk, ook tijdens het woon -werkverkeer, zijn goed gedocumenteerd (Dinget al.).Zelf rijden is een daad die de mens - de bestuurder, passagiers en voetgangers - in het groter fysiek gevaar plaatst dan vliegen, of op een trein rijden of zwemmen met haaien.Onderzoek op deze manier vormt een ander soort epistemisch risico.

Dus, de vraag die ik achterbleef om te codificeren is wat biedt dit woon -werkverkeer voor audioonderzoek voor onderzoekers dat andere, meer traditionele benaderingen misschien niet?Rickert analyseerde een elektrische auto als "inherent suasive", omdat deze "deelneemt aan de conflicterende discoursen over die gebouwde omgeving en enkele fundamentele vooroordelen toont die zijn geworteld in onze dagelijkse manieren om samen te zijn" (263).Ik ben alleen in de auto, maar elk geluid herinnert me eraan hoe ik verbonden ben met iemand of iets anders.Natuurlijk zijn noch woon -werkverkeer noch luisteren naar podcasts uitsluitend solo -inspanningen: mensen carpool om te werken, en fans wonen live -opnames van hun favoriete shows bij.

Misschien luisteren tijdens het rijden, zorgt ervoor dat ik meer aandacht besteed aan wat er wordt gezegd, de manier waarop je de woorden van een lied beter lijkt te leren wanneer je luistert en zingt in de auto.Er zijn verschillende soorten afleidingen tijdens het rijden versus zitten aan het bureau om te lezen of te luisteren (hoewel het eerlijk is om te zeggen dat de podcast zelf de afleiding is van waar ik de meeste aandacht aan zou moeten schenken tijdens het rijden).

Iedereen die alleen een lange roadtrip heeft gemaakt, kan u vertellen over de kansen die het biedt om met iemands gedachten te zitten, om ononderbroken tijd en kilometers te besteden aan het omdraaienlawaai van de weg.Misschien is dat wat een woon -podcastmethode biedt: geïsoleerde momenten omgeven door geluid, weg van de openlijk audio, en verbonden met de rest van de wereld.

Referenties

"Een groep blanke mannen wordt een podcast genoemd."Ken je meme, 20 februari 2019. 6 maart 2024 <<https://knowyourmeme.com/memes/a-group-of-white-men-is-call-a-podcast>.

Brar, doe het.Halfway ontmoeten: kwantumfysica en de verstrengeling van materie en betekenis.Durham: Duke Up, 2007.

Berkshire, Jennifer en Jack Schneider, gastheren."Diep graven in de educatieve oorlogen."Heb je gehoord156 (4 mei 2023).<<https://www.haveyouheardpodcast.com/episodes/156-digging-deep-into-the-education-wars?rq=woke>.

Bourelle, Andrew, Tiffany Bourelle en Natasha Jones."Multimodaliteit in het klaslokaal van de technische communicatie: het bekijken van klassieke retoriek via een lens van de 21ste eeuw."Technische communicatie driemaandelijks24.4 (2015): 306-327.

Bowie, Jennifer L. “Podcasting in een schrijfles?Overweeg de mogelijkheden. "Kairos: A Journal of Rhetoric, Technology and Pedagogy16.2 (2012).29 november 2023 <https://kairos.technorhetoric.net/16.2/topoi/bowie/index.html>.

Detweiler, Eric."De bandbreedte van podcasting."Afstemmen op soundwriting, Speciale uitgave vanEnculturation/Intermezzo.9 februari 2024 <http://intermezzo.enculturation.net/14-stedman-et-al/detweiler.html>.

Ding, Ding,et al."Rijden: een weg naar ongezonde levensstijl en slechte gezondheidsresultaten."PLOS One9.6.15 februari 2024 <https://doi.org/10.1371/journal.pone.0094602>.

Faison, geweldig,et al."Witte welwillendheid: waarom supa-save-a-savage retoriek het niet krijgt."InCounterdies van het schrijfcentrum, eds.Prachtige Faison en Frankie Condon.Logan: Utah State Up.81-94.

Harris, Jasmine."Podcast talk en public sociologie: onderwijzen van kritieke racediscours participatie door podcastproductie."Over de campus24.3 (2019): 16-20.

Locke, Charley."Het grootste probleem van podcasts is niet ontdekt, het is diversiteit."Bedrade, 31 augustus 2015. 6 maart 2024 <<https://www.wired.com/2015/08/podcast-discovery-vs-diversity/>.

Mason, Lily en Thomas, gastheren."" Cultuur annuleren ": hoe een morele paniek Amerika en de wereld vastlegt - met Adrian Daub."Is deze democratie24 (16 mei 2023).<<https://podcasts.apple.com/us/podcast/24-cancel-culture-how-a-moral-panic-is-capturing/id1652741954?i=1000612321369>.

McGregor, Hannah en Stacey Copeland.“Waarom podcast?Podcasting als publicatie, op geluid gebaseerde beurs en het tellen van podcasts. ”Kairos: A Journal of Rhetoric, Technology and Pedagogy27.1 (2022).15 februari 2024 <https://kairos.technorhetoric.net/27.1/topoi/mcgregor-copeland/index.html>.

McNely, Brian."Lures, slijm, tijd: viscositeit en de nabijheid van afstand."Filosofie en retoriek52.3 (2019): 203-226.

———.Boeiende sfeer: visuele en multisensorische methoden en retorische theorie.Logan: Utah State Up, 2024.

Morgan, Josh."Gegevens bevestigen dat podcasting in de VS een blank mannelijk ding is."Kwarts, 12 januari.2016. 6 maart.2024 <https://qz.com/591440/data-confirm-that-podcasting-in-the-us-is-a-white-male-thing>.

Ratcliffe, Krista."Retorisch luisteren: een trope voor interpretatieve uitvinding en een 'code van intercultureel gedrag'."Samenstelling en communicatie van het college51.2 (1999): 195-224.

Rickert, Thomas.Omgevingsretoriek: de afstemming van retorisch wezen.Pittsburgh: U van Pittsburgh P, 2013.

Shamburg, Christopher."Riserende golven in informeel onderwijs: vrouwen van kleur met educatief georiënteerde podcasts."Onderwijs- en informatietechnologieën26 (2021): 699–713.

Tiluk, Daniel en Have Hope, gastheren."Ze stalen wakker."Pratende race, Afrika en mensen1 (14 april 2023).<<https://podcasts.apple.com/ca/podcast/01-they-stole-woke/id1682830005?i=1000609221830>

Vásquez, Camilla.Onderzoeksmethoden voor digitale discoursanalyse.Londen, Bloomsbury, 2022.

Vrikki, Photini en Sarita Malik."Stoping leefde ervaring en anti-racisme: podcasting als een ruimte in de marges voor subaltern tegenpublicaties."Populaire communicatie17.4 (2018): 273-287.

Auteur Biography