Witte motten komen oorspronkelijk uit meerdere regio's in de Verenigde Staten. Dit soort motten valt het meest op omdat ze witte basiskleuren over de vleugels en soms over het hele lichaam hebben.
Witte pigmentatie is er in verschillende nuances. Van gebroken wit tot parelwit, de VS herbergt honderden soorten met een witte basiskleur.
Deze Noord-Amerikaanse inheemse soorten worden vaak gezien in voornamelijk witte pigmentatie. Ze komen echter vaak in kleurencombinaties waarbij wit de dominante kleur is.
Zwart, grijs, bruin, oranje of zelfs een gouden kleur worden vaak gezien als secundaire kleuren bij witte Amerikaanse motten
Sommige van deze secundaire kleuren worden gebruikt voor camouflage, terwijl andere worden gebruikt door witte motten die vogelpoep nabootsen. Dit is een veel voorkomende vorm van nabootsing van roofzucht.
De volgende soorten witte motten komen veel voor in de VS.
Inhoudsopgave
1. Herfstwebwormmot
Herfstwebwormmotten (Hyphantria cunea) zijn enkele van de meest voorkomende inheemse soorten in de VS. Deze witte mot vertoont kleine verschillen van het ene deel van het land tot het andere als het gaat om zijn uiterlijk.
Herfstwebwormmotten zijn bijna volledig wit in de noordelijke Amerikaanse gebieden.
De soort heeft bruine vlekken over de voorvleugels bij mannetjes voor groepen die in het zuiden leven.
Met een spanwijdte van maximaal 42 mm hebben Fall Webworm-motten ook een harig bovenlichaam en worden ze vooral in bomen gezien.
Deze witte motten zijn belangrijke boomplagen met beperkte tot geen impact op gezonde bomen. Ze kiezen specifiek voor oude bomen of zieke bomen als gastheer.
Je kunt deze witte soort rond bossen zien. Hardhoutbomen behoren tot hun favoriete gastheren.
2. Zoutmoerasmot
Zoutmoerasmotten (Estigmene acrea) zijn een inheemse witte soort die ook groter is dan andere. Deze mot heeft een minimale spanwijdte van 12,5 cm als volwassene, maar sommige van de grootste motten van de soort bereiken een spanwijdte van 15,5 cm.
Zoutmoerasmotten zijn slechts gedeeltelijk wit. De soort heeft witte voorvleugels met zwarte vlekken, vergelijkbaar met de voorvleugels van de mannelijke Southern Fall Webworm Moth.
De achtervleugels van de soort zijn oranje met enkele zwarte stippen. Het lichaam van de mot is ook wit en oranje met zwarte stippen.
Het aantal zwarte vlekken op de achtervleugels varieert altijd tussen de 3 en 4, zowel bij mannelijke als bij vrouwelijke motten.
3. Virginiaanse tijgermot
Virginian Tiger Moths (Spilosoma virginica) zijn een veel voorkomende soort van bijna volledig witte motten. De soort heeft een zuiver witte kleur over de voor- en achtervleugels.
Deze soort heeft een zuiver wit lichaam met 6 zwarte stippen over het centrale deel van zijn lichaam.
Op het bovenlichaam zijn korte witte haren zichtbaar.
De Virginian Tiger Moth is een van de meest complexe soorten qua plaagstatus. De rupsen voeden zich met klavers en grassen, maar veroorzaken pas tegen het einde van het seizoen aanzienlijke schade.
Het is met een groot aantal rupsen dat de Virginian Tiger Moth een plaagstatus heeft. Het wordt in de lente of vroege zomer niet als een grote plaag gezien.
De rups van de soort heeft niet dezelfde witte kleur. Virginian Tiger Moth-rupsen hebben een gele kleur.
4. Kleine esdoornspanwormmot
Kleine esdoornspanwormmotten (Macaria pustularia) zijn een inheemse witte soort die nauw verbonden is met esdoorns.
Dit is een veel voorkomende soort onder esdoorns in de meeste Amerikaanse staten, maar de rupsen van de soort worden ook steeds vaker gerapporteerd op andere hardhoutbomen.
Lesser Maple Spanworm Moths voeden zich met de bladeren van verschillende esdoorns tot het punt van volledige ontbladering.
Je herkent deze mot aan zijn witte kleur. Zijn voorvleugels en vleugels zijn bijna volledig wit. Een zuiver wit is specifiek voor deze soort.
Bij de soort zijn kleine oranje vlekken op de voorvleugels te zien. Er is geen vast aantal vlekken op de voorvleugels zoals bij andere motten die op esdoorns leven.
De achtervleugels vertonen vage oranje lijnen.
Je kunt de Lesser Maple Spanworm Moth in verschillende periodes op esdoorn aantreffen. Hij leeft tot augustus in de noordelijke staten en iets minder in de zuidelijke staten.
5. Grote kantenmot
Deze grote witte nachtvlinder (Scopula limboundata) is een van de oudst bekende motten in Noord-Amerika. Het leeft in de meeste staten in de oostelijke delen van de VS.
Grote kantenrandmotten hebben witte voorvleugels en witte achtervleugels.
Over de achtervleugels is een vage grijze rand te zien. Deze soort heeft een wit lichaam met lange witte antennes.
Grote Kantrandmotten worden vaak gezien omdat ze een gevarieerd dieet en veel waardplanten hebben.
Ze zijn zowel op korte vegetatie als op bomen te zien. Bosbessen zijn vaak een gastheersoort van grote kantrandmotten.
Appelbomen en zwarte kersenbomen behoren ook tot hun favoriete gastheren.
De Grote Kantrandmot kan af en toe paardenbloemen als alternatieve gastheer gebruiken.
6. Besneeuwde Urola-mot
Sneeuwurola-motten (Urola nivalis) behoren tot de kleine inheemse witte mottensoorten die in Noord-Amerika voorkomen.
Deze soort is wijdverspreid aanwezig in zuidoostelijke habitats.
Het heeft witte voorvleugels en witte achtervleugels met gele randen. Gele banden langs de zijkanten van zijn kop zijn ook zichtbaar.
De soort heeft een korte spanwijdte. De meeste motten van deze soort hebben een spanwijdte van minder dan 20 mm, waarbij 23 mm de bovengrens is.
Er worden tot en met september elk jaar twee broedsels gezien in Florida en Texas. Slechts één broedsel per jaar is kenmerkend voor andere staten.
In Florida komt de soort voor in de zuidelijke delen van de staat. Op het schiereiland Florida wordt deze mot in grote aantallen gezien.
Motten van deze soort voeden zich met korte grassen zoals liguster.
7. Aangename tijgermot
Aangename tijgermotten (Spilosoma congrua) zijn verwant aan Virginia Tiger Moths. Dit is het best te zien aan het uiterlijk van deze soorten.
Hoewel ze op elkaar lijken, hebben deze motten voldoende onderscheidende fysieke kenmerken om ze van elkaar te onderscheiden.
Een van de unieke eigenschappen van de Agreeable Tiger Moth is het oranje gedeelte onder zijn kop.
Twee grote zwarte ogen contrasteren met het witte lichaam en de witte vleugels van de Agreeable Tiger Moth.
Deze soort heeft witte voorvleugels en witte achtervleugels met bruine vlekken erover.
Aangename Tiger Moth-rupsen missen elke vorm van witte pigmentatie. Rupsen van de soort hebben een zwarte basiskleur met oranje banden erover. Lange zwarte haren zijn ook specifiek voor de soort.
8. Gevoelige Cycnia-mot
Gevoelige Cycnia-motten (Cycnia tenera) zijn enkele van de puur witte motten die specifiek zijn voor het Zuiden. Deze soort komt veel voor in Texas en aangrenzende staten.
Zuiver witte pigmentatie is specifiek voor de voorvleugels, achtervleugels en het lichaam.
Je kunt de soort onderscheiden van andere witte motten door de lange gele band over de bovenkant van de voorvleugels.
Deze soort staat verder bekend om zijn kleine tot middelgrote omvang. De meeste delicate Cycnia-motten bereiken nooit een spanwijdte langer dan 40 mm.
Het is bekend dat rupsen van dit geslacht in kleine groepen op plantenbladeren groeien. Dogbane-bladeren zijn de favoriete gastheer en voedsel van zijn rupsen.
Sommige mensen identificeren Delciated Cycnia-motten als de ultrasone motten. Volwassenen van de soort gebruiken ultrasone geluiden om roofdieren zoals vleermuizen weg te houden.
De ultrasone geluiden worden ook door mannen gebruikt om vrouwen te bellen.
9. Witte lentemot
Deze kleine soort nachtvlinder (Lomographa vestaliata) staat bekend om zijn zuiver witte kleur die bijna transparant lijkt.
De dunne vleugels zorgen voor verminderde witte pigmentatie in direct zonlicht in vergelijking met andere, meer zichtbare soorten.
Je kunt White Spring Moths overal in Noord-Amerika en West-Canada vinden.
De soort heeft een korte spanwijdte van ongeveer 20 mm en een wit lichaam dat lijkt op dezelfde witte nuance van de vleugels.
Het is bekend dat White Spring Moths leven in gebieden met veel vegetatie.
De mot komt niet zo vaak voor op vruchtdragende bomen als andere motten, maar hij gebruikt andere bomen en planten als gastheren.
Meibomen en prunus behoren tot de favoriete soorten van de mot.
10. Gewone pluimmot
Plain Plume Moths (Hellinsia hom*odactylus) worden aangetroffen in enkele van de meest bevolkte gebieden van de Verenigde Staten.
Je kunt deze mot zowel in New York als in Californië vinden, maar ook in veel andere stedelijke gebieden.
De soort wordt geïdentificeerd door zijn witte vleugels en witte lichaam. De voorvleugels zijn doorschijnend van aard, wat betekent dat ze minder witte pigmentatie hebben in vergelijking met de achtervleugels en het lichaam.
Kleine bruine vlekken worden vaak gezien over de voorvleugels en zelfs over het hele lichaam.
Motten van deze soort hebben een klein formaat, aangezien ze slechts een maximale spanwijdte van 27 mm bereiken.
De soort staat bekend om zijn carnivoorrupsen. De rupsen van Plain Plume-motten voeden zich vaak met parasitaire koolwantsen.
11. Kleine witte korstmosmot
Kleine witte korstmosmotten (Clemensia albata) zijn een van de witte soorten afkomstig uit Californië.
Dit type mot is niet helemaal wit, omdat het grijze tot groene patronen op zijn vleugels heeft.
De voorvleugels zijn wit met grijsgroene gebieden met patronen.
Wit is de dominante kleur van de achtervleugels.
Zoals de naam al aangeeft, voedt deze mot zich met korstmos dat aan bomen groeit. Sommige gekleurde patronen op zijn vleugels kunnen een evolutionair kenmerk zijn, waarbij de mot op korstmos lijkt.
Kleine witte korstmosmotten zijn ook enkele van de kleinste inheemse witte motten die in Noord-Amerika voorkomen.
De soort heeft een maximale spanwijdte tussen 10 en 11 mm.
Je kunt deze mottensoort vinden in habitats in het zuiden van de VS, vooral in de zomer.
Het heeft een vliegseizoen dat zich uitstrekt van juni tot begin herfst.
12. Olijfschaduwvogelmot
Dit witte type mot (Ponometia candefacta) staat ook bekend om het vertonen van olijfkleurige, grijze of bruine vlekken op zijn vleugels.
Wit is nog steeds de basiskleur van de soort, maar de vleugels vertonen ook een gekleurd patroon dat de soort uniek maakt.
Er wordt aangenomen dat deze soort vogelpoep nabootst. Het uiterlijk van vogelpoep wordt omarmd wanneer de mot met zijn vleugels dicht bij het lichaam rust.
Er wordt aangenomen dat het nabootsen van vogeldroppings defensief wordt gebruikt tegen vogels en vleermuizen.
Je kunt de Olive-shaded Bird-dropping mot vinden op verschillende droge terreinen, zoals velden.
Het vliegseizoen van deze witte mot is een van de langste van het land. De vlinder is actief vanaf begin april en vliegt tot september.
Net als veel andere witte motten gebruikt deze soort verschillende astersoorten als waardplanten.
13. Wit met stippenlijn
De met stippen omzoomde witte nachtvlinder (Artace cribrarius) is een soort met een witte basiskleur en kleine zwarte secties.
Over de vleugels zijn kleine zwarte stippen te zien, verbonden door witte lijnen. Witte randen zijn ook specifiek voor zijn vleugels.
Met stippen omzoomde witte motten hebben meestal witte lichamen bedekt met korte witte haartjes.
De antennes zijn een combinatie van witte en zwarte afwisselende banden.
Het zien van een met stippen omzoomde witte mot wordt niet met vreugde ontvangen door degenen die kersen kweken, aangezien dit een plaag voor kersen is door bladeren te eten tot skeletvorming.
Deze soort wordt het meest aangetroffen in eikenbossen, waar ze ook bekend staan als een plaag voor eikenbomen.
In stedelijke gebieden zijn de met stippen omzoomde witte motten een bekende rozenplaag.
14. Witte schuine lijn
Witte schuine lijnmotten (Tetracis cachexiata) zijn een inheemse soort met een wijdverbreide verspreiding.
Deze mottensoort heeftmeerdere waardbomenen het wordt voor de meeste van hen als een plaag gezien.
De White Slant-Line-mot wordt zowel in droge als vochtige gebieden aangetroffen en wordt gezien op soorten als walnoten, essen, berken, kersen en wilgen.
De aanwezigheid ervan naast een waterbron wordt uitsluitend gesignaleerd op wilgen. De soort komt zowel voor op loofbomen als op vruchtdragende bomen.
White Slant-Line Moths behoren tot de vele kleine witte soorten die inheems zijn in de VS. Deze motten hebben een maximale spanwijdte van maximaal 26 mm.
De soort komt voor in alle tropische en gematigde klimaten van Noord-Amerika.
De levensduur is kort, aangezien de mot slechts van mei tot juni leeft.
15. Kleine vogeldroppingsmot
Kleine Vogeldropping Moth (Ponometia erastrioides) is een overwegend witte soort afkomstig uit Noord-Amerika.
Deze mot bootst vogelpoep na met als doel zijn roofdieren te laten bewegen, denkend dat hij een slechte smaak heeft.
Witte basiskleuring wordt gecombineerd met gele, grijze en bruine patronen.
Deze soort heeft een gebroken witte basiskleur in plaats van een puur witte kleur zoals andere voornamelijk witte kleine motten in de VS.
Met een spanwijdte die zich uitstrekt tot een maximale lengte tussen 16 en 22 mm, is het ook bekend dat de Small Bird-dropping Moth een kleinere omvang heeft.
Deze soort wordt gezien in droge gebieden en velden naast meren en rivieren.
Ambrosia-bloemen zijn meestal de belangrijkste waardplant van de soort.
16. Grote Tolype-mot
Grote Tolype-motten (Tolype velleda) zijn een middelgrote tot grote Noord-Amerikaanse witte mottensoort. De spanwijdte bedraagt vaak maximaal 58 mm.
Deze mot staat bekend om het hebben van eenharig lichaamen een combinatie van witte en grijze kleuren.
Zijn harige lichaam is grotendeels wit.
Zijn vleugels hebben een lichtgrijze en donkergrijze kleurencombinatie. De donkerdere vleugels vertonen witte aderen en witte randen.
Grijs is de dominante kleur van de vleugels.
Grote Tolype-motten worden gezien in cultivars en op verschillende bomen. Meestal wordt de witte mot gezien als een plaag van abrikozen en appels.
In mindere mate wordt deze mot ook gezien als een eikenboomplaag.
Populier, berk en kersen behoren tot de minst voorkomende gastheersoorten van de grotere Tolype-mot.
17. Goudgestreept grasfineer
Goudgestreepte grasfineermotten (Microcrambus biguttellus) ontlenen hun naam aan hun voedingsgewoonten. Ze voeden zich uitsluitend met grassen.
Je kunt dit soort motten in de VS en in bepaalde delen van Midden-Amerika vinden.
Goudgestreepte Grass-Feneer-motten behoren tot de kleinste in de VS. Ze hebben een spanwijdte van maximaal 8 mm, maar zijn goed zichtbaar dankzij hun glanzende witte vleugels.
Zowel de voorvleugels als de achtervleugels zijn puur wit.
Over de vleugels van de soort zijn gouden strepen en randen te zien. Zijn kop heeft ook gouden lijnen aan de zijkanten van de grijze en zwarte grote ogen.
De antennes van het goudgestreepte grasfineer hebben een gouden kleur terwijl de poten wit zijn.
18. Viervlekpalpita-mot
De viervlekvlinder (Palpita quadristigmalis) is een van de meest voorkomende witte motten met transparante vleugels in het zuiden van de VS.
Deze soort wordt vooral rond Texas gezien en heeft een wit lichaam met transparante vleugels met goudbruine randen aan de bovenzijde van de voorvleugels.
Witte aderen en witte randen zijn ook specifiek voor de transparante vleugels.
Deze soort mottensoort kan in bepaalde habitats een plaag zijn. Normaal gesproken voedt en nestelt hij zich op grassen en korte vegetatie.
De afgelopen jaren heeft de Viervlekpalpita-mot echter olijven aangevallen in Texas.
Deze mot is een plaag voor olijven en een van de meest voorkomende witte motten die je in stedelijke gebieden tegenkomt, vooral rond tuinen met olijfbomen.
19. Iepspanwormmot
Iepenspanwormmotten (Ennomos subsignaria) zijn een inheemse soort witte motten in Noord-Amerika.
Deze soort heeft een zuiver witte kleur over zijn vleugels en op zijn lichaam.
Het witte lichaam van de soort heeft ook korte witte haren achter het hoofd. De poten en antennes van de soort zijn ook meestal wit.
De iepspanwormmot komt veel voor in staten als Albertaaanzienlijke plaagdat moet worden geëlimineerd met pesticiden en andere chemicaliën.
Het ontbladert een breed scala aan bomen. Iep is de belangrijkste boom waar de rupsen zich mee voeden.
Appel en berk zijn ook bomen waar de witte mottensoort zich mee kan voeden. Aanzienlijke invasies kunnen binnen een paar jaar een boom doden.
20. Zebra Conchylode-mot
Dit soort motten (Conchylodes ovulalis) zijn vernoemd naar zebra's. Ze hebben een glanzende witte basiskleur met zwarte strepen over het hoofd, de vleugels en het lichaam.
Motten van dit geslacht komen oorspronkelijk uit Noord-Amerika. Ze wonen ook in Midden- en Zuid-Amerika.
De zwart-witte kleur van de soort noemt ook andere zebramotten. Je kunt deze soort onderscheiden vanandere witte en zwarte mottendoor de geel tot oranje vlek aan de basis van de achtervleugels.
Deze soorten hebben ook witte antennes met zwarte vlekken.
De soort is actief tot september en vormt geen grote plaag in tuinen of bossen.
Hij voedt zich met asters, maar alleen als rups, aangezien de volwassene zich voedt met nectar.
Deze soort heeft een klein tot middelgroot formaat met een maximale spanwijdte van 30 mm.
21. Melkachtige Argyria-mot
Melkachtige Argyria-motten (Argyria lacteella) komen oorspronkelijk uit staten zoals Maryland. Ze zijn wijdverspreid aanwezig in de oostelijke staten van de VS, maar komen ook veel voor in de zuidelijke staten en Mexico.
In mindere mate worden deze kleine witte mottensoorten ook aangetroffen in Zuid-Amerikaanse tropische bossen zoals die in Brazilië.
De soort heeft een korte spanwijdte en bootst vogelpoep na. De meeste delen van de voor- en achtervleugels zijn wit.
Parelwit is specifiek voor deze soort, omdat de vleugels gaan glanzen in direct zonlicht.
Bruine en zwarte vlekken, vooral op de vleugelranden, zorgen ervoor dat deze soort op vogelpoep lijkt.
22. Gespikkelde Lactura
Gespikkelde Lactura-motten (Lactura subfervens) zijn meestal wit. De soort heeft gespikkelde voorvleugels met een witte basiskleur.
Over de witte vleugels zijn rode vlekken te zien. De rode randen van de vleugels bieden ook contrast met de voorvleugels.
De achtervleugels van de soort zijn meestal rood met in sommige groepen roze tot rode achtervleugels.
Rupsen van deze soort zijn pas wit in de late stadia, omdat ze hun leven beginnen als groene rupsen.
Ze worden langzamerhandwitte rupsen met zwarte lengtestrepen.
Op het witte gedeelte van de rups zijn kleine gele stippen te zien, een eigenschap die wordt geërfd door volwassenen met rode stippen op de witte voorvleugels.
23. Schlaeger's fruitwormmot
Deze soort (Antaeotricha schlaegeri) komt veel ten oosten van de Rocky Mountains voor en heeft glanzend witte voorvleugels met meerdere donkere vlekken.
Door deze donkere vlekken en de stand van de vleugels in rust lijkt de mot op vogelpoep.
Er is een lichte gradiënt op de vlekken over de witte voorvleugels. Aan de bovenzijde van de voorvleugels zijn donkere vlekken te zien.
Aan de onderkant van de achtervleugels zijn lichtgrijze vlekken te zien.
Motten van dit geslacht worden meestal gezien in middelhoge tot hooggelegen bossen.
Eikenboombladeren behoren tot de meest voorkomende broedplaatsen voor zijn eieren. Deze bladeren worden door de opkomende rupsen als voedsel gebruikt.
24. Witgestreepte mot
Witgestreepte motten (Arogalea cristifasciella) zijn enkele van de meest voorkomende kleine witte motten in Noord-Amerika.
Deze soort heeft een gemiddelde spanwijdte van 5 mm. Dit maakt het een kleine soort met gedeeltelijk witte vleugels.
Op de vleugels zijn ook grijze delen te zien. Verder is aan de bovenzijde van de voorvleugels een zwarte band zichtbaar.
Hoewel klein, is deze mot wijdverspreid aanwezig in tal van staten.
Over het algemeen is hij alleen in de zomer actief. De wijdverspreide Noord-Amerikaanse verspreiding leidt echter tot een lange gemiddelde levensduur.
Witgestreepte motten hebben een vliegseizoen dat begint in januari en eindigt in augustus.
25. Gevlekte pepergrasmot
Gevlekte pepergrasmotten (Eustixia pupula) ontlenen hun naam aan de roodbruine vlek achter hun hoofd.
Deze soort heeft een wit-dominante pigmentatie van het lichaam en de vleugels.
De grootte van de soort doet vermoeden dat het een kleine tot middelgrote witte mot is. De spanwijdte bedraagt maximaal 17 mm.
Op de voorvleugels zijn kleine zwarte vlekjes te zien. De poten en antennes zijn ook volledig wit.
Deze soort heeft een zeer specifiek vliegseizoen, gekoppeld aan het seizoen van de waardplanten, van juni tot augustus.
Mosterd en kool behoren tot de meest voorkomende planten. Dit maakt deze kleine witte mot een veel voorkomend verschijnsel op gewassen.
Vlak voor juni is een chemische behandeling nodig om te voorkomen dat de soort beschadigd raakt.
26. Gestippelde golf
Gestippelde golfmotten (Idaea tacturata) zijn enkele van de meest voorkomende witte motten die het hele jaar door kunnen vliegen.
De Dot-lined Wave-mot, die in de zuidelijke staten te zien is, staat erom bekend dat hij het hele jaar door actief is.
Virginia en Florida zijn de staten waar de Dot-lined Wave Moth het meest voorkomt.
Je kunt de soort herkennen aan de witte voorvleugels, witte achtervleugels en het witte lichaam.
Deze motten hebben ook crèmekleurige tot lichtbruine golfvormige lijnen over de vleugels.
De meeste delen van de vleugels blijven wit. Parelwit is de specifieke nuance waar deze soort bekend om staat.
Gestippelde golfmotten worden ook gecategoriseerd als kleine motten. Ze hebben verschillende spanwijdtelengtes die nooit langer zijn dan 21 mm.
27. Sneeuwmeetmot
Sneeuwgeometermotten (Eugonobapta nivosaria) staan bekend om hun puur witte kleur. Deze soort heeft witte voorvleugels, witte achtervleugels en een wit lichaam.
Parelwit is specifiek voor alle delen van de mot, omdat er geen vlekken, vlekken of strepen zijn.
Sneeuwgeometermotten zijn kleine soorten met verschillende spanwijdten. De lengte van zijn spanwijdte is nooit langer dan 23 mm.
Volwassen motten van de soort leggen kleine gele eieren op de bladeren van verschillende waardplanten.
Mosterd behoort tot de favoriete gastheren van de Snowy Geometer Moth-rups.
Andere vruchtdragende korte planten zijn ook een frequente gastheer voor de Snowy Geometer Moth.
Rubus-bloeiende planten trekken deze motten vaak aan. Dit zijn kleine bloeiende planten die verwant zijn aan wilde rozen.
28. Klein wit grasfineer
Kleine witte grasfineermotten (Crambus albellus) zijn een Noord-Amerikaanse soort met een hoge aanwezigheid in oostelijke staten zoals North Carolina.
Deze mot heeft meestal witte voorvleugels en een wit lichaam. Er is een donkerdere middensectielijn zichtbaar op de soort, samen met goudgele dunne randen.
Metaalwit is specifiek voor de voorvleugels van de soort, die de neiging hebben te schijnen in direct zonlicht.
Motten uit deze familie zijn kleiner van formaat en staan niet bekend om hun snelle vlucht.
Kleine witte grasfineers hebben een spanwijdte die een maximale lengte van 16 mm bereikt.
Zoals de naam van de mot al aangeeft, zijn grassen de belangrijkste voedselbron van de soort, samen met kleine struiken.
Je kunt het Kleine Witte Grasfineer de hele zomer door zien in gebieden met dichte begroeiing.
29. Meloenwormmot
Meloenwormmotten (Diaphania hyalinata) hebben contrasterende kleuren over de vleugels. Wit domineert de vleugels, terwijl brede zwarte randen zichtbaar zijn over de achtervleugels en voorvleugels.
Deze soort heeft een wit lichaam met bruine en zwarte haren op het onderste deel van het lichaam.
Bruin haar bedekt ook zijn hoofd.
Deze mot heeft een iriserende witte kleur waardoor hij nog meer opvalt.
Meloenwormmotten hebben een nachtelijk karakter en worden daarom zelden gezien.
Deze soort isgevonden op een breed scala aan komkommerachtigen. Pompoenen behoren tot de favoriete gastheren.
De mot valt zowel wilde als gecultiveerde planten uit de komkommerachtigenfamilie aan en kan snel een groot plaagprobleem op gewassen worden.
30. Witte flanelmot
Witte flanellenmotten (Norape cretata) komen oorspronkelijk uit de oostelijke regio's van de VS en Midden-Amerika. Deze soort wordt gezien in bossen, parken en tuinen.
Een aangeboren aantrekkingskracht op hardhoutbomen zorgt ervoor dat de witte flanelmot het meest voorkomt in bossen.
Deze soort wordt het meest gezien op hackberry en sprinkhaan.
Je kunt de mot gemakkelijk op deze bomen zien omdat hij een puur witte kleur heeft.
De vleugels, het lichaam, de antennes en de poten zijn allemaal wit. Er zijn geen vlekken of markeringen over de hele soort, wat betekent dat deze mot een van de weinige witte soorten is die gemakkelijk op boomschors te zien is.
Kleine verschillen tussen de soort en andere witte motten zijn te zien aan het bovenlichaam van het hoofd, dat lange witte haren heeft.
De grootte van deze motten is klein tot middelgroot, met een maximale verwachte spanwijdte van maximaal 33 mm.
31. Arge-mot
Arge Moths of Arge Tiger Moths (Apantesis arge) zijn witte inheemse soorten met zwarte strepen. De voorvleugels vertonen verticale en horizontale zwarte strepen.
De soort begint zijn leven als een zwarte rups met witte strepen en groeit uit tot een volwassen witte mot met zwarte vlekken.
Arge Moths zijn klein tot middelgroot en kunnen een spanwijdte van maximaal 50 mm bereiken.
Het zien van deze motten op gewassen of in de tuin is een slecht teken, omdat ze verschillende soorten planten en groenten als ongedierte kunnen eten.
Maïs, druif en weegbree zijn slechts enkele van de favoriete gastheren waarvan deze soort de bladeren of vruchten kan eten.
Op commerciële schaal zijn Arge Moths enkele van de meest schadelijke soorten voor zonnebloemgewassen, omdat de mot niet geïnteresseerd is in wilde zonnebloemen, maar in gecultiveerde zonnebloemen.
32. Gespikkelde golf
Gespikkelde golfmotten (Lobocleta peralbata) ontlenen hun naam aan de golfvormige crèmekleurige patronen op hun vleugels.
Deze motten hebben een witte basiskleur over de voorvleugels en de achtervleugels. Het lichaam heeft ook een witte kleur.
Speckled Wave-motten hebben een korte spanwijdte van maximaal 20 mm.
Je kunt deze motten vinden in verschillende staten, maar vooral in Texas en Florida, waar het weer het mogelijk maakt dat de soort actief is van december tot de vroege herfst.
33. Witte ondervleugel
Noordoostelijke Amerikaanse territoria zijn de thuisbasis van de White Underwing (Catocala relicta).
Deze kleurrijke mot komt voor in veel bomen, waaronder populieren en wilgen.
De soort heeft een witte basiskleur met grijze tot zwarte overlays.
De camouflagekleur verschilt van de voorvleugels tot de achtervleugels. De voorvleugels zijn wit met zwarte patronen, terwijl de achtervleugels zwart zijn met witte banden.
34. Oranjeschoudersorbetmot
Aangenomen wordt dat deze soort witte motten (Diaphania costata) per ongeluk in Noord- en Midden-Amerika is geïntroduceerd.
Een basiswitte kleur is kenmerkend voor de oranjeschoudersorbetmot.
Deze soort heeft goudoranje strepen over de bovenzijde van de voorvleugels.
De soort heeft een korte spanwijdte van 10 tot 20 mm.
35. Bruinstaartmot
Bruinstaartmotten (Euproctis Chrysorrhoea) behoren tot de veel voorkomende witte soorten die in Noord-Amerika zijn geïntroduceerd.
Inheems in Europa staan de bruinstaartmotten bekend ombinnendringende hardhoutbossen. Ze leven van eiken- en populierenbomen, maar ook van peren-, frambozen- en kersenbomen.
Er is een breder scala aan waardbomen, planten en vegetatie waarin de mot geïnteresseerd is.
De larven veroorzaken aanzienlijke schade aan de gastheer.
Bovendien hebben de larven van de Bruinstaartmot brandharen. Het veroorzaakt ernstige huidirritatie bij mensen.
36. Gracile Palpita-mot
Gracile Palpita-motten (Palpita atrisquamalis) zijn een kleine soort. Deze motten hebben een spanwijdte tussen 10 en 12,5 mm en zijn een van de kleinste witte motten in de VS.
Wit is niet de dominante kleur van de Gracile Palpita-mot. Het heeft vergelijkbare dekkingsgebieden als de grijze kleuren over de vleugels. Het lichaam van de mot heeft ook grijze en witte kleuren over het hele lichaam.
Bruine en gele banden zijn specifiek voor het bovenste gedeelte van de voorvleugels.
37. Met swag omzoomde golf
Deze soort witte motten (Navelstreng reikwijdte) komen het meest voor in zuidelijke staten van de VS. Het heeft een lang vliegseizoen in Florida en Texas.
Motten van dit geslacht komen ook veel voor in Midden-Amerika.
Swag-lined Wave-motten hebben een spanwijdte van maximaal 18 mm. De soort heeft patroonlijnen in de vorm van crèmekleurige golven over zijn vleugels.
De buikzijde van de vleugels heeft een bruine basiskleur. Op de buikvleugels zijn donkerbruine nuances verder gedifferentieerd.
Een camouflerend effect wordt bereikt door de buikkleuren van de soort.
38. Roodstaartspookmot
De roodstaartmot (Euerythra phasma) is een soort die zijn naam dankt aan de rode kleur van zijn onderlichaam. Zijn bovenlichaam is wit.
De voorvleugels van de mot zijn wit met bruine vlekken en stippen. Sommige motten hebben rode vlekken en stippen.
Zuiver wit zonder vlekken is alleen specifiek voor de achtervleugels van de soort.
Roodstaartspookmotten hebben een lang vliegseizoen, aangezien ze voorkomen in de zuidoostelijke en zuid-centrale staten.
39. Geelkopmosmot
Geelkopmosmotten (Crambidia cephalica) zijn wijdverspreid aanwezig in Noord-Amerika tot aan Canada.
Deze soort heeft witte voorvleugels, witte achtervleugels en een wit lichaam.
Geelkopmosmotten zijn enkele van de kleinste witte soorten in de VS. Het is niet ongewoon om deze mot te vinden met een spanwijdte van minder dan 10 mm.
Korstmossen zijn de belangrijkste voedselbron van deze mot. Verschillende soorten algen vormen de alternatieve voedselbron van de Geelkopmosmot.
40. Norape Maagd
Deze mottensoort komt oorspronkelijk uit tropische gebieden. Het kan worden gevonden in het uiterste zuiden van Texas en Florida in de VS, in Mexico en de noordelijke delen van Zuid-Amerika.
De soort heeft een witte dominante kleur. De lichaamskleur is wit met enkele crèmekleurige vlekken aan de onderkant.
Zijn voorvleugels en achtervleugels zijn allemaal wit.
De soort heeft gouden tot crèmekleurige patronen over de centrale delen van de vleugels die dichter bij het lichaam liggen.
Norape Maagd-motten zijn enkele van de kleinste witte motten in de VS en zijn schaars aanwezig, zelfs in de staten waarin ze voorkomen.
41. Satijnwitte Palpita
De Satijnwitte Palpita (Palpita flegia) is een witte mottensoort die alleen kenmerkend is voor Zuid-Texas en Zuid-Florida.
Deze soort heeft witte pigmentatie en gedeeltelijk transparante vleugels.
De vleugels zijn alleen wit aan de randen met een hoge transparantie, onderbroken door witte aderen.
Motten van deze familie hebben een wit lichaam dat niet kenmerkend is voor de rups van de soort die grijze, oranje en zwarte kleuren heeft.
Satijnwitte Papilat is het gemakkelijkst te vinden rond de gele oleander in Texas en Florida.
42. Satijnen Argyria-mot
Satijnen Argyria-motten (Argyria nummulalis) is een inheemse soort in Noord-Amerika.
Satijnen Argyria-motten komen het meest voor in oostelijke staten van de VS, zoals Maryland en North Carolina. De aanwezigheid ervan is ook gebruikelijk in Florida.
Deze soort is een van de kleinere witte motten in de VS. De spanwijdte is gemiddeld 10 mm.
De voorvleugels zijn wit zonder grote gekleurde vlekken, afgezien van de oranjerode randen.
De achtervleugels van de soort zijn meestal oranje of oranjebruin.
De witte nuance van de soort heeft een lichte satijnachtige tint die de naam inspireert. Deze soort Argyria-motten heeft geen helderwitte kleur en lijkt qua nuance op de Rechtlijnige Argyria-motten.
Verder lezen:
- Witte vlinders.
- Witte spinnen.
- Witte lieveheersbeestjes met zwarte vlekken.
