Eiyuden Chronicle: Honderd Heroes Review - IGN (2024)

Eiyuden Chronicle: Honderd Heroes is een klassieke vodden voor rijkdom, alleen over een heel leger.Ik wist niet hoe mijn team eruit zou zien toen ik begon met het wervenDeze onvoorspelbare reis begon vorm te krijgen.De schaal van het verhaal groeide met elk hoofdstuk, vouwden in meer landen en mensen die uiteindelijk van mijn ragtag -team een ​​goed bataljon zouden maken.Die aanzienlijke cast en heel veel zijgehaltekanVoeg pluis toe aan de campagne, met halfbakken elementen zoals ontmoetingen die afhankelijk zijn van RNG om dingen een beetje naar beneden te slepen.Maar voor iedereen die lang genoeg wil vasthouden, verlicht de langzame verbranding van honderd helden uiteindelijk een indrukwekkend vuur.

Honderd Heroes volgt Nowa, een nieuwe rekruut in een lokaal leger die de taak heeft om samen te werken met het Special Forcy -team van het grotere Empire.Hoewel dat hem op gespannen voet had kunnen zetten met SEIGN, een opkomend talent dat dat team leidt, is wat in plaats daarvan volgt een hechtmoment dat de toon mooi zet voor de hele campagne - dat twee tegengestelde partijen een compromis konden vinden in plaats van conflict.Het verhaal voelt misschien in het begin als een typische held, maar terwijl je de lagen terugschil, zul je beginnen te begrijpen dat er meer aan de hoofdcast is en waarom ze vechten voor wat ze doen.

In tegenstelling tot zijn spin-off prequel, de hack-and-slash side-scrollerEiyuden Chronicle: Rising, Honderd helden werken voornamelijk als een turn-based RPG.Je bestuurt een partij van zes karakters die je kunt omwisselen voor of na de strijd, elk met hun eigen statistuties en vaardigheden die hen onderscheiden van anderen.Lian is bijvoorbeeld een harde jager met zwakke verdedigingen, terwijl Garr een stevige tank is met fatsoenlijke aanval maar geen magie.Dit zijn de soorten voor- en nadelen waar je aan moet denken bij het bouwen van een team, hoewel honderd helden je zoveel personages geven om uit te kiezen dat je de meeste van hen volledig kunt negeren.Dat is mechanisch leuk, maar het betekent wel dat sommigen het gevoel hebben dat ze er zijn om een ​​tijdelijk doel in de plot te dienen.

Zoals de naam "Honderd Heroes" zou kunnen suggereren, zijn er maar liefst 100 personages die een rol in je stad vervullen of aan je zijde vechten.Het is een beetje zoals Pokemon met soldaten, maar er zijn verschillende vereisten voor elk als je ze allemaal wilt vangen.Sommigen kunnen met je meedoen nadat je met hen hebt gesproken, terwijl anderen je kunnen vragen om terug te komen nadat je sterker bent geworden.Sommige van deze bondgenoten vechten aan jouw zijde, en anderen runnen uiteindelijk winkels in de stadskasteelstad die fungeert als je thuisbasis.Het vinden van ongrijpbare rekruten vermaakte me tussen hoofdstukken van het verhaal, zowel als een manier om waardevol materiaal te verzamelen en meer te leren over de wereld.

Soms zal een hoofdstuk om verhaalredenen specifieke personages in je team plaatsen, wat je dwingt te experimenteren met nieuwe bondgenoten.Sommigen hebben zelfs 'heldencombo's' die ze alleen kunnen gebruiken met bepaalde teamgenoten, die variëren van vaardigheden die meer schade aanrichten dan de twee aanvallers alleen zouden zijn voor degenen die alle vijanden tegelijkertijd kunnen raken terwijl ze bondgenoten tegelijkertijd bufferen.Het specifieke vermogen hangt af van de helden, maar ik ontdekte dat de meeste van mijn teamcomps uiteindelijk uiteindelijk vergelijkbaar waren.Over het algemeen gebruikte ik personages met een hoge aanvalskracht om stoere vijanden te verslaan, voldoende overlevingskansen om zich te verzetten tegen sterke aanvallen en genezingsmogelijkheden om het team levend te houden, waardoor veel van de meest unieke personages meer op gimmicks lieten dan gimmicks dan noodzakelijke tools.

U zult waarschijnlijk een vast team vinden dat aan uw behoeften dient tegen het halve punt van de ongeveer 50-uurs campagne, hoewel u vrij bent om dingen op te schudden met andere personages zoals u wilt.Er is geen "exp share" monteur die je in staat stelt om je gebankeerde personages op hetzelfde niveau te houden als je reisgenoten, maar Honderd Heroes heeft een vreemd nivelleringssysteem dat zwakkere personages in staat stelt om teamgenoten snel in te halen wanneer ze tegenover vijanden tegenover een veel hogere worden geconfronteerdniveau dan zij.Dat betekent dat ze plotseling op gelijke voet kunnen staan ​​met teamgenoten op een hoger niveau na slechts een paar gevechten, wat een enigszins verwarrende maar gewaardeerde aanraking is die het gemakkelijker maakt om te experimenteren als je dat wilt.

Honderd Heroes heeft ook een strategie-RPG-gedeelte dat na de centrale oorlog in zijn verhaal verschijnt, meestal wanneer je tegenover vijandelijke generaals wordt geconfronteerd, waar je legers van soldaten op een rasterachtige kaart bestuurt en ze beveelt om vijandelijke legioenen aan te vallen.Grote personages fungeren als commandanten met impactvolle speciale vaardigheden, zoals het verlagen van vijandelijke verdedigingen of HP om een ​​voordeel te behalen vóór een invasie.Mijn go-to-strategie was op vijanden om hun HP snel te verlagen, hen te dwingen zich terug te trekken en daarna mijn legers daarna ergens anders op te splitsen.Evenementen kunnen zelfs opduiken tijdens deze gevechten, zoals vijandelijke generaals die zich aansluiten bij de strijd of fractie van een seconde, die kruiden toevoegen aan de mix maar je tactische beslissingen vaak eenvoudig maken.Terwijl ik intimiderend was, heb ik nooit een probleem gehad om meteen te werken.

Je zult ook deelnemen aan "Duels" tijdens grote plotpunten, meestal met één hoofdpersoon tegenover een rivaal of antagonist.In deze duels kunt u ervoor kiezen om ofwel aan te vallen om schade aan te richten en een spanningsmeter een beetje op te wekken, of tegen te gaan om minder schade door een aanval op te nemen en een grotere hoeveelheid spanning op te bouwen.Het idee is om de gezondheid van de vijand genoeg te verkleinen om de pauze marker op hun HP -balk te bereiken, waarmee je een sterkere break -aanval kunt gebruiken om ze af te maken.Als alternatief kunt u de spanningsmeter maximaliseren u een soortgelijke verwoestende klap.

Of de vijand aanvallen of tellers echter volledig toevallig zijn, wat oneerlijk willekeurig kan aanvoelen.Ik heb hierdoor slechts de helft van deze duels gewonnen, en de anderen vonden manieren om mijn verlies te verontschuldigen als onderdeel van de plot.Tegen het einde leunde ik naar constant aanvallen om een ​​voorsprong in schade te krijgen, maar zelfs dat is een simplistische strategie.Gelukkig is het geen groot deal dat deze aan het toeval worden overgelaten omdat er geen significante verliezen zijn die je zouden dwingen een duel opnieuw te starten, maar het is nog steeds frustrerend om te verliezen op basis van een slechte gok.Dat doet duels meer op een verhaaltool lijken dan op een echte uitdaging.

Gimmicks kunnen ook verschijnen in de reguliere turn-based baasgevechten.De meesten van hen werkten als obstakels die ik nodig had om te plannen tijdens de strijd, zoals het opzij zetten van één personage om een ​​schakelaar om te draaien voor een geheim wapen tussen beurten.Gimmicks op basis van willekeurige kans kunnen echter de moeilijkheid van een strijd vergroten zonder een interessante strategie toe te voegen.Eén vroeg gevecht moedigde me aan om te kiezen tussen twee hamers die mogelijk drie keer de schade van een van mijn eenheden aan de baas konden aanrichten.De baas dook op aan de linkerkant of rechterkant, en alleen de hamer die het dichtst bij het in de buurt komt, zou hem kunnen raken.Als je de verkeerde hamer zou kiezen, zou je de beurt van een personage verspillen en de strijd voor een langere tijd moeten overleven.Maar vergelijkbaar met de duels, lijkt er geen manier te zijn om te zeggen welke de juiste keuze is, waardoor de moeilijkheid aan het toeval overbrengt in plaats van een bepaalde strategie.

De campagne van Honderd Heroes duurt ergens ongeveer 40-60 uur om te voltooien, afhankelijk van hoeveel tijd je besteedt aan het werven van personages, het upgraden van je kasteel en het spelen van minigames-inclusief een best-spinnende genaamd Beigoma die erg doet denken aan Beyblades.Sommige van de side -quests zijn gemakkelijk te voltooien, zoals het verslaan van specifieke vijanden voor drops die potentiële bondgenoten aanvragen voordat ze bij uw partij komen.Anderen voelen zich als een eindeloos mysterie, zoals mijn zoektocht om een ​​gelukkige vis te vinden voor mijn vissersvriend.Dat gezegd hebbende, de campagne dwingt je niet om een ​​specifieke side -quest te voltooien - hoewel het je kan aanmoedigen om een ​​bepaald aantal bondgenoten te werven voordat je naar het volgende hoofdstuk gaat.

Ondanks dat hij er uiteindelijk van geniet, lijdt honderd helden aan een trage start die het aanvankelijk tegenhoudt.In het begin was ik niet onder de indruk van de hoeveelheid backtracking die nodig was om tussen bestemmingen te komen, vooral met de willekeurige ontmoetingen die mijn reis onderbreken.Honderd Heroes spelt ook niet duidelijk de oplossing voor elke puzzel, dus je moet soms steeds weer door steden tempo maken voordat je een oplossing tegenkomt.Het kostte me 15 uur alleen om snelle reizen te ontgrendelen, die ik alleen toevallig vond terwijl ik door de straten van één grote stad dwaalde.Op dat moment begonnen de dingen zich echt te openen en liet ik me bevredigend tussen steden laten teleporteren om nieuwe bondgenoten te werven, maar die hoeveelheid tijd is veel om door te komen voor een uitbetaling.

Toch was het de moeite waard om dit spannende verhaal van meerdere landen te zien die terugvechten tegen een tiran, met een gemengde zak wendingen onderweg.Sommigen lieten me aan mijn hoofd krassen en vroegen zich af: "Waarom", terwijl anderen me van de zijlijn lieten juichen.De grote schurk is eendimensionaal in zijn lust naar macht en laat niet veel achter om mee te spelen in termen van motief, maar de acties van de mensen om hem heen zijn aantrekkelijker.Sommige personages worstelen op interessante manieren tussen verplichtingen aan hun thuisland en een verlangen naar gerechtigheid, terwijl anderen omstanders zijn die alleen in actie zijn aangemoedigd na het bekijken van de inspanningen van je gepassioneerde team.

Terwijl het volgen van een innemende troep van buitenbeentjes en hun zoektocht om een ​​corrupte heerser omver te werpen, klinkt als elk ander Koninkrijk-gebaseerde RPG, was de balans tussen de persoonlijke worstelingen van zijn personages en het verhaal van de overkoepelende oorlog behoorlijk vermakelijk.Sommige delen van dat verhaal voelen zwakker aan dan anderen en lijden aan een paar pacingproblemen, zoals een grote factie die alleen aan het licht komt als onderdeel van het overkoepelende plot halverwege de campagne, maar er is genoeg opbouw en verlies dat de overwinningen altijd de moeite waard voeldenHet.In het begin had ik het gevoel dat ik vocht in de oorlog van een vreemde - tegen het einde was ik genoeg geïnvesteerd dat ik graag wilde zien winnen.