De axolotl heefthagedis-achtige ledematen, vertakkende kieuwen die aan beide kanten van het hoofd uitsteken, en een door de natuur gemaakte glimlach die ongewoon schattig is. De Axolotl wordt gewoonlijk de ‘Mexicaan’ genoemdsalamander’, of ‘Mexicaanse wandelende vis’, ook al is de axolotl helemaal geen vis, maar een amfibie. Wilde axolotls worden uitsluitend gevonden in Xochimilco, Mexico. Ze zijn over de hele wereld te vinden als gedomesticeerde dieren of als dieren in gevangenschap. Lees verder om meer te weten te komen over deaxolotl.
Beschrijving van de Axolotl
Binnenlandse axolotls werden speciaal gefokt om een witte lichaamskleur te vertonen, gecombineerd met zwarte ogen, maar wilde axolotls zijn normaal gesproken zwart of groenachtig bruin, met rode ogen. De fraaie hoofdtooi van deze soort bestaat eigenlijk uit de kieuwen van de salamander, waardoor het wezen onder water kan ademen. De axolotl is groot vergeleken met de meestesalamanders, met een lengte tot 30 cm en een gewicht tot 225 gram.
De axolotl heeft een zeldzame fysieke eigenschap genaamd neotenie, wat betekent dat de amfibie de kikkervisje-achtige rugvin behoudt die aanwezig was tijdens de levenscyclusfase van de larve van het dier. De axolotl verschilt van de meeste salamanders, omdat de axolotl er de voorkeur aan geeft om van het water zijn permanente habitat te maken. Als omgevingsfactoren dit echter van de amfibie vereisen, kan de axolotl zijn lichaam naar volwassenheid laten groeien om zich aan te passen aan het leven op het land.
Interessante feiten over de Axolotl
De axolotl is een van de zeldzaamste salamandersoorten ter wereld. De unieke en zeldzame kenmerken van deze amfibie hebben hem zo populair gemaakt dat hij zelfs de interesse van wetenschappers heeft gewekt.
- Neotenie –De axolotl-salamander kan kenmerken van zowel larvale als volwassen stadia behouden. De axolotl behoudt bijvoorbeeld zijn kieuwen, ook al heeft hij longen gekregen om lucht in te ademen.
- Geweldige regeneratie –Het is niet ongebruikelijk dat amfibische soorten een ledemaat terug laten groeien, maar de axolotl kan zijn hersenen, ruggengraat en vrijwel elk lichaamsdeel waarmee hij is geboren opnieuw opbouwen.
Habitat van de Axolotl
In het wild ligt het favoriete huis van de axolotl-amfibie op de bodem van de kanalen en meren van Xochimilico. De Mexicaanse salamander maakt vaak een schuilplaats van riet of rotsconstructies voor veiligheid. In gevangenschap wordt de axolotl gehouden in een aquarium met temperatuurregeling, ingericht met kunstmatige planten, rotsen en plekken om zich te verstoppen, om zijn natuurlijke habitat na te bootsen.
Verdeling van de Axolotl
De wilde axolotl wordt uitsluitend gevonden in het merencomplex Xochimilco, Mexico, vlakbij Mexico-Stad. Aangezien er in 1998 slechts 6.000 axolotl-amfibieën werden gerapporteerd, en in 2014 helemaal geen axolotls, prijzen onderzoekers zich gelukkig dat ze één enkele axolotl in het wild hebben gevonden. Omdat de axolotl echter het zeldzame vermogen heeft om verloren ledematen en andere lichaamsdelen te regenereren, zijn ze de meest wetenschappelijk bestudeerde salamander ter wereld. Het schijnbaar magische vermogen van de axolotl om zijn eigen lichaam terug te laten groeien, heeft ervoor gezorgd dat deze soort in populariteit is gegroeid. Ze worden nu over de hele wereld aangetroffen in laboratoria, dierentuinen en aquaria, en als gedomesticeerde dieren.
Dieet van de Axolotl
De axolotl is een vleeseter, die zich voornamelijk tegoed doet aan wormen, kleine vissen, schaaldieren, insectenlarven, weekdieren en elke andere kleine prooi waar de wilde axolotl geschikt voor lijkt. Gedomesticeerde axolotl-huisdieren hebben een dieet dat bestaat uit bloedwormen, zwarte wormen, witte wormen, Daphnia en in de handel gekochteZalmpellets.
Axolotl en menselijke interactie
De axolotlsalamander is de meest onderzochte salamander ter wereld, waardoor deze amfibie een permanente verblijfplaats in laboratoria is. Regeneratie van ledematen is geen ongebruikelijke eigenschap bij verschillende amfibische soorten, maar de axolotl kan zijn hersenen, stekels en andere delen herbouwen die niet door anderen kunnen worden herbouwd.
Wetenschappers vinden dit zeldzame vermogen nuttig in de menselijke geneeskunde en voeren experimenten uit in een poging het vermogen tot regeneratie voor het menselijk ras te benutten. Mensen zijn zoogdieren, dus de genetische samenstelling van de axolotl is niet compatibel. Tot nu toe is het vermogen van een persoon om een arm of andere lichaamsdelen terug te laten groeien onbereikbaar. Het DNA van de axolotl zou op een dag echter kunnen helpen bij het genezingsproces van de mens, dus het onderzoek gaat door.
Domesticatie
Er is veel vraag naar de axolotl in de aquariumhandel, waardoor steeds meer wilde axolotls uit hun natuurlijke habitat worden gehaald. Laboratoria, onderzoeksfaciliteiten in gevangenschap en gewone eigenaren van gezelschapsdieren hebben de axolotl gedomesticeerd.
Is de Axolotl een goed huisdier?
De axolotl is een populair exotisch huisdier in het aquariumcircuit. De axolotl is anders dan alle andere salamanders ter wereld en is een uniek huisdier om in huis neer te zetten.
Axolotl-verzorging
De axolotl in gevangenschap vereist een omgevingstemperatuur van ongeveer 61 ° F (16 ° C) tot 64 ° F (18 ° C). Lagere temperaturen kunnen dodelijk zijn voor de salamander, en hogere temperaturen kunnen leiden tot een verhoging van de stofwisseling. Een enkele axolotl heeft minstens 40 liter niet-gechloreerd water nodig in een ruime tank, voorzien van een filter, een schuilplaats, maar ook planten en rotsen om zijn natuurlijke habitat na te bootsen.
Een goed dieet met op eiwitten gebaseerd voedsel, zoals wormen of kleine vissen, moet dagelijks aan de axolotl worden gevoerd. Om parasitaire besmetting te voorkomen, moet u levende prooien vermijden en contact opnemen met een professionele dierenarts voor exotische huisdieren.
Gedrag van de Axolotl
De axolotl is een van de meest uniekesalamandersin de wereld, maar het kan nogal saai zijn om naar deze amfibieën te kijken, omdat het geen erg actieve wezens zijn. De axolotl houdt ervan zich te verstoppen in planten en rotsen, zo diep mogelijk in het water. Wanneer de axolotl beweegt, beweegt hij vrij langzaam, tenzij hij of zij verkering heeft, waarbij het mannetje en het vrouwtje door het aquarium zullen ‘dansen’.
Reproductie van de Axolotl
De axolotl kan op elk moment na de leeftijd van vijf maanden geslachtsrijp worden, afhankelijk van de leeftijdsalamanderde algehele gezondheid, de geleverde voeding en de watertemperatuur. De mannetjes bereiken over het algemeen geslachtsrijpheid vóór de vrouwtjes. Dit komt omdat de vrouwtjes meer dan 1.000 eieren tegelijk kunnen leggen, en hun lichaam meer voorbereidingstijd heeft dan de mannetjes. Het mannetje en het vrouwtje ondergaan een verkering voordat ze paren, terwijl het mannetje het vrouwtje door de tank leidt. Het mannetje laat een pakje sperma achter, een spermatofoor genaamd, zodat het vrouwtje haar eieren kan oppakken en bevruchten.
