Hoofdstuk tekst
J ❤️
🤞🏼 Voor vandaag!
Een kleine glimlach tilde de hoek van Seonghwa's lippen op terwijl hij zijn telefoon zakte om weer aan het werk te gaan.Hij werd opgewonden ondanks de knoop in zijn buik die hem enkele dagen niet had verlaten.Tegenwoordig kwamen de resultaten van de fancalls binnen en kon hij het niet meer aan.Deze twee weken wachten had hem ziek gemaakt van vrees en wat het resultaat ook was, hij zou eindelijk weer kunnen ademen.Sinds de comeback van Atee*z had hij een gemengd gevoel.Dit album was absoluut het toewijding voor hen.Geprezen door critici, geliefd bij fans, gepromoveerd over de hele wereld, was het succes meer dan daar en Seonghwa voelde zijn hart opzwellen van trots op elke vermelding van het duo en hun nieuwe prestaties.Maar hij kon het niet helpen, maar het aantal fans dat toeneemt, zijn bezitterige geest kietelen die in zijn oor fluisterde dat de kansen om nieuwe fancalls of zelfs een fansign te winnen, zichtbaar afnamen en hij haatte het om die fan daar te zijn."The Price of Fame" vertelde Wooyoung hem na de aankondiging van de winnaars van de eerste fancalls van deze comeback.Seonghwa was deze maand in zijn derde en hij hoopte het meer dan wat dan ook te winnen.Hij had deze keer veel meer albums geprobeerd, veel meer dan hij ooit had gedacht, en wist heel goed dat als de uitkomst ongunstig was, hij niet zou herhalen.Hij kon het zich niet veroorloven om blut te gaan zoals hij een paar maanden geleden had gedaan, vooral als hij geen beloningen had.Hij voelde zich afgemat en gekwetst door deze enorme loterij en moest zich bij elkaar trekken om er niet dagelijks aan te lijden.Zijn grootste troost kon niet zijn bron van frustratie en angst worden.Hij had al 3 keer de kans gehad om met Hongjoong te praten in zijn leven en zou moeten weten hoe hij tevreden kon zijn met dit geschenk.Hij sprong terwijl Wooyoung hem zachtjes uit de weg duwde waar hij stoïcijns was, verloren in gedachten.
_ De tweede batch is klaar Hyung!Ik kan je nu aan de toonbank helpen indien nodig.
_ Er zijn daar niet veel mensen, maak je geen zorgen.
_ Misschien, maar je lijkt niet goed en een klein bedrijf zal je geen kwaad doen.
Ondanks de geruststellende glimlach van de kok, reikte Seonghwa's dankbaar niet zijn ogen en Wooyoung zuchtte terwijl hij op zijn rug streelde.De barista haalde zijn schouders op voordat hij de balie naderde waar nieuwe klanten wachtten.Hij had nog een paar uur te wachten op de resultaten en had werk te doen.
Hij was bezig met het voorbereiden van een cappuccino toen een lachende mevrouw Suh achter de toonbank verscheen, een kleine doos in haar handen.Seonghwa trok een vragende wenkbrauw naar haar op voordat hij de beker op de lade plaatste die Wooyoung geduldig vasthield.
_ Ja, mevrouw Suh?
_ Een pakket arriveerde in uw naam Seonghwa.
_ Het is voor mij ?
_ Je zult me excuseren, ik heb het geopend.Ik heb niet gezien dat het tot jou was gericht.Maar ik heb niets aangeraakt!
Onder de brede ogen van Wooyoung grijpt de jonge man subtiel het pakket voordat hij de zijkanten opent.Een doos met dierenoversteek chocolaatjes en een brief wachtte hem op en hij pakte de krant, zijn vingers trillen, zijn ogen vol hoop.
Seonghwa,
Ik weet dat de recente tijden niet erg prettig voor je zijn geweest, dus ik hoop dat deze kleine aandacht je zal troosten.
Ik wil ook vergeven worden omdat ik je zo lang laat wachten ... Ik beloof dat ik binnenkort voor je zal staan om je een cadeau te geven.
Geloof in je geluk.Het zal je niet in de steek laten.Atee*z is er altijd voor je.
Tot snel
J.
PS: ik heb gecontroleerd, er is geen munt !!U hoeft niet te kijken naar dit arme kleine groene blad, het is onschuldig!
Met rode wangen beet Seonghwa op zijn lip terwijl hij het pakket aan hem vasthield.De schrille kreet van Wooyoung doorboorde zijn trommelvliezen en hij haastte zich in de keuken naar het gelach van mevrouw Suh.
_YAH Park Seonghwa !!!Kom hier terug !!
_ U hebt een bevel om Wooyoung te dienen.
_ Maar mevrouw Suh!Je kunt zo'n bom niet laten vallen en verwachten dat ik werkeloos zou staan door hem te zien wiebelen als een Lovestruck -tiener!
_ Verlaat wooyoung ...
_ Ik wil gewoon weten wat ...
_ De Wooyoung -bestelling!
Seonghwa stak zijn tong uit naar zijn vriend toen hij hem naar hem zag kijken voordat hij naar de wachtende klanten vertrok.Met een kloppend hart maakte de jongeman van de gelegenheid gebruik om de doos chocolaatjes uit de doos te halen en vouwde de brief subtiel voordat hij naar zijn kluisje ging in hun pauzekamer waar hij zijn geschenken plaatste.Met een glimlach op zijn gezicht nam hij een foto voordat hij deze naar de afzender stuurde.
Hwa ❤️
[Foto]
Ik had je graag persoonlijk kunnen bedanken, maar ondertussen: bedankt voor alles.Je bent (bijna) de beste.❤️
Hij had nauwelijks tijd om zijn telefoon weg te zetten voordat een tornado hem sloeg, waardoor hij tijdens het proces schreeuwde.
_ Nu Park Seonghwa, je gaat alles aan mij bekennen!
_ Beken wat voor jou?
_ Je wilt slim spelen, maar je lieve geliefde heeft je onthuld!"Hij is gewoon een vriend", mijn kont!Je flirt al maanden berichten door en nu stuurt hij geschenken?!Ik wil weten wie het is!Ik heb het recht om te weten!
Seonghwa lachte terwijl zijn vriend om hem heen krulde als een koala, een pruil op zijn gezicht.
_ Het is niet mijn lieve geliefde zoals je zegt.Hij is ... misschien meer dan een vriend in de maak, maar ik beloof je dat er nog niets is gebeurd.
De kok zuchtte en besloot uiteindelijk zijn vriend vrij te geven, niet zonder nog een pruil.Seonghwa kneep in zijn wangvriendelijk en nam hem in zijn armen.Een comfortabele stilte vestigde zich tussen hen voordat een gefluister de lippen van de oudere man verliet.
_ Ik denk dat ik hem een beetje leuk vind.
Wooyoung reageerde niet en nestelde zich dichter bij het warme lichaam van zijn vriend, stopte zijn hoofd onder zijn kin.
_ U zult de eerste zijn om hem te ontmoeten als onze vergadering goed gaat.Beloofd.
De kok hief plotseling zijn hoofd op voordat hij in de donkere bollen voor hem duikde.
_ Heb je hem nooit ontmoet?
Seonghwa bloosde voordat hij zijn hoofd knikte.
_NO ... maar dat weerhoudt me er niet van om te waarderen wat we allebei delen.Aan de ene kant ben ik niet verblind door zijn hypothetische schoonheid of geblokkeerd door een lichaamsbouw dat ik niet aantrekkelijk zou vinden ... Ik heb gekregen te weten wie hij is en ... ik hou veel van hem.
Met heldere ogen brak Seonghwa weg van zijn vriend en sloot zijn kast na een laatste blik op de inhoud.Het zou een leugen zijn geweest om te zeggen dat hij niet gefrustreerd was dat de dingen niet waren veranderd sinds J. terugkwam uit Parijs.Enkele weken waren al verstreken en hij kauwde op het stuk met elke nieuwe dag die voorbijging zonder hem te hebben ontmoet.Hij begreep dat de producent overweldigd was door werk en wist hoe hij meestal geduldig moest zijn.Maar hij kon alleen merken dat hij de laatste tijd meer prikkelbaar en ongeduldig was geweest, gefrustreerd door de fancalls en het gebrek aan vooruitgang in zijn relatie.Hij had iets nodig om in zijn leven te gebeuren en zijn dagelijkse leven op te schudden voordat hij zich toestond om overweldigd te worden door zijn dreigende negatieve gedachten.
_ Jongens, ik heb je nodig aan de balie.
_ Natuurlijk mevrouw Suh!
De twee jonge mannen vertrokken samen en Wooyoung schudde de hand van zijn vriend voordat hij achter de kassa ging, klaar om bestellingen aan te nemen.Seonghwa glimlachte naar mevrouw Suh die naar hem knipoogde voordat hij hem een bevel gaf om zich voor te bereiden.
_ Uw kleine rapper heeft iets om zich zorgen over te maken.Hij is niet degene die je zo laat glimlachen.
De barista bloost terwijl hij zijn warme chocolademelk bereidt.Misschien was de fancall niet waar hij nu het meest naar uitkeek ...
********
Seonghwa leunde tegen de gootsteen in de breekruimte en kauwde op zijn vinger, ogen op de klok gelijmd.Nog een paar seconden en de resultaten zouden er zijn.Wooyoung streelde zijn rug om hem te kalmeren en Yeosang's gezicht in het telefoonscherm van de kok keek hem teder aan.Het gevoel dat hun vriend op het punt stond van een nerveuze uitsplitsing, had Wooyoung de operatie van een beste vriend geactiveerd en had het gebruik gemaakt van de maaltijdpauze van de jonge leraren om hem op te roepen en hun hyung te steunen.
Als ik niet win, zal ik het niet meer doen.Ik heb mezelf hier niet meer ziek van gemaakt.
Eindelijk, 13.00 uurverscheen en Seonghwa haalde diep adem voordat hij de site opende.Wooyoung's greep op zijn arm hielp hem stabiel te houden terwijl hij de winnaarslijst typte.Lichtmatig scande hij het bord voordat hij fronste en het apparaat in zijn broekzak legde.Een hartverscheurende zucht ontsnapte hem en hij keek naar zijn vrienden met stralende ogen.
_ Ik denk dat dat betekent dat het tijd is voor mij om dit allemaal te stoppen.
_ Kan ik kijken ?Misschien heb je het verkeerd gezien.
Een vreugdeloze lach schudde de schouders van Seonghwa, die de toch Wooyoung zijn telefoon overhandigden nadat hij hem had ontgrendeld.
_ Ik denk niet dat ik blind ben geworden, maar als dat je kan geruststellen.
_ Hyung?Wilt u dat we vanavond naar uw huis komen?Alleen al met ons, een fles Soju en wat junkfood.
_ Ja ... bedankt Sangie.
Een kleine schreeuw ontsnapte aan Wooyoung en trok de aandacht van de barista aan en zijn vriend gaf hem zijn telefoon, een glimlach op zijn gezicht.
_ U ontving een bericht, Hyung.
Seonghwa bloosde toen hij zijn apparaat oppakte, dat nu al enige tijd als behang een selfie had getoond die J. hem had gestuurd bij zijn terugkeer uit Parijs.Zittend in een auto, werd zijn kap naar beneden getrokken over zijn gezicht, slechts een deel van zijn kaak was zichtbaar in het vage licht en Seonghwa voelde zich in vlammen in het zien van hem barsten.Misschien was het belachelijk om te worden meegesleept over zoiets triviaals, maar het kon hem niet schelen.J. opende zich beetje bij beetje voor hem en hij waardeerde elke stap.De melding bovenaan het scherm deed zijn hart zinken.
J ❤️
… Dus ?
Hwa ❤️
T.T.
_ Sannie zou je graag Hyung zien.Kan ik hem vanavond uitnodigen?
Seonghwa knikte woordeloos voordat hij vertrok om de toonbank mechanisch schoon te maken waar hij hun lunch had voorbereid.Hij hoorde vaag zijn vrienden achter hem fluisteren, maar let niet verder op.Hij wist dat hij er zielig uit moest zien en de schuld gaf dat hij hen zo weinig zorgen maakte.Hij wachtte ongeduldig op 14.00 uur.om weer aan het werk te gaan, meer dan alles willen om zijn geest te bezetten.Stop met denken aan Kim Hongjoyong.En liet zichzelf niet langer worden getroffen door de afwezigheid van J. aan zijn zijde.
********
Hwa ❤️
Zou u ermee instemmen om te bellen ...?
De middag van Seonghwa was in een complete vervaging verstreken, de jongeman losgekoppeld van zijn omgeving.Hij wilde alleen naar huis en de X-Wing Lego beginnen die hij kreeg voor Kerstmis van zijn broer.Mingi had geen commentaar gegeven op zijn gebrek aan woorden, maar had tijdens de dienst met aandacht en bezorgdheid over hem gezocht.Seonghwa had de busrit doorgebracht met zijn hoofd tegen de schouder van zijn vriend, zijn doos chocolaatjes aan hem geklemd en hij was Mingi dankbaar voor het feit dat hij die stille aanwezigheid voor hem was.Ze scheidden zich na een tedere knuffel en Seonghwa keerde terug naar huis met zijn hoofd gebogen.Nadat hij zijn doos chocolaatjes in zijn oversteekplank van dieren had geplaatst vol met knuffels en beeldjes, nam hij een foto om op zijn Instagram te posten en haalde hij zijn Lego -set eruit, klaar om te genieten van zijn middag.Maar hij kon zich niet concentreren.De stenen verspreidden zich op de tafel voor hem, leken hem te beschimpen en het plan had in een buitenaardse taal kunnen worden geschreven en hij zou geen aandacht hebben besteed.Hij had meer dan 2 uur om te doden voordat zijn vrienden arriveerden en zijn blik werd meedogenloos aangetrokken door de doos met chocolaatjes.Hij had J. nodig, moest met hem praten, had zijn aanwezigheid nodig.
J ❤️
Ik zit midden in een vergadering 🥺💔
Geërgerd door zijn constante prikkelbaarheid, stopte Seonghwa eindelijk de stenen terug in hun tassen voordat hij de doos opzij legde.Hij wist dat hij vandaag niets zou bereiken.Uiteindelijk koos hij voor de optie om voor zichzelf te zorgen en sloot zich op in zijn badkamer om te douchen en zijn volledige routine voor huidverzorging en haarverzorging te doen, weg van zijn telefoon.Hij kon alleen op zichzelf rekenen om zich nu goed te voelen.Hij gaf zichzelf de schuld dat hij zo wrok was tegenover J., maar kon vandaag ondanks zijn geschenk geen goed gezicht opzetten.Was hij te veeleisend?
Zijn telefoon werd verlicht met meldingen toen hij eindelijk uit zijn badkamer kwam, schoon en iets meer ontspannen.Een blik in de tijd vertelde hem dat de aankomst van zijn vrienden naderde en hij opende de groepskat die hij met hen had om te zien dat ze wachtten op toestemming om vroeg te komen, waarop Seonghwa reageerde met bevestigend.Zijn appartement was sowieso altijd schoon en opgeruimd en hij wilde niet meer tijd alleen doorbrengen.Hij aarzelde even voordat hij eindelijk het wachtbericht van J opende.
J ❤️
Het spijt me Seonghwa ... Ik doe er alles aan om onze eerste ontmoeting snel te laten gebeuren.Ik hoop dat je me vergeeft als het gebeurt en je zult het begrijpen.
Hij sloot zijn telefoon zonder te antwoorden en ging naar de keuken om drankjes en wat snacks voor de avond te bereiden, met een bloedend hart.Hij was zeker egoïstisch en zou zichzelf zeker later de schuld geven, maar op dit moment kon hij deze zoveelste weigering niet accepteren.
Zodra de deur openging, verwelkomde Seonghwa de uitbundige geschreeuw van Wooyoung met dankbaarheid en de verstikkende knuffel van San.Hij werd gek rondlopen in cirkels helemaal alleen in zijn te-Quiet-appartement.Achter hen hield Yeosang een tas vast die de mooie geur van gefrituurde kip uitstraalde terwijl Mingi de achterkant omhoog bracht, twee flessen Soju in zijn handen.Met een natte blik in zijn ogen bracht Seonghwa hen in zijn huis nadat ze ze allemaal liefdevol hebben geknuffeld.
_ Bedankt voor het ondersteunen van je zielige vriend.
_ Aish Hyung!
Een beetje Pat sloeg op zijn achterhoofd en San gaf hem nog een knuffel, waardoor hij de meest kinderachtige look kreeg die hij kon, de barrières van Seonghwa breken en zijn ogen rollen.
_ Stop met gemeen te zijn tegen jezelf Hyung.Het gebeurt met iedereen om zich te voelen.
_ Vanwege een verloren fancall of een spookvriendje?Ik betwijfel.
Stilte viel plotseling toen iedereen plaatsvond rond de salontafel in de woonkamer.Yeosang en Mingi bestormden de zitzakken terwijl Wooyoung en San zich op de bank vestigden en een plaats in het midden achterlieten voor Seonghwa die het dienblad bracht dat hij had voorbereid.Iedereen verzamelde zijn glas Soju en de oudste slikte het in één keer onder het bezorgde uiterlijk van zijn vrienden.Wooyoung klopte op zijn rug en San begon het eten te serveren.
_ Laten we het alsjeblieft over iets anders hebben.Hoe is uw werk bij de Dojo Sannie?De kinderen hebben je nog niet gek gemaakt?
De ogen van San verlichtten toen hij vertelde dat de exploits van zijn studenten en hun vooruitgang in het leren van Taekwondo.Wooyoung's constante streling op zijn rug hielp hem ontspannen en hij zuchtte toen hij comfortabeler tegen zijn vriend vestigde.Hij zou er een punt van maken om een goede avond in hun bedrijf door te brengen en nergens aan te denken.
De sfeer verlichtte eindelijk toen een Mario Kart -toernooi plaatsvond in de woonkamer van Seonghwa.Tipsy, hij had het idee verlaten om een yeosang trots te maken om zijn talent voor zijn vrienden te kunnen tonen en gaf er de voorkeur aan om te profiteren van hun aanwezigheid in plaats van zijn competitieve geest te wekken.Hoewel de oudste van de groep en als hun moeder beschouwde, was hij hen meer dan dankbaar dat hij de rots was waar hij op kon leunen toen hij voelde dat hij zijn voet verloor, elk op hun eigen manier.Terwijl Mingi de stille aanwezigheid was, was Wooyoung de bal van energie;Terwijl Yeosang het luisterende oor was, was San de persoon die het meest in staat was om van gedachten te veranderen met zijn grappen en anekdotes.Hij kon zich zijn dagelijkse leven niet voorstellen zonder een van hen.Zou J. zo natuurlijk in passen als Mingi, de nieuwste toevoeging aan hun groep?Seonghwa sprong op deze gedachte en liet zijn Joy-Con vallen die in het hoofd van Yeosang aan zijn voeten stortte die vals speelde.Waarom dacht hij daarover?J. was nog steeds slechts een immateriële aanwezigheid, er was geen sprake van hem van tevoren in zijn vrienden te integreren.Seonghwa voelde zich misselijk en verontschuldigde zich voordat hij zich in zijn badkamer vergrendelde.Hij ademde diep uit en liep wat water over zijn gezicht om te proberen de hitte te verminderen die zijn wangen verbrandde en zijn hart te kalmeren, dat was geracet bij de gedachte aan J. aan zijn zijde.Hij sloot zijn ogen en liet zijn voorhoofd in zijn hand rusten.Hij was niet langer gewend om zulke sterke emoties voor iemand te voelen.Single Single Single jaren, hij had zichzelf een belofte gedaan om zichzelf niet langer voor de gek te houden door zijn gevoeligheid, hij had er eerder genoeg aan geleden.Hij had geleerd tevreden te zijn met vluchtige ontmoetingen en nog meer met zichzelf;Zijn hart onder nauwe toezicht.Maar hij had zichzelf gecharmeerd door J., zijn verlegenheid, zijn vriendelijkheid en zijn dagelijkse aanwezigheid.Hij leed aan de gedachte om dit hele ding mogelijk te stoppen, maar hij moest zichzelf beschermen.De afgelopen dagen voedden de gehechtheid die hij voor deze man had en hij kon niet oneindig hopen.Het maakt niet uit of J. niet klaar was, Seonghwa kon deze situatie niet meer accepteren.De dingen zouden op de een of andere manier moeten veranderen.
Toen hij weer in zijn woonkamer verscheen, begroette een ongebruikelijke stilte hem.Geholpen rond de salontafel, zalvolle glimlachen op hun gezichten, zijn vrienden leken op hem te wachten en hij keek ze een voor een aan zonder een woord te zeggen.Uiteindelijk gaf Wooyoung hem een envelop.
_ We hebben een cadeau voor u Hyung.Van mevrouw Suh en ons.
Al te snel wellden de tranen in zijn ogen en hij sloeg zijn wimpers om te voorkomen dat ze vallen.Hij ging subtiel op zijn knieën zitten op zijn zachte tapijt en greep de envelop met trillende handen.
_ Je zou niet moeten hebben…
_ Open het voordat u ons dat vertelt!
Hij probeerde zich niet te haasten en opende de envelop met natte ogen.Hij pakte het enkele stuk papier en fronste naar het laken voor hem.Zijn gemarkeerde naam sprong naar hem uit en hij keek vragenlopend op naar zijn vrienden die gebaren voor hem om in meer detail te kijken.Toen bestudeerde hij de krant zorgvuldig, zijn ademhaling toen hij zich bewust werd van het geschenk dat hem was gegeven.Hij kende deze lakens, ze hadden hem een maand beschimpt door deze mislukkingen in zijn gezicht voor fancalls te pleasten.Behalve deze keer was de titel anders.Zijn keel strak, slikte hij en mompelde.
_ Heb je me een fansign gewonnen?
Een verstikte snik ontsnapte aan hem en al snel werd hij lastiggevallen door zijn vrienden, gehuld in hun omhelzing terwijl hij erin huilde.
_ Maar hoe heb je het gedaan?
_ We zijn online gegaan om te begrijpen hoe het werkte, we hebben allemaal bijgedragen, iedereen organiseerde groepsopdrachten.
_ En mevrouw Suh zet ons druk uit om te slagen.
Een oprechte en krachtige lach schudde het lichaam van Seonghwa terwijl hij zijn vrienden op zijn beurt kuste.
_ Je bent helemaal gek!Het was niet nodig om voor mij zo problemen te bereiken.
_ Je zult niet zeggen dat wanneer vrachtwagenladingen albums bij je thuis komen en je alles over de hele wereld moet sturen.
Maar dat was het minste van de zorgen van Seonghwa.Hij had de beste vrienden in de wereld en ging Kim Hongjoyong ontmoeten en dat was het enige dat nu voor hem uitkwam.
_ Ik houd zo veel van je.
Seonghwa liet zich door zijn vrienden worden gehuld terwijl hij hen keer op keer bedankte.Ondanks zijn gekneusde hart voelde hij zich weer levend dankzij hen.En Atee*z.
