Markeer devotionals en prekenillustraties-1 (2024)

Devotionals en preekillustraties
VANDAAG IN HET WOORD

Index op deze pagina

• Ons dagelijkse brood- offsiteOnze Dagelijks Brood-devotionals

Vandaag in het Woord
Devotionals en preekillustraties
MARK 1

Markus 1:1-13
Ik doop jou met water, maar hij zal jou dopen met de Heilige Geest. - Markus 1:8
VANDAAG IN HET WOORD
Met zijn luide gebrul en indrukwekkende manen is de leeuw een fascinerende soort. Hoeveel weet jij over deze 'koning der dieren'?

In grootte kunnen mannetjesleeuwen wel 2,5 meter lang zijn, 1,20 meter hoog bij de schouder en 550 pond zwaar. Leeuwen leven in familie-eenheden die 'prides' worden genoemd en die 4 tot 37 leden kunnen hebben. De vrouwtjes jagen het grootste deel van de jacht, meestal 's avonds. Ze achtervolgen dieren als giraffen en zebra's met een snelheid van ongeveer 56 kilometer per uur. En het gebrul van een leeuw is bijna tien kilometer verderop te horen!

Het lijkt misschien vreemd dat we zo gedetailleerd zijn ingegaan op een dier. maar het is belangrijk dat we iets over de leeuw weten, omdat het een traditioneel symbool is van het Evangelie volgens Marcus, waar we deze maand aandacht aan besteden. De leeuw vertegenwoordigt de kracht en kracht van de Leeuw van Juda (Openbaring 5:5), die Jezus Christus is, en de komst van Zijn koninkrijk.

Volgens de traditie van de vroege kerk is de auteur van Marcus Johannes Marcus, een neef van Barnabas die hem en Paulus vergezelde op een deel van hun eerste zendingsreis (zie Handelingen 12:25). Dit evangelie is gebaseerd op de prediking van Petrus en werd waarschijnlijk in Rome geschreven tijdens de laatste dagen van het leven van de apostel.

Omdat het oorspronkelijk bedoeld was om gelezen te worden door de lijdende Romeinse kerk, omvatten Markus' thema's vervolging, de prijs van discipelschap en dienstbaarheid. Als u deze maand bij ons studeert, zult u ook ontdekken dat een duidelijke stijl, een levendig verhaal en een constante actie het Marcusevangelie kenmerken.

Bij het openen van het boek roept Johannes de Doper Israël op zich te bekeren van de zonde. De kern van zijn boodschap is dat een Grotere hem zal volgen (Marcus 1:7-8).

In vers 9 zien we dat die persoon Jezus van Nazareth is. Johannes doopt Hem, niet omdat Jezus zich van zijn zonde moest bekeren, maar als een publieke bevestiging van de Messias. De hele Drie-eenheid is erbij betrokken: de Zoon wordt gedoopt, de Vader spreekt vanuit de hemel en de Geest daalt neer als een duif. Het evangelieverhaal is begonnen!
VANDAAG LANGS DE WEG
Het eerste vers van het boek Marcus kondigt 'het begin van het evangelie' aan. Begrijpt en gelooft u de evangelieboodschap, het 'goede nieuws' van Jezus Christus? Hij houdt van je en stierf om je te redden van de straf van de zondedood. Als je deze waarheid gelooft, ben je een kind van God!

Als u het niet zeker weet of nog geen volgeling van Christus bent geworden, wacht dan niet langer! Aanvaard Hem vandaag nog als uw Verlosser. Je zou een soortgelijk gebed kunnen zeggen als dit: 'Lieve God, ik weet dat ik een zondaar ben en de dood verdien. Maar ik geloof dat je van mij houdt en je Zoon hebt gestuurd om in mijn plaats te sterven. Ik aanvaard uw geschenk van eeuwig leven en vraag Jezus om in mij te leven als mijn Verlosser en Heer.

Markus 1:1-12
Jezus antwoordde: Laat het nu zo zijn; het is juist dat wij dit doen om alle gerechtigheid te vervullen. - Matteüs 3:15
VANDAAG IN HET WOORD
In zijn bestverkochte boek merkt Rick Warren op dat de zoektocht naar een doel in het leven mensen al duizenden jaren in verwarring brengt. De reden, legt hij uit, is dat we meestal op het verkeerde startpunt beginnen. Wij beginnen bij onszelf. Het echte geheim van het doel wordt gevonden in de persoon en het werk van Jezus Christus.

Vandaag beginnen we aan een maandlange studie van het leven van Jezus, zoals beschreven in het Evangelie van Marcus. Het is een levendig verslag, vol actie. Daarin zullen we zien hoe alles wat Jezus deed tijdens Zijn aardse bediening werd beïnvloed door Zijn eigen doelbewustheid. Zonder een goed begrip van Christus zal ons leven geen doel hebben.

Het Marcusevangelie begint met een korte beschrijving van de bediening van Johannes, degene die kwam dopen in de woestijn en een doop van bekering predikte tot vergeving van zonden. Markus geeft aan dat Johannes' bediening van prediking en doop de profetie van Jesaja 40:3 vervulde. Johannes werd gezonden om het toneel te bereiden voor de komende Messias en Zijn doel bekend te maken. De boodschap van Johannes beloofde dat degene die na hem kwam inderdaad zou dopen met de Heilige Geest.

Volgens het evangelie van Matteüs maakte Johannes bezwaar toen Jezus naar hem toe kwam om door hem gedoopt te worden. Jezus overtuigde hem door uit te leggen dat het ‘gepast was om alle gerechtigheid te vervullen’ (Matt. 3:15). Deze zinsnede had net zo goed de missieverklaring van Jezus kunnen zijn. De gepastheid van Jezus' daden werd bevestigd door het publieke getuigenis van God de Vader. Toen de Heilige Geest zichtbaar neerdaalde in de vorm van een duif, bevestigde dit de liefde van de Vader voor Jezus en markeerde het Hem als degene die in de Geest zou dopen. Het is veelbetekenend dat de eerste actie die Jezus ondernam toen Hij aan Zijn openbare bediening begon, het reageren op de ingevingen van de Heilige Geest was (v. 12).

De daden van Jezus zijn een voorbeeld van de twee belangrijkste dimensies van een doelgericht leven. Hij wist waartoe God de Vader Hem had geroepen, en Hij reageerde op de leiding van de Heilige Geest in Zijn leven. Ook wij hebben een doel te vervullen en worden geleid door de Geest van God (Filippenzen 2:13; Rom. 8:14).
VANDAAG LANGS DE WEG
Als we beginnen met deze studie van het doel van Christus, zoals dat in het Evangelie van Marcus wordt geopenbaard, neem dan een paar minuten de tijd om over je eigen leven na te denken. Kijk eens in je agenda van de afgelopen maand. Waarin heb je je tijd geïnvesteerd? Neem een ​​paar minuten de tijd om uw financiën te bekijken. Wat zeggen ze over jouw prioriteiten? Vat nu uw conclusies samen in één enkele doelverklaring die nauwkeurig weergeeft wat u hebt gezien. Ben je er tevreden mee? Zo niet, vraag God dan om onze studies de komende weken te gebruiken om u te laten zien waar veranderingen moeten worden aangebracht.

Markus 1:12-13, Lukas 4:1-12

De Geest stuurde hem de woestijn in, en hij bleef veertig dagen in de woestijn, verleid door Satan. -

VANDAAG IN HET WOORD

De legendarische Chinese militaire strateeg Sun Tzu schreef in The Art of War: “De hoogste vorm van generaalschap is het overwinnen van de vijand door middel van strategie.” Dit beschrijft ook de tactiek die onze grootste vijand, Satan, gebruikt in zijn geestelijke oorlogvoering tegen de mensheid. Satans strategie tegen Jezus in de woestijn – halve waarheden en listig bedrog – is dezelfde die hij tot op de dag van vandaag hanteert.

De eerste test betreft de voorziening. Hoewel Satan in zekere zin het goddelijke zoonschap van Jezus erkende, verleidde hij Jezus om het heft in eigen handen te nemen, in plaats van erop te vertrouwen dat de Vader daarin zou voorzien. Jezus weigerde enige discussie aan te gaan en citeerde in plaats daarvan uit Deuteronomium 8:3. De rest van dit vers zegt dat we, in plaats van brood, van Gods Woord moeten leven, en dat is precies wat Jezus deed tijdens de verleiding.

De tweede test gaat over macht. Op de een of andere manier was Satan in staat Jezus alle koninkrijken van de wereld te laten zien en ze aan Hem aan te bieden. Na zijn opschepperij vergat Satan het feit dat Jezus hem daarbij zou moeten aanbidden om deze koninkrijken te ontvangen. Het overtreden van het eerste gebod was duidelijk niet iets wat Jezus zou doen, zoals Zijn citaat uit Deuteronomium 6:13 aantoonde. Bovendien zou de Vader alle koninkrijken van de wereld aan Zijn Zoon geven, dus verleidde Satan Jezus feitelijk om het kruis en Zijn verlossingswerk te vermijden.

De derde test betreft bescherming. Satan nam Jezus mee naar het hoogste deel van de tempel, waarschijnlijk de Koninklijke Veranda, die uitkeek over de Kidrondal, zo'n 130 meter lager. Daar vandaan springen betekende een zekere dood. Hier verhoogde Satan de lat door zelf de Schrift te citeren (Ps. 91:11-12), maar deze op een verschrikkelijke manier te verdraaien. Jezus antwoordde met Deuteronomium 6:16, waarbij hij duidelijk begreep dat het testen van God niet de manier is om Zijn bescherming te bewijzen.

De volledige trouw van Jezus aan de Vader in deze beproeving liep vooruit op Zijn trouw aan het kruis, de gebeurtenis die de beslissende nederlaag van Satan betekende.

VANDAAG LANGS DE WEG

Satan stelt ons op de proef op hetzelfde gebied waarop Jezus op de proef werd gesteld: onze trouw aan God. De passage van vandaag laat zien dat getrouw reageren afhangt van het kennen van Gods Woord. Als we Zijn Woord leren, brengt de Geest het precies op het juiste moment onder onze aandacht. Groeit u in kennis van het Woord? Als u nog niet aan een bijbelstudie of zondagsschoolklas deelneemt, overweeg dan om er deze maand lid van te worden. Naast je dagelijkse Bijbelstudie zul je groeien door samen met andere gelovigen het Woord te bestuderen.

Markus 1:14-20

Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen, maar zondaars tot bekering te roepen. - Lukas 5:32

VANDAAG IN HET WOORD

Evangelist D. L. Moody was diep getroffen door de observatie van Henry Varley die zei: ‘De wereld moet nog zien wat God kan doen met en voor en door en in een man die geheel en al aan Hem is toegewijd.’ Het is een uitdagende vraag. Toch doet het ons denken aan een nog uitdagender probleem. Wat kan God doen met een gewoon mens?

Weinigen van ons zouden zeggen dat we voldoen aan de criteria die Varley beschrijft. Het is niet zo dat wij niet aan God zijn toegewijd. Het is alleen zo dat we onszelf zien als behorend tot de groep mensen die het beste kan worden omschreven als ‘gemiddeld’. Wij zijn niet de slimste of de brutaalste. Wij vallen niet op in de massa. Wij zijn maar gewone mensen.

Volgens de passage van vandaag zijn wij precies het soort mensen waarvan Jezus Christus Zijn volgelingen wil zijn. De eerste discipelen die Jezus riep waren vissers die hun netten in het meer wierpen. Hij ging niet naar de religieuze elite om degenen te selecteren die Zijn apostelen zouden worden; Hij ging naar gewone mannen als zij bezig waren met hun dagelijkse bezigheden. Dit is vaak de context voor Gods roeping. Mozes en David werden tot een speciale dienst geroepen terwijl ze de kudde bewaakten (Ex. 3:1; 1 Sam. 16:11). Elisa werd geroepen terwijl hij het veld van zijn vader ploegde (1 Koningen 19:19).

Toen uiteindelijk de oproep voor de speciale dienst kwam, bracht dit de verwachting van een onmiddellijke reactie met zich mee. Simon, Andreas, Jakobus en Johannes beantwoordden allen “zonder uitstel” de oproep van Christus (v. 20). Ze lieten hun netten en hun gezinnen achter om een ​​nieuwe roeping als “vissers van mensen” op zich te nemen (v. 17). In beide gevallen was gehoorzaamheid kostbaar. Ze lieten hun levensonderhoud achterwege en kregen mogelijk te maken met afkeuring van hun familie omdat ze een meer controversiële en zeker minder lucratieve roeping op zich namen.

Later in zijn bediening herinnerde Petrus Jezus aan de offers die ze hadden gebracht en vroeg hij wat ze ervoor terug zouden krijgen. Jezus beloofde dat iedereen die goederen of familie heeft achtergelaten ter wille van het koninkrijk van God, uiteindelijk honderd keer zoveel zal ontvangen naast het eeuwige leven (Matt. 19:28-29; Markus 10:29-31).

VANDAAG LANGS DE WEG

Verlang jij ernaar iets ‘groots’ voor God te doen? In de meeste gevallen is het grootste wat we voor God kunnen doen, datgene wat Hij ons te doen heeft gegeven. Het kan zijn dat u uw best doet op uw werk, of dat u uw gezin met een vreugdevolle houding dient. God dienen is een kwestie van dagelijkse gehoorzaamheid die zowel thuis als op het werk wordt uitgewerkt.

Herinner jezelf aan je verantwoordelijkheid om jezelf aan God toe te wijden door het citaat van Henry Varley te kopiëren en het op een plek te plaatsen waar je het kunt zien als je met je dagelijkse bezigheden bezig bent.

Markus 1:14-45 'Kom en volg Mij', zei Jezus, 'en Ik zal van jullie vissers van mensen maken. -

In Brazilië bidden meer dan 15 moeders in 600 plaatselijke kerken hun kinderen naar het zendingsveld!

Oprichtster Ana Maria Pereira geloofde dat Braziliaanse moeders graag samen zouden willen bidden voor de verlossing en de toekomstige bediening van hun kinderen. Ze had gelijk. Sinds 1995 is de ‘Wake Up Deborah’-beweging snel gegroeid. De deelnemers beloven dagelijks 15 minuten te bidden dat hun kinderen op Christus zullen vertrouwen en het evangelie naar onbereikte bevolkingsgroepen zullen brengen. Pereira zegt: 'Niemand bidt voor een kind als mama!'

De oproep van Christus om Hem te volgen en 'vissers van mensen' te worden kan in vele vormen komen. De gebeden van deze moeders zijn daar een mooi voorbeeld van.

Na Zijn doop begon Jezus een bediening van openbare prediking en noemde Zijn eerste discipelen Simon Petrus, Andreas, Jakobus en Johannes. Omdat deze discipelen vissers waren, gebruikte Jezus een bekende metafoor uit hun dagelijks leven, en nodigde hen uit om samen met Hem te 'vissen' naar zielen (vers 17). Ze gehoorzaamden onmiddellijk en lieten hun werk achterwege om Hem te volgen.

Terwijl Jezus predikt dat het koninkrijk nabij is, verspreidt en groeit zijn reputatie. Mensen kunnen met eigen ogen zien dat Zijn woorden en daden goddelijke kracht hebben. Hij drijft demonen uit en geneest een melaatse en vele anderen. Het is duidelijk dat Zijn gezag van God komt, maar op dit moment staat Hij niet toe dat de demonen spreken (vers 25), noch de ex-melaatse (vers 44). Waarom? Het is nog niet de tijd dat Hij volledig geopenbaard wordt. Gods plan zou zich op zijn eigen tijd ontvouwen.

In de lezing van vandaag toont Jezus zowel Zijn macht als Zijn mededogen (v. 41). Jezus was geen op macht beluste rabbijn of een berekenende politicus, maar de vleesgeworden Heer die gezonden was om lijdende mensen lief te hebben en te genezen.

VANDAAG OP WEG Midden in een drukke en krachtige bediening maakte Jezus er een punt van om zich terug te trekken voor speciale gebedstijden (v. 35). Als onze Heer dat nodig had, hoeveel te meer doen wij dat dan!

Neem vandaag wat tijd om uw gebedsleven zelf te controleren. Brengt u regelmatig, intieme tijd door met God? Houdt u een evenwicht tussen lofprijzing, bekentenis en smeekbede? Gebruik jij een gebedslijst, een gebedsdagboek of een ander hulpmiddel? Kijkt u uit naar tijden van gebed, of ziet u er tegen op als een plicht?

Vraag de Heilige Geest om een ​​nieuwe honger naar gebed in je dagelijks leven te creëren.

Markus 1:16–20Een intieme vriendschap: een visser genaamd Andrew

Het eerste wat Andreas deed was zijn broer Simon opzoeken en tegen hem zeggen: “Wij hebben de Messias gevonden.” Johannes 1:41

Eerder dit jaar plaatste Justin Wijaya een foto van zijn grootouders op een sociale mediasite met het onderschrift ‘70 jaar samen’. De foto toonde een tengere, oudere man in een ziekenhuisbed, hand in hand met een oude vrouw. Wijaya legde uit dat zijn grootmoeder de afgelopen tien jaar verschillende gezondheidsproblemen heeft gehad, en dat haar man nu op 95-jarige leeftijd de diagnose leukemie in een vergevorderd stadium heeft gekregen. Toch blijven ze voor elkaar zorgen. “Mijn grootvader en oude Chinezen zijn niet erg open over het uiten van hun gevoelens over hun geliefde. Voor mij spreken daden veel luider dan woorden en door de jaren heen is de onvoorwaardelijke liefde die hij aan mijn grootmoeder, zijn kinderen en al zijn kleinkinderen heeft gegeven het bewijs dat ik nodig heb.

Eén discipel die van het begin tot het einde van Zijn tijd op aarde bij Jezus was, was Andreas. Hij en zijn broer Simon Petrus lieten hun visnetten achter om Jezus te volgen. In het evangelie van Johannes vertelde Andreas Simon over Jezus! En door de hele Bijbel heen werd Andreas gekenmerkt door het brengen van mensen naar Jezus. Toen de menigte honger kreeg nadat hij Jezus had horen onderwijzen, vond hij een jongen met wat vis en brood.

Samen met de andere discipelen had Andreas het voorrecht om privé-tijd met Jezus door te brengen, weg van de andere discipelen. Hij was in staat een perspectief op de persoon van Jezus te krijgen dat maar weinig anderen hadden. Hij was een van de eersten die Jezus als Messias herkende, en had daarna het voorrecht om drie jaar met Jezus door te brengen. Net als een toegewijde echtgenoot, die door de jaren heen nieuwe facetten van zijn geliefde blijft ontdekken, was Andreas ongetwijfeld keer op keer verrast toen hij ontdekte wat voor soort Messias Jezus was. En hij wilde het goede nieuws niet voor zichzelf houden: Andrew wilde dat anderen Jezus ook leerden kennen!

Pas het Woord toe

Het is onmogelijk om diepe liefde geheim te houden. Het zal opborrelen in ons gesprek, de manier waarop we voor onze geliefde zorgen en in de manier waarop we onze tijd plannen. Geldt dit ook voor ons met Jezus? Praten wij over Hem? Plannen we tijd in om bij Hem te zijn in gebed en in Zijn Woord? Verandert het de manier waarop we leven? Wij kunnen Hem liefhebben omdat Hij ons eerst liefhad (1 Johannes 4:19).

Markus 1:21-38Hoe mooi zijn op de bergen de voeten van degenen die goed nieuws brengen. - Jesaja 52:7

VANDAAG IN HET WOORD

Joseph Pulitzer, de negentiende-eeuwse krantenbaron en oprichter van de Pulitzerprijs, geloofde in de macht van de pers. Pulitzer was er niet alleen van overtuigd dat een krant een van de machtigste instellingen ter wereld zou moeten zijn, hij was ook van mening dat de invloed ervan tot buiten de aarde moest reiken. Pulitzer bedacht ooit een plan om een ​​bord op te richten dat zo groot was dat het zichtbaar zou zijn op de planeet Mars. Hij was van plan het te gebruiken om reclame te maken voor zijn krant.

Pulitzer had in één ding gelijk: goed nieuws kan een wereldwijde impact hebben. Dat geldt vooral als de boodschap die wordt verspreid het goede nieuws van het evangelie is. In het Nieuwe Testament betekent de term die met ‘evangelie’ is vertaald letterlijk ‘goed nieuws’. De werkwoordsvorm is het woord waarvan we de term ‘evangeliseren’ hebben afgeleid. Evangeliseren is het goede nieuws verkondigen. Een andere term die in het Nieuwe Testament wordt gebruikt om over de verkondiging van het evangelie te spreken, is een woord dat bedoeld is om als heraut op te treden.

Jezus kwam om het goede nieuws van Gods genade en het aanbod van vergeving aan te kondigen. Hoewel Hij veel wonderen verrichtte, zag Hij het verrichten van wonderen niet als Zijn voornaamste missie. Toen Jezus werd achtervolgd door degenen die vooral geïnteresseerd waren in de genezingen die Hij had verricht, bleef Hij niet achter en koesterde zich in hun bijval. In plaats daarvan nam Hij Zijn discipelen mee naar het volgende dorp en ging zonder uitstel door met het verkondigen van het evangelie.

Wonderen waren een belangrijk onderdeel van Jezus' bediening, maar ze hadden een bijzondere functie. Hun doel was om Jezus te authentiseren als Gods uitverkoren Messias en om Zijn boodschap onder de aandacht te brengen. Als we alleen maar een wonderdoener nodig hadden gehad, had God een van de profeten kunnen sturen. We hadden veel meer nodig. Wat het evangelie tot ‘goed nieuws’ maakt, is de boodschap dat Jezus Christus kwam om zijn leven te geven namens zondaars. Goddelijke genezing kan gezondheid voor het hele leven bieden, maar alleen Jezus kan ons voor alle eeuwigheid heel maken.

De vastberadenheid van Jezus om geen afleiding te zijn van Zijn voornaamste missie, namelijk het verkondigen van het evangelie, helpt ons om ons eigen leven in perspectief te plaatsen. De gezondheid van het lichaam is inderdaad belangrijk. Maar de gezondheid van de ziel is het allerbelangrijkst.

VANDAAG LANGS DE WEG

Hebt u zich door andere belangrijke verantwoordelijkheden laten afleiden van de verantwoordelijkheid om het goede nieuws over Jezus Christus met anderen te delen? We hebben het druk en we raken gemakkelijk afgeleid door verplichtingen en zorgen die onze wereld binnendringen. Maak een lijst van mensen waarvan je weet dat je nog niet de gelegenheid hebt gehad om over Jezus Christus te spreken. Kies nu de naam van de persoon op de lijst die u waarschijnlijk de komende week zult tegenkomen. Bid dagelijks dat de Geest u de kans geeft om te vertellen wat Jezus voor u heeft gedaan.

Markus 1:21–28Terug in de gemeenschap geplaatst: een man die onrein was

De mensen waren verbaasd over zijn onderwijs. Markus 1:22

Eind 2002 en begin 2003 was de eerste gevaarlijke overdraagbare ziekte die in de 21e eeuw opdook het Severe Acute Respiratory Syndrome (SARS). SARS ontstond in dierenpopulaties, maar migreerde naar mensen, overschreed de nationale grenzen en werd bijna een pandemie. Symptomen waren onder meer koorts, hoofdpijn, hoesten en moeite met ademhalen. Een van de preventieve maatregelen die tijdens de uitbraak werden genomen, was quarantaine. Door degenen die aan het virus waren blootgesteld in te dammen, werd de verspreiding ervan beperkt. Maar voordat het virus herkenbaar was, werd het onbewust tussen continenten overgedragen door passagiers op transoceanische vluchten van luchtvaartmaatschappijen.

Wanneer een man, aangeraakt door een onreine geest, op een sabbat de tempel binnenkwam, was zijn aandoening niet waarneembaar. Omdat degenen die getroffen waren door ziekte, handicap en demonische bezetenheid werden geïdentificeerd als ‘onrein’ en vaak geïsoleerd van hun gemeenschap, zou hij geen toegang tot de synagoge hebben gekregen als zijn toestand was erkend. Hoewel de man op een helder moment naar binnen glipte, schreeuwde de demon die hem bezat, zodra Jezus begon te onderwijzen, een schreeuw als reactie op Jezus’ autoriteit. Toen Jezus de geest bestrafte, schudde deze de man hevig en sprong vervolgens met een gil uit hem weg.

Wat Jezus voor de man deed, was vergelijkbaar met hem gezond en ziektevrij verklaren. Eenmaal afgeleverd, was de man vrij om zich weer met zijn gemeenschap bezig te houden. Niet alleen verlost van demonische bezetenheid, hij werd ook verlost van isolement en eenzaamheid. De genezende aanraking van Jezus in het leven van deze man was, net als bij zoveel anderen, doordringend en transformeerde zijn geest, hart en zelfs relaties. Niet alleen werd de man mentaal en emotioneel hersteld, hij werd ook hersteld in zijn familie, vrienden en gemeenschap als een lid dat volledig werd geaccepteerd en omarmd.

Pas het Woord toe

Ben je uit relaties gehaald? Misschien heeft u een gezondheidstoestand die uw beschikbaarheid beperkt, of misschien heeft een verbroken relatie u van anderen weggehouden. Jezus herstelt niet alleen onze relatie met God, maar ook onze relaties met anderen. Zoek verzoening, of ontdek manieren waarop u verbinding kunt maken via brieven, e-mail en gebed!

Markus 1:21–28Een bezetene werd vrijgelaten in Kapernaüm

Er zijn maar weinig moderne ervaringen die zoveel frustratie opleveren als proberen een klantenservicenummer te bellen. Je moet eerst navigeren door wat een telefoonboom of menu wordt genoemd: "Druk op 1 voor accounts, druk op 2 voor facturering, druk op 3 voor retourzendingen, druk op 4 voor klanttevredenheid …" Als je uiteindelijk een echte persoon bereikt, heeft hij of zij misschien niet de autoriteit om uw probleem daadwerkelijk op te lossen.

De leraren van de wet in Jezus’ tijd leken de mensen die zij onderwezen weinig van dienst te zijn. Hoewel ze beweerden onderworpen te zijn aan de wet, hanteerden ze die vaak als hun eigen onderdrukkingswapen. Jezus was anders. Markus wees eerst op het gezag van Zijn onderwijs. De Farizeeën waren misschien gezaghebbend in hun hardhandige politiek, maar niet in hun onderwijs. Maar gezaghebbend onderwijs was niet het enige verschil; Jezus had ook geestelijk gezag.

Zelfs de demonische geest die deze man bezat, herkende wie Jezus was, en de demon was duidelijk verontrust. Schrift

geeft niet duidelijk aan waarom Jezus de demon tot bedaren bracht. Het had kunnen zijn om te voorkomen dat Zijn identiteit als de Zoon van God al zo vroeg in Zijn bediening bekend zou worden gemaakt. Mogelijk handelde hij uit medelijden met de man. Jezus kan zich ook bijzonder beledigd hebben gevoeld toen hij een onreine entiteit Zijn heilige naam hoorde uitspreken.

We weten het definitieve antwoord op het ‘waarom’ niet, maar het ‘hoe’ is onmiskenbaar. Het gezag van Jezus strekte zich uit tot de geestelijke wereld, en de demon gehoorzaamde Jezus en verliet de man. Hij opende ook de ogen van het publiek. Zijn gezag was uniek, en Zijn leer was nieuw (v. 27).

De reactie van de wetsleraren toonde aan dat het enige alternatief dat ze konden bieden was het wijzen op de zwakheden van mensen, het reciteren van de wetten die ze hadden toegevoegd en gemanipuleerd, en er bij de mensen op aan te dringen zelf gerechtigheid te bereiken. Jezus kon echter helpen. Hij onderwees met gezag en regeerde met macht. En met deze kracht bood Hij hoop.

Pas het Woord toe

Zoals vaak het antwoord op Jezus is, verspreidde het nieuws over deze gebeurtenis zich snel. Mensen vertelden over Zijn wonderbaarlijke werken, en de reactie van deze ooggetuigen, die we vandaag de dag als onze eigen werken kunnen delen, is verbazing. Sta versteld van wie Jezus is. Hij heeft gezag over het kwaad waarmee wij worden geconfronteerd. Hij regeert soeverein over de geesten die ons bedreigen. En dankzij Zijn kracht kunnen we erop vertrouwen dat Hij ons helpt, ongeacht waar we mee te maken krijgen!

Markus 1:29–31Hersteld om te dienen: de schoonmoeder van Simon

De Mensenzoon is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen. Mattheüs 20:28

Toen een tovenares, vermomd als oude heks, bij de kasteeldeur van een jonge prins smeekte, ontmoette ze een onbeschofte, arrogante jongeman. Ze sprak een vloek over hem uit die hem in een afschuwelijk beest veranderde, en die vloek zou niet verbroken worden totdat hij in staat was lief te hebben en bemind te worden. In het klassieke sprookje 'Beauty and the Beast' werd de prins uiteindelijk bevrijd door een mooie boekenwurm genaamd Belle, die ondanks zijn norse uiterlijk van hem ging houden. Nadat de betovering was verbroken, werd de prins hersteld om zijn koninkrijk te regeren. Als gevolg van de vloek en zijn verlossing was hij nu een ander type heerser: iemand die rechtvaardig, vriendelijk en meelevend was. De bevrijding van de prins had niet alleen gevolgen voor hem, maar ook voor anderen.

Dit sprookje weerspiegelt de ontmoetingen van mensen met Jezus. Bevrijd van zonde, ziekte en handicap, werd elk van hen verlost om een ​​getuigenis over Jezus te zijn. In het begin van Zijn bediening, toen Jezus Zijn discipelen riep en Zijn genezingswerk begon, verspreidde het woord over Hem zich als een lopend vuurtje. Toen Hij en Zijn discipelen bij het huis van Simon en Andreas aankwamen, lag Simons schoonmoeder ziek in bed met koorts. Toen Jezus naar haar toe ging, misschien in een privégedeelte van het huis, pakte hij haar hand en hielp haar overeind. Genezen tijdens haar opstaan, getransformeerd door de aanraking van Jezus, begon ze onmiddellijk haar gasten te bedienen.

Wat deze vrouw ervoer, door de aanraking van Jezus, was dat ze werd vrijgelaten om te dienen. Als een sprookjesprins, geboren om anderen met gerechtigheid en mededogen te dienen, werd ze verlost zodat ze nu anderen kon dienen die ook fysieke en spirituele behoeften hadden. Zoals Hij deed voor zovelen met gebroken lichamen en harten, bracht Jezus haar weer in de relatie met anderen.

Pas het Woord toe

Het is de bedoeling dat het gered worden door Jezus niet alleen gevolgen heeft voor degene die gered wordt, maar ook voor de mensen om hem of haar heen. Op welke manieren bent u geroepen om de mensen om u heen te dienen? Welke gaven heeft Jezus jou gegeven om aan anderen aan te bieden? Deze daden van dienstbetoon moeten een getuigenis zijn van Gods werk in ons leven, een manier waarop we getuigen van Zijn genezing en herstel.

Markus 1:29-31

Het koninkrijk van God is nabij. Bekeer u en geloof het goede nieuws! - Markus 1:15

VANDAAG IN HET WOORD

We hebben verhalen bestudeerd van enkele vrouwen in het Oude Testament wier verhalen minder bekend zijn. Nu richten we onze aandacht op vrouwen die “kleine rollen” hebben in de Evangeliën. De cultuur – politiek, religieus en juridisch – van de eerste eeuw was patriarchaal en op mannen gericht. Vrouwen werden doorgaans gezien als aanzienlijk minder waardevol dan mannen, en de maatschappelijke plaats voor vrouwen bleef beperkt tot de huishoudelijke rollen van echtgenote en moeder. In deze context zijn het respect, de waardigheid en de empowerment die Jezus vrouwen geeft tijdens Zijn bediening des te opmerkelijker. Jezus geneest en herstelt vrouwen; Hij omvat hen als Zijn volgelingen; en vrouwen worden herauten van Zijn leven en deelnemers aan Zijn kerk. Vandaag ontmoeten we een van de eerste vrouwen die Jezus genas: de schoonmoeder van Simon Petrus.

Na les te hebben gegeven in de synagoge, begaven Jezus en zijn discipelen zich naar het familielandgoed van Simon Petrus. Toen ze aankwamen, troffen ze Simons schoonmoeder met hoge koorts in bed aan. De beknoptheid van vers 31 benadrukt de kracht van Jezus om deze vrouw onmiddellijk te herstellen. Het gezag van Jezus om te genezen is niet de een of andere psychosomatische kracht van suggestie, maar een waar wonder van goddelijke tussenkomst. Ongeveer dertig procent van het Marcusevangelie vertelt over de wonderen en genezingen van Jezus, waarmee de inauguratie van Gods verlossende heerschappij op aarde wordt gedemonstreerd (vgl. Jesaja 61).

De schoonmoeder van Simon Petrus, genezen van haar kwaal, sprong uit bed en begon Jezus en Zijn discipelen te dienen. Sommige moderne lezers bekritiseren deze scène vanuit een zogenaamd ‘feministisch’ perspectief: de arme vrouw is de ene minuut bedlegerig vanwege een gevaarlijke koorts en de volgende minuut wordt verwacht dat ze terugkeert naar haar ‘plicht’ om op de mannen te wachten. Een dergelijke kritiek is op minstens twee manieren misleidend. Ten eerste is het onjuist om een ​​hedendaagse standaard voor genderrollen op te leggen die in de eerste eeuw totaal niet bestond. Nog belangrijker is dat Markus de nadruk legt op Jezus' diepe zorg en onmiddellijke aandacht voor deze zieke vrouw. Jezus heeft haar volledig hersteld; Hij onderdrukte haar niet. Haar dienstbetoon was haar liefdevolle reactie op de Christus die haar genas.

VANDAAG LANGS DE WEG

Simons schoonmoeder is een voorbeeld van leven in Gods genade. Wat is jouw reactie op de liefde en bediening van Jezus in jouw leven? Is het dankbaar dienen in Zijn koninkrijk of een schuldgevoelensplicht om Hem te dienen? Dien je God om verlossing te verdienen of liever als reactie daarop? Denk vandaag na over uw motieven om God te dienen. Bekeer u van de manieren waarop u de zegen van liefdevolle dienst aan Hem hebt verdraaid. Vraag God om u te helpen leven vanuit een dankbaar antwoord op Zijn liefde en genade.

MARK 2

Markus 2:1-22
Niet de gezonden hebben een dokter nodig, maar de zieken. Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars. - Markus 2:17
VANDAAG IN HET WOORD
De regering van de Verenigde Staten is gebaseerd op een ingewikkeld drievoudig machtsevenwicht dat in onze grondwet is vastgelegd. Het Congres is verantwoordelijk voor het maken van de wetten, de president voor de handhaving ervan en het Hooggerechtshof voor de interpretatie ervan.

Theoretisch gezien heeft elke tak van de overheid zijn eigen bevoegdheden, evenals een manier om de andere takken verantwoordelijk te houden. Dit wordt een systeem van 'checks and balances' genoemd. Hoewel elk deel van de regering gezag heeft, heeft geen enkel deel de absolute macht.

Gods gezag daarentegen is absoluut. Niemand houdt Hem verantwoordelijk, er zijn geen 'checks and balances' nodig, want Hij is perfect.

Toen Jezus op aarde verscheen terwijl hij het gezag van God uitoefende, verbaasde en beledigde Hij degenen die Hem als louter menselijk beschouwden. In feite zouden we kunnen zeggen dat het Evangelie van Marcus het verhaal is van Jezus die Zijn goddelijke identiteit en autoriteit beetje bij beetje openbaart totdat het bewijsmateriaal overweldigend is.

Een voorbeeld hiervan vinden we in het geval van de verlamde. Toen vrienden de verlamde door het dak lieten zakken in de kamer waar Jezus sprak, verwachtte iedereen een lichamelijke genezing. En Jezus genas de man, maar eerst vergaf Hij de zonden van de man. De leraren van de wet begrepen dat Jezus daarmee Gods gezag claimde. Alleen God kan zonden vergeven, maar zij konden niets zeggen in het licht van Jezus' vanzelfsprekende macht.

De religieuze leiders verzetten zich al in deze vroege tijd van Zijn bediening tegen Jezus. Hij kreeg kritiek omdat hij samen met zondaars at, een gebaar van intieme gemeenschap waartoe geen enkele Farizeeër zich zou verlagen. Jezus daarentegen was gekomen om de verdwaalden op te sporen en te redden.

De Farizeeën klaagden ook dat de discipelen van Jezus niet vastten. Hierop antwoordt Jezus dat Zijn komst een reden is voor vreugde en niet voor rouw (vers 19), hoewel Hij zelfs al zo vroeg aangeeft dat Hij binnenkort zal worden weggenomen (vers 20). De Goddelijke Bruidegom was gearriveerd, maar de Farizeeën weigerden Zijn identiteit of gezag te erkennen.
VANDAAG LANGS DE WEG
Het bestuderen van een van de vier evangeliën brengt ons terug naar de basis. Hoe? Als christenen moeten we 'kleine Christussen' zijn en wat is een betere bron van informatie dan een biografie van Christus? Bij het bestuderen van het leven van onze Heer vinden we een patroon voor ons eigen leven.

In deze geest willen wij voorstellen dat u een lijst bijhoudt van de eigenschappen van Christus die tijdens de studie van deze maand in acht zijn genomen. Uit de lezing van vandaag kunt u bijvoorbeeld onder andere 'genezer', 'gezag van God' of 'zorgt voor geestelijke behoeften' noteren. Voeg elke dag uw leeslijst toe.

Tegen het einde van de maand zul je een lijst met kwaliteiten uit het leven van Jezus hebben die je zeker zullen uitdagen tot een meer Christusachtig leven.

Marcus 2 Hoe kunnen de gasten van de bruidegom vasten?

De Mensenzoon is zelfs Heer over de sabbat. Markus 2:28

Het boek Olive Kitteridge van Elizabeth Strout vertelt het verhaal van het titelpersonage aan de hand van dertien onderling verbonden verhalen. Zelfs als Olive in het verhaal niet voorkomt, realiseert de lezer zich aan het einde van het boek dat elk vignet een ander perspectief op het titelpersonage heeft geboden en een rijker portret van een complex mens heeft opgeleverd.

Op het eerste gezicht lijkt onze passage van vandaag een willekeurige verzameling verhalen uit het leven van Jezus. Het Evangelie van Marcus staat bekend om zijn snelle, korte uiteenzetting, maar als we langzamer gaan en aandachtig lezen, zien we dat dit hoofdstuk verschillende invalshoeken op hetzelfde thema presenteert: Wie is Jezus?

In de verzen 1 tot en met 12 verkondigt Jezus de vergeving van zonden voor een verlamde man. De religieuze leiders erkennen onmiddellijk dat Jezus het vermogen heeft opgeëist om de goddelijke daad van vergeving te verrichten. Jezus gaat verder: om te bewijzen dat Zijn verklaring van vergeving geen loze woorden zijn, geneest Hij ook de man en verricht Hij een wonderbaarlijke daad in het bijzijn van de sceptici. Jezus is de God die vergeeft en geneest.

Vervolgens mopperen de Farizeeën dat Jezus met bekende zondaars eet en het aanbod van gastvrijheid in hun huizen aanvaardt. De Farizeeën klagen ook dat de discipelen van Jezus hun gewoonte van vasten niet volgden en dat zij op de sabbat graan plukten en aten. Elk van deze praktijken was in strijd met het begrip van de Farizeeën over wat er nodig was om rituele zuiverheid voor God te hebben.

Ze misten het punt. Proberen de religieuze zuiverheid te handhaven door middel van strenge regels was onnodig toen God Zelf voor hen stond. Hij riep hen niet op tot religieuze perfectie, maar tot mededogen voor zondaars. Hij vroeg hen niet te vasten, maar Hem te volgen. Jezus is de Heer van de sabbat, de ware rust van onze religieuze inspanning.

Pas het Woord toe

Deze passage roept ons niet op om de aanbidding en dienst voor God op te geven. Het vraagt ​​ons wel om te evalueren waarom we dit doen. Proberen wij indruk te maken op God en anderen met onze vroomheid en goede daden? Of reageren wij uit geloof, gehoorzaamheid en dankbaarheid, zoals de genezen verlamde? We moeten erkennen dat we de zieken en de zondaars zijn, en dat Jezus de God is die ons geneest en vergeeft.

Markus 2:1–12De verlamde en zijn volhardende vrienden

22 november 1963 is een datum die door de meeste mensen wordt herinnerd als de dag waarop John F. Kennedy werd vermoord. Geschiedenisstudenten zullen zich herinneren dat twee gerenommeerde auteurs ongeveer een uur vóór Kennedy en binnen enkele minuten na elkaar overleden: C. S. Lewis en Aldous Huxley. Alle drie de sterfgevallen waren opmerkelijk, maar één trok veel meer publiciteit dan de andere.

In onze lezing van vandaag vinden we drie wonderbaarlijke werken van Jezus die in dit huis in Kafarnaüm plaatsvonden. Meestal krijgt slechts één van deze de meeste aandacht, dus we zullen vandaag proberen ze alle drie te onderzoeken en te zien hoe ze met elkaar verbonden zijn.

Voor het moderne publiek is het meest bekende aspect van dit verhaal misschien wel de handeling van de vrienden van de man, die hem door een opening in het dak lieten zakken. Hun geloofsdaad veroorzaakte een verbazingwekkend wonder: Jezus vertelde de verlamde dat zijn zonden vergeven waren – en gaf hem vervolgens de opdracht zijn mat op te nemen en te lopen (vv. 5, 9).

Jezus kende de gedachten van de leraren van de wet die aanwezig waren, dat zij in stilte geschokt waren door Zijn verklaring van vergeving. Dus Jezus zelf stelt de vraag: "Wat is gemakkelijker?" De vraag houdt in dat iedereen rond kan lopen en zeggen dat hij vergeving van zonden aanbiedt. Jezus ging verder dan uitspraak en bewijs: de verlamde man liep nu. De ooggetuigen van deze gebeurtenis hadden een keuze. Ze zouden van streek kunnen zijn omdat Jezus had laten zien dat Hij de macht had om zonden te vergeven, of ze konden geloven.

Jezus liet zien dat Hij zonden kon vergeven, de persoonlijke gedachten van anderen kon kennen en de verlamde man tot volle kracht kon genezen (vers 12). Als Zoon van God hoefde Jezus niet harder zijn best te doen om de gedachten van een mens te kennen dan Hij deed om verlammingen te genezen. Maar het kennen van een gedachte is van voorbijgaande aard. Genezing van een ziekte is tijdelijk. De vergeving van zonden? Dat is eeuwig. Jezus bood de man – en alle aanwezige ooggetuigen – de gelegenheid om vergeving te ontvangen door in Hem te geloven.

Pas het Woord toe

Jezus zag het geloof van de man en zijn vrienden en zei: 'Zoon, je zonden zijn vergeven' (v. 5). Je bent misschien nog nooit getuige geweest van een verlamde die door een plafond werd neergelaten of met louter woorden werd genezen, maar als je geloof in Christus hebt, ben je ooggetuige van Zijn grootste wonder: de verlossing van een zondaar. Met welke stress of zorgen u ook te maken krijgt, vind rust in die waarheid en prijs Jezus voor Zijn kracht om te genezen, te weten en te redden.

Markus 2:1-12

Ze waren verbaasd over zijn onderwijs, omdat zijn boodschap gezag had. - Lukas 4:32

VANDAAG IN HET WOORD

President Harry Truman had een bordje op zijn bureau staan ​​met de tekst: ‘De buck stopt hier.’ Deze slogan herinnerde de president eraan dat het uitoefenen van gezag betekende dat hij verantwoording moest afleggen voor de dingen die onder zijn toezicht werden gedaan. Anderen kunnen misschien ‘de verantwoordelijkheid afschuiven’ en verantwoordelijkheid vermijden. Hij kon het niet.

Alle menselijke leiders bezitten gezag, maar het is afgeleid gezag – onderdeel van een rentmeesterschap dat hen is toevertrouwd door degenen die hen hebben aangesteld of gekozen, en uiteindelijk door God. Jezus oefende een nog groter gezag uit. Zijn gezag was eerder aangeboren dan afgeleid.

In Markus 2:1-3:19 beschrijft Markus hoe Jezus Zijn gezag demonstreerde door middel van daden. Hij bewees dat Hij de autoriteit had om de zonden van een verlamde man te vergeven door hem te genezen. Dit wonder was een aanvulling op Christus' verklaring van vergeving en was bedoeld om de sceptische religieuze leiders te laten zien dat “de Mensenzoon de macht heeft op aarde om zonden te vergeven” (v. 10).

Jezus demonstreerde ook Zijn gezag door de tradities van de religieuze leiders te negeren. Hij vergeleek hun tradities met oude wijnzakken en oude kleding (vv. 21-22). Hun oude systeem van door mensen gemaakte regels was ongeschikt voor Christus' boodschap van nieuw leven.

Het gezag van de Heiland was zo groot dat het zich zelfs tot de sabbat uitstrekte. De Farizeeën maakten bezwaar tegen de genezing van Jezus op de sabbat. Ze geloofden dat een dergelijke praktijk in strijd was met Gods wet. In werkelijkheid verdraaiden hun beperkingen feitelijk Gods bedoeling met de sabbat. Het wetsgebod om op de zevende dag te rusten was eerder bedoeld als een zegen voor Gods volk dan als een last. Zoals Jezus het uitdrukte: “De sabbat is gemaakt voor de mens, niet de mens voor de sabbat” (vers 27). Omdat Hij de vleesgeworden God was – zowel volledig mens als volledig God – was Jezus zowel Heer van de sabbat als de begunstigde ervan. Als onze vertegenwoordiger, door God gezonden om de Wet in zijn geheel te vervullen, kon Hij de sabbat niet schenden. Jezus observeerde het overeenkomstig de ware bedoeling ervan. Als de goddelijke Zoon van God had Jezus de autoriteit om te bepalen wat een legitieme of onwettige manier was om de sabbat te houden.

VANDAAG LANGS DE WEG

De Farizeeën probeerden een haag rond Gods wet te bouwen door hun eigen regels en voorschriften toe te voegen. Erger nog, ze eigenden zich Gods gezag toe door te proberen anderen te dwingen volgens hun code te leven.

Kun je minstens één ongeschreven regel bedenken die je anderen probeert te laten naleven? Is er een tijd geweest dat u zich aan de norm van iemand anders conformeerde, simpelweg omdat hij of zij dat van u verwachtte? Vraag God om je te helpen evalueren of deze regels voldoen aan de standaard van genade die in het evangelie wordt geopenbaard.

Markus 2:10 Lukas 7:36-50

De Mensenzoon heeft de macht op aarde om zonden te vergeven. - Markus 2:10

VANDAAG IN HET WOORD

Ann Judson, de pionierende zendelinge die een comfortabel leven in Amerika achterliet om met haar man Adoniram naar Birma te gaan (zie de studie van 4 februari), schreef ooit aan haar zuster: "Een klein offer voor de zaak van Christus is het benoemen niet waard. en ik ervaar het als een voorrecht, dat ik totaal niet verdien, dat ik het in mijn macht heb gehad om alles op te offeren voor Hem die aarzelde Zijn leven niet te geven voor zondaars.''

Elk offer dat we kunnen brengen moet klein lijken vergeleken met wat Jezus Christus voor ons heeft gedaan. Geen enkele zondaar die in berouw en geloof tot Hem is gekomen, is ooit afgewezen. Het medeleven van Jezus strekte zich altijd uit tot degenen die vergeving zochten.

Het verhaal van de zondige vrouw en de zelfingenomen Farizeeër is een perfect voorbeeld van Jezus' oneindige medeleven met verloren mensen. Er zijn verschillende verbazingwekkende dingen aan dit incident.

De eerste is dat deze vrouw, ondanks haar bezoedelde reputatie, zich veilig voelde toen ze Jezus benaderde om berouw en verdriet over haar zonde te tonen. Ze liep een groot risico op afwijzing en vernedering, mocht Jezus weigeren iets met haar te maken te hebben, of haar belachelijk maken. Het is duidelijk dat ze alleen maar minachting zou hebben ontvangen van Simon, de gastheer van Jezus.

Het is ook verbazingwekkend om de volledige kalmte van Jezus te zien toen deze vrouw aan Zijn voeten huilde, hen kuste en parfum over hen goot. Er is geen andere man op aarde die op dezelfde manier met deze potentieel gênante en ongemakkelijke situatie had kunnen omgaan als Jezus.

Het gebrek aan passie van Simon de Farizeeër voor verloren zielen werd weerspiegeld in zijn behandeling van Jezus. Simons onvermogen om zijn gast de gebruikelijke beleefdheid te bieden, verraadde een laag gevoel van waarde voor Jezus en Zijn missie om de verlorenen te zoeken en te redden. En het openbaarde Simons trots, waardoor hij zich superieur voelde aan een ‘zondaar’.

Wat een moment moet het zijn geweest toen Jezus deze vrouw haar vele zonden vergaf! Het liet de andere dinergasten met verbazing achter. De vrouw werd vrij gelaten van haar zonde, rechtvaardig verklaard in Gods ogen – de daad van Gods genade die Paulus later rechtvaardiging door geloof zou noemen.

VANDAAG LANGS DE WEG

Hebt u ooit naar iemand gekeken, misschien op straat, en daarna stilgestaan ​​om echt naar die persoon te kijken?

Als je dat doet, begin je dingen te zien die je op het eerste gezicht niet opmerkte. Dat is wat we op spiritueel niveau met mensen moeten doen. Simon zag alleen een zondaar; Jezus zag een zondaar die verlangde naar verlossing. Mensen zien door de ogen van Jezus kan het verschil maken. Vraag God om je te helpen dat te doen met de mensen om je heen. Maar wees voorzichtig: mensen zien zoals Jezus ze ziet, zal je passie voor zielen intensiveren!

Markus 2:13–14 Een smerige metgezel: een belastinginner genaamd Levi

Door Christus Jezus heeft de wet van de Geest die leven geeft, u bevrijd van de wet van zonde en dood. Romeinen 8:2

Bernie Madoff orkestreerde de grootste financiële fraude in de Amerikaanse geschiedenis via een uitgebreid web van valse investeringsmogelijkheden, bekend als een Ponzi-plan. Tientallen mensen, instellingen en zelfs liefdadigheidsinstellingen verloren tientallen miljarden dollars door Madoffs leugens en bedrog. In 2009 bekende hij schuldig te zijn aan elf aanklachten, en werd hij veroordeeld tot 150 jaar gevangenisstraf. De rechter in zijn zaak merkte op dat niemand – zelfs geen vrienden of familie – zogenaamde verzachtende brieven had gestuurd waarin blijk werd gegeven van goede daden of karakter van een verdachte. Momenteel woont Bernie Madoff in een federale gevangenis in Butner, North Carolina.

Gezien de omvang van de misdaden van Bernie Madoff en de mensen die hij pijn heeft gedaan, is het misschien niet verrassend dat niemand voor hem wilde instaan. In de eerste eeuw werden belastinginners met soortgelijke walging en minachting bekeken. Jezus liep langs een meer bij Kafarnaüm en gaf les toen hij Levi bij een belastinginnershuisje zag zitten. Een belastinghokje uit de eerste eeuw leek niet zozeer op een kiosk in het winkelcentrum, maar meer op een tolhuisje waar reizigers verplicht waren te betalen wat er van hen werd gevraagd. Toen Jezus Levi riep en hem vroeg een van Zijn volgelingen te worden, moet Levi geschokt zijn geweest door de uitnodiging. Kunt u zich voorstellen dat de Messias, de Verlosser, zo’n beruchte dief vraagt ​​om deel uit te maken van Zijn naaste volgelingen?

Toen Jezus Levi riep, zoals toen Hij Zacheüs ontmoette, liet Hij hem niet in dezelfde situatie achter. Zacheüs maakte restitutie. Levi verliet de belastinginning en volgde Jezus. Een ontmoeting met Jezus biedt vrijheid van de slavernij van de zonde en de mogelijkheid tot herstel. Hij breidt dit uit naar iedereen, zelfs dieven, prostituees en belastinginners.

Pas het Woord toe

Door de hele Evangeliën heen worden degenen die Jezus ontmoeten mentaal, fysiek en geestelijk bevrijd. Deze vrijheid betekent dat we onze zondige activiteiten achter ons laten. Waarvan heeft Jezus jou bevrijd? En misschien net zo belangrijk: wat zou het kunnen zijn dat Jezus jou uitnodigt om te vertrekken? Levi liet zijn belastinghuisje achter, maar hij kreeg vrede en gemeenschap met God.

Marcus 2:13–17 Hoop op eeuwig leven

Niet de gezonden hebben een dokter nodig, maar de zieken. Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars. Markus 2:17

Het delen van voedsel is in vrijwel elke cultuur een belangrijke indicatie van welkom. Het uitbrengen en aanvaarden van een uitnodiging om samen te dineren, brengt doorgaans gastvrijheid, vrijgevigheid en vriendschap over. Dit helpt ons te begrijpen waarom het in de Joodse cultuur ten tijde van Christus een schandaal was dat Jezus een uitnodiging accepteerde om te dineren in het huis van een bekende zondaar. Door dit te doen, gaf hij blijk van Zijn vriendschap met deze beruchte karakters.

Levi, de gastheer van het etentje in de passage van vandaag, was belastinginner geweest, en de verzamelde gasten waren zijn vrienden en kennissen. Belastinginners behoorden tot de meest gehate figuren in de Joodse samenleving ten tijde van Christus. Belastinginners, die namens de Romeinse regering werkten, waren berucht vanwege hun verduistering en afpersing. Levi’s vrienden waren schuldig doordat zij met hem samenwerkten, ook al waren zij zelf geen tollenaar.

Dit was precies het soort menigte dat religieuze leiders zoals de Farizeeën vermeden om hun normen van reinheid en rituele zuiverheid te handhaven. De Farizeeën concentreerden zich op het onderhouden van een relatie met God door de details van de Wet te volgen, maar ze waren blind voor de manieren waarop hun religieuze naleving mensen van wie God hield buitensloot.

Ondanks dat hij een oplettende en trouwe Jood was, was Jezus niet bang om zich te verzetten tegen de conventies die door religieuze leiders waren opgesteld. Tijd doorbrengen met zondaars was precies waarvoor Jezus naar de aarde kwam. Het feit dat een groot deel van deze tijd aan maaltijden werd besteed, onderstreept de diepgang van Jezus’ respect voor de verschoppelingen van de samenleving. Samen met andere mensen eten is een diepmenselijke daad die in overeenstemming is met de geest van de Incarnatie zelf. Jezus’ beslissing om tijd door te brengen met zondaars oversteeg de religieuze cultuur van Zijn tijd en werd een bepalend voorbeeld voor Christus-volgelingen.

Pas het Woord toe

In haar boek Making Room zegt theoloog Christine Pohl dat vroegchristelijke schrijvers beweerden dat het delen van maaltijden met mensen met verschillende achtergronden het ware christelijke geloof demonstreerde, een manier om ‘een duidelijke boodschap van gelijkheid, getransformeerde relaties en een gemeenschappelijk leven uit te beelden’. Overweeg onder gebed of God wil dat u vriendschap met iemand betuigt door hem/haar uit te nodigen voor een maaltijd bij u thuis.

Markus 2:18–22 Jezus over vasten

Wanneer u vast, smeer dan olie op uw hoofd en was uw gezicht, zodat het voor anderen niet duidelijk is dat u aan het vasten bent. Matteüs 6:17–18

De Bijbel staat vol verwijzingen naar het vasten van Gods volk. In het Oude Testament is het woord vasten afgeleid van het Hebreeuwse woord som, dat ‘de mond bedekken’ betekent; in het Nieuwe Testament komt het van het Griekse woord nesteuo, dat ‘zich onthouden’ betekent. In alle gevallen betekende het om spirituele redenen niet te eten en te drinken. Soms was het een vorm van klaagzang, soms was het een fysieke manier om Gods hulp te bepleiten in tijden van onrust, soms was het een manier om Gods daden namens hen te herdenken.

De passage van vandaag onderstreept de overkoepelende reden waarom Gods volk vastt: om dichter bij God te komen.

In vers 18 wordt opgemerkt dat zowel de Farizeeën als de discipelen van Johannes de Doper aan het vasten waren, terwijl de volgelingen van Jezus niet vastten. Jezus zegt dat ik in essentie al hier ben, zodat mijn volgelingen niet hoeven te vasten. Omdat ze God de Zoon daarentegen niet herkenden, bogen de anderen zich naar God de Vader en vastten in een poging de afstand te overbruggen.

Jezus lijkt de praktijk van het vasten te bevestigen om dichter bij God te komen, wanneer Hij zegt dat Zijn volgelingen in de toekomst zullen vasten zodra Hij niet langer bij hen is. “Maar er zal een tijd komen dat de bruidegom van hen weggenomen zal worden, en op die dag zullen zij vasten” (vers 20).

J. I. Packer vergelijkt vasten met het opruimen van je agenda om tijd door te brengen met een vriend. Hij schrijft: “Als vrienden samen moeten zijn, annuleren ze alle andere activiteiten om dat mogelijk te maken. Er is niets magisch aan vasten. Het is slechts één manier om God te vertellen dat het op dat moment jouw prioriteit is om alleen met Hem te zijn en alles uit te zoeken wat nodig is, en dat je de maaltijd, het feest, het concert of wat je ook maar van plan was te doen om dat doel te verwezenlijken hebt geannuleerd. prioriteit."

Pas het Woord toe

Vasten is een populaire activiteit geworden voor degenen die de gezondheidsvoordelen ervan erkennen, zelfs afgezien van eventuele spirituele voordelen. In deze omgeving kan het verleidelijk zijn om diëten te verwarren met intimiteit met God. Maar Packer merkt op dat we van alles kunnen vasten. “Als we van muziek houden en besluiten een concert te missen om tijd met God door te brengen, dan is dat vasten.”!

Markus 2:19-20; Openbaring 19:6-9

Gezegend zijn zij die zijn uitgenodigd voor het bruiloftsmaal van het Lam! - Openbaring 19:9

VANDAAG IN HET WOORD

De kerkklokken luidden en het orgel speelde groots. Het moment waar we de hele film op hadden gewacht was eindelijk aangebroken: Maria stond op het punt te trouwen met Baron von Trapp. Er zijn maar weinig scènes die de majesteit en statigheid van een bruiloft beter weergeven dan deze uit 'The Sound of Music'. Het is moeilijk om niet ontroerd te worden door de viering en ceremonie van een bruiloft. Misschien komt dat omdat bruiloften vooruitlopen op de bruiloft: het bruiloftsmaal van het Lam (Openb. 19:9).

Een van de eerste gebeurtenissen die in het evangelie van Johannes wordt opgetekend, is de bruiloft in Kana, waarbij Jezus op wonderbaarlijke wijze water in wijn veranderde, waardoor de bruidegom voor grote verlegenheid werd behoed (Johannes 2:1-10). Johannes merkte specifiek op dat deze gebeurtenis de aanleiding was voor Jezus’ eerste publieke wonder; misschien verwachtte John dat er een nog wonderbaarlijker huwelijk zou komen.

Toen sommigen Hem uitdaagden omdat Zijn discipelen niet vastten zoals de discipelen van Johannes en de Farizeeën, antwoordde Jezus: “Hoe kunnen de gasten van de bruidegom vasten terwijl hij bij hen is? Dat kunnen ze niet, zolang ze hem bij zich hebben. Maar de tijd zal komen dat de bruidegom van hen zal worden weggenomen, en op die dag zullen zij vasten” (Marcus 2:19-20). Omdat vasten en rouw tijdens bruiloftsfeesten verboden waren, zouden degenen die Jezus hoorden hoogstwaarschijnlijk hebben aangenomen dat Jezus Zichzelf de Bruidegom noemde, wat Hij duidelijk was.

In Efeziërs 5 verwees Paulus niet alleen naar Jezus als de Bruidegom, maar openbaarde hij ook de identiteit van Zijn Bruid – de kerk (Ef. 5:29-32)! Het is geen wonder dat Paulus deze waarheid een “diep mysterie” noemde (v. 32).

VANDAAG LANGS DE WEG

Omdat de bruiloft zo’n krachtige metafoor is voor de wederkomst van de Heer, volgen hier twee suggesties om deze beelden werkelijkheid te maken in je eigen leven.

MARK 3

Markus 2:23-3:12De Mensenzoon is zelfs Heer over de sabbat. - Markus 2:28
VANDAAG IN HET WOORD
Lijkt het ooit alsof computers meer problemen veroorzaken dan ze waard zijn?

Dat was niet het oorspronkelijke idee! Computers worden verondersteld ons werk gemakkelijker en sneller te maken, tot een 'papierloos kantoor' te leiden en de 'informatiesnelweg' voor iedereen beschikbaar te maken. In plaats daarvan wachten we terwijl de computer crasht en opnieuw opstart, terwijl we softwarehandleidingen onderzoeken op oplossingen voor problemen, en ons afvragen waarom dat tekstverwerkingsbestand dat we gisteren hebben opgeslagen, verdwenen lijkt te zijn.

De personal computer, aangeprezen als de 'grote tijdbesparing' voor de gemiddelde mens, is in sommige opzichten de 'grote tijdverspiller' geworden. Wat bedoeld is als instrument voor onze behoeften, wordt soms een veeleisende, controlerende kracht.

Dat is precies wat er in de dagen van Jezus met de sabbat was gebeurd. De Farizeeën hadden sabbatregels opgesteld die Gods oorspronkelijke doel met het instellen van een rustdag negeerden (zie Exodus 20:8-11) en zich in plaats daarvan concentreerden op kieskeurige, externe normen.

Toen de religieuze leiders Jezus bekritiseerden omdat Hij Zijn discipelen op de sabbat liet 'werken', weerlegde Hij de leiders door een beroep te doen op een episode uit Davids leven (zie 1 Sam. 21:1-6). Het punt is simpel: het gaat om de geest en niet om de letter van de wet. Wanneer we legalistisch worden, veranderen we wat bedoeld was voor ons innerlijke geestelijke welzijn in een betekenisloos extern keurslijf.

En we moeten niet vergeten dat God de beste en enige uitlegger van Zijn eigen wetten is! Dat is een deel van wat Jezus in gedachten heeft als hij Zijn gezag als Heer van de sabbat doet gelden (Marcus 2:28).

Jezus vervolgt Zijn onderwijs met een sabbatgenezing, bedoeld om dezelfde punten met betrekking tot wetticisme en Zijn Heerschappij te bewijzen. Hoewel Zijn vijanden al plannen maken om Hem te doden (3:6), zorgt Jezus zo voor hen dat hij zich zorgen maakt over hun koppige harten (3:5).

Hier is nog meer bewijs dat Jezus God is, want alleen goddelijke liefde reikt naar vijanden (zie Lucas 6:27-28). Hoe tragisch dat de Farizeeën niet konden zien wat zelfs de demonen wisten (Marcus 3:11)!
VANDAAG LANGS DE WEG
Een maand van devoties in Mark kan zeker niet alle kennis uitputten die uit dit boek kan worden gehaald!

Vandaag moedigen wij u aan om aanvullende Bijbelstudie te doen over het onderwerp van de sabbat. Bij dit soort onderzoek is een concordantie nuttig. Veel studiebijbels bevatten korte concordanties, en u kunt proberen volledige concordanties te vinden in uw kerkbibliotheek of in een christelijke boekhandel.

Terwijl je studeert, zijn hier enkele vragen die je jezelf kunt stellen: Wat leert de Bijbel over de sabbat en rust? Wat is de oudtestamentische achtergrond voor het onderwijs van Jezus in de lezing van vandaag? Welke betekenis geeft het Nieuwe Testament aan de sabbat? Welke principes kunnen we vandaag de dag in ons leven toepassen?

Markus 3:13-35

Iedereen die Gods wil doet, is mijn broer, zus en moeder. - Markus 3:35

VANDAAG IN HET WOORD

Net ten noorden van de belangrijkste campus van het Moody Bible Institute in Chicago ligt een van 's werelds meest prestigieuze privébibliotheken: de Newberry Library. Achter de imposante bruine stenen muren ligt een indrukwekkende verzameling boeken, manuscripten en memorabilia. Jaarlijks wordt de bibliotheek bezocht door talloze wetenschappers en studenten die onderzoek doen.

Maar deze bibliotheek is niet alleen voor academici. Op zaterdagochtend zijn veel gewone mensen te vinden die persoonlijk onderzoek doen naar hun familiegeschiedenis. De Newberry Library is een van de bekendste genealogische onderzoekscentra van het land, en veel mensen brengen er tijd door om hun stamboom zo ver mogelijk terug te traceren.

Waarom? Omdat gezinnen belangrijk zijn voor ons identiteitsgevoel, wie we zijn en waar we naartoe gaan. In de lezing van vandaag gebruikt Jezus Zijn eigen familie om een ​​belangrijke les over discipelschap te onderwijzen.

Hij begint met het kiezen van twaalf discipelen uit degenen die Hem volgen. Hij is van plan hen te trainen in de beginselen van Zijn koninkrijk en hen uit te zenden als vertegenwoordigers van Zijn boodschap, macht en gezag.

In de nasleep van deze keuze of opdracht komt het gezag van Jezus opnieuw in twijfel. De religieuze leiders beschuldigen Hem ervan de macht van Satan te gebruiken, en impliceren zelfs dat Hij bezeten zou kunnen zijn. Jezus betoogt dat hun beschuldiging een logische tegenstrijdigheid is, om nog maar te zwijgen van godslastering (v. 29). Hoe kan Satans macht tegen Satan worden gebruikt? Alleen Gods macht kan Satan overwinnen; dus als Jezus demonen uitdrijft, kan Zijn kracht slechts uit één Bron komen!

De familie van Jezus daarentegen gelooft dat Hij alleen maar gek is en komt om de leiding over Hem over te nemen. Hij grijpt deze kans aan om het sleutelprincipe van discipelschap, dat in het vers van vandaag staat, te onderwijzen. Deze waarheid kan moeilijk zijn, omdat ze laat zien dat trouw aan God boven alle anderen moet staan, zelfs nauwe familiebanden. Maar deze waarheid is ook bemoedigend: als we gehoorzaam zijn aan Gods wil, beschouwt Hij ons als leden van Zijn eigen familie!

VANDAAG LANGS DE WEG

We hopen dat je enthousiast bent over deze eerste vijf dagen waarin je het leven van Christus bestudeert. Wij dienen een grote Verlosser! We weten dat Hij alles over ons begrijpt, omdat Hij mens werd, een verbazingwekkende waarheid die tot een lovende reactie zou moeten leiden.

Waarom zou u deze week tijdens uw persoonlijke of gezinsaanbidding niet een speciaal moment van muziek plannen, gericht op het prijzen van Christus? U kunt lofzangen of refreinen zingen zoals 'Jesus Is All The World to Me', 'I Love You, Lord', 'All Hail the Power of Jesus' Name' en 'Isn't He?'. Of u kunt gebedsvol luisteren naar muziek die Hem verheerlijkt, zoals 'Hymns: A Portrait of Christ' van Steve Green. Wat u ook doet, maak het uw doel om Christus en Zijn liefde voor u te verhogen!

Markus 3:20-30

Als een huis tegen zichzelf verdeeld is, kan dat huis niet standhouden. - Markus 3:25

VANDAAG IN HET WOORD

Een van de meest traumatische gebeurtenissen uit de Amerikaanse geschiedenis was de Burgeroorlog. De kwesties rond deze tragedie zijn complex en er wordt veel over gedebatteerd, waaronder veel van de beslissingen van president Abraham Lincoln. Wat echter niet vaak wordt besproken, is de impact van de Bijbel op het leven van Lincoln.

Tot de weinige kinderboeken van Lincoln behoorden de Bijbel, The Pilgrim’s Progress (zie 13 september) en enkele historische delen. Zelfs zonder veel opleiding groeide hij op met het lezen van de Bijbel en werd er aanzienlijk door beïnvloed.

Met deze vroege basis in Gods Woord is het niet verrassend dat bijbelse thema’s het volwassen denken van Lincoln zouden bepalen. Toen de slavernijkwestie de Unie dreigde te verdelen, schreef Lincoln: ‘Ik geloof dat deze regering niet permanent de helft slaaf en de helft vrij kan verdragen. Ik verwacht niet dat de Unie wordt ontbonden; Ik verwacht niet dat het huis zal vallen; maar ik verwacht wel dat het niet langer verdeeld zal zijn. Het zal allemaal één ding worden, of heel iets anders.” Lincoln gebruikte deze toespeling op Markus 3 vaak in zijn politieke campagnes, waaronder zijn campagne voor het presidentschap in 1860.

In Marcus 3 gebruikte Jezus het beeld van een verdeeld huis om te beschrijven wat Zijn komst voor Satan en zijn demonen betekende. De vijanden van Jezus beschuldigden Hem ervan demonen uit te drijven door de macht van de Boze, of Beëlzebub (v. 22). Maar Jezus liet terecht zien dat als Beëlzebub op eigen kracht demonen uitwerpt, het einde nabij moet zijn (v. 26). Nu was het einde inderdaad nabij, maar dat kwam omdat Eén, sterker dan de Boze, eindelijk zijn “huis” (de wereld) was binnengegaan en zijn “buit” (verloren zielen) had geplunderd. Satans einde was verzekerd vanwege de overwinning van Christus. Jezus ging verder om aan te tonen dat degenen die de werken van de Heilige Geest aan de Boze toeschreven, zichzelf in groot gevaar brachten (v. 29).

VANDAAG LANGS DE WEG

Lincoln schreef dat de burgeroorlog de sleutel was tot zijn christenwording: ‘Toen ik Springfield verliet, vroeg ik de mensen om voor mij te bidden; Ik was geen christen… Maar toen ik naar Gettysburg ging en het graf van duizenden van onze soldaten zag, wijdde ik mezelf toen en daar aan Christus toe.’ Als we nadenken over historische gebeurtenissen, zien we niet altijd hoe God aan het werk was, zowel rechtstreeks als door de impact van Zijn Woord. Maar we moeten bemoedigd worden dat bijbelse waarheden en thema’s inderdaad onze wereld beïnvloeden op manieren die niet altijd voor de hand liggend zijn.

Markus 3:20-34

Velen van hen zeiden: ‘Hij is door demonen bezeten en razend gek. Waarom naar hem luisteren?â€� - Johannes 10:20

VANDAAG IN HET WOORD

Een jonge man volgde op de middelbare school een beginnerscursus tekenen. Tijdens de cursus tekende hij een portret met pen en inkt en liet dat opgewonden zien aan zijn vader, die naar de kunstacademie was gegaan en met tekenen de kost verdiende. De vader besteedde enkele minuten aan het bekritiseren van het portret en wees op de gebreken ervan. Toen de vader klaar was, legde zijn zoon het portret samen met zijn pen en inkt in een la. Hij heeft nooit meer een portret getekend.

Het is gemakkelijker kritiek te leveren dan aan te moedigen. Het is vooral ontmoedigend als degene die de kritiek geeft, iemand is waar we om geven. Sommige kritiek op ons is constructief en bedoeld om ons te helpen zwakheden te overwinnen of een vaardigheid te verbeteren. De opmerkingen van een coach of leraar zijn misschien moeilijk te verdragen, maar zijn goed voor ons. Toch zijn er vaak momenten waarop de kritiek waarmee we te maken krijgen, ongegrond is.

Dit was de ervaring van Jezus tijdens Zijn bediening. Zijn vijanden noemden Hem een ​​veelvraat en een dronkaard (Matt. 11:19). Ze beschuldigden Hem van godslastering en beweerden dat Hij demonen uitdreef door de macht van Satan (Matt. 9:3, 34). Een deel van de zwaarste kritiek die Jezus kreeg, kwam van leden van Zijn eigen familie.

Toen de familieleden van Jezus hoorden dat er een grote menigte in een huis was samengekomen om naar het onderwijs van Jezus te luisteren, probeerden Zijn familieleden Hem onder hun hoede te nemen. Ze verklaarden het gedrag van Jezus door te zeggen: 'Hij is gek geworden' (v. 21). Deze schokkende beoordeling van Jezus' bediening heeft vragen doen rijzen over wie deze woorden daadwerkelijk heeft gesproken. Het lijkt niet waarschijnlijk dat Jezus' moeder Maria ze uitsprak. Joseph lijkt, als hij op dat moment nog leefde, ook een onwaarschijnlijke kandidaat. Misschien waren het de woorden van zijn broeders en zusters (Matt. 13:55-57). Of misschien zijn ze door zijn ooms en tantes gesproken.

Wat de bron ook was, Jezus deelde dezelfde ervaring waarmee velen die Hem volgen ook te maken hebben gehad. Hij werd verstoten door leden van Zijn eigen familie vanwege Zijn gehoorzaamheid aan Gods roeping. Toch liet Hij zich hierdoor niet van zijn missie afhouden.

VANDAAG LANGS DE WEG

Jezus vertelde Zijn discipelen dat Zijn aanspraak op hun trouw hoger was dan welke andere menselijke relatie dan ook (Matt. 10:34-38). Zijn er familieleden die nog niet van uw persoonlijke toewijding aan Jezus Christus hebben gehoord? Bedenk een manier om die trouw vandaag met hen te delen. U kunt bijvoorbeeld een brief schrijven, een e-mail sturen of bellen. Als ze in de buurt wonen, nodig ze dan uit voor een kop koffie en vertel het ze persoonlijk. Ze denken misschien dat je gek bent, maar je zult niet de eerste zijn die zo'n beschuldiging hoort.

Markus 3:20-30

Het is de Geest die getuigt, omdat de Geest de waarheid is. - 1 Johannes 5:6

VANDAAG IN HET WOORD

In de jaren 1520 ontvluchtte een man Engeland, vrezend voor zijn leven omdat zijn vertaling van een bepaald boek de autoriteiten verontwaardigd had gemaakt. Aangespoord door corrupte en ongelovige kerkleiders, verzamelden de agenten van de koning exemplaren van dit boek en verbrandden ze publiekelijk. Wat was dit gevaarlijke, destabiliserende boek? De Bijbel! William Tyndale vertaalde het Nieuwe Testament van het Latijn naar het Engels, in de hoop dat mensen de Bijbel in hun eigen taal zouden kunnen lezen. Uiteindelijk werd hij gevangengenomen, als ketter veroordeeld en in 1536 geëxecuteerd.

Verblind door hun eigen dogma vermoordden deze kerkleiders een ware dienaar van de Heer. Markus 3 vermeldt een soortgelijk verzet tegen Gods werk in Jezus. Kennelijk kwam de familie van Jezus terug op de hoogte van de grote opschudding die Hij veroorzaakte. Ze kwamen tot de conclusie dat Hij gek was geworden, dus kwamen ze Hem naar huis brengen.

Het werd nog erger toen religieuze geleerden arriveerden. Zij kwamen tot de conclusie dat Jezus demonen uitdreef door de macht van Satan, hier Beëlzebub genoemd. Hun redenering was echter onlogisch: als Jezus zich op één lijn zou bevinden met Satan, zou Zijn werk van het uitdrijven van demonen feitelijk neerkomen op het vechten tegen Hemzelf. Maar veel erger dan slechte logica was het feit dat deze leiders getuige waren van de kracht van de Heilige Geest van God aan het werk in Jezus en dit toeschreven aan satanische activiteit.

Waarom zou Jezus dit een “eeuwige zonde” noemen (vers 29)? Omdat alleen de Geest getuigt van de waarheid van God in Christus. Het aanschouwen van Gods werk in Jezus en het vervolgens in verband brengen met Satan verblindt iemand voor de waarheid die redt. Alle andere zonden zullen vergeven worden (v. 28) omdat ze voor de Heer beleden kunnen worden. Maar zolang iemand de Geest ontkent die mensen van zonde overtuigt en die vergeving effectief maakt in een menselijk hart, dan is vergeving niet mogelijk. Jezus wist dat onwetendheid niet het probleem was bij deze leiders, dus waarschuwde Hij hen dat hun verharde hart eeuwige gevolgen zou kunnen hebben. Zolang ze volhardden in het slecht noemen van Gods heilige werk, zouden ze blind blijven voor verlossing.

VANDAAG LANGS DE WEG

De leer over het lasteren van de Heilige Geest heeft ertoe geleid dat veel gelovigen zich afvragen of zij deze zonde hebben begaan. Het antwoord is nee: als uw hart verontrust is door de zonde, dan reageert u nog steeds op de Geest. Zoals Billy Graham opmerkt: ‘Zolang de Geest met iemand worstelt, heeft hij de onvergeeflijke zonde niet begaan.’ Bovendien is godslastering van de Heilige Geest geen tijdelijk ongeloof of twijfel. De Evangeliën laten zien dat de religieuze leiders volhardden in hun verharde tegenstand, ondanks het toenemende bewijs dat Jezus werkelijk God was.

MARK 4

Markus 4:1-20
Ik ben de wijnstok; jullie zijn de takken. Als een man in mij blijft en ik in hem, zal hij veel vrucht dragen. - Johannes 15:5
VANDAAG IN HET WOORD
De christelijke bestsellerauteur Philip Gulley vertelt het verhaal van een voormalige buurman, dokter Gibbs. Als hij geen geneeskunde beoefende, plantte de dokter bomen. Maar hij had een paar vreemde ideeën.

Dokter Gibbs sloeg bijvoorbeeld elke ochtend met een opgerolde krant tegen zijn bomen 'om hun aandacht te trekken', zei hij. En hij gaf zijn bomen geen water en zei tegen de jonge Philip dat ze daardoor zouden bederven. Zijn bomen, zo beweerde hij, zouden sterker zijn en diepere wortels hebben als hij ze voor zichzelf zou laten zorgen.

Had hij gelijk? Blijkbaar. Vijfentwintig jaar later beschrijft Philip deze bomen als sterk en gezond, terwijl bomen die hij zelf heeft geplant en verzorgd zwak en kwetsbaar lijken. Uit deze bomen trekt hij een les die tegenslagen het karakter kunnen versterken.

Jezus trok ook geestelijke lessen uit de natuurlijke wereld, vooral in Zijn gelijkenissen. Een gelijkenis is een verhaal, illustratie of metafoor uit het dagelijks leven, gebruikt om geestelijke of morele waarheden te onderwijzen.

Waarom gebruikt Jezus gelijkenissen? Eén reden wordt getoond in vers 12 (waarbij Jesaja 6:9-10 wordt aangehaald): gelijkenissen verbergen en onthullen tegelijkertijd, zodat alleen degenen die in geloof reageren het zullen begrijpen. Dit betekent dat de gelijkenissen van Jezus functioneren als een test van geestelijke ontvankelijkheid, en de innerlijke harttoestand van Zijn luisteraars blootleggen.

In de lezing van vandaag gebruikt Jezus het beeld van een boer die zaad zaait om Gods Woord in de harten van mensen te illustreren. Jezus beschrijft vier mogelijke reacties: (1) Satan kan het Woord uit een hart stelen, net zoals vogels sommige zaden eten. (2) Ontberingen kunnen het Woord in andere harten vernietigen, net zoals planten in rotsachtige grond snel verwelken. (3) De zorgen van het leven kunnen het Woord verstikken, net zoals doornen de groei van sommige planten verstikken. (4) Gods Woord brengt geestelijke vruchten voort in andere levens, zoals wanneer zaden in goede aarde vallen.

Natuurlijk is dit laatste antwoord het antwoord dat God verlangt!
VANDAAG LANGS DE WEG
Jezus onderwees Zijn discipelen en de menigte vaak op heel creatieve manieren, waarbij hij een ontmoeting met kinderen als onderwijsmogelijkheid gebruikte, een aanschouwelijke les maakte van een vijgenboom, of het verhaal van vandaag over een boer vertelde om de reacties op Gods Woord te illustreren.

Na onze Master kun jij ook creatief zijn! Hier volgen enkele nuttige ideeën die verband houden met de devotional van vandaag, waar u of uw gezin wellicht plezier aan zult beleven:

(1) Schrijf een lied dat de gelijkenis van de zaaier vertelt.

(2) Teken of schilder een afbeelding van de zaaier op het veld.

(3) Bedenk een eenvoudig bordspel gebaseerd op de verschillende reacties op het Woord in de gelijkenis.

(4) Choreografeer een mimespeler die de gebeurtenissen en betekenissen van deze gelijkenis overbrengt.

Of bedenk een andere activiteit waarbij jouw creativiteit Gods glorie kan brengen!

Markus 4:1-33

God liet het groeien. - 1 Korintiërs 3:6

VANDAAG IN HET WOORD

Toen Mike een jongen was, droomde hij ervan om net als zijn vader boer te worden. Toen Mike ouder werd, besefte hij dat zijn droom waarschijnlijk nooit zou uitkomen. De stijgende kosten van apparatuur, gecombineerd met lagere prijzen op de markt, maakten het voor andere boeren in zijn gemeenschap steeds moeilijker om in hun levensonderhoud te voorzien. Toen Mike afstudeerde van de middelbare school, besloot hij met tegenzin een ander carrièrepad te kiezen.

Ondanks het populaire imago is landbouw niet echt een ‘eenvoudig leven’. Het is een uitdagende roeping die een hoge mate van technische vaardigheid vereist. Om succesvol te zijn moet een boer van alles een beetje weten, inclusief scheikunde, mechanica en financiën. Zelfs dan is er geen garantie dat hij zal slagen. Er zijn veel variabelen buiten zijn controle die de uitkomst beïnvloeden.

Hoewel boeren in de tijd van Jezus geen gebruik maakten van hoogtechnologische apparatuur, hadden ook zij te maken met een verscheidenheid aan omstandigheden en variabelen. Jezus maakte hiervan gebruik om de impact van het evangelie van het koninkrijk te illustreren. Uiterlijk lijkt Zijn poging om het Woord van God te zaaien misschien niet erg succesvol. Net als het boerenzaad in de gelijkenis van de vier grondsoorten leek het meeste ervan op onvruchtbare grond te vallen. Dit ontmoedigde Jezus niet. Hij was vastbesloten het Woord te zaaien, ook al leek er weinig onmiddellijk resultaat te zijn.

Jezus gebruikte andere gelijkenissen om de opmerkelijke vruchtbaarheid van Zijn boodschap te benadrukken. Hij vergeleek de groei van het evangelie van het koninkrijk met de inspanning van een boer die het geplante zaad ziet ontkiemen en groeien ‘hoewel hij niet weet hoe’ (vers 27). In de gelijkenis van de vier bodems werd het resultaat bepaald door de aard van de bodem.

In de gelijkenis van de boer die het zaad ziet groeien, brengt de grond op mysterieuze en automatische wijze een gewas voort. Jezus bleef het thema van groei benadrukken in Zijn derde gelijkenis over zaden. In deze gelijkenis vergeleek Hij het koninkrijk van God met de groei van het kleine mosterdzaadje. Ondanks zijn kleine formaat bloeit het mosterdzaadje uit tot een enorme struik met takken die groot genoeg zijn om de vogels een schuilplaats te bieden.

VANDAAG OP WEG Eén manier om je te helpen de waarheid van deze gelijkenis te visualiseren, zou kunnen zijn door zelf wat zaadjes te planten. Of als u bang bent dat u geen “groene vingers” heeft, koop dan een plantje bij de plaatselijke kwekerij. Gebruik het als herinnering aan iemand met wie u het ‘zaad’ van het evangelie hebt gedeeld. Bid voor die persoon elke keer dat u uw plant water geeft, en vraag God om ervoor te zorgen dat de gezaaide boodschap wortel schiet en geestelijke vruchten voortbrengt. Het is onze verantwoordelijkheid om het zaad te verspreiden, maar alleen God kan het laten groeien.!

Markus 4:21-34

Hoe zullen we zeggen dat het koninkrijk van God eruit ziet, of welke gelijkenis zullen we gebruiken om het te beschrijven? - Markus 4:30

VANDAAG IN HET WOORD

Onderzoekers hebben onlangs geconcludeerd dat artisjokken huidkanker helpen voorkomen. Of preciezer: silymarine, een stof die voorkomt in artisjokken, doet dit wanneer het op de huid wordt gewreven als een bodylotion of handcrème.

Dit is goed nieuws voor de 600 Amerikanen die elk jaar huidkanker krijgen, en jaarlijks sterven er ruim 10 aan de ziekte. Men denkt dat blootstelling aan de zon verantwoordelijk is voor ongeveer 90 procent van alle gevallen, en het probleem groeit, vooral onder jongere vrouwen. Maar nu kan 'artisjoklotion' binnenkort de favoriete zonnebrandcrème worden.

Gods schepping blijft ons verbazen! Wie had ooit gedacht dat een gewone artisjok het geheim zou bevatten om huidkanker te voorkomen? Of dat het kleine mosterdzaadje uitgroeit tot de grootste boom?

Jezus gebruikt deze illustratie en andere in de lezing van vandaag, terwijl Hij doorgaat met het vertellen van gelijkenissen over het koninkrijk. De eerste afbeelding is van een lamp. Het goede nieuws van Gods koninkrijk is nu geopenbaard in Christus. Wij moeten goede beheerders zijn van deze kennis (vv. 24-25). Matteüs 5:16 legt verder uit: 'Laat uw licht schijnen voor de mensen, zodat zij uw goede daden mogen zien en uw Vader in de hemel mogen prijzen.'

De tweede foto is van een groeiende plant. Wie krijgt de eer? De Boer? Nee, niets wat hij doet zorgt ervoor dat het zaadje gaat groeien. Dankzij de manier waarop God de natuurlijke wereld heeft geschapen, groeit deze 'helemaal vanzelf'. Het principe is dat God soeverein is (zie ook 1 Korintiërs 3:6-8).

De derde foto is van een mosterdzaadje. Dit kleine zaadje groeit uit tot een grote boom van ongeveer 3 tot 3 meter hoog. Dit beschrijft ook de groei van het koninkrijk. Het kan klein beginnen, maar op een dag zal het de aarde domineren. Het is opmerkelijk dat Jezus dezelfde metafoor gebruikt om geloof te beschrijven (Matteüs 17:20; Lucas 17:6).

VANDAAG LANGS DE WEGJezus onderwees Zijn discipelen en de menigte vaak op heel creatieve manieren, waarbij hij een ontmoeting met kinderen gebruikte als lesmogelijkheid, door een aanschouwelijke les te maken van een vijgenboom, of door het verhaal van vandaag over een boer te vertellen om de reacties op Gods Woord te illustreren. gebruikte voorwerpen uit het dagelijkse Joodse leven om Zijn toehoorders te instrueren in geestelijke principes: een lamp, een mosterdzaadje, een boerderij. Zijn toehoorders konden zulke dingen gemakkelijk in hun huizen of steden zien. Wilt u uw eigen objectles maken? Waarom zouden we Jezus' hint over zaden niet ter harte nemen en een boom planten of een tuin aanleggen? (Als de lente bij jou in de buurt nog niet is aangebroken, bewaar dit idee dan voor een warmere toekomst!) Als je jonge kinderen hebt, betrek ze dan bij het project en laat ze zien hoe God ervan geniet om van het kleine iets groots te maken. Voor uzelf kunt u van uw boom of tuin een embleem van uw bediening maken, een zichtbare herinnering dat God degene is die vrucht brengt.

Markus 4:35-41Zonder geloof is het onmogelijk God te behagen. - Hebreeën 11:6

VANDAAG IN HET WOORD

Op 2 september 1935 trof een storm die misschien wel een van de ergste in de bekende geschiedenis was de Florida Keys. Het was een van de slechts drie stormen van categorie vijf die de Verenigde Staten troffen en was vergelijkbaar met de orkaan Camille in 1969 en de orkaan Andrew in 1992. Hoewel de naam nooit werd genoemd, zorgden de windsnelheden van 320 kilometer per uur en golven van 9 meter ervoor dat deze storm dat het nooit zou worden vergeten door degenen die eronder hebben geleden. De orkaan van Labor Day van 1935 werd later ‘de storm van de eeuw’ genoemd.

De lezing van vandaag beschrijft de ontmoeting van de discipelen met hun eigen ‘storm van de eeuw’. Hoewel de orkaan misschien niet zo hevig was als de orkaan op Labor Day van 1935, was hij sterk genoeg om deze doorgewinterde veteranen van de golven voor hun leven te doen vrezen. In de bijbeltekst geeft Marcus ons een idee van hoe belangrijk deze storm was door een term te gebruiken die vaak werd gebruikt om over een wervelwind of een orkaan te spreken. Hij voegt eraan toe dat het een ‘razende’ of ‘grote’ storm was (v. 37).

Stormen waren niet ongebruikelijk op het Meer van Galilea. Dit waterlichaam is eigenlijk een hartvormig meer van ongeveer dertien mijl lang en gelegen in een bassin dat wordt omgeven door bergen. Het staat bekend om plotselinge hevige onweersbuien zoals beschreven in de passage van vandaag. Het gevaar voor de discipelen van Christus werd nog vergroot door het feit dat deze specifieke storm 's nachts opkwam.

Op verzoek van Jezus waren de discipelen aan hun nachtelijke reis begonnen. Toen ze eenmaal vertrokken waren, begaf de Heiland zich naar de achtersteven van het schip en viel daar diep in slaap. Misschien is dat de reden dat hun verzoek om hulp een beschuldiging bevatte. Het lijkt erop dat ze zich hebben afgevraagd: “Waarom zou Jezus ons in een situatie als deze leiden en dan over ons heen gaan slapen?” Ondanks de beschuldigende toon schuilt er ook een vleugje impliciet vertrouwen in hun kreet. Ze schijnen te hebben geloofd dat als Jezus wakker zou zijn, Hij hen op de een of andere manier zou kunnen helpen. Zij interpreteerden Zijn sluimer verkeerd als een gebrek aan besef van hun omstandigheden en uiteindelijk als een gebrek aan bezorgdheid. Het was deze verkeerde interpretatie die Hem ertoe aanzette hen te berispen vanwege hun gebrek aan geloof (vers 40).

VANDAAG LANGS DE WEG

De rust van ons leven wordt vaak verstoord door het onverwachte. Op zulke momenten kan Gods schijnbare stilzwijgen ervoor zorgen dat we ten onrechte concluderen dat Hij niet onder de indruk is van onze benarde situatie. Hij is er nog steeds, Hij is zich ervan bewust en Hij geeft nog steeds om je. Eén manier waarop u dit feit kunt vieren en uzelf aan Zijn zorgen kunt herinneren, is door een gezangboek te zoeken en de hymne met de titel ‘Wees stil, mijn ziel’ van Katharina von Schlegel te zingen of gewoon te lezen. Er wordt met vreugde verklaard: “De wind en de golven kennen nog steeds Zijn stem die over hen heerste terwijl Hij beneden woonde.”

Markus 4:35–41Discipelen in de storm zijn verbaasd

Begin 2011 beweerde een Zwitsers bedrijf met de naam Meteo Systems een succesvolle methode te hebben ontwikkeld om het in de woestijn te laten regenen. Het bedrijf pochte dat ze vijftig stormen in de woestijn van Abu Dhabi hadden veroorzaakt, maar meteorologische experts waren zeer pessimistisch. Het bedrijf wilde hun gegevens niet vrijgeven, en zonder de gegevens uit hun onderzoek weigerden mensen die het weer het beste begrijpen te geloven dat iemand de regen in die mate zou kunnen beheersen.

Niemand in de tijd van Jezus zou het weer beter hebben begrepen dan vissers, wat één van de redenen is waarom de discipelen zo geschokt waren door wat er gebeurde tijdens hun reis over het Meer van Galilea. Het is mogelijk dat de discipelen die met de meeste angst reageerden tot de niet-vissers van de groep behoorden, maar de tekst maakt heel duidelijk dat de storm extreem ernstig was en dat de boot dreigde onder water te lopen (v. 37).

De bewoordingen in vers 36 kunnen verwarrend zijn: wat bedoelde Markus toen hij schreef: "Ze namen hem mee, precies zoals hij was, in de boot"? Het zou kunnen verwijzen naar het feit dat Jezus sliep (volkomen onbevreesd), maar het kan ook nauwkeuriger worden gelezen als ‘net zoals hij in de boot zat’, wat erop zou kunnen wijzen dat Jezus aan boord klom voordat hij aan de rest suggereerde dat ze zouden oversteken. het water (waarschijnlijk in een paar verschillende boten).

Wat volkomen duidelijk is, is het schril contrast tussen Jezus’ onwankelbare kalmte en de paniek die Zijn discipelen trof. Ze waren zo bang dat ze de vredige houding van de Heer aanzagen voor apathie ten opzichte van hun naderende ondergang.

Maar al snel veranderde hun angst voor de storm in ontzagwekkende eerbied voor de kracht van Jezus. Ze hadden Hem demonen zien uitdrijven en kreupelen zien genezen. Zij hadden Hem beleden als de Messias. Maar dit wonder zorgde ervoor dat ze zich afvroegen wie zo machtig kon zijn. Deze ooggetuigen, die dachten meer dan wie dan ook over het weer te weten, waren bijna sprakeloos over de macht van Jezus om de wind en de golven te beheersen.

Pas het Woord toe

Zoveel van de manier waarop Jezus met ons omgaat, leidt tot een gevoel van vertrouwdheid met Hem, maar vergis je niet: Zijn macht is volkomen ontzagwekkend en gaat ons begrip te boven. Als je de kans hebt om vandaag de dag van de pracht van Gods schepping te genieten, sta dan eens stil bij het feit dat deze grote wereld beantwoordt aan het woord van Jezus Christus. Je Vriend en Verlosser heeft de macht over elke storm, zowel in de natuur als in je persoonlijke leven. De Heer van je hart is de Heer van de hele schepping!

MARK5

Markus 4:35-5:20
Ga naar huis, naar je familie en vertel hen hoeveel de Heer voor je heeft gedaan en hoe Hij genade voor je heeft gehad. - Markus 5:19
VANDAAG IN HET WOORD
John Jasper werd in 1812 als slaaf geboren in Virginia en bracht zijn jeugd door op een tabaksboerderij. In 1831 hoorde hij een preek die hem onder de overtuiging van de Heilige Geest bracht met betrekking tot de zonde in zijn leven. Na een strijd van vijfentwintig dagen beleed John zijn zonden, sloot zich aan bij een kerk en begon de haat te verliezen die hij voelde voor degenen die hem tot slaaf maakten.

John Jasper werd een van de meest opmerkelijke Afro-Amerikaanse predikers van de negentiende eeuw, 24 jaar als slaaf, 39 jaar als vrij man. Toch waren het voor hem geestelijke gebondenheid en vrijheid waar het werkelijk om ging. Alleen Gods liefde kan iemand werkelijk bevrijden, een nadruk in Jaspers prediking waar zowel zwarten als blanken op reageerden.

Op dezelfde manier bevrijdde Jezus de demonische in de lezing van vandaag op dramatische wijze van satanische onderdrukking en gebondenheid. Zijn autoriteit komt krachtig tot uiting in de lezing van vandaag.

Ten eerste toont Jezus Zijn gezag over de natuurlijke wereld door een storm te kalmeren. Hij en zijn discipelen steken het Meer van Galilea over als er een storm opsteekt. De discipelen zijn bang en verbaasd als Jezus het op bevelende wijze tegenhoudt. Ze begrijpen Zijn identiteit of Zijn missie nog niet volledig (4:41).

Ten tweede toont Jezus Zijn gezag over de bovennatuurlijke wereld door demonen uit te werpen. Het destructieve, vernederende effect van demonische bezetenheid wordt zowel gezien in de acties van de gewelddadige demonische als in het zinloze gedrag van de varkens. Gelukkig is Gods macht over het demonische rijk absoluut. De demonen kunnen alleen maar om genade smeken, er is geen 'strijd' met de almacht.

De heidenen in deze regio reageerden met angst en onbegrip. Ze begrepen de macht waarvan ze getuige waren niet, en maakten zich meer zorgen over het financiële verlies van de varkens. Net als de discipelen, en misschien net als wij, waren ze onwetend, zelfs toen God vlak voor hen werkte!
VANDAAG LANGS DE WEG
De genezen demonische in de lezing van vandaag geeft ons een goed voorbeeld: Hij 'ging weg en begon in de Dekapolis te vertellen hoeveel Jezus voor hem had gedaan' (5:20). Nadat hij de barmhartigheid van Jezus had ervaren, begon de man onmiddellijk het goede nieuws te delen.

Is dit uw houding ten aanzien van het getuigen van uw geloof? Kunt en wilt u anderen vertellen hoeveel Jezus voor u heeft gedaan? Deze week moedigen we je aan om op zijn minst één gelegenheid te zoeken om een ​​ongelovige iets te vertellen dat God voor jou heeft gedaan, een manier waarop Hij in jouw leven heeft gewerkt. Het kan uw getuigenis van verlossing zijn, of een antwoord op gebed. Maak het in ieder geval tot uw doel om God te verheerlijken en door uw woorden anderen tot Hem aan te trekken.

Markus 5:1-20

Wat u betreft, u was dood door uw overtredingen en zonden. - Efeziërs 2:1

VANDAAG IN HET WOORD

In een artikel in het tijdschrift Fortune schreef David Whitford over de schokkende ontdekking voorafgaand aan de dood van zijn vader dat zijn vader een schuld van zes cijfers had opgebouwd op creditcards met een hoge rente. Er waren aanwijzingen dat zijn vader financiële problemen had, maar toen Whitford erover probeerde te praten, veranderde zijn vader onmiddellijk van onderwerp. ‘Op een gegeven moment’, schrijft Whitford, ‘legde hij zijn handen over zijn oren en maakte een zoemend geluid.’ Toch vond Whitford twee dagen na de dood van zijn vader deze woorden op zijn vaders bureau gekrabbeld: 'Help mij. Ik verdrink."

Whitfords verhaal illustreert een tragische realiteit. Er is weinig dat we kunnen doen voor degenen die onze hulp weigeren. Gelukkig is God in staat mensen te helpen wier problemen zo groot zijn dat alle menselijke hulp te boven gaat. Dat gold voor degenen wier lot wordt beschreven in de Bijbellezing van vandaag. Het is waarschijnlijk dat anderen hadden geprobeerd de gedemoniseerde man te helpen. Uiteindelijk besloten ze dat hij in bedwang moest worden gehouden, waarschijnlijk voor zijn eigen bescherming en de veiligheid van anderen. Toen zelfs dat niet lukte, lieten ze hem alleen tussen de heuvels dwalen. De grotten die hij bezocht, werden door de voornamelijk niet-Joodse inwoners van die regio als graven gebruikt. Geterroriseerd door de demonen die hem bewoonden, bracht deze arme man zijn dagen en nachten door met schreeuwen van pijn en zichzelf snijden met scherpe stenen.

Hij was niet de enige met een probleem. Toen de plaatselijke bewoners deze voorheen gedemoniseerde man gekleed en bij zijn volle verstand zagen, smeekten ze Jezus om het gebied te verlaten. Dit was vergelijkbaar met de eerste reactie van de man die het legioen demonen had. In beide gevallen begrepen degenen die spraken niet echt de betekenis van wat ze zeiden. Het verzoek van de stadsmensen is het meest ironisch. Ongetwijfeld waren ze ervan overtuigd dat zij ‘gezond’ waren. Ze waren niet door demonen bezeten, maar ze waren net zo geestelijk gebonden als de man met het legioen demonen. Jezus voldeed aan het verzoek van de stadsmensen om van hun kusten te vertrekken, maar Hij liet hen niet in de steek. Hij liet de man achter die bevrijd was van het legioen demonen als getuige van Zijn macht.

VANDAAG OP WEG Volgens Efeziërs 2:2 volgen degenen die niet op Jezus Christus hebben vertrouwd ‘de geest die nu aan het werk is in degenen die ongehoorzaam zijn’. Zonder Gods genade zou er geen hoop op herstel zijn. Het goede nieuws van het evangelie is dat God “ons levend heeft gemaakt met Christus, ook al waren we dood door onze overtredingen” (Ef. 2:5). We kennen allemaal mensen die hopeloze gevallen lijken te zijn. Als u niets anders voor hen kunt doen, kunt u in ieder geval dit doen: vertel hen hoeveel de Heer voor u heeft gedaan en hoe Hij zich over u heeft ontfermd.

Marcus 5:21–43 Een zieke vrouw: wie heeft mijn kleren aangeraakt?

Dochter, je geloof heeft je genezen. Ga in vrede en wees verlost van je lijden. Markus 5:34

Dr. Catherine Hamlin, nu 90 jaar oud, is een verloskundige uit Australië die haar leven heeft gewijd aan de behandeling van obstetrische fistelpatiënten in Ethiopië. Zij en haar man openden in 1959 in Addis Abeba de eerste kliniek voor fistelbehandeling en waren van plan er drie jaar te blijven. Ze zijn nooit weggegaan; decennia later heeft hun ziekenhuis tienduizenden vrouwen behandeld, en Dr. Hamlin doet nog steeds één keer per week klinisch werk. Een interviewer vroeg haar waarom ze zou blijven, gezien haar bevoorrechte familieachtergrond, en ze antwoordde: ‘Het komt omdat ik een christen ben. Ik heb het gevoel dat God achter dit werk staat. Ik weet het... God bestaat echt en iemand die veel meer van deze vrouwen houdt dan ik.'

Dr. Hamlin heeft gelijk: God houdt van deze vrouwen, want Hij is dezelfde God die genadig een onreine vrouw genas en een dood meisje tot leven wekte in onze passage voor vandaag. De passage begint met een wanhopige vader die Jezus smeekt om zijn stervende dochter te genezen. Jezus was het daarmee eens en begon zich door een verpletterende menigte naar het huis van Jaïrus te begeven. Terwijl Hij reisde, zocht een wanhopige vrouw genezing bij Jezus. Ze had al twaalf jaar last van bloedingen, ze had alles wat ze had uitgegeven aan doktoren die niet konden helpen, en door haar voortdurende bloedingen was ze altijd ritueel onrein en kon ze niet naar de tempel.

Ze dacht dat het aanraken van Zijn mantel zo subtiel en onopvallend zou zijn dat ze niet opgemerkt zou worden. Jezus werd immers door een grote menigte verdrongen. Maar ze ontdekte dat Jezus niet slechts een magische totem was die genezing bood; Hij was de God die levens transformeert. Hij riep haar naar buiten en kondigde haar genezing en vrede aan. Vervolgens bracht Jezus de dochter van Jaïrus weer tot leven.

Pas het Woord toe - Dr. Hamlin heeft haar medische opleiding gebruikt om Gods liefde voor het kwetsen van vrouwen in Ethiopië tot uitdrukking te brengen. Hoe kunnen wij deel uitmaken van Gods transformatie van levens en Zijn liefde voor mensen demonstreren? Vraag de Heer om u te laten zien wat u kunt doen: misschien eenzame mensen in een verpleeghuis bezoeken, brieven schrijven aan mensen die in de gevangenis zitten, of medische missieteams financieel ondersteunen.

Markus 5:21-34

Dochter, je geloof heeft je genezen. Ga in vrede en wees verlost van je lijden. - Markus 5:34

VANDAAG IN HET WOORD

Een van de grootste sociale problemen waarmee het land vandaag de dag wordt geconfronteerd, is de uitdaging die wordt veroorzaakt door de stijgende kosten voor de gezondheidszorg. Naarmate de zorgkosten stijgen, neemt het aantal mensen dat zich een verzekering kan veroorloven af. Deze combinatie van economische factoren is een recept voor angst. Stel je dan eens voor hoe het moet zijn geweest in de tijd van Jezus, toen er geen verzekeringen bestonden en de beoefening van de geneeskunde meer bijgeloof dan wetenschap was.

De vrouw in de lezing van vandaag die het gesprek van Jezus met Jaïrus, de synagogebestuurder, onderbrak, is een goed voorbeeld. Haar toestand was zowel sociaal als fysiek. De aard van haar toestand zou ertoe hebben geleid dat iedereen die met haar in contact kwam, ceremonieel onrein werd volgens de wet van Mozes. Deze vrouw had niet alleen last van een lichamelijke aandoening, ze had ook geleden onder de handen van de doktoren tot wie ze zich voor verlichting wendde. Daarbij zag ze hoe haar financiële middelen slinken naarmate haar toestand verslechterde.

De medische beroepsgroep had in Jezus' tijd geen goede reputatie. Het werd vermeld als een van de ‘verachte ambachten’ in de verzameling Joodse geschriften die bekend staat als de Talmoed. Artsen worden zelfs bekritiseerd omdat ze meer geïnteresseerd zijn in winst dan in de gezondheid van hun patiënten. Een populair gezegde luidde dat zelfs de beste dokter voorbestemd was voor de hel.

Teleurstelling en wanhoop waren voor deze vrouw aanleiding om in het geheim hulp te zoeken bij Jezus. De mate van haar geloof wordt aangegeven door haar zekerheid dat ze genezen zou worden als ze “slechts zijn kleren kon aanraken” (v. 28). Haar poging om na genezing onopgemerkt tussen de menigte weg te sluipen, werd gedwarsboomd toen Jezus vroeg wie Hem zojuist had aangeraakt. Hoewel het verzoek van Jaïrus dringend was, hield Jezus de stoet tegen totdat zij naar voren kwam en toegaf wat ze had gedaan.

De rabbijnen veroordeelden de artsen van hun tijd omdat zij de rijken en machtigen bevoordeelden. Jezus liet Jaïrus, een man met invloed, wachten terwijl Hij een zegen van vrede uitsprak over deze verachte en onbelangrijke vrouw. Niet alleen voorzag Hij haar van de genezing die zij niet konden krijgen, Hij toonde haar ook het medeleven dat zij misten.

VANDAAG LANGS DE WEG

Kent u iemand die al lang ziek is? Bedenk een concrete manier waarop je het medeleven van Christus aan die persoon kunt tonen. Dat kan zijn door op bezoek te gaan of door een briefje te schrijven waarin staat dat u voor hen hebt gebeden. U kunt er ook aan denken om iets voor het gezin te doen, zoals een maaltijd brengen of aanbieden om huishoudelijk werk te doen. Als u niemand kent die ziek is, kan uw pastor u wellicht wijzen op iemand die op dit moment medeleven nodig heeft.

Markus 5:21-43

Dochter, je geloof heeft je genezen. Ga in vrede en wees verlost van je lijden. - Markus 5:34

VANDAAG IN HET WOORD

De wonderen van Jezus laten Zijn goddelijke macht zien en zijn een voorbode van Zijn grote overwinning op de dood, waar het verhaal van Markus naar toe beweegt. In The Cross in the New Testament benadrukt Leon Morris de bevrijdende kracht van Christus en het effect ervan op ons leven:

'Elke vijand die Paul kan bedenken, beschouwt hij als verslagen. Christus heeft het overwonnen; Hij heeft de mens bevrijd van elke geestelijke vijand… Paulus ziet bevrijding in veel aspecten als een belangrijk onderdeel van de verzoening. Hoe veel tirannen er ook mogen zijn die eraan werken om mensen onder controle te houden, en wat de middelen ook mogen zijn die zij gebruiken, Paulus beschouwt hen als volkomen gefrustreerd. Christus heeft Zijn volk van hen allen verlost.'

Degenen die door Christus werden genezen, kregen een voorproefje van die wereldveranderende kracht. Of ze nu bevrijd zijn van ziekte, demonen of de dood zelf, ze moeten weten dat alleen God hen had kunnen redden.

De lezing van vandaag concentreert zich op twee wonderen, verteld in een 'sandwichstructuur'. Dat wil zeggen dat het ene verhaal wordt gestart, 'onderbroken' door een ander verhaal en vervolgens eindigt. Het eerste verhaal zet het thema van Marcus voort, namelijk het geleidelijk onthullen van Jezus' autoriteit. We hebben Zijn macht over de natuur en demonen gezien, en over ziekte en zonde. Nu maakt Hij de dood ongedaan door de dochter van Jaïrus tot leven te wekken!

Alleen de 'binnenring' van de discipelen Petrus, Jakobus en Johannes gaat met Hem mee. De reacties van de mensen zijn dezelfde die we al eerder zijn tegengekomen: ongeloof en vervolgens verbazing. En opnieuw beveelt Jezus de betrokkenen het nieuws niet te verspreiden, omdat de tijd van de Vader voor volledige openbaring nog niet is aangebroken (v. 43).

Hoewel het ook de macht van Jezus laat zien, zegt het tweede verhaal meer over het geloof van de genezen persoon. De vrouw geloofde dat ze genezen zou worden, ondanks het falen van de menselijke geneeskunde, als ze Jezus maar kon aanraken. Hij stopte en pikte haar eruit om haar geloof publiekelijk te prijzen. Toen Jezus haar 'genezen' verklaarde (v. 34), gebruikte Hij hetzelfde Griekse woord als 'redden', een koppeling die we al in Marcus hebben gezien, toen Jezus de verlamde genas en zijn zonden vergaf (2:1-12). Hij is inderdaad de Grote Geneesheer!

VANDAAG OP WEG - Om uw studie van het leven van Christus deze maand te begeleiden, en om uw hart voor te bereiden op de viering van de Wederopstandingszondag, moedigen wij u aan om aanvullende boeken of video's te zoeken die het 'grootste verhaal aller tijden' vertellen. Max Lucado (He Still Moves Stones) heeft een aantal best verkochte delen over Christus geschreven; ze vertellen op dramatische wijze bekende verhalen opnieuw en trekken levendige lessen voor hedendaagse gelovigen. Een andere aanbeveling is The Book of God van Walter Wangerin. De hoofdstukken over het leven van Jezus herscheppen op fantasierijke wijze belangrijke evangelieverhalen, waarbij lezers 'met Hem wandelen' op de weg naar het kruis. Je zou ook kunnen overwegen om de 'Jezus'-film aan te schaffen, die over de hele wereld wordt gebruikt bij effectieve evangelisatie. Ter begeleiding van uw studie over het leven van Christus deze maand, en om uw hart voor te bereiden op de viering van de Wederopstandingszondag, moedigen wij u aan om aanvullende boeken of video's te zoeken die het 'grootste verhaal aller tijden' vertellen.

Markus 5:21-43

Dochter, je geloof heeft je genezen. Ga in vrede en wees verlost van je lijden. - Markus 5:34

VANDAAG IN HET WOORD

Het is een van de meest aansprekende foto's ooit op een tijdschriftomslag: een twaalfjarig Afghaans meisje, met doordringende groene ogen en een rode sjaal om haar hoofd gewikkeld, op de cover van de National Geographic van juni 1985. Schrijver Martin Youssef beweert dat haar ‘moedige blik de armoede en de desolate situatie waarin ze is terechtgekomen, tart’. Haar gezicht lijkt wanhopig, lankmoedig en stoutmoedig – allemaal eigenschappen die gedeeld worden met de bloedende vrouw in onze passage van vandaag.

Aan het begin van dit verhaal beschrijft het Marcusevangelie een grote menigte die zich om Jezus heen drong (vv. 21, 24, 31). Hij was op weg om de dochter van de synagogeleider Jaïrus te genezen, toen Hij werd afgeleid door een krachtige aanraking. Jezus probeerde de ontvanger van Zijn genezing te identificeren, ondanks de dwaze inschatting van de discipelen (vv. 30-32).

Marcus onderscheidt één vrouw uit de massa (vv. 25-26). Ze leed aan chronische bloedingen, waardoor ze niet in staat was deel te nemen aan religieuze vieringen; ze was berooid en had al haar geld tevergeefs aan doktoren uitgegeven; en haar gezondheid bleef achteruitgaan. De reputatie van Jezus bood een sprankje hoop, dus reikte ze naar Hem. De aanhoudende vragen van Jezus wenken haar uit geheimhouding; nederig en angstig maakte ze zich bekend.

Deze vrouw heeft geen naam, is onbelangrijk, onrein en verstoten, wat de zorg van Jezus voor haar des te opmerkelijker maakt. Zijn woorden en daden boden volledig herstel. Hij noemde haar “dochter” en herstelde haar zo in Gods familie, en Hij bevrijdde haar van lichamelijk lijden.

Jaïrus ontving het nieuws over de dood van zijn dochter, maar Jezus moedigde hem aan het wonder waarvan hij zojuist getuige was niet te vergeten. De genezing van de bloedende vrouw werd een tegengif voor angst en inspiratie voor geloof. De vrouw was hopeloos en vond hoop in Jezus; ze was ziek en vond genezing. De moed van de bloedende vrouw om naar Jezus te komen trotseerde haar desolate situatie. Haar geloof in de Grote Geneesheer genas haar.

VANDAAG OP WEG -- De vrouw en Jaïrus worstelen allebei met angst en tonen allebei een opmerkelijk geloof in Jezus. De reis van het volgen van Jezus is vermengd met geloof en zwakheid. Jezus verheugt zich als wij tot Hem komen, vol geloof of belast met angst. Ervaar jij angst of twijfels? Misschien zal het gebed van een liefdevolle, wanhopige vader je bemoedigen: ‘Ik geloof echt, help mij mijn ongeloof te overwinnen’ (Marcus 9:24). Deel eerlijk uw gedachten en gevoelens met God; Zijn Geest zal u sterken om trouw te zijn. Kom tot Jezus en word volledig hersteld.

Markus 5:24-34 Jesaja 6:4-8

De offers van God zijn een gebroken geest; een gebroken en berouwvol hart, o God, zult u niet verachten. - Psalm 51:17

VANDAAG IN HET WOORD

‘Behalve mij ben je niets.’ Heer, ik accepteer graag de afspraak: ik ben niets – U bent alles. Mijn nietigheid is mijn hoogste zegen, omdat U de Wijnstok bent, die alles geeft en werkt, het zij zo, Heer! – Andrew Murray, De Ware Wijnstok

Nederigheid en gebrokenheid zijn niet erg populair in onze cultuur. Hoewel sommige actiehelden gevoeligheid tonen, is de boodschap van onze samenleving dat succes taaiheid vereist. Maar ‘je zaakjes op orde hebben’ is in strijd met de Schrift. Keer op keer zien we dat mensen in hun hulpeloze nood tot de Heer worden gedreven.

De afgelopen dagen hebben we aspecten van Gods aard overwogen die begrepen moeten worden om het gebed te bevorderen. De komende dagen zullen we nadenken over de houding van ons hart die ons openstelt voor gebed. Hulpeloosheid is zo’n houding.

Denk eens aan de volgende inzichten van Ole Hallesby in zijn uitstekende boek Prayer: ‘Luister, mijn vriend! Je hulpeloosheid is je beste gebed. Het roept vanuit uw hart naar het hart van God met een groter effect dan al uw geuite smeekbeden. Hij hoort het vanaf het moment dat je door hulpeloosheid wordt overvallen, en Hij raakt meteen actief betrokken bij het horen en beantwoorden van het gebed van je hulpeloosheid.’

VANDAAG OP WEG -- Zelfvoorziening kan een ernstige belemmering voor het gebed zijn. Veel mensen interpreteren het adagium ‘de Heer helpt degenen die zichzelf helpen’ als de betekenis dat ze nooit tot de Heer kunnen komen voordat ze hun eigen middelen hebben uitgeput. Maar passiviteit en hulpeloosheid zijn niet hetzelfde. De houding van Jesaja was gebrokenheid in het verblindende licht van Gods heiligheid (vers 5). Toch was Jesaja’s gretige antwoord: ‘Hier ben ik!’ (v. Cool onthult hoe hij actief bereid was om op God te reageren. Of denk eens aan de vrouw in de lezing van vandaag uit Marcus. Ondanks haar uiterste best om hulp te vinden, verslechterde haar vreselijke toestand en zocht ze wanhopig naar Jezus (vv. 26-27). Zowel deze vrouw als Jesaja laten het nauwe verband zien tussen nederigheid, hulpeloos voor de Heer komen, en gehoorzaamheid. Denkt u na over uw ware hulpeloosheid en kwetsbaarheid buiten Christus? Denk terug aan het gebed van Andrew Murray. Vraag de Heer dan om uw gevoel van gebrokenheid te vertalen in een gretige bereidheid om Hem vollediger te volgen. Het gebed van Christina Rosetti, uit het Kleine Boek met Gebeden, kan aanleiding geven tot verdere gebeden voor nederige gehoorzaamheid.

Markus 5:25-34 Leviticus 15:1-33

[H]oud de Israëlieten afgezonderd van dingen die hen onrein maken, zodat ze niet zullen sterven in hun onreinheid omdat ze mijn woonplaats hebben verontreinigd. - Leviticus 15:31

VANDAAG IN HET WOORD

Tot voor kort moedigde het Colombiaanse leger marxistische rebellen aan zich over te geven door foto's van glamoureuze vrouwen te verspreiden. Omdat de rebellen niet mogen daten zonder toestemming van de commandanten, betekende dit dat zodra ze de strijd opgaven, ze konden kiezen uit de mooie vrouwen op de foto's. De nieuwe minister van Defensie, een vrouw, maakte een einde aan dat beleid!

We leven in verwarde tijden. De wereld heeft geen idee wat ze moet doen met kwesties op het gebied van seksuele moraal en gedrag. Daarentegen voorzag de Wet in duidelijke richtlijnen voor Gods volk. De lezing van vandaag richt zich op normen voor reinheid en onreinheid in verband met seksuele hygiëne.

Wat was hier aan de orde? In de verzen 1–15 worden abnormale mannelijke aandoeningen besproken, mogelijk het gevolg van een ziekte of een seksueel overdraagbare aandoening. De verzen 16-18 beschrijven de juiste procedures voor mannelijke hygiëne onder normale omstandigheden. En de verzen 19-24 gaan over de menstruatie van een vrouw. Ten slotte behandelen de verzen 25-30 abnormale vrouwelijke symptomen waarbij een vrouw een chronische bloeding ervaart (“menostaxis” genoemd). De vrouw die Jezus in Marcus 5 genas, leed aan deze aandoening (zie ‘Vandaag onderweg’).

De tekst hier is vrij eenvoudig over de richtlijnen onder normale omstandigheden, en er waren slechts minimale zuiveringstijden nodig. Ziektegerelateerde complicaties waren daarentegen ernstiger. Ze besmetten iedereen die met hen in contact kwam, en eisten dat er brandoffers en zondoffers werden gebracht ter reiniging. (Nogmaals, het is misschien beter om te denken in termen van zuivering in plaats van verzoening.) Waar het op neerkomt is dat deze regels respect weerspiegelen voor bloed (als symbool van het leven) en voortplantingsorganen (als voortplantingsorgaan voor het leven).

VANDAAG OP WEG - Als aanvullend Bijbelgedeelte vandaag moedigen we je aan Markus 5:25-34 te lezen en erover na te denken, het verhaal van Jezus’ wonderbaarlijke genezing van een vrouw met een chronische bloedingsziekte. Hoe zou zij volgens de Wet lichamelijk, sociaal en geestelijk onder haar toestand hebben geleden? Denk in het licht hiervan niet alleen aan de kracht, maar ook aan de grote liefde en compassie die Jezus toonde toen hij haar genas. Hoe zou het Joodse volk in de menigte, dat de Wet zou hebben gekend, dit wonder hebben waargenomen en erop hebben gereageerd?

Markus 5:35-43

Wacht op de Heer; wees sterk en houd moed en wacht op de Heer. - Psalm 27:14

VANDAAG IN HET WOORD

Een medisch centrum in Edmonton, Canada, is onlangs een proefprogramma gestart om vrijwilligers te werven en op te leiden die als begroeters zullen dienen in de wachtruimte voor noodgevallen. De missie van de Greeters is om troost te bieden en patiënten en familieleden te ondersteunen die vaak uren moeten wachten voordat ze door een van de medische staf gezien worden. Aanleiding voor dit initiatief was een onderzoek waaruit bleek dat de klanttevredenheid vooral laag was onder de mensen die gebruik moesten maken van de noodvoorzieningen van het medisch centrum.

Niemand houdt van wachten, zelfs niet onder de beste omstandigheden. Wachten met een dierbare die medische behandeling nodig heeft, is zelfs nog stressvoller. Stel je voor hoe het voor Jaïrus moet zijn geweest toen hij wachtte tot Jezus zijn dochter zou helpen. Volgens de bijbeltekst was ze al op sterven na dood toen deze synagogeheerser naar Jezus kwam en om Zijn hulp smeekte.

Jaïrus was een gezagsdrager in de synagoge, die als voorzitter of president van de raad van oudsten fungeerde, en hij was eraan gewend met respect behandeld te worden. Eén dimensie van Jaïrus' rol als president van de synagoge was het disciplineren van de leden. Het moet voor hem bijzonder moeilijk zijn geweest om te wachten terwijl Jezus te maken had met een vrouw in de menigte wier toestand haar tot een paria in zijn bijeenkomst zou hebben gemaakt.

Terwijl Jezus met de vrouw sprak die zojuist genezen was, arriveerden er boodschappers om Jaïrus te vertellen dat zijn dochter inderdaad gestorven was. Ze lijken hun nieuws over te brengen met een botheid die moeilijk uit te leggen is. Misschien waren ze gefrustreerd omdat ze Jaïrus hadden gewaarschuwd om geen hulp van Jezus te zoeken. Ze gingen ervan uit dat Jaïrus Hem nu onnodig lastig viel, omdat zijn dochter al dood was.

De rouwenden in het huis tonen een soortgelijke ongevoeligheid, die binnen enkele minuten overgaat van huilen naar lachen. Hun houding zou erop kunnen duiden dat in ieder geval sommigen van hen professionele rouwenden waren, die voor de gelegenheid door de familie waren ingehuurd. Of mogelijk begrepen ze dat Jezus' verklaring betekende dat Hij het meisje uit de dood zou opwekken – en geloofden ze Hem niet.

VANDAAG LANGS DE WEG -Jezus spoorde Jaïrus aan moed te vatten en zei: 'Wees niet bang; geloof gewoon” (v. 36). Onze Heer moet hebben erkend dat het uitgestelde antwoord op het verzoek van Jaïrus een voedingsbodem voor twijfel was.

Op dezelfde manier kunnen we in de verleiding komen om te twijfelen als de antwoorden op onze gebeden vertraging lijken op te lopen. Tijdens het lange wachten kan het ons geloof versterken als we bedenken hoe God onze gebeden in het verleden heeft verhoord. Als u een gebedsdagboek bijhoudt, neem dan de tijd om Gods antwoorden op uw verzoeken door te nemen.

MARK 6

Markus 6:1-13
Ik zeg je de waarheid: geen dienaar is groter dan zijn meester, noch is een boodschapper groter dan degene die hem heeft gestuurd. - Johannes 13:16
VANDAAG IN HET WOORD
De rijke Edward Studd vond Christus tijdens een evangelisatiecampagne van D. L. Moody en leidde vervolgens zijn drie zonen tot de Heer. Enkele jaren later woonde een zoon, C. T. Studd, ook een bijeenkomst van Moody bij en wijdde zijn leven aan het dienen van God op het buitenlandse zendingsveld.

Zijn beslissing verbaasde de Universiteit van Cambridge, waar Studd een student en een stercricketspeler was. Zes andere studenten sloten zich bij hem aan en beloofden naar China te gaan. Zij werden bekend als de 'Cambridge Seven'. Hoewel velen hun onderneming als overhaast beschouwden, namen deze zeven jonge mannen het besluit alles op te offeren ter wille van het evangelie. C. T. Studd diende uiteindelijk in de loop van zijn leven in China, India en Afrika.

De 'Cambridge Seven' traden in de voetsporen van de 'Galilea Twaalf'. In de lezing van vandaag zond Jezus Zijn twaalf discipelen uit op een speciale regionale predikingsmissie; later zou Hij ze over de hele wereld sturen, een gebod dat we vandaag de dag nog steeds gehoorzamen (Matteüs 28:19-20).

Maar eerst arriveerde Jezus in zijn geboortestad Nazareth, waar hij koud werd ontvangen. Omdat de mensen daar geloofden dat ze Jezus 'kenden', waren ze beledigd door Zijn onderwijs en groeiende reputatie. 'Bekendheid kweekt minachting', wordt er gezegd, en in hun blindheid kunnen ze niet dieper kijken dan de wortels van Zijn arbeidersfamilie. Deze keer is Jezus degene die verbaasd is over hun gebrek aan geloof!

Wanneer Hij de twaalf discipelen uitzendt, delegeert Jezus Zijn gezag aan hen. Dit is een belangrijk onderdeel van hun opleiding (vgl. 3:14-15), omdat ze moeten reizen in geloof (geen extra voedsel, geld of kleding) en met een compromisloze boodschap. Net zoals Jezus heeft gedaan, moeten ze bekering en geloof koppelen aan fysieke en geestelijke genezing.

En dus gingen ze erop uit om de woorden van hun Leraar te gehoorzamen, vertrouwend op Zijn wijsheid en kracht, net zoals wij dat vandaag de dag doen!
VANDAAG LANGS DE WEG
Ook al worden uw evangelie-indrukken gedomineerd door grote menigten en dramatische gebeurtenissen, Jezus bracht het grootste deel van zijn tijd door in kleinere omgevingen, waar hij zijn discipelen onderwees en trainde. De missie van de Twaalf, zoals beschreven in de lezing van vandaag, markeert een mijlpaal in hun discipelschap.

Discipelschap is een belangrijk onderwerp in ons christelijke leven. Daarom willen we de boekaanbevelingen van gisteren graag opvolgen met nog twee, dit keer over het onderwerp hoe je een trouwere en vruchtbaardere volgeling van Christus kunt zijn. The Training of the Twelve door A. B. Bruce bestudeert en mediteert over de methoden waarmee Christus zijn discipelen onderwees. The Cost of Discipelschap, door de gemartelde Dietrich Bonhoeffer, bevat veel uitstekende beschouwingen over 'dagelijks ons kruis opnemen'. Moge de Heilige Geest een van deze of een ander deel gebruiken om uw wandel en bediening te verrijken!

Markus 6:1–6Nabijheid redt niet: een inwoner van Nazareth

Is dit niet de timmerman? Is dit niet de zoon van Maria? Markus 6:3

Billy Sunday, geboren in 1862 in Iowa en opgegroeid in een weeshuis, ging Major League-honkbal spelen. Toen hij als twintiger tot Christus werd bekeerd, verliet Sunday het honkbal om de christelijke bediening in te gaan. Aan het begin van de 20e eeuw was hij Amerika’s beroemdste evangelist en hield hij grote campagnes in de grootste steden van Amerika. Een deel van de aantrekkingskracht van zondag was zijn nuchtere stijl. Een van zijn meest populaire uitspraken was: “Naar de kerk gaan maakt je nog geen christen, net zo min als naar een garage gaan je een auto maakt.”

Het reddende geloof in Jezus Christus sijpelt niet zomaar in onze poriën vanuit de omringende omgeving, en het kan niet als een kostbaar erfstuk van de ene generatie op de andere worden geërfd. Het feit dat onze ouders of grootouders christenen waren, schenkt ons geen verlossing; we moeten voor onszelf op Jezus vertrouwen. Dit gold zelfs voor Jezus’ familie en vrienden in zijn geboortestad Nazareth. Nadat Jezus les had gegeven in de synagoge van Zijn huis, vroeg de menigte zich onder elkaar af hoe Hij zulke wijsheid had kunnen verkrijgen. Hoewel ze de leer hadden gehoord en zelfs een paar wonderen hadden gezien, werd hun hart niet verzacht om Hem te ontvangen als iemand anders dan het kind van Joe en Mary! Velen in Nazareth konden niet begrijpen dat de timmerman die zij kenden Degene zou kunnen zijn die hen de weg naar God kon wijzen – en in feite ook zou kunnen zijn. In plaats van hun hart op Hem te richten, zoals Jezus’ broer Jakobus uiteindelijk deed, en te geloven dat Hij door God gezonden was, wezen de meesten Hem af.

Gered worden door Jezus heeft niets te maken met rondhangen in de kerk! Integendeel, gered worden betekent vertrouwen op Hem als Verlosser. Het betekent geloven dat een timmerman uit Nazareth met een bescheiden begin de Verlosser is die door God is gezonden.

Pas het Woord toe - De goede gave van gevormd worden in de kerk ontkent niet de noodzaak om Jezus te ontvangen en op Hem te vertrouwen voor je verlossing van de zonden, maar het is een zegen om op jonge leeftijd door geliefden aan Jezus voorgesteld te worden. Als u jonge mensen in uw leven heeft, deelt u deze zegen dan met hen? Alleen Jezus kan redden – maar Hij kan jou en de kerk gebruiken om hen kennis te laten maken met geloof.!

Markus 6:14-29

Een stem van één die roept: 'Bereid in de woestijn de weg voor de Heer; Maak een rechte weg in de woestijn voor onze God. -

VANDAAG IN HET WOORD

Alexander Men werd geboren tijdens de verschrikkelijke stalinistische vervolging van de Russische kerken in de jaren twintig en dertig. Maar zijn moeder, Elena, was een geheime christen en leerde haar zoontje de waarheden van het geloof. Op 12-jarige leeftijd had hij besloten priester te worden.

Door de jaren heen werd Alexander bekend als predikant, apologeet en trainer en aanmoediger van jongere leiders. Hij werd voortdurend lastiggevallen door de overheid totdat de politieke sfeer onder Michail Gorbatsjov veranderde. In 1988 gaf Alexander de eerste van honderden lezingen over het christendom en begon hij zijn nieuwe religieuze vrijheden actief te gebruiken om het evangelie te verspreiden. Hij zei tegen een vriend: 'Ik ben slechts een instrument dat God op dit moment gebruikt.'

Het 'moment' eindigde op 9 september 1990. Alexander Men werd aangevallen en met een bijl op het achterhoofd geslagen en op weg naar de kerk gedood.

Net als Alexander Men en talloze andere martelaren stierf Johannes de Doper voor wat hij geloofde. De lezing van vandaag is de afsluiting van het verhaal waarmee dit Evangelie de carrière van Jezus' voorloper opende.

Herodes zette Johannes in de gevangenis omdat hij zijn immoraliteit veroordeelde door met de vrouw van zijn broer, Herodias, te trouwen. Hoewel Herodes zelf Johannes graag hoorde spreken, zette zijn vrouw haar man onder druk om Johannes in de gevangenis te plaatsen. Hoewel hij verbaasd was over Johannes, geloofde Herodes dat hij 'een rechtvaardig en heilig man' was (v. 20). Maar de wrok van Herodias en een dwaze eed van haar man leidden tot de onthoofding van Johannes.

Dit verhaal wordt verteld in de context van de groeiende reputatie van Jezus. Als gevolg van de predikingsmissie van de Twaalf verspreidde het nieuws over Jezus zich snel. De menigte was nog steeds in verwarring over Zijn identiteit, maar herkende ook Zijn bijzondere aard. Herodes voelde zich schuldig en vroeg zich af of Jezus misschien Johannes de Doper was, die uit de dood was opgestaan ​​(vers 16).

Johannes stierf toen zijn missie volbracht was en bereid was het toneel te verlaten (Marcus 9:13; Johannes 3:27-30). En hij stierf terwijl hij stond voor de waarheden die hij had geleefd (Matteüs 11:10-12).

VANDAAG OP WEG - Vandaag stellen we voor dat u een meditatieve terugblik werpt op de korte maar opmerkelijke carrière van Johannes de Doper. Welke lessen kunnen we uit zijn leven leren?

Hier zijn enkele vragen die u kunnen helpen bij het nadenken: Wat was de centrale prioriteit in Johns leven? Wat was de kern van zijn boodschap? Hoe en waarom reageerde het publiek? de religieuze leiders? Herodes en zijn gezin? Waarom werd Johannes vervolgd en gevangengezet? Wat was zijn houding tegenover Jezus? Wat zei Jezus over Johannes?

Als je wilt, schrijf dan je gedachten over Johannes de Doper op in je dagboek of geestelijk dagboek.

Markus 6:14-29

Zoek geen wraak en koester geen wrok tegen een van uw mensen, maar heb uw naaste lief als uzelf. - Leviticus 19:17-18

VANDAAG IN HET WOORD

De Herodiaanse dynastie duurde van 40 v.Chr. tot 100 n.Chr. Herodes Antipas in de tekst van vandaag was een van de zonen van Herodes de Grote (zie Matteüs 2). Herodes Antipas regeerde als tetrarch over Galilea en Perea van 4 v. 20). De associatie tussen Herodes en Johannes de Doper is de context van onze tekst van vandaag.

Er ontstond een “kennis” tussen Herodes en Johannes toen de Doper Herodes stoutmoedig bekritiseerde met betrekking tot zijn incestueuze huwelijk met Herodias, de vrouw van zijn broer Filippus. De Mozaïsche wet verbood een man om met de vrouw van zijn broer te trouwen (Lev. 18:16; 20:21), tenzij de broer stierf (Deut. 25:5), wat niet het geval was bij Filippus. Herodias verachtte Johannes de Doper vanwege zijn berisping. Ze cultiveerde haar wrok tot een wraakzuchtig monster, met als doel John te vernietigen. Herodias werd overvallen door het verlangen om deze ergernis uit te doven.

De tekst stelt Herodes voor als nieuwsgierig naar Johannes (vers 20) en eervol om zijn beloften na te komen (vers 26). Zijn trouw aan zijn woord overtrof zijn belangstelling voor Johannes, maar Herodes liep blindelings in de strik van zijn vrouw om de Doper te onthoofden. Zoals vele profeten vóór hem kostte Johannes' stoutmoedigheid en toewijding aan de weg van de Heer hem zijn leven.

Onze tekst van vandaag verklaart de dood van Johannes de Doper, maar wijst ook verder dan deze profeet. Merk op dat de tekst begint en eindigt met Jezus. Herodes onthult zijn misvattingen over de identiteit van Jezus, die de verwarring van de discipelen weerspiegelen in Markus 8:27-29 (vv. 14-16). Het verhaal van de executie van Johannes loopt ook parallel met het lijden en de dood van Christus. Net als Herodias smeedden de wetgeleerden een samenzwering om Jezus te doden (vv. 19, 21). Net als Herodes was Pilatus in conflict over de veroordeling van Jezus tot kruisiging, maar uiteindelijk stelde hij de menigte tevreden (vv. 26-27). Maar in tegenstelling tot de discipelen van Jezus die hun Heer in de steek lieten, gaven de discipelen van Johannes hem een ​​behoorlijke begrafenis (vers 29).

VANDAAG OP WEG - Het bewateren van zaden van pijn en wrok zal wortels van bitterheid laten groeien, onkruid van kwade wil jegens anderen laten bloeien en doornen van vernietiging in ons hart en leven veroorzaken. Als je wrok koestert, roept God je op en geeft je de kracht om te vergeven (Matt. 6:12-15). We kunnen oprecht vergeven en intens liefhebben, omdat we eerst door God in Christus vergeven en geliefd zijn door Zijn werk aan het kruis. Bid vandaag om een ​​geest van vergeving, laat beledigingen uit het verleden en het heden aan God over, en wandel vrijelijk in de liefde van Jezus Christus.

Markus 6:30-44

Ik kan alles doen door Hem die mij kracht geeft. - Filippenzen 4:13

VANDAAG IN HET WOORD

Sir James Barrie, de Britse journalist en toneelschrijver, koesterde zijn privacy en kon de opdringerigheid van veel verslaggevers niet waarderen. Een verslaggever bezocht ooit zijn huis in de hoop een interview te krijgen. Toen Barrie de deur opende, glimlachte de verslaggever en zei: 'Sir James Barrie, neem ik aan?' Barrie antwoordde: 'Ja hoor,' en sloeg de deur in het gezicht van de verslaggever dicht.

Zoals bij veel publieke figuren nam de privacy van Jezus af naarmate Zijn populariteit groeide. Hoewel de mensen van Nazareth scepsis ten opzichte van Jezus hadden getoond, breidde de bediening van de apostelen, namelijk prediken, het uitdrijven van demonen en genezing, Zijn bekendheid onder de bevolking zodanig uit dat Hij het nodig vond een rustige plek te vinden om te rusten. De volharding van de menigte maakte dit onmogelijk. Toen ze beseften dat Jezus en de Twaalf van plan waren om per boot naar de noordoostelijke kant van het meer te gaan, renden velen in de menigte te voet vooruit en kwamen daar zelfs vóór Jezus aan, waardoor hun eenzame plek niet langer eenzaam was.

In plaats van een dergelijke inbreuk kwalijk te nemen, reageerde Jezus met mededogen. Hij beschouwde hun aanwezigheid niet als een last, maar als een kans om te dienen. De behoeftige menigte leek voor de Heiland op schapen zonder herder. Het geduld van de discipelen daarentegen bereikte uiteindelijk zijn limiet toen de avond viel en de menigte geen tekenen van afname vertoonde. De discipelen merkten dat het laat was en dat er voedsel nodig was en drongen er bij Jezus op aan de menigte weg te sturen. In plaats van aan hun verzoek te voldoen, zei Jezus tegen de discipelen dat ze het probleem moesten oplossen door zelf voor voedsel voor de menigte te zorgen.

De discipelen waren begrijpelijkerwijs ontsteld door dit gebod. Het was een onredelijke verwachting, gezien de uiterst beperkte middelen waarover zij beschikten. Er was niets mis met de berekening door de discipelen van de hoeveelheid voedsel die ze bij de hand hadden, een hoeveelheid die zo klein was dat het niet eens genoeg zou zijn geweest om hen twaalf te voeden. Hun fout was dat zij geen rekening hielden met de macht van Christus. Het lijkt erop dat Jezus' bedoeling was om hen bewust te maken van hun zwakheid en Zijn macht.

VANDAAG ONDERWEG - Wat vindt u van onderbrekingen? Zie je ze als inbreuken die je ervan weerhouden te doen wat je zou willen doen? Of beschouw je ze als “goddelijke afspraken?” De volgende keer dat er onverwachts op de deur wordt geklopt of een onverwacht telefoontje wordt gepleegd, probeer het dan te zien als Gods manier om in de routine van je dag te komen. U voelt zich misschien niet voorbereid op de kans die uw volgende onderbreking biedt, maar onze God staat altijd klaar om Zichzelf sterk te tonen namens degenen die van Hem afhankelijk zijn.

Markus 6:30-56

Houd moed! Ik ben het. Wees niet bang. - Markus 6:50

VANDAAG IN HET WOORD

Op een zaterdagochtend waren drie predikanten helder en vroeg aan het vissen. Nadat ze een goede plek hadden gevonden en hun lijnen hadden uitgeworpen, herinnerde een van hen zich plotseling dat hij zijn lunch aan wal had laten liggen. Hij stapte uit de boot, liep nonchalant naar de kust, pakte hem op en keerde terug naar de boot.

Toen herinnerde de tweede predikant zich dat hij zijn tacklebox op de wal had achtergelaten. Hij herhaalde het wapenfeit van de eerste man.

De derde predikant zat verbijsterd door de 'wandelingen op het water' waarvan hij zojuist getuige was geweest. Om niet te denken dat hij een gebrek aan geloof had, kondigde hij aan dat hij zijn hoed op de wal had laten liggen en uit de boot was gestapt. Plons!

De eerste predikant wendde zich tot de ander en vroeg: 'Denk je dat we hem de rotsen hadden moeten laten zien waarop hij kon stappen?'

In tegenstelling tot de mensen in dit scenario was de wandeling van Jezus over het water natuurlijk het echte werk, waarmee opnieuw Zijn macht over de natuur werd gedemonstreerd.

De dag begon met een wonderbaarlijke voeding. De discipelen waren teruggekeerd van hun predikingstocht, in de hoop op rust en privacy om hun ervaringen met Jezus te kunnen bespreken. Maar de menigte overweldigde hen, en Jezus reageerde met mededogen. Hoewel de discipelen onlangs demonen hadden genezen en uitgeworpen, misten ze het geloof om te geloven dat meer dan vijf mensen gevoed konden worden (vers 37). Nogmaals, Jezus demonstreert Zijn macht en niet in tweeën, want er zijn genoeg restjes!

Die avond, terwijl Jezus achterbleef om te bidden, vertrokken de vermoeide Twaalf in een vissersboot door Galilea. Jezus zag hen en liep over het water naar hen toe. De discipelen waren verbaasd en doodsbang, want ze hadden de les van die middag (v. 52) niet begrepen dat bij God alle dingen mogelijk zijn. (Mark vermeldt niet dat Peter ook probeerde over het water te lopen, misschien vond Peter dat het verhaal al te bekend was!)

De discipelen waren net teruggekeerd van een succesvolle bediening, maar toch ontbrak het hen nog tweemaal op één dag aan geloof! Er zit hier een les in om God altijd op Zijn woord te geloven.

VANDAAG LANGS DE WEG

Jezus voorzag in de fysieke behoeften van Zijn toehoorders door hen op wonderbaarlijke wijze te voeden met slechts vijf broden en twee vissen. Zijn motivatie? Mededogen is hetzelfde motief dat Hem ertoe bracht in hun geestelijke behoeften te voorzien (v. 34).

Ook jij kunt door mededogen worden gemotiveerd om tegemoet te komen aan de fysieke behoeften van de mensen om je heen. Als toepassing voor de toewijding van vandaag raden wij u aan op zoek te gaan naar een concrete manier om de minder bedeelden te dienen. U kunt bijvoorbeeld een donatie doen aan een voedselbank. Of meld je aan om te helpen bij het serveren van een maaltijd in een gaarkeuken. Als uw kerk een paasdiner organiseert, geef dan genereus voedsel of speel actief een rol bij het uitdelen van het voedsel aan mensen in nood.

Jezus zorgde voor de hele mens en dat kunnen wij ook!

Markus 6:45-56

Houd moed! Ik ben het. Wees niet bang. - Markus 6:50

VANDAAG IN HET WOORD

Een kleine jongen die bang was voor het water speelde in het zand langs de kust toen zijn vader aanbood hem een ​​ritje op zijn schouders te geven. De jongen klom giechelend van verrukking naar boven, maar zijn lach veranderde in tranen toen hij zijn vader de golven in voelde lopen. Hij zag het water om hem heen stijgen en smeekte hem terug te keren naar de kust, maar zijn vader hield hem stevig op zijn plaats en sprak geruststellende woorden. Toen de jongen besefte dat hij geborgen was door de sterke armen van zijn vader, ontspande hij zich en begon van de rit te genieten. Zijn angst voor het water keerde nooit meer terug.

Jezus leerde Zijn discipelen een soortgelijke les toen Hij hen de storm in stuurde na het voeden van de vijfduizend. Onmiddellijk nadat de menigte gevoed was, dwong Jezus zijn onwillige discipelen in een boot te stappen en naar de andere kant van het meer over te steken. De tekst zegt niet waarom Hij het nodig vond om de discipelen in de boot te ‘laten’ stappen (vers 45). Eén mogelijkheid is dat ze terughoudend waren om uit te varen vanwege het late uur. Mogelijk hebben ze ook tekenen in het weer gezien die erop wezen dat de overtocht over het meer moeilijk zou zijn. Wat de reden ook was, Jezus weigerde nee als antwoord te aanvaarden en gaf hen de opdracht de reis te beginnen terwijl Hij de berghelling opging om te bidden.

Het duurde niet lang of de onwil van de discipelen leek gerechtvaardigd, toen ze merkten dat ze tegen de wind in worstelden en niet in staat waren de andere kant van het meer te bereiken. De storm die opstak terwijl ze hun reis maakten, lijkt eerder een frustratie dan een bedreiging te zijn geweest. Ze roeiden urenlang tegen de wind in en kwamen niet verder, totdat Jezus over het water naar hen toe kwam lopen.

Hoewel ze zojuist getuige waren geweest van een ongelooflijk wonder, hadden ze de ware betekenis ervan niet begrepen (v. 52). Jezus wilde de diepte van hun geloof testen, om te zien of ze de les van geloof in Zijn macht hadden geleerd. Hoewel ze bang waren, oefende Hij nog steeds Zijn gezag over het weer uit om hen te troosten.

VANDAAG LANGS DE WEG

Onze gebeden weerspiegelen vaak het verlangen om de storm te vermijden en onze reis met gemak te voltooien. God daarentegen lijkt ons vaak de wind en de golven in te sturen. Zijn discipelen hadden net gezien hoe Jezus de menigte voedde, maar toch hadden ze hun geloof nog steeds nodig om versterkt te worden door de ervaring van de storm.

Als u terugkijkt op de afgelopen zeven dagen, kunt u dan denken aan momenten waarop u de macht van Christus hebt ervaren te midden van de onverwachte stormen van het leven? Bedank Hem nu voor zijn komst.

Marcus 6:45–56 Jezus loopt over het water

Een van de populairste video's op YouTube (momenteel met iets minder dan 3 miljoen views) legt de hereniging vast van een vader en dochter. De vader heeft in Irak gediend; zijn tienjarige dochter denkt dat ze weer een gewone schooldag heeft. De camera zoomt in op haar gezicht als iemand de deur van haar klaslokaal binnenloopt, en ze beseft dat het haar vader is. Wat een gewone dag leek, werd een onvergetelijke ervaring.

Onze passage van vandaag volgt het verhaal van Jezus die duizenden mensen voedde met een schamele lunch. De discipelen zeilden weg van de menigte die zojuist gevoed was, en Jezus trok zich terug om te bidden. Voor zover de discipelen wisten, stond er niets anders geweldigs te wachten. Ze keerden terug naar hun normale routine, met gewone verwachtingen. In de aanvraag van gisteren bespraken we het risico als we zo vertrouwd raken met Jezus dat we niet onder de indruk zijn van Zijn macht. De discipelen werden het slachtoffer van precies die val, met een hart dat zo verhard was dat ze de betekenis misten van een wonder dat vlak voor hun ogen plaatsvond (v. 52).

Terwijl ze midden op zee waren, worstelden de discipelen tegen de wind. Ze hadden niet verwacht Jezus te zien. Als lezers van de Evangeliën komen we de wonderen van Jezus tegen alsof ze elkaar snel opvolgden – en dat gebeurde vaak ook. Maar in de loop van hun navolging van Christus waren de Twaalf begonnen getuige te zijn van Jezus als hun leraar en leider, zonder zich te herinneren dat het volgende wonderbaarlijke werk wel eens voor de deur zou kunnen staan. Het lijkt erop dat ze niet konden bevatten dat de macht van Jezus elk moment zichtbaar kon zijn. In dit geval was het net buiten hun boot. Toen Jezus verscheen, dachten ze dat Hij een geest was. Ze herkenden Hem niet omdat hun hart er niet op voorbereid was Hem te zien.

Christus identificeerde Zichzelf, ging aan boord van de boot en onmiddellijk gaf de wind toe. Toen reageerde een nieuwe groep ooggetuigen met de verwachtingen die de discipelen altijd al hadden moeten hebben. De mensen in Gennesaret herkenden Jezus onmiddellijk en renden naar Hem toe! Hun harten waren vervuld van verwachting en geloof dat Jezus hen kon genezen (v. 56).

Pas het Woord toe

Noemt u uzelf een volgeling van Christus, maar verwacht u niets wonderbaarlijks? Jezus kan ons nog steeds verbazen. Hij voedt ons nog steeds overvloedig. Hij komt nog steeds opdagen als we wanhopig zijn en in de problemen zitten. Hij is tot oneindig veel meer in staat dan wij ons kunnen voorstellen. Op een dag zal Jezus opnieuw een gewone dag inbreken om ons op te roepen tot een prachtige, eeuwige hereniging met Hem. Als we bidden: "Kom snel, Heer Jezus!" wij getuigen van zijn macht en trouw.

MARK 7

Markus 7:1-37
Besnijd daarom uw hart en wees niet langer halsstarrig. - Deuteronomium 10:16
VANDAAG IN HET WOORD
Haman genoot van zijn macht aan het Perzische hof. Hij genoot vooral van de angst en het respect dat hij van anderen kreeg. Dus toen Mordechai hem geen van beide gaf, voelde zijn ego zich gekwetst. Hij bouwde een galg waaraan hij Mordechai kon ophangen en haastte zich vervolgens naar het paleis van de koning om toestemming te vragen.

Toen hij aankwam, had de koning een andere vraag aan zijn hoofd: 'Wat moet er gedaan worden voor de man die de koning graag wil eren?' Haman geloofde dat hij het zelf was en antwoordde dat hij de kleren van de koning moest dragen en op het paard van de koning door de stad moest paraderen.

'Ga onmiddellijk,' zei de koning. 'Doe precies wat u voor Mordechai hebt voorgesteld.'

De huichelaar Haman zat in zijn eigen val! Ongetwijfeld brandde zijn haat innerlijk terwijl hij zijn vijand uiterlijk eerde. Dit personage met twee gezichten uit het boek Esther loopt parallel met de Farizeeën in de lezing van vandaag.

Ze hadden de discipelen beschuldigd van ceremoniële onreinheid, maar Jezus snijdt rechtstreeks door naar de echte kwestie: reine harten, geen reine handen. Ze hebben zich gefocust op uiterlijke vormen, ten koste van ware innerlijke gerechtigheid. De woorden van Jezus zijn krachtig en hard. De leiders zijn 'hypocrieten' (v. 6), waarbij menselijke tradities boven de geboden van God worden gesteld (v. Cool.

Jezus stopt daar niet. Hij geeft een ondersteunend voorbeeld van hoe de Farizeeën zich verontschuldigen voor het eren van hun ouders door gebruik te maken van hypocriete juridische technische details. Tegen de tijd dat Jezus eraan toevoegt: 'En jullie doen veel van dat soort dingen' (vers 13), branden de Farizeeën waarschijnlijk van de publieke vernedering.

Jezus wendt zich vervolgens tot de menigte om het betrokken principe uit te leggen. 'Reinheid' is een hartkwestie, die wordt bepaald door wat eruit komt, niet door wat er in gaat (vv. 15, 20-23). Zonde is het enige 'vuil' dat ons onrein maakt.

Denken we echt dat we ons hart voor God kunnen verbergen? Dan kunnen we beter handelen om Hem te behagen, en niet mensen!
VANDAAG LANGS DE WEG
Laten we proberen de lectuur van vandaag toe te passen op onze persoonlijke of familiale entertainmentkeuzes, inclusief de manier waarop we onze vrije tijd gebruiken. Dit kunnen boeken, televisie, hobby's, sport, films, games, bezienswaardigheden, internetgebruik, enz. zijn.

Hoe vaak bespreken we zulke activiteiten in het licht van hun effect op ons hart? Dat wil zeggen, aangezien Jezus leerde dat wat ‘onrein’ is, uit het hart komt, moeten we ons concentreren op de toestand van ons hart. Neem even de tijd om een ​​zelfonderzoek te doen. Zorgen onze entertainmentkeuzes voor de vrucht van de Geest (Galaten 5:22-23) of is het waarschijnlijker dat ze onze zondige natuur voeden (Marcus 7:21-22)? Voldoen ze aan de criteria die in Filippenzen 4:8 staan ​​vermeld?

Kies een van uw favoriete vrijetijdsbestedingen en bespreek met een vriend of familielid de effecten ervan op uw hart.

Markus 7:1-23

U die opschept over de wet, oneert u God door de wet te overtreden? - Romeinen 2:23

VANDAAG IN HET WOORD

Acteur en cabaretier W.C. Fields was een uitgesproken agnosticus, dus verraste hij zijn vrienden toen ze ontdekten dat hij op zijn sterfbed in de Bijbel zat te lezen. Toen hem werd gevraagd waarom, antwoordde Fields: "Ik ben op zoek naar een maas in de wet."

De religieuze leiders uit Jezus' tijd benaderden Gods wet met hetzelfde doel. Ze formuleerden een uitgebreid systeem van door de mens gemaakte regels, zogenaamd bedoeld om Gods geboden te beschermen, maar dat in plaats daarvan mazen in de wet bood voor degenen die er omheen wilden. Hoewel degenen die deze tradities hebben gevestigd ze waarschijnlijk hebben geïntroduceerd met de goede bedoeling om Gods volk te helpen voldoen aan de vereisten van de Wet, waren deze tradities een doel op zichzelf geworden.

Jezus gaf commentaar op deze tendens toen de Farizeeën en de leraren van de Mozaïsche wet Zijn discipelen bekritiseerden omdat ze met ‘onreine’ handen aten (vers 2). Dit was geen klacht over de persoonlijke hygiëne van de discipelen, maar over hun onvermogen om zich te houden aan de gewoonte van ceremonieel wassen vóór het eten. Nadat ze op de markt hadden gewinkeld, observeerden de Farizeeën een rituele wassing om zichzelf te ‘reinigen’ van elk contact dat ze mogelijk hadden gehad met heidenen en niet-praktiserende Joden.

Sommigen beschouwden het naleven van zulke rituelen als synoniem met gehoorzaamheid aan Gods gebod. Het behoud van de tradities werd belangrijker dan het gehoorzamen aan de wetten die ze moesten weerspiegelen. Als voorbeeld noemde Jezus de praktijk om eigendommen “Corban” te noemen (v. 11). Deze term is een transliteratie van een Hebreeuws woord dat ‘offer’ of ‘offergave’ betekende. Wanneer iets tot Corban werd verklaard, was het nog steeds eigendom van de eigenaar, maar was het niet langer beschikbaar voor gewoon gebruik. Blijkbaar gebruikten sommigen dit als excuus om hun bezittingen te beschermen, zelfs tegen hun behoeftige ouders.

In andere gevallen zorgde de focus op dergelijke regels en tradities ervoor dat mensen het belang van het hart uit het oog verloren. Ze vonden dat alleen het ritueel voldoende was. Jezus vergeleek de mensen van Zijn generatie met degenen die door de profeet Jesaja werden veroordeeld (vv. 6-7; vgl. Jes. 29:3). Hoewel ze nauwgezet waren in hun religieuze praktijken, eerden ze God niet echt, maar bewezen ze slechts lippendienst.

VANDAAG LANGS DE WEG

Elke kerk heeft tradities. Velen van hen zijn nuttig en zelfs noodzakelijk. Sommige, zoals de doop en de viering van het Heilig Avondmaal, worden geboden. Het probleem ontstaat wanneer onze tradities een doel op zichzelf worden en ons ervan weerhouden de ware bedoeling van Gods geboden te vervullen. Maak een lijst van vijf ongeschreven regels die vorm geven aan de waarden en praktijk van de kerk die u bezoekt. Hoe helpen zij de kerk in haar aanbidding en gehoorzaamheid? Staan ze wel eens in de weg?

Markus 7:24-37

Want er is geen verschil tussen Jood en heiden; dezelfde Heer is Heer van allen en zegent rijkelijk allen die Hem aanroepen. - Romeinen 10:12

VANDAAG IN HET WOORD

Eddie's lerares uit groep zes wilde haar leerlingen motiveren om harder te werken. Ze gaf de klas een test en rangschikte de bureaus op basis van de resultaten. De student met de beste score kreeg de eerste stoel op de eerste rij toegewezen. De slechtste leerling kreeg de laatste stoel van de laatste rij toegewezen. Toen Eddie hoorde dat hij de laagste plaats in de klas had gekregen, legde hij zijn hoofd op zijn bureau en huilde. De rest van de week kwam hij niet opdagen in de les. Hij had het gevoel dat hij door de leraar was bestempeld als ‘het domste kind van de klas’ en droeg jarenlang het gevoel van schaamte met zich mee dat bij dat etiket hoorde.

Op het eerste gezicht lijkt het alsof Jezus de vrouw in de passage van vandaag op dezelfde manier had bestempeld. Markus onderstreept eerst haar heidense status door op te merken waar deze bijeenkomst plaatsvond. Het gebeurde terwijl Jezus in de buurt van Tyrus was, een Fenicische haven en een belangrijk handelscentrum. Hij wijst er ook op dat zij een Griek was, geboren in Syrisch Fenicië, wat haar markeert als een heiden die zich niet aan joodse geloofsovertuigingen of gebruiken hield. De joden uit de tijd van Jezus zouden haar als onrein hebben beschouwd en geloofden dat alleen al het contact met haar hen verontreinigde.

Jezus benadrukte de status van de vrouw door haar met een hond te vergelijken. De joden beschouwden honden als onrein omdat het aaseters waren die mogelijk iets hadden aangeraakt of gegeten dat onrein was. Ze hielden ze niet als huisdier. Het was een algemeen gebruik onder de heidenen om gedomesticeerde honden als huisdier te houden, en de Joden noemden heidenen vaak ‘honden’ om deze aspecten van onreinheid aan te duiden.

Toch drong de vrouw aan op de genezing van haar dochter nadat Jezus haar aanvankelijke verzoek had afgewezen. Zijn voorbeeld benadrukte de prioriteit van de “kinderen”, maar sloot degenen die dat niet waren niet uit (vers 27). Ditzelfde principe werd later herhaald door de apostel Paulus toen hij verklaarde: “Ik schaam mij niet voor het evangelie, omdat het een kracht van God is voor de redding van iedereen die gelooft: eerst voor de Jood, dan voor de heiden” (Rom. 1:16). Jezus kwam om medeleven te tonen met zowel de heidenen als de joden.

VANDAAG LANGS DE WEG

Jezus' tijdgenoten beschouwden deze vrouw als een verschoppeling die Gods belangstelling niet waard was. Kent u iemand zoals zij? Misschien is het een buurman wiens sociale of etnische achtergrond anderen in de gemeenschap nerveus maakt. Het kan een dakloze zijn die u tegenkomt op weg naar uw werk. Zoek vandaag nog naar een gelegenheid om belangstelling voor zo iemand te tonen. Begroet hem met een glimlach, of vraag haar hoe haar dag verloopt. God kan jouw vriendelijkheid gebruiken om een ​​relatie te beginnen waarin jij het brood des levens kunt delen met iemand die hongerig is naar een stukje.

Markus 7:24–30 Inbegrepen in het gezin: een Kanaänitische vrouw

Door uw nakomelingen zullen alle naties op aarde gezegend worden.

Genesis 22:18

Abeedah was een buitenlandse uitwisselingsstudent aan een Amerikaanse universiteit, en een van haar professoren nodigde haar uit naar de kerk. Hoewel ze moslim was opgevoed, was ze nieuwsgierig naar het christendom en accepteerde ze de uitnodiging. Toen alle studenten midden december de campus verlieten, bleef Abeedah alleen achter in haar rustige studentenhuis. Maar toen vroegen haar professor en zijn vrouw haar om samen met hun familie een kerstviering te vieren. Toen elk van hun kinderen haar een geschenk overhandigde, was Abeedah verrast en ontroerd omdat ze bij het familiefeest betrokken was.

Hoewel Jezus zich onopvallend probeerde te houden terwijl Hij door Tyrus trok, hoorde een andere “buitenstaander” waar Hij verbleef (v. 24). De vrouw, een Griek, werd geboren in Syrisch Fenicië. Haar dochter was bezeten door een onreine geest, en deze wanhopige moeder wierp zich aan de voeten van Jezus en smeekte om Zijn hulp. Op dit punt in de tekst zijn we misschien verbaasd als we het antwoord van Jezus zien. Misschien provocerend verwoordde Hij wat Zijn discipelen zeker dachten: een ‘buitenstaander’ verdiende niet dezelfde gaven als Gods uitverkoren volk.

Deze vrouw toonde geestelijk en theologisch inzicht en protesteerde namens haar dochter: “Zelfs de honden onder de tafel eten de kruimels van de kinderen” (vers 28). Ze demonstreerde haar geloof in de hand van de Meester, en Jezus genas haar dochter op dat moment.

Het ontvangen van Gods genadige gaven – genezing, verlossing, opname in Gods familie – was nooit bedoeld als het exclusieve recht van de Joden. In plaats daarvan was het altijd de bedoeling van God geweest om via de Joden andere naties te redden. Een wanhopige moeder en haar gemartelde dochter ervoeren Gods goedheid door Jezus, die Gods gaven vrijelijk deelde. Het eeuwige plan van God om alle naties te zegenen is vandaag de dag hetzelfde als toen!

Pas het Woord toe

Als er een hogeschool of universiteit in de buurt is, ligt er een mondiaal zendingsveld voor de deur! Veel internationale studenten verlangen ernaar om relaties op te bouwen met lokale families, en velen zijn eenzaam terwijl ze ver van huis zijn. Neem contact op met de afdeling Studentenvoorzieningen om te zien hoe u of uw kerk gastvrijheid zou kunnen verlenen aan deze jongeren in de naam van Jezus.

Markus 7:24–30 Syro-Fenicische vrouw: herkende de Heer

Vrouw, je hebt een groot vertrouwen! Mattheüs 15:28

De klassieke hymne ‘Living By Faith’ luidt:

‘Ik weet dat Hij mij veilig zal dragen’, / Ongeacht wat voor kwaad er ook gebeurt. / Waarom zou ik er dan om geven, ook al kan de storm waaien, / Als Jezus vlak naast mij loopt? / Leven door geloof in Jezus hierboven; / Vertrouwend op Zijn grote liefde; / Voor alle kwaad veilig in Zijn beschermende arm, / Ik leef in geloof en voel geen alarm.'

Precies op deze manier handelde de Syro-Fenicische vrouw in de passage van vandaag naar haar geloof in Jezus. Hij had zich uit de menigte teruggetrokken naar een heidengebied (in de buurt van Tyrus, in Fenicië) om Zijn discipelen privé te onderwijzen. Hij moet daar al mensen gekend hebben, want Hij bezocht een specifiek huis. Zodra bekend werd dat Hij was gearriveerd, kwam de vrouw opdagen om te pleiten voor genezing voor haar door demonen bezeten dochter (v. 26). Ze geloofde dat Jezus geestelijk gezag over demonen had en dat Hij haar gebed kon verhoren (Matt. 15:28).

In hun dialoog (vv. 27-29) sprak de Syro-Fenicische vrouw Jezus aan met ‘Heer’, de enige keer dat dit gebeurt in Markus, en ‘Zoon van David’, een Messiaanse titel (zie Matt. 15:21). Jezus reageerde met een afbeelding die aangaf dat het goede nieuws van het koninkrijk eerst voor de Joden was. Zij waren ‘kinderen’, terwijl de heidenen ‘honden’ waren. Was dit een test van haar geloof? Gedeeltelijk wel, maar het was ook een aanmoediging om door te gaan met haar petitie. Het woord dat Jezus gebruikte voor “honden” was niet de beledigende term (“wilde honden”), maar een vriendelijkere term (“huisdieren”).

De Syro-Fenicische vrouw pikte de toon van Jezus op en reageerde geestig. Ze betwistte de inhoud van wat Hij had gezegd niet, maar bracht haar verzoek liever opnieuw naar voren, op een andere manier, waarbij ze op speelse wijze gebruik maakte van Zijn beeld. Hij eerde haar geloof en genas haar dochter!

Pas het Woord toe

De Syro-Fenicische vrouw bad vurig voor de bevrijding van haar kind. Als wij ouders of grootouders zijn, kunnen we haar gelovige voorbeeld navolgen door hartstochtelijk en volhardend voor onze eigen kinderen te bidden – dat zij op Jezus vertrouwen, naar Hem terugkeren of in Hem groeien. We weten dat Hij van kleintjes houdt en er plezier in heeft zulke gebeden te beantwoorden (Lukas 18:16).

Markus 7:24-30

De God van de vrede zal Satan spoedig onder uw voeten verpletteren. - Romeinen 16:20

VANDAAG IN HET WOORD

De oorspronkelijke ontvangers van het Marcusevangelie waren heidenen (niet-joden) die werden vervolgd vanwege hun geloof in Jezus Christus, een onlangs gekruisigde joodse timmerman en profeet van wie zij beweerden dat hij uit de dood was opgestaan. Ondanks het lijden en de spot werden deze vroege volgelingen van Jezus aangemoedigd om te bedenken dat het goede nieuws van Jezus niet alleen voor joden was, die geloofden dat Hij de Messias was, maar ook voor heidenen. Bedenk hoe Petrus de opname van de heidenen in Handelingen 15:7-11 uitlegde: God koos de heidenen om het evangelie te horen en te geloven; Hij bevestigde dit door hen de Heilige Geest te geven; en dat allemaal omdat “het door de genade van onze Heer Jezus is dat wij gered worden, net zoals zij” (Handelingen 15:11). Stel je voor dat je de passage van vandaag leest vanuit het perspectief van een oorspronkelijke niet-Joodse ontvanger!

Onze tekst speelt zich af in de regio Tyrus, die tot het oude Fenicië behoorde. De bekendste oudtestamentische vrouw uit Fenicië is Izebel, die koning Achab van de God van Israël afwendde om Baäl te aanbidden. Een positievere vertegenwoordiger van Fenicië is de weduwe van Sarefat (1 Koningen 17:17-24). De tekst van vandaag weerspiegelt de spanningen die bestonden in dit grensgebied tussen Tyrus en Galilea.

Deze vrouw uit Fenicië belichaamt een stoutmoedig geloof. Hoewel Jezus zich in afzondering terugtrok, in de hoop onopgemerkt te blijven, zocht deze wanhopige vrouw Hem op “zodra ze over Hem hoorde” (vers 25). Ze wist dat Jezus de macht had om haar door demonen bezeten dochter te genezen, want Zijn reputatie had zich verspreid. Ze smeekte Jezus nederig, maar kreeg een schokkend antwoord (vv. 26-27). Hoewel het woord “eerst” impliceert dat er een tijd zal komen voor de verlossing van de heidenen, bevredigde het aanvankelijke antwoord van Jezus de vrouw niet. Vreemd genoeg noemde ze Jezus ‘Heer’. Sommigen suggereren dat dit eenvoudigweg een respectvolle vorm van aanspreken is in plaats van een belijdenis van Zijn goddelijkheid, maar dit lijkt inconsistent met de evaluatie van haar geloof die Jezus uitsprak. Deze vrouw had het lef om Jezus te weerleggen (v. 28), en als antwoord op haar “grote geloof” (Matt. 15:28) demonstreerde Jezus dat Zijn reddende macht niet beperkt was tot Israël.

VANDAAG LANGS DE WEG

Jezus bevrijdde de dochter van de vrouw van demonenbezetenheid. Satan probeerde Jezus van Zijn missie af te leiden en Zijn schepping te vernietigen, maar Jezus' autoriteit over Satan in genezingen, exorcisme en uiteindelijk Zijn opstanding bewijst dat Jezus de Zoon van God is. Onze strijd is niet tegen vlees en bloed, maar tegen de heersers van deze wereld en tegen de geestelijke machten van het kwaad in de hemelse gewesten (Ef. 6:12). Denk onder gebed na over Efeziërs 6:10-17, en bid om kracht in Jezus en Zijn macht tegen de plannen van de duivel.

MARK 8

Marcus 8:1–21 Begrijp je het nog steeds niet?
Ik heb medelijden met deze mensen. Markus 8:2
Op 8 oktober 2008 pleitte John Ehrman schuldig aan het indienen van een valse aanvraag bij de Securities and Exchange Commission (SEC); hij werd veroordeeld tot zes maanden gevangenisstraf en een boete van ruim $ 700.000. Ehrman lijkt de verkeerde les uit zijn veroordeling te hebben getrokken: in december 2014 werd hij aangeklaagd wegens 29 aanklachten wegens bankfraude voor een plan waarbij investeerders voor meer dan 2,3 miljoen dollar werden opgelicht. Als Ehrman wordt veroordeeld, riskeert hij tientallen jaren gevangenisstraf en boetes van enkele miljoenen dollars.

In onze lezing van vandaag kunnen we misschien vergeven worden als we denken dat de discipelen er ook niet in slaagden de juiste les over Jezus te leren. Tegen die tijd hadden de discipelen Jezus mensen zien genezen die melaats waren en doof, blind of verlamd waren. Ze hadden Hem horen onderwijzen en bidden en boze geesten horen verdrijven. Ze waren er getuige van geweest hoe Hij de Farizeeën uitdaagde en een storm kalmeerde. Ze waren erbij toen Hij vijfduizend mannen voedde met slechts vijf broden en twee vissen (zie Marcus 6:30–44).

Maar de discipelen hadden nog steeds de neiging om met fysieke oren te horen, en niet met geestelijke oren. Zelfs nadat ze getuige waren geweest van een nieuwe wonderbaarlijke voedselvoorziening voor de menigte van vierduizend mensen, dachten ze dat Jezus hen uitschold omdat ze brood vergeten waren, alsof Hij niet genoeg brood kon verschaffen om ze allemaal met slechts één woord te voeden (vers 16)!

Let op de volgorde van de vragen van Jezus in deze verzen: in totaal zeven vragen in slechts vijf verzen. Hij gebruikt deze vragen retorisch om hen te herinneren aan het bewijs dat ze hebben gezien over wie Hij is. Jezus wilde niet dat ze zouden worden zoals de Farizeeën, die onbeschaamd om een ​​teken uit de hemel eisten – na alle wonderen die Jezus had verricht (vv. 11-13)! Jezus dwong hen te erkennen dat Hij meer was dan een wonderdoener of leraar. Hij is God.

Pas het Woord toe
Een spiritueel dagboek kan een goede bron zijn om te herinneren hoe Jezus in ons leven heeft gewerkt. U kunt gebedsverzoeken en beantwoorde gebeden opnemen, of gebruiken om tijden van voorziening van God te herinneren. Ook kunt u inzichten en vragen uit uw bijbelstudie noteren. Dit hulpmiddel kan ervoor zorgen dat onze geestelijke ogen zien wie God is en onze geestelijke oren horen hoe Hij werkt.

Markus 8:1-26

Het brood van God is hij die uit de hemel neerdaalt en leven aan de wereld geeft. - Johannes 6:33

VANDAAG IN HET WOORD

Broodbakmachines zijn een handig modern gadget van de laatste tijd. Omdat ze een ruimte in beslag nemen die iets groter is dan een schoenendoos op het aanrecht in de keuken, maken ze het bakken van zelfgebakken brood een gemakkelijke klus. Meet gewoon het water, de bloem, de gist en andere ingrediënten af ​​en druk op een knop. De machine doet de rest! Puristen bakken het liefst brood op de ouderwetse manier, maar vele duizenden huisvrouwen gebruiken broodbakmachines, waardoor ze tijd besparen en hun gezinnen tevreden stellen met de smakelijke resultaten.

Maar zelfs een vloot broodmakers zou niet genoeg zijn geweest om de menigte in de lezing van vandaag te voeden. In plaats daarvan vinden we hier nog een goddelijk 'catering'-wonder! Deze keer voedt Jezus een menigte van meer dan 4.000 mensen, en opnieuw zijn er veel restjes. Ook hier denken de discipelen, helaas genoeg, vanuit een menselijk perspectief en niet in termen van Gods macht (v. 4).

Jezus gebruikt later op de dag ook een broodmetafoor, waarmee hij Zijn discipelen waarschuwt voor de 'gist' van de Farizeeën. Hun verdorven invloed en ongelovige harten worden zowel in dit als in het voorgaande hoofdstuk duidelijk aangetoond. Jezus moet de les aan Zijn verwarde discipelen uitleggen: de geestelijke realiteit van Gods macht, zorg en voorziening kan duidelijk gezien worden met de ogen van geloof.

Vreemd genoeg kunnen we bemoedigd worden door de traagheid waarmee de discipelen van Jezus leren. In de lezing van vandaag lijken ze het voeden van de 5ꯠ en de vele andere wonderen waarvan ze getuige zijn geweest, te zijn 'vergeten'. Maar hoe vaak hebben we hetzelfde gedaan? We tellen onze zegeningen niet en prijzen God niet voor alles wat Hij in ons leven heeft gedaan. In plaats daarvan zeuren en klagen we tegen Hem. Maar God 'onderricht' ons geduldig, zelfs als onze ogen blind zijn en ons hart hard is (vv. 17-18).

VANDAAG LANGS DE WEG

De lezing van vandaag bevat nog twee voorbeelden van Jezus' medeleven en zorg voor de mensen die Hij ontmoette (vgl. 9:41). In het licht daarvan willen we deze maand twee ideeën voorstellen om het fysieke en het spirituele in je gebedsleven met elkaar te verbinden.

Sommigen van u vertellen uw kinderen misschien een Bijbelverhaal waarin God voor voedsel zorgt, misschien wel het voeden van de 4ꯠ in de lezing van vandaag, of dat God manna stuurt voor de Israëlieten in de wildernis tijdens een maaltijd. Dank God dan voor het eten aan het einde van de maaltijd in plaats van aan het begin na je verhaal. Dit gebed zal meer zijn dan een snelle formaliteit!

Voor anderen kun je overwegen om één maaltijd te vasten. Besteed de tijd en het geld dat je zou besteden aan koken en eten bijvoorbeeld aan de Heer, gebruik de tijd voor Bijbelstudie of gebed, of geef het geld aan een medelevensbediening in jouw gemeenschap.

Markus 8:14-9:1

Omdat de Soevereine Heer mij helpt, zal ik niet te schande worden gemaakt. - Jesaja 50:7

VANDAAG IN HET WOORD

James Thurber ging naar een etentje nadat hij zijn gezichtsvermogen had verloren en speculeerde tegen een vriend dat een van de stellen daar op het punt stond uit elkaar te gaan. Thurbers vriend wierp tegen: 'Dat is niet mogelijk! Ik heb nog nooit zo'n vriendelijkheid en glimlach gezien.” ‘Ja,’ antwoordde Thurber. "Jij zag ze. Ik heb ze gehoord.” Een paar maanden later scheidde het echtpaar.

We zien niet altijd zo helder als we misschien denken. Dat geldt vooral als het gaat om spiritueel inzicht. Hoewel de discipelen van Jezus het voorrecht genoten om de wonderen van de Heiland te aanschouwen en onder Zijn onderwijs te staan, begrepen ze vaak niet meteen de betekenis van Zijn bediening. Toen Jezus metaforen gebruikte om een ​​geestelijk punt duidelijk te maken, namen ze Hem vaak te letterlijk. Op andere momenten begrepen ze Jezus, maar slechts gedeeltelijk. In veel opzichten leken zij op de blinde man in Bethsaïda die door Jezus in fasen werd genezen. Spiritueel inzicht kwam geleidelijk tot hen.

Nergens komt dit duidelijker naar voren dan in Petrus' belijdenis van Christus. In tegenstelling tot de menigte die Jezus alleen maar als een profeet beschouwde, herkende Petrus Hem als de beloofde Messias. Petrus volgde dit opmerkelijke inzicht al snel met een misplaatste poging om de Heiland ervan te weerhouden naar het kruis te gaan, nadat Jezus openhartig tot de discipelen had gesproken over Zijn naderende dood en opstanding (vers 32). Petrus begreep misschien maar de helft van de boodschap of twijfelde aan de mogelijkheid dat Christus uit de dood zou opstaan. De scherpe berisping die hij als antwoord ontving, gaf aan dat Jezus vastbesloten was om Zijn missie te volbrengen. Daarvan afwijken zou Satan in de kaart hebben gespeeld.

De raad van Petrus was niet alleen misleidend, maar ook gevaarlijk eenzijdig. Het weerspiegelde een perspectief dat te beperkt was, waarbij rekening werd gehouden met de dingen van mensen in plaats van met de dingen van God. De egocentrische mentaliteit van Petrus was in strijd met de missie van Christus en onwaardig om een ​​discipel van Christus te zijn. Jezus roept Zijn volgelingen op om met een soortgelijk doel te leven, zelfs tot aan de dood. Zoals de hymneschrijver zei: ‘Moet Jezus het kruis alleen dragen en moet de hele wereld vrijuit gaan? Nee, er is een kruis voor iedereen en er is een kruis voor mij.”

VANDAAG LANGS DE WEG

Sommige mensen vinden het nuttig om een ​​persoonlijke missieverklaring te schrijven. Probeer er een te schrijven die de roeping weerspiegelt die Jezus in de passage van vandaag aan Zijn discipelen geeft. Maak het kort: niet meer dan een paar zinnen. Het moet persoonlijk zijn en de kernwaarden vermelden die bepalend zijn voor uw prioriteiten. Geef aan wat u het belangrijkst vindt en wat u daaraan gaat doen. Het zal waarschijnlijk langer duren voordat u nadenkt over de waarden die uw missie bepalen, dan wanneer u de verklaring zelf schrijft.

Marcus 8:22–26 Geleidelijke genezing: een tweemaal aangeraakte blinde

Toen werden zijn ogen geopend, zijn gezichtsvermogen hersteld en hij zag alles duidelijk.

Markus 8:25

Cochleaire implantaatchirurgie heeft de afgelopen jaren veel levens veranderd. Bij deze revolutionaire chirurgische procedure boren artsen gaten in de schedel om een ​​stalen plaat ter grootte van een kwart net boven het oor te plaatsen. In een tweede procedure vervangen chirurgen het eigen slakkenhuis van de patiënt door een geavanceerd hoortoestel. Na deze implantatie is de patiënt een maand volledig doof voordat het apparaat wordt geactiveerd. Om succesvol te zijn, vereist het proces meerdere stappen. Nadat ze het vereiste proces voor een cochleair implantaat hebben gevolgd, inclusief een maand volledig gehoorverlies, bellen de ontvangers de eerste dag waarop ze kunnen horen ‘activeringsdag’.

Toen mensen in Bethsaïda Jezus smeekten een blinde man aan te raken, gebruikte Hij ook een proces dat uit meerdere stappen bestond. Eerst spuugde Jezus in de ogen van de man. Na zijn eerste poging om te zien meldde de man dat mensen op wandelende bomen leken! Maar zijn genezingsproces was niet voltooid. Nadat Jezus Zijn handen op de ogen van de man had gelegd, werd zijn gezichtsvermogen volledig hersteld. Om redenen die toen en nu alleen bij Jezus bekend waren, koos Hij ervoor om deze man te genezen op een manier die Hij niet gebruikte bij andere mensen die Hij genas.

Net als een ervaren chirurg gebruikte Jezus twee verschillende technieken om het gezichtsvermogen van de man te herstellen. De tekst vertelt ons niet hoe de man zich voelde toen hij voor het eerst zijn ogen opende en slechts gedeeltelijk kon zien: was hij hoopvol of teleurgesteld? Toen de man zijn ogen voor de tweede keer opende, kon hij eindelijk duidelijk zien. Op het moment van ‘activering’ kende de man die blind was geweest dat Jezus een genezer was die zich inzet voor zijn volledig herstel.

Pas het Woord toe

Misschien heb je op de een of andere manier Gods genezing in je leven ervaren. God heeft je hart of je geest of je lichaam of je relaties aangeraakt. Hij heeft nieuw leven gebracht waar dood was, licht waar duisternis was. Zijn er nog steeds gebieden die Zijn genezende aanraking nodig hebben? Geef niet op. Blijf op Jezus vertrouwen voor volledig herstel. Hij zal trouw zijn..

Markus 8:27-30; 9:2-14

“Wie zeg je dat ik ben?” Petrus antwoordde: “Jij bent de Christus.” - Markus 8:29

VANDAAG IN HET WOORD

Toen Bonifatius Engeland verliet als missionaris naar de landen die nu bekend staan ​​als Duitsland, trof hij een mix aan van ketters christendom (dat de volledige godheid van Christus ontkende), gnosticisme en heidense aanbidding. Veertig jaar later, in 755, toen hij zich voorbereidde om langs de Borne-rivier nieuwe bekeerlingen te prediken en te dopen, viel een groep heidense bandieten aan. Toen sommigen in de partij van Bonifatius met geweld dreigden, zei Bonifatius naar verluidt: "Vrees niet degenen die het lichaam doden, maar de onsterfelijke ziel niet kunnen doden ... Ontvang met standvastigheid deze tijdelijke doodsklap, zodat u voor altijd met Christus kunt leven en regeren." Net als andere martelaren vóór hem, en velen die zouden volgen, ving Bonifatius een glimp op van de eeuwige glorie van Christus en kon hij de meest gruwelijke omstandigheid in het juiste perspectief plaatsen.

Jezus heeft misschien ook aangevoeld dat Zijn naaste discipelen een glimp van Zijn toekomstige heerlijkheid nodig zouden hebben om de beproevingen te kunnen doorstaan ​​die zij op het punt stonden te verduren. De evangeliën van Matteüs, Marcus en Lucas vermelden allemaal de Transfiguratie en bevestigen dat deze plaatsvond vlak na Petrus' stoutmoedige belijdenis van Jezus als de Christus. De Evangeliën laten ook zien dat Jezus traag was in het onthullen van Zijn ware identiteit vanwege de vele misvattingen over de Messias. Zelfs toen Zijn discipelen Zijn ware identiteit begrepen, waarschuwde Hij hen stil te zijn, terecht bang dat mensen een politieke messias zouden begroeten, maar een bevrijder van de zonde zouden mijden.

De openbaring van Zijn ware heerlijkheid op de hoge berg (waarschijnlijk de berg Hermon) was bedoeld om hen standvastig te houden in de komende weken, wanneer alles wat zij over Jezus geloofden zwaar op de proef zou worden gesteld. Ze moesten dus weten dat de Mensenzoon, de Messias, niet alleen veel zou moeten lijden, inclusief de dood aan het kruis, maar dat Hij ook onuitsprekelijke heerlijkheid zou hebben. Hoewel de discipelen buiten zichzelf leken te zijn met dit visioen van Jezus' ware heerlijkheid, bevestigden de woorden uit de wolk de belijdenis van Petrus, namelijk dat Jezus de Zoon van God is, de ware Christus.

VANDAAG LANGS DE WEG

Alle gelovigen moeten zich op Jezus Christus concentreren om het juiste perspectief te behouden in de moeilijke beproevingen van het leven. Toch is het gemakkelijk om afgeleid te raken en de focus te verliezen. Misschien heb je behoefte aan een frisse blik op de glorie van Jezus. Neem dit weekend de tijd om te mediteren over het visioen van Jezus' opgestane heerlijkheid in Openbaring 1:9-20. Net als de eerste discipelen hebben we een duidelijke visie op de heerlijkheid van Jezus nodig om onze focus te behouden tijdens beproevingen en moeilijke tijden. Dit visioen geeft ook een voorproefje van de glorie die ons te wachten staat, allemaal dankzij Jezus.

Markus 8:27-9:1

Want wie zijn leven wil redden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest voor Mij en voor het evangelie, zal het redden. - Markus 8:35

VANDAAG IN HET WOORD

De Reformatietheoloog Johannes Calvijn heeft enkele wijze woorden over de prijs die het volgen van Christus met zich meebrengt:

'Degenen die de Heer heeft uitgekozen en geëerd met Zijn gemeenschap, moeten zich voorbereiden op een zwaar, moeizaam en onrustig leven... Nadat Hij deze koers met Christus, de eerstgeborene, is begonnen, zet Hij deze voort jegens al Zijn kinderen... Daarom biedt het ons grote troost in moeilijke omstandigheden. en moeilijke omstandigheden, die mensen als slecht en ongunstig beschouwen, om te denken dat we gemeenschap hebben met het lijden van Christus... Hoe krachtig zou het de bitterheid van het kruis moeten verzachten, om te denken dat hoe meer we door tegenspoed worden getroffen, hoe zekerder we zijn gemaakt van onze gemeenschap met Christus; door gemeenschap met wie ons lijden niet alleen voor ons gezegend is, maar ook in grote mate bijdraagt ​​tot de bevordering van onze verlossing.'

Zoals we duidelijk zien in de passage van vandaag, is dat wat het betekent om een ​​discipel van Christus te zijn! Hier bereikt het zich ontvouwende drama van Jezus' identiteit, autoriteit en missie eerst een climax, door Petrus' belijdenis van Christus.

Jezus vraagt ​​Zijn discipelen wie iedereen denkt dat Hij is. Na het gebabbel van antwoorden vraagt ​​Johannes de Doper, Elia, een profeet, wie zij denken dat Hij is. Petrus antwoordt met beslissende duidelijkheid: 'Jij bent de Christus' (8:29). Dat bijzondere moment van inzicht kwam van God (Matteüs 16:17).

Het tweede deel van de climax is Jezus' voorspelling van Zijn dood. Hij spreekt duidelijk en vertelt de discipelen voor de eerste keer dat Hij moet lijden, afgewezen worden en sterven, maar ook dat Hij uit de dood zal opstaan.

Misschien aangemoedigd door zijn 'succes' een moment eerder, scheldt Petrus Jezus uit omdat deze woorden in tegenspraak zijn met de verwachtingen van de discipelen over een Messias. Maar Jezus berispt hem krachtig als een agent van Satan (Marcus 8:33). Niets kan de Zoon ervan weerhouden de wil van de Vader te gehoorzamen!

En dat is nog niet alles wat elke discipel van Christus in Zijn voetsporen moet treden. Hem volgen betekent dat we dagelijks ons kruis op ons nemen, dat we ons leven geheel geven voor de boodschap van het leven.

VANDAAG OP WEG Discipelschap wordt vaak genoemd in het boek Marcus, en de passage van vandaag onthult enkele belangrijke waarheden over dat thema. Daarom raden wij u aan Markus 8:34-35 uit uw hoofd te lezen. U kunt deze verzen ergens opschrijven en ze de hele dag bij u dragen, terwijl u ze zo goed mogelijk leest en doorneemt.

Het uit het hoofd leren van de Schriften is een uitstekende geestelijke discipline, noodzakelijk en nuttig voor iedere discipel van Christus. Zoals Jozua 1:8 zegt: 'Laat dit wetboek niet uit uw mond wijken; mediteer er dag en nacht over, zodat u zorgvuldig kunt zijn en alles doet wat erin staat. Dan zul je voorspoedig en succesvol zijn.' Denk bij het uit je hoofd leren na over manieren waarop je de woorden van Jezus kunt gehoorzamen.

Markus 8:31–38 Wat kan iemand geven in ruil voor zijn ziel?

Iedereen die zijn leven verliest voor mij en voor het evangelie, zal het redden. Markus 8:35

Jason Brown was het best betaalde centrum in de National Football League (NFL) en verdiende $ 25 miljoen. Maar in 2012, op 29-jarige leeftijd en omdat teams geïnteresseerd waren in een nieuw contract, verliet hij de NFL om zoete aardappelen te telen. “Mijn agent zei tegen mij: ‘Je maakt de grootste fout van je leven.’ En ik keek hem recht aan en zei: ‘Nee, dat doe ik niet’.” Brown schenkt zijn oogst aan voedselbanken; in 2014 gaf hij ruim 46.000 pond zoete aardappelen en 10.000 pond komkommers weg.

Onze cultuur vertelt ons dat geld de hoogste waarde heeft. De maatschappij zegt dat zelfontplooiing de hoogste waarde heeft. Maar in onze passage van vandaag zegt Jezus dat meer geld verdienen en eigenbelang nastreven waardeloze bezigheden zullen zijn als we veronachtzamen wat het allerbelangrijkste is: Hem volgen.

Het volgen van Jezus vereist in feite de bereidheid om onszelf te verloochenen – om onze ambities, verlangens en impulsen opnieuw af te stemmen op Zijn waarden en prioriteiten (v. 34). Om dit te kunnen doen, moeten we begrijpen wat echte waarde en waarde heeft. Alle rijkdommen en macht in de wereld zijn waardeloos als we onze ziel hebben opgeofferd op het altaar van het zelf. Jezus stelt de vraag om ons wakker te schudden voor de ernst van wat er op het spel staat: “Wat voor nut heeft het voor iemand om de hele wereld te winnen en toch zijn ziel te verbeuren?” (vers 36).

Jezus pretendeert niet ons te roepen tot een leven dat gemakkelijk of comfortabel zal zijn. Hij stelt discipelschap gelijk aan het dragen van een kruis, een teken van schaamte en een instrument van lijden. Maar Hij belooft dat trouw discipelschap resulteert in waar, overvloedig en eeuwig leven: ‘Wie zijn leven verliest vanwege Mij en vanwege het evangelie, zal het redden’ (vers 35). Als we Gods waardensysteem begrijpen, weten we dat we de waardevolle keuze hebben gemaakt om Jezus te volgen.

Pas het woord toe Toen ESPN de keuze van Jason Brown beschreef om het voetbal te verlaten en een boer te worden die zijn gewassen doneert, noemden ze het verhaal ‘The Curious Case of Jason Brown’. Als we de keuze maken om Jezus te volgen en onze prioriteiten te veranderen, zullen mensen dat merkwaardig, vreemd en zelfs raar vinden. Maar geen enkel leven is bevredigender of vervullender dan het leven dat in dienst van God werd geleefd!

Markus 8:34

Als je op zoek was naar een zendeling om het evangelie naar India en Sri Lanka te brengen, zou je waarschijnlijk niet beginnen met het zoeken naar tavernes in Parijs! Als je in de jaren dertig van de zestiende eeuw naar een van deze ruige etablissem*nten had gekeken, had je misschien een opvallend knappe jonge professor in de filosofie gezien die graag gokte en dronk. Deze briljante jongeman, geboren in Spanje, begaf zich uiteindelijk naar de Universiteit van Parijs. Zijn naam was Francis Xavier, en het Woord van God veranderde zijn leven voor altijd. Het najagen van plezier en succes liet Xavier uiteindelijk leeg achter. Hij zocht het gezelschap van een goede vriend, die hem Markus 8:36 aanhaalde. Het veranderde het leven van Xavier volledig; hij verliet zijn positie als docent en sloot zich aan bij een kleine groep zendelingen. Xavier begon te dienen in Noord-Italië, maar reisde later tussen India en Japan, en diende zelfs op eilanden in de Zuidzee. Hoewel hij de taal waarin hij predikte niet sprak, leerde hij hele preken in die taal uit zijn hoofd, zodat hij niet gehinderd zou worden in het verkondigen van het evangelie. Dit vers dat indruk maakte op Xavier past in een groter gedeelte in Marcus over zichzelf verloochenen voor het evangelie.

Markus 8:34 Markus 12:41-44

Als iemand achter mij aan wil komen, moet hij zichzelf verloochenen, zijn kruis opnemen en mij volgen. - Markus 8:34

VANDAAG IN HET WOORD

In november 1994 stierf Rachel Saint in Ecuador op 80-jarige leeftijd. Ze woonde sinds 1959 bij het Waodani-volk en deelde het evangelie met degenen die haar broer en vier andere zendelingen drie jaar eerder hadden vermoord. Haar leven belichaamde de beroemde woorden van Moeder Teresa: “In dit leven kunnen we geen grote dingen doen. We kunnen alleen kleine dingen doen met grote liefde.” De arme weduwe uit de passage van vandaag belichaamt deze woorden ook.

Denk aan de beschrijvingen van de tempel in Jeruzalem. Een Joodse man of vrouw betrad het tempelcomplex door via een groot plein een enorme trap op te gaan. De dubbele poort rechtdoor leidde naar de buitenste voorhof of voorhof van de heidenen, waar blinden en lammen Jezus bezochten en waar Hij kooplieden verdreef (Matt 21:12-16). De heidenen konden niet doorgaan, maar de Joden konden wel doorstromen naar het Vrouwenhof. Dit was voor zover Joodse vrouwen in de tempel konden doorgaan. Hier bad Anna (Lucas 2:37), en dit is waar Jezus zat toen de tekst van vandaag begint (v. 41).

Jezus keek naar de menigte met bijzondere aandacht voor de aanbidders aan weerszijden van de sociaal-economische ladder. Hij merkte een contrast op tussen veel rijke mensen en een arme weduwe, tussen grote geldelijke geschenken en twee kleine munten die bijna niets waard waren (v. 42).

Jezus vestigde de aandacht van de discipelen niet op de werkelijke bedragen van de offers, maar eerder op het percentage van de gaven in verhouding tot ieders middelen (v. 43). Jezus prees de vrouw omdat ze opofferend en met een groot geloof gaf, en erop vertrouwde dat God in haar behoeften zou voorzien (v. 44).

Financieel, juridisch en cultureel is de arme weduwe onbeduidend, maar geestelijk is ze een heldin. Ze toonde trouw discipelschap door haar rentmeesterschap over materiële bezittingen. Ze wist dat al haar middelen in de eerste plaats Gods middelen waren en dat Hij voor haar zorgde, zodat ze “een kleinigheid met grote liefde” kon geven door op God te vertrouwen.

VANDAAG LANGS DE WEG

“De aarde is van de Heer, en alles erop” (Ps. 24:1). Alle dingen behoren God toe en vallen onder Zijn heerschappij. Hoe beheer je Zijn middelen – het geld, de tijd, de talenten en de schepping die Hij je heeft gegeven? Neemt u beslissingen op basis van uw relatie met Christus en Zijn koninkrijk? Of je nu rijk bent, ergens in het midden, of arm, geef je opofferend en genereus om God te verheerlijken en te delen in Zijn koninkrijkswerk, lokaal en mondiaal? Neem de tijd om onder gebed uw rentmeesterschap over Gods hulpbronnen te evalueren.

Markus 8:36 Matteüs 19:16-23

Wat voor nut heeft het voor een mens om de hele wereld te winnen en toch zijn ziel te verspelen? - Markus 8:36

VANDAAG IN HET WOORD

Het is moeilijk om een ​​appartement te kopen in de chique wijk Knightsbridge in Londen, maar een eigenaar van een gebouw haalde de mondiale krantenkoppen door een kamer te koop aan te bieden die beschikbaar was voor iedereen die dat wilde. De geïnteresseerde partij zou echter wat fantasie moeten gebruiken om van de kleine voormalige opbergkast van 7 vierkante meter zonder ramen en zonder elektriciteit een huiselijke thuis te maken. Dus wat heeft ervoor gezorgd dat deze krappe wijken niet van de markt werden gehaald? De eigenaar vroeg $335.000!

Sommige prijzen zijn te schokkend om zelfs maar in overweging te nemen, en dat is precies wat de rijke jongeman dacht van de vraagprijs van Jezus. Maar deze man was niet alleen op zoek naar een appartement in een leuke buurt; hij wilde een manier om het eeuwige leven te verdienen.

Uiterlijk leek de man een uitstekend voorbeeld van godvruchtig leven. In tegenstelling tot de Farizeeën en schriftgeleerden ondervroeg hij Jezus niet om Hem op de proef te stellen. Hij waardeerde de leiding van Jezus ernstig en toonde Hem veel respect en eerbied (vgl. Marcus 10:17). En op zijn minst dacht hij dat hij, naar zijn oordeel, alle geboden had nageleefd die Jezus voor hem opsomde, zelfs het gebod om zijn naaste lief te hebben. Alles wees erop dat deze jongeman alle kwalificaties had om een ​​oprechte burger in het koninkrijk van God te zijn.

Maar de man zelf was niet tevreden met zijn gehoorzaamheid, dus vroeg hij Jezus opnieuw om te onthullen wat hij miste. Tot ontsteltenis van de man deed Jezus precies dat. Met een eenvoudige test liet hij de man de toestand van zijn hart zien. Hij kreeg de keuze tussen alle materiële bezittingen die hij had en het eeuwige leven en de beloning die voortkomt uit het opgeven van alles om Jezus te volgen. Hij kreeg de kans zijn aardse bezittingen te ruilen voor hemelse rijkdom en daarbij overvloedige liefde te tonen door genereus aan de armen te geven. De man, die Jezus voortdurend om leiding had gevraagd, verloor de moed zodra hij Jezus' verzoek hoorde. Het is moeilijk voor een rijke man om Gods koninkrijk binnen te gaan, vooral als zijn liefde voor zijn rijkdom groter is dan zijn liefde voor God en voor anderen.

VANDAAG LANGS DE WEG

Het bevel dat Jezus aan de rijke jongeman gaf, was een specifieke richtlijn voor alleen die man; Hij zei niet tegen ieder van ons dat we al onze bezittingen moesten verkopen. Maar bestaat de mogelijkheid dat u materiële zaken belangrijker vindt dan het welzijn van iemand anders? Test je hart. Zou u een kostbaar bezit kunnen verkopen en de opbrengst aan een medelevensorganisatie kunnen geven die de armen helpt? Probeer het, en vertrouw erop dat God u een schat in de hemel geeft die veel waardevoller is dan wat dan ook op aarde.

MARK 9

Markus 9:2-32
Dit is mijn Zoon, van wie ik houd. Luister naar hem! - Markus 9:7
VANDAAG IN HET WOORD
Uiterlijk lijkt Frodo Baggins, een held in J.R.R. Tolkeins Lord of the Rings-trilogie droeg gewone kleding. Er leek niets bijzonder moois of sterks aan zijn eenvoudige outfit te zijn.

Maar in één aflevering toonde een aanval door goblins het tegendeel aan. Zeker dat Frodo is gedood in de strijd, pakken zijn vrienden zijn lichaam op en vluchten. Ze zijn verbaasd als hij zegt dat het goed met hem gaat en vraagt ​​om te worden neergezet. Hoe, zo vragen ze zich af, heeft hij het overleefd? Hij trekt zijn shirt uit en onthult dat hij een 'mithril'-jas draagt, een bijzonder sterk en mooi soort zilver. Het pantser had zijn leven gered!

In zekere zin lijkt Frodo's openbaring van zijn verborgen zilveren wapenrusting op de openbaring van Christus' 'verborgen glorie' op de Berg der Transfiguratie. Deze gebeurtenis is een sleutelmoment voor Christus, ter voorbereiding op de Passieweek, en voor Zijn 'innerlijke kring' van discipelen, overweldigd door de ongesluierde goddelijkheid van hun Leraar.

Waar het ene moment een gewoon ogende Joodse rabbijn had gestaan, staat er plotseling een in oogverblindend wit gekleed, in gesprek met Mozes en Elia! De discipelen zijn verbijsterd en weten niet hoe ze moeten reageren (wat Petrus er niet van weerhoudt te spreken!). Later zal Petrus, de bron van Markus, deze ervaring rechtstreeks aanhalen als bewijs voor zijn apostelschap (2 Petrus 1:16-18).

Gods stem en goedkeurende woorden herinneren aan de doop van Jezus aan het begin van Marcus (1:11). Dit is opnieuw een getuigenis of bevestiging door de aanspraken van de Vader van de Zoon op geestelijk gezag. Ze herinneren zich ook de wolk van Zijn heerlijkheid die de Israëlieten tijdens de Exodus leidde (zie Exodus 13:21). Het wonder dat daarop volgde, van de door demonen bezeten jongen op de bodem van de berg, verkondigt nog meer de goddelijke identiteit van Jezus. Jezus is de Heer!

Paradoxaal genoeg kiest Hij er deze keer voor om een ​​tweede expliciete voorspelling te doen van Zijn lijden, dood en opstanding (Marcus 9:31). De discipelen hebben het misschien niet begrepen, maar alle stukjes van Gods puzzel vallen in elkaar.
VANDAAG LANGS DE WEG
De Berg der Transfiguratie, hier in het midden van onze studie van Marcus, is een goede plek om te stoppen en wat extra tijd te besteden aan het mediteren over de persoon van Christus.

Welke kwaliteiten of karakteristieken heb je gezien in het leven van Christus, terwijl je deze maand hebt gelezen? Welk verschil heeft dit gemaakt in jouw dagelijkse wandel met Hem? Met andere woorden: wie is Christus en hoe heeft Hij Zichzelf aan jou geopenbaard?

Om deze vragen te beantwoorden, kunt u in uw dagboek of geestelijk dagboek een persoonlijk dankgebed opschrijven voor alles wat Jezus voor u betekent. Op 3 maart stelden we voor dat u een lijst bijhoudt van Zijn eigenschappen terwijl u Markus doorleest. Als u dat hebt gedaan, kunt u uw lijst gebruiken om u te helpen bij het opschrijven van uw gebed.

Markus 9:2

Op een dag zag een Oostenrijkse boer drie mannen in jachtkleding. Omdat hij vond dat ze er moe uitzagen, bood hij ze een ritje in zijn karretje aan. De mannen accepteerden het en knoopten een gesprek aan. "Wie ben je?" vroeg de chauffeur aan een van de passagiers.

‘Ik ben de koning van Saksen’, was het antwoord. De boer knikte en stelde dezelfde vraag aan de volgende man.

‘De koning van Beieren,’ zei de tweede passagier.

‘En jij,’ vervolgde de boer sceptisch tegen de derde passagier, ‘ik neem aan dat jij de keizer van Oostenrijk bent?’ Het verbazingwekkende is dat het de keizer van Oostenrijk was! De man was Frans Jozef I, keizer van Oostenrijk van 1848-1916. Zou die boer anders hebben gehandeld als hij had geweten dat wij zijn soeverein aanspraken? Natuurlijk!

Markus 9:2–13Petrus, Jakobus en Johannes zien Hem van gedaante veranderd

Het populaire lied ‘I Can Only Imagine’ vraagt ​​zich af hoe iemands reactie werkelijk zou zijn als hij de heerlijkheid van de Heer in de hemel zou binnengaan. "Wat zal mijn hart voelen, omringd door uw glorie? Zal ik voor u dansen, Jezus, of in ontzag voor u stil zijn? Zal ik in uw aanwezigheid staan ​​of zal ik op mijn knieën vallen? Zal ik halleluja zingen? Zal ik dat zijn? helemaal niet kunnen praten?"

Op basis van de Bijbel zou Petrus vrijwel zeker tot het dansende, staande en halleluja-zingende kamp behoren. Bij de Transfiguratie glansden de kleren van Jezus bovennatuurlijk wit. Elia en Mozes verschenen naast Hem. Een stem, vermoedelijk van God de Vader Zelf, donderde uit de wolk erboven. De drie discipelen die Jezus als ooggetuigen van deze gebeurtenis hadden vergezeld, waren enorm bang. Petrus wist niet wat hij moest zeggen, maar dat weerhield hem er niet van om toch iets te zeggen (vv. 5-6)!

Petrus was op zoek naar een manier om op de juiste manier te reageren op de gedenkwaardige gebeurtenis die voor zijn ogen plaatsvond, maar er was eigenlijk geen andere actie van zijn kant nodig dan er getuige van te zijn en te aanbidden. In feite vroeg Jezus hen om het aan niemand te vertellen voordat Hij uit de dood was opgestaan, een uitdrukking die de discipelen nog meer in de war bracht dan wat ze zojuist hadden gezien.

De passage eindigt met een discussie over Elia, maar verwijst waarschijnlijk niet zozeer naar de verschijning van Elia bij de Transfiguratie als wel naar de symbolische vervulling van zijn rol door Johannes de Doper. Maleachi had geprofeteerd dat Elia de weg zou bereiden voor de komst van de Messias (Mal. 3:1; 4:5). Jezus bevestigde dat het werk van Elia volbracht was (door Johannes de Doper, ondanks zijn bescheiden beweringen van het tegendeel, Johannes 1:21).

Nadat ze Elia en Mozes hadden gezien, vroegen de discipelen zich af of de geprofeteerde dag van de Heer nabij was. Het cruciale moment van de introductie was bijna aangebroken. Zij waren ooggetuigen van een voorproefje van de ongesluierde heerlijkheid van God die Zijn geliefde Zoon omhulde.

Pas het Woord toe

Heeft u ooit een moment met de Heer gehad dat u sprakeloos maakte? Er zijn aspecten van Gods glorie die ons doen verlangen naar woorden, omdat Hij hoger en glorieuzer is dan we ons kunnen voorstellen. De Transfiguratie was een voorproefje van glorie, een belofte van de onuitsprekelijke vreugde die ons te wachten stond. Volg intussen de instructie van de stem van de Vader: luister naar Jezus! Het gehoorzamen van Zijn geboden is de perfecte manier om op Zijn terugkeer te anticiperen.

Markus 9:1-13

We moeten veel ontberingen doorstaan ​​om het koninkrijk van God binnen te gaan. - Handelingen 14:22

VANDAAG IN HET WOORD

Wanneer christenen praten over het hebben van een “bergtop”-ervaring, verwijzen ze naar het incident dat in de passage van vandaag wordt beschreven. Een bergtopervaring is er een die spiritueel opwindend maar tijdelijk is. Ook al willen we die misschien verlengen, vroeg of laat moeten we de berg verlaten en afdalen naar de ‘vallei’.

De bergtopervaring van de Transfiguratie, waarvan Petrus, Jakobus en Johannes getuige waren, was eigenlijk meer angstaanjagend dan opwindend. Het veroorzaakte niet zozeer een spirituele high als wel een gevoel van angst en tijdelijke verwarring. Volgens Marcus vond de gebeurtenis plaats zes dagen nadat Jezus had voorspeld dat de discipelen de dood niet zouden proeven voordat ze het koninkrijk van God met kracht hadden zien komen. Veel geleerden zien de Transfiguratie als een vervulling van die belofte.

De transfiguratie van Jezus markeerde niet het begin van Zijn verhoging, maar diende als een glorieuze opmaat naar Zijn lijden. Het evangelie van Lucas onthult dat het doel van de verschijning van Elia en Mozes was om de naderende dood van de Heiland te bespreken (Lukas 9:31). De prioriteit van Jezus' lijden werd verder onderstreept door Zijn bevel om de gebeurtenis pas openbaar te maken nadat Zijn dood en opstanding waren volbracht.

De suggestie van Petrus dat de discipelen drie schuilplaatsen zouden bouwen, lijkt ons vandaag de dag nogal belachelijk, maar het zou kunnen verwijzen naar een praktijk die zijn oorsprong vond tijdens het Loofhuttenfeest. Tijdens deze jaarlijkse viering bouwde Gods volk hutten of woonden in tenten om Israëls ervaringen in de wildernis te herdenken. Petrus sprak onbezonnen, zenuwachtig door de aanwezigheid van deze hemelse bezoekers en de getransformeerde Christus.

Petrus' onzekerheid over hoe de discipelen op zo'n ervaring moesten reageren, was slechts van korte duur. Zijn suggestie werd al snel gecorrigeerd door woorden uit Gods eigen mond die zowel als getuigenis als als goddelijk gebod dienden. Het moment vroeg niet om de bouw van een nieuwe tabernakel, maar om geloof en gehoorzaamheid. Jezus' discipelen kregen een visioen van de heerlijkheid van Christus, maar het was slechts een tijdelijke glimp. Hun missie was, net als die van hun Verlosser, een pad naar glorie door middel van lijden.

VANDAAG LANGS DE WEG

De kerk zal met veel ontberingen te maken krijgen voordat onze Heer in heerlijkheid terugkeert. De hymne ‘For All the Saints’ beschrijft hoe een visioen van de glorie die nog moet komen de kerk kan helpen deze dagelijkse strijd het hoofd te bieden: En wanneer de strijd hevig is, de oorlog lang duurt, / het verre triomflied op het oor steelt, / en de harten zijn weer dapper en de armen zijn sterk. / Halleluja, halleluja!

Marcus 9:14–29 Petitie: Jezus geneest de bezeten jongen

Alles is mogelijk voor wie gelooft. Markus 9:23

Het aantal Amerikanen dat beweert een religieuze overtuiging te hebben is de afgelopen jaren afgenomen, maar het aantal mensen dat zegt in wonderen te geloven is tegelijkertijd toegenomen. Vier op de vijf Amerikanen geloven nu dat er zeker of waarschijnlijk wonderen zullen plaatsvinden. We beschikken niet over sociale enquêtes die ons kunnen vertellen hoeveel mensen in de tijd en tijd van Jezus in wonderen geloofden, maar het is duidelijk dat velen een scherp gevoel hadden van bovennatuurlijke betrokkenheid bij hun leven. In de Bijbel van vandaag lezen we een interessant verhaal over de menselijke hoop op bovennatuurlijke kracht. Deze vader bracht zijn bezeten zoon naar de discipelen om hem te laten uitdrijven.

Toen Jezus de discipelen en de verzamelde menigte tegenkwam, waren ze aan het discussiëren. Het leek erop dat de discipelen het wonder niet hadden kunnen verrichten en de menigte twijfelde. Jezus bestrafte de menigte en zei: “Alles is mogelijk voor wie gelooft” (vers 23).

De woorden van Jezus zijn eigenlijk een beetje dubbelzinnig. Luidt Jezus het belang in van het geloof van degene die bidt, of doet Jezus Zijn eigen wonderwerkende kracht gelden? Geleerden beweren dat de logica van de passage de tweede interpretatie bevestigt, maar als dat zo is, heeft de vader de woorden van Jezus verkeerd begrepen en geantwoord: ‘Ik geloof echt; help mij mijn ongeloof te overwinnen!” (vers 24).

In het beste geval was het geloof van de vader verward. Maar dit benadrukt een consistente les over het gebed in gebed: Jezus wordt niet beperkt door het geloof van degenen die Hem zoeken. Hij is vrij om Zijn macht uit te oefenen waar en wanneer Hij maar wil, zowel binnen als buiten de grenzen van de overtuigingen van iemand anders. Ja, Hij vraagt ​​om het geloof van degenen die met hun verzoeken tot Hem komen; ja, Hij reageert op geloof. Maar de kwaliteit van ons geloof is geen voorwaarde voor Zijn handelen. Met andere woorden: het gaat niet om jou. Het gaat over Hem.

Pas het Woord toe

Jezus’ wonderbaarlijke genezing van de bezeten jongen zou degenen moeten troosten die met de vader resoneren: ‘Ik geloof echt; help mij mijn ongeloof te overwinnen!” Soms wordt Jezus tot actie aangezet door zelfs het meest aarzelende verzoek dat voortkomt uit het meest marginale geloof. Besteed een paar momenten aan het danken van God voor Zijn barmhartigheid jegens degenen die worstelen met het geloof.

Markus 9:30-50

Wie niet tegen ons is, is voor ons. - Markus 9:40

VANDAAG IN HET WOORD

Hoe help je iemand van wie je houdt de onvermijdelijkheid van je eigen dood onder ogen te zien? Een ouder wordende ouder of een terminaal zieke partner staat voor deze moeilijke uitdaging. Jezus werd er ook mee geconfronteerd toen Hij de laatste fase van Zijn bediening inging. Om de discipelen voor te bereiden op Zijn naderende dood trok Jezus in het geheim door Galilea. Tijdens de reis waarschuwde Hij Zijn discipelen dat Hij verraden, gedood en uit de dood zou worden opgewekt. Dit was de tweede keer dat Jezus publiekelijk aan de discipelen had aangekondigd dat Hij gekruisigd zou worden.

Hoewel Jezus duidelijk over Zijn lot sprak, konden de discipelen Zijn bedoeling niet begrijpen. Misschien wilden ze de mogelijkheid niet accepteren dat degene naar wie ze keken als hun Messias zou moeten lijden. Hoewel ze Christus hadden kunnen vragen de verwarring op te helderen, hielden ze hun bedenkingen voor zich en kozen ervoor om in plaats daarvan met elkaar te debatteren over wie van hen de grootste discipel was. Voordat de discipelen voorbereid zouden zijn om de dood van Christus onder ogen te zien, was het noodzakelijk dat zij de betekenis ervan onderkenden.

Jezus' dood aan het kruis was een offer. Het is de enige betaling die God voor de zonde aanvaardt. Zijn dood was ook een model. Degenen die Christus als hun Verlosser hebben aanvaard, moeten Hem als hun voorbeeld nemen. Degenen die Christus alleen als een offer zien, kunnen Zijn dood behandelen alsof het een ‘brandverzekering’ is, en van de voordelen ervan genieten zonder de verantwoordelijkheid te aanvaarden die gepaard gaat met het volgen van Christus. Degenen die Christus slechts als een voorbeeld beschouwen, herkennen werkelijk hun behoefte aan de genade van het kruis en de kracht ervan om de gelovige te transformeren.

Terwijl Jezus Zijn volgelingen voorbereidde op de bediening na het kruis, concentreerde Hij zich op het belang van nederigheid. Zij die Christus als Verlosser erkennen en Hem als hun voorbeeld nemen, zullen proberen te dienen in plaats van gediend te worden. Het christelijke leven is geen schoonheidswedstrijd waarin gelovigen met elkaar strijden om een ​​kroon. Degenen die het meest prominent aanwezig zijn in het koninkrijk, zijn degenen die het meest geïnteresseerd zijn in het dienen van anderen.

VANDAAG LANGS DE WEG

Het is soms moeilijk om je te verheugen over het succes van iemand anders. Dit geldt net zo goed in de kerk als waar dan ook. We zijn vaak net als de discipelen, we streven naar erkenning en zijn jaloers op degenen die meer succes lijken te hebben dan wij.

Pas de kracht van het kruis toe op deze tendens door vandaag voor een andere kerk dan de jouwe te bidden. Vraag God om haar te helpen groeien en haar bedieningen te versterken. Bid dat het evangelie duidelijk verkondigd zal worden door zijn prediking en dat de aanwezigheid van God duidelijk zal zijn in zijn diensten.

Markus 9:33-50

Heb zout in jezelf en heb vrede met elkaar. - Markus 9:50

VANDAAG IN HET WOORD

In het Moody Press-boek Little Minds With Big Hearts verzamelt redacteur Ramona Cramer Tucker grappige verhalen die door christelijke moeders zijn ingediend op de 'Heart to Heart'-pagina van het tijdschrift Today's Christian Woman.

Eén kind vroeg zijn moeder of hij bij de bibliotheek langs mocht komen om het Levensboek van het Lam te lenen. Een ander bad: 'Lieve God, dank U dat U ons onze zonden heeft gegeven.' Weer een ander zong: 'Geiten vertellen het op de berg, dat Jezus Christus geboren is!' En een klein meisje zei tegen een vriendin: 'Alleen God heeft kleurpotloden die groot genoeg zijn om regenbogen te maken.'

Verfrissend en onschuldig: kinderen geven ons vaak een nieuw perspectief op christelijke waarheden die we misschien al jaren kennen. Deze geest van kinderlijke nederigheid wordt door Jezus geprezen in de lezing van vandaag.

Deze houding staat in contrast met die van de discipelen. In plaats van te leren van de nederige gehoorzaamheid van hun Meester (zoals blijkt uit Zijn bereidheid om te lijden en te sterven, 9:31), discussiëren ze over wie van hen de grootste in Gods koninkrijk zal zijn. Jezus gebruikt een kind om te illustreren dat in Zijn koninkrijk de eerste de laatste moet zijn (v. 35), een totale omkering van de principes van de wereld.

Ware grootheid wordt gevonden in nederigheid. Wat staat er op het spel? Onze relatie met Christus (vers 37)!

Ware gerechtigheid staat ook op de onderwijsagenda van Jezus. Het omvat mededogen (v. 41) en een acuut zondebesef. Wij mogen niet zondigen, noch anderen ertoe aanzetten te zondigen. Jezus gebruikt krachtige hyperbolen 'verdrinken door molensteen', waarbij lichaamsdelen worden afgesneden om de ernstige aard van de zonde te illustreren, en hoezeer God deze haat. Nogmaals, onze eeuwige bestemming staat op het spel: zullen we 'het leven binnengaan' of 'de hel ingaan'? De metafoor van zout, een specerij en een conserveermiddel, beschrijft ook ware gerechtigheid (vers 50; vgl. Matteüs 5:13).

Terwijl we in Marcus verdergaan op de 'weg naar het kruis', kunnen we ware grootheid en ware gerechtigheid het duidelijkst zien in de persoon van Christus Zelf.

VANDAAG LANGS DE WEG

Koning David schreef: 'Ik heb mijn zonde aan u erkend en mijn ongerechtigheid niet bedekt. Ik zei: 'Ik zal mijn overtreding aan de Heer belijden' en u vergaf de schuld van mijn zonde. Laat daarom iedereen die godvruchtig is, tot u bidden terwijl u gevonden kunt worden' (Psalm 32:5-6).

Waarom volgen we vandaag niet het voorbeeld van David? Vooral in het licht van Jezus' onderwijs over de ernst van zonde (Marcus 9:42-47), moeten we regelmatig momenten hebben waarop we onze zonden aan Hem belijden. Hij heeft beloofd ons te vergeven (1 Johannes 1:9)!

U zou uw biechtgebed kunnen beëindigen met deze woorden uit een andere psalm: 'Keer u tot mij en heb medelijden met mij, zoals u altijd doet met degenen die uw naam liefhebben. Leid mijn voetstappen volgens uw woord; laat geen zonde over mij heersen’ (Psalm 119:132-133).

Markus 9:33–50 Hoe kun je het weer zout maken?

Heb vrede met elkaar. Markus 9:50

Amerikanen houden ervan om dingen op een rij te zetten: van de AP-enquête onder universiteitssportteams tot de universiteitsranglijsten van USNews, tot restaurantrecensies op Yelp en tot Buzzfeed-lijsten, we zien graag wie op nummer 1 staat. Maar het is een probleem als we ranglijsten in de kerk proberen toe te passen. Wie is de grootste prediker aller tijden? Wie heeft de beste kerk? Waar vind je het grootste koor of de kortste preken? Wie heeft een top tien kinderbediening?

De discipelen waren niet immuun voor deze mentaliteit. In onze tekst van vandaag discussieerden ze onderling over wie de grootste was. Jezus antwoordde dat deze manier van denken dodelijk was voor het discipelschap.

De discipelen wilden de grootste zijn; Jezus zei dat het verwelkomen van een klein kind belangrijker was dan het zoeken naar status (vv. 35-37). Ze wilden de eer opeisen voor indrukwekkende wonderen, maar Jezus zei dat zelfs het aanbieden van een beker water aan iemand in Zijn naam een ​​daad van dienstbaarheid was (vv. 38-41). Ze zochten status vanwege hun religieuze geloofsbrieven, maar Jezus zei dat het beter was blind of kreupel te zijn en trouw aan God te zijn (vv. 42-48).

De vraag van Jezus aan het einde van deze passage is een retorisch middel, bedoeld om de lezers aandachtig te maken voor Zijn punt. “Zout is goed, maar als het zijn zoutheid verliest, hoe kun je het dan weer zout maken?” (vers 50). Zonder zijn zoutheid is zout waardeloos.

Wat is deze geestelijke zoutheid waar Jezus naar verwijst? Hij vervolgt: ‘Heb zout onder elkaar en heb vrede met elkaar.’ Competitie over wie de grootste was, was contraproductief voor een ‘zoute’, genadevolle getuigenis voor een toekijkende wereld over de vreugde van het volgen van Jezus. Discipelschap betekent afstand doen van aanspraken op status en erkenning om het voorbeeld van Christus te volgen door “een van deze kleinen” zelfs met een kopje koud water te dienen.

Pas het Woord toe

In ruim veertig Bijbelverzen wordt zout genoemd! Jezus beschrijft Zijn volgelingen als het zout van de aarde (Matt. 5:13), en de apostel Paulus moedigt gelovigen aan om “Laat uw gesprek altijd vol genade zijn, gekruid met zout, zodat u weet hoe u iedereen moet antwoorden” ( Kol. 4:6). Zet een van deze verzen op een kaartje naast je zoutvaatje om je eraan te herinneren een ‘zoute’ getuige voor Jezus te zijn.

MARK 10

Markus 10:1-12
Wat God heeft samengevoegd, laat de mens niet scheiden. - Markus 10:9
VANDAAG IN HET WOORD
'Ik heb vaak van deze dag gedroomd', schreef Alice Si op 11 juli 1998, de dag van haar huwelijk met Johann Malmberg. 'Ik heb gehuild van vreugde op de bruiloften van mijn vrienden. Het raakt me zo erg als ik getuige ben van de prachtige verbintenis die God tussen een man en een vrouw tot stand heeft gebracht. Het is moeilijk te geloven dat het nu mijn beurt is.'

In haar huwelijksprogramma deelde Alice haar getuigenis en vertelde hoe God haar en Johann bij elkaar had gebracht: 'God bracht ons dichterbij terwijl we Hem samen aanbaden. Het was Zijn liefde die onze harten verbond en ons verenigde, en op Hem bouwen wij ons huwelijk.'

Toen ze hun leven verenigden, begrepen Alice en Johann duidelijk dat God de basis moest zijn voor hun relatie. Hij heeft tenslotte het huwelijk ontworpen!

Jezus' onderwijs over huwelijk en echtscheiding in de lezing van vandaag wordt ingegeven door een andere 'testvraag' van de Farizeeën. Misschien hopen de Farizeeën Jezus in de val te lokken op dezelfde kwestie die Johannes de Doper in de problemen bracht met Herodes.

Historisch gezien had Mozes echtscheiding toegestaan, maar Jezus zegt op gezaghebbende wijze dat dit alleen te wijten was aan het harde hart van de Israëlieten. Door Genesis 1:27 en 2:24 aan te halen, laat Jezus zien dat Gods plan één man en één vrouw voor het leven is. Er is een mystieke vereniging van twee lichamen en twee zielen in 'één vlees' die niet verbroken mag worden.

Het huwelijksverbond is heilig voor God en daarom wordt dit vers vaak aangehaald in christelijke huwelijksceremonies. Ook Prediker 4:12 wordt vaak aangehaald: 'Een koord van drie strengen wordt niet snel verbroken.' Omdat Hij het huwelijk heeft ontworpen, is God de noodzakelijke 'derde partner' voor iedere man en vrouw.

Aan Zijn discipelen maakt Jezus de implicaties van deze leerstelling expliciet: echtscheiding en hertrouwen zijn niets minder dan overspel (Marcus 10:11-12). Dit is een harde leer, heel anders dan de houding van moderne westerse samenlevingen, maar God neemt Zijn geboden met betrekking tot het huwelijk serieus. Dat moeten wij ook!
VANDAAG LANGS DE WEG
Dat God een ideaal en een plan voor het huwelijk heeft, wordt in deze passage overduidelijk. Hier volgen enkele ideeën voor een vervolg op de devotional van vandaag:

(1) Plan in de nabije toekomst een bijzondere tijd met uw partner. Kies een omgeving waar jullie twee privacy kunnen hebben (geen balspel, met andere woorden). Zorg voor een oppas voor de kinderen. Wees niet gierig met tijd of geld. Geniet van Gods geschenk van het huwelijk!

(2) Doe aanvullende bijbelstudie over huwelijk en gezinsrelaties. Begin waar Jezus deed met het scheppingsverhaal (Genesis 1-2). En negeer de leringen van Paulus niet, bijvoorbeeld Efeziërs 5:22-6:4. Hoe zie jij jezelf toepassen wat je leert?

(3) Als u alleenstaand bent, overweeg dan om met oudere gelovigen over hun huwelijk te praten. Welke wijsheid of levenservaring hebben zij te delen?

Markus 10:1-16

Om deze reden zal een man zijn vader en moeder verlaten en verenigd worden met zijn vrouw, en zij zullen één vlees worden. - Genesis 2:24

VANDAAG IN HET WOORD

In zijn boek Every Second Counts klaagt zesvoudig Tour de France-winnaar Lance Armstrong dat hij niet zo hard aan zijn huwelijk heeft gewerkt als aan zijn racecarrière: “Het enige dat ik wist was dat we, als we alles probeerden te doen, vergeten het belangrijkste te doen”, schrijft hij. “We zijn vergeten te trouwen. Mensen waarschuwen je dat het huwelijk hard werken is, maar je luistert niet. Je praat over de mooie bruidsmeisjesjurken, maar je praat niet over wat er daarna gebeurt; over hoe moeilijk het zal zijn om te blijven of opnieuw op te bouwen.”

Larmstrong is niet de enige met zijn trieste ontdekking. Uit recente onderzoeken blijkt dat bijna de helft van alle huwelijken vandaag de dag in een scheiding zal eindigen. Naast de voor de hand liggende tol die een dergelijke trend eist van de partners in de relatie, zijn er enorme kosten verbonden aan de kinderen van echtparen die willen scheiden.

Hoewel veel christenen zich tegenwoordig zorgen maken dat recente pogingen om het hom*ohuwelijk te legaliseren het gezin ondermijnen, wordt er niet genoeg gezegd over de bedreiging die het huwelijk onder heteroseksuelen bedreigt. Jezus erkende het gevaar en kwam om het huwelijk en het gezin door Zijn onderwijs te herstellen naar Gods oorspronkelijke bedoeling.

Sommige rabbijnen uit Jezus' tijd leerden dat een man om welke reden dan ook van zijn vrouw kon scheiden. Anderen geloofden dat immoraliteit de enige grond voor echtscheiding was. Een vrouw die door haar man was weggestuurd, kon de scheiding niet aanvechten en kwam vaak in armoede terecht. Volgens Jezus is het Gods bedoeling dat het huwelijk een leven lang duurt. Een echtscheiding is weliswaar geldig voor de burgerlijke rechtbank, maar hoeft niet noodzakelijkerwijs geldig te zijn in de ogen van God.

Jezus toonde een soortgelijke zorg voor kinderen. Hoewel de Bijbel leert dat kinderen een zegen van de Heer waren, genoten ze in de tijd van Jezus niet veel status. Het was niet ongebruikelijk dat ongewenste kinderen in de steek werden gelaten. De discipelen van Christus toonden er weinig belangstelling voor dat de kinderen voor zegening naar Jezus werden gebracht en leken hen zelfs als iets hinderlijks te beschouwen. Jezus gaf aan dat kinderen welkom waren in het koninkrijk. Hij wilde hen net zo graag zegenen als hun ouders dat wilden.

VANDAAG LANGS DE WEG

Als de recente statistieken kloppen, is het waarschijnlijk dat u door een scheiding bent getroffen of dat u iemand kent die dat heeft meegemaakt. Mogelijk bent u een kind van gescheiden ouders of bent u zelf gescheiden. Het is zelfs mogelijk dat u, als u Jezus' onderwijs over het gezin onderzoekt, beseft dat u Gods patroon hebt doorbroken. Als dat zo is, bedenk dan dat Christus vergeving aanbiedt. Belijd uw zonde en wijd u eraan Zijn principes zonder voorbehoud te volgen. Hij zal je niet afwijzen.

Markus 10:13-31

Ik zeg je de waarheid: iedereen die het koninkrijk van God niet als een klein kind wil ontvangen, zal het nooit binnengaan. - Markus 10:15

VANDAAG IN HET WOORD

Wat zou er nodig zijn voor een kind uit de sloppenwijken om naar de universiteit te gaan en een succes te worden? Denk eens na over de niet-materiële kant van deze vraag.

Een hoogleraar sociologie stuurde zijn studenten op pad om de casuïstiek van tweehonderd jonge jongens uit de sloppenwijken van Baltimore te verzamelen. Vijfentwintig jaar later liet een andere professor zijn studenten het eerdere onderzoek voortzetten. Verbazingwekkend genoeg ontdekten ze dat 176 van de 200 een succesvolle carrière hadden opgebouwd als advocaat, arts en zakenman. Hoe? Ieder legde uit: 'Er was een leraar.'

Dus zocht de professor de leraar op en vroeg: 'Wat was je geheim?'

Ze antwoordde: 'Het is eigenlijk heel eenvoudig. Ik hield van die jongens.'

Voor die lerares werd de beloning niet gevonden in een maandelijks salaris, maar in het zien van haar leerlingen leren en groeien. De wereld beoordeelt succes naar materiële maatstaven, maar zij leefde volgens andere regels.

Dit is dezelfde les die Jezus leert in de lezing van vandaag. Een kind kan het koninkrijk binnengaan, maar een rijke jonge heerser niet. Gods regels zijn anders!

Opnieuw houdt Jezus een kind als voorbeeld (zie 9:35-37). Dit is een specifieke berisping aan het adres van Zijn discipelen, die de kostbare tijd van hun Leraar ‘beschermden’. Jezus herschikt hun idee van 'waardevol' met de verrassende bewering uit het vers van vandaag.

Dit principe wordt al snel zichtbaar bij een rijke jonge heerser met een vraag over het eeuwige leven. Zijn vraag is oprecht, net als zijn bewering dat hij zijn hele leven de Tien Geboden heeft nageleefd.

Liefdevol kijkt Jezus in het hart van deze man en snijdt hij meteen door naar de echte kwestie. Hij ontdekt dat er iets kostbaarder is voor deze man dan het eeuwige leven en zijn materiële bezittingen. Daarom zegt Jezus tegen hem dat hij alles moet gaan verkopen en het geld aan de armen moet geven. De man gaat verdrietig weg, want de schat van zijn hart is op aarde (vgl. Matteüs 6:19-21).

Aan de andere kant zullen degenen wier hart op de hemel gericht is, ruimschoots beloond worden voor hun offers hier op aarde (Marcus 10:29-31).

VANDAAG LANGS DE WEG

Zoals we zien, greep Jezus vaak 'toevallige ontmoetingen' met mensen aan en maakte er 'leerzame momenten' van. Zijn 'ontmoetingen met mensen' werden lessen in het trainingsprogramma van de discipelen.

Openheid en leerbaarheid zijn ook vandaag de dag sleutelkwaliteiten voor volgelingen van Christus. Daarom dringen wij er bij u op aan om deze week een leermoment in het leven van uw kind, een vriend of uw eigen leven te zoeken en te benutten. Dat wil zeggen: in ten minste één 'mensenontmoeting' deze week bewust een spirituele les leren of leren uit wat er wordt gezegd of gedaan. Zorg ervoor dat u de les baseert op de Bijbel!

Dit is één manier om 'elkaar aan te sporen tot liefde en goede daden' (Hebreeën 10:24).

Markus 10:17–22Behouden door los te laten: een rijke man

Hij ging verdrietig weg, omdat hij grote rijkdom had. Markus 10:22

In een Indiaas dorp plunderde een ondeugende aap regelmatig voedsel uit het huis van een gezin. Als hij door ramen en andere noodzakelijke openingen naar binnen ging, hielp hij zichzelf met het uitkiezen van stukjes. Hoewel ze probeerden hem gevangen te nemen, was de familie daar niet in geslaagd. Op een dag kreeg de jongste dochter, nadat ze zelf een zoete traktatie had proberen te scoren!, een idee. Ze vond een zware glazen pot met een smalle hals en stopte er verschillende pinda's in voordat haar familie die dag vertrok. Toen ze die avond terugkwamen, troffen ze een gefrustreerde aap aan, die drie pinda's vasthield en niet in staat was zijn gebalde poot uit de pot te bevrijden. Als hij de noten had losgelaten, had hij de vrijheid tegemoet kunnen rennen. Hij hield ze stevig vast en bleef gebonden.

De rijke man die voor Jezus op zijn knieën viel, zocht naar verlossing. Hij wilde het eeuwige leven beërven. Toen hij beweerde dat hij de geboden had onderhouden sinds hij een jongen was, identificeerde Jezus het enige dat de man miste. ‘Ga’, zei Jezus, ‘verkoop alles wat je hebt en geef het aan de armen, en je zult een schat in de hemel hebben. Kom dan en volg mij” (v. 21). Jezus wist dat de man, om werkelijk vrij te zijn, zijn dodelijke greep op alles wat hij bezat, moest loslaten. Helaas sprak de onmiddellijke aantrekkingskracht van bezittingen meer aan dan de belofte van eeuwig leven. Hij deelde het dilemma van de aap en verkoos pinda's boven echte vrijheid.

Voor alle duidelijkheid: Jezus was niet van plan de man in de val te lokken! Zijn hart voor de mensen die Hij tegenkwam was dat zij hun greep zouden loslaten op alles wat hen gebonden hield en hen van Hem afhield. Jezus wist wat ieder mens nodig had: of het nu ging om het oppakken van de mat, het doen van schadeloosstelling, het opgeven van bezittingen of het blijven in een geboortestad als getuige van Zijn verlossing.

Pas het Woord toe

Pinda's en bezittingen zijn niet inherent slecht, tenzij ze ons ervan weerhouden Christus te volgen. Voor sommigen betekent dit het loslaten van materiële rijkdom; voor anderen het opgeven van de droom van een gezin dat er op een bepaalde manier uitziet of een bepaald niveau van veiligheid en zekerheid heeft. Is er iets waaraan je je steviger vasthoudt dan aan Jezus?

Markus 10:17-31

Want het is door genade dat je gered bent, door geloof. - Efeziërs 2:8

VANDAAG IN HET WOORD

In zijn boek Holiness by Grace vertelt Bryan Chapell het oude verhaal van een man die stierf en de engel Gabriël ontmoette aan de poorten van de hemel. Gabriël vertelt de man dat elk van de goede dingen die hij heeft gedaan een bepaald aantal punten zal krijgen en dat hij honderd punten nodig heeft om de hemel binnen te gaan.

De man was vijftig jaar trouw getrouwd met dezelfde vrouw, maar dat was maar drie punten waard. Toen hij zei dat hij zijn hele leven naar de kerk was gegaan, zei Gabriël tegen hem dat het één punt waard was. Zijn werk met daklozen was twee punten waard. Toen de punten van de man opgeteld waren, werd hij wanhopig. ‘In dit tempo kan ik alleen door de genade van God in de hemel komen’, riep hij. ‘Kom binnen,’ zei Gabriël.

De man in de Bijbelpassage van vandaag zat met hetzelfde dilemma. Terwijl hij zijn eigen staat van dienst op het gebied van persoonlijke goedheid beschreef, vertelde Jezus hem dat hij nog steeds niet in zijn doel was. De man had gelijk als hij dacht dat gerechtigheid een voorwaarde was om het eeuwige leven te verkrijgen, maar hij had ongelijk als hij geloofde dat zijn eigen goede werken hem rechtvaardig zouden maken.

Volgens Lukas' verslag van deze gebeurtenis was de man een “heerser” (Lukas 18:18). De Griekse term is breed en kan betekenen dat hij een ambtenaar in de plaatselijke synagoge of lid van het Sanhedrin was. Volgens Matteüs 19:22 was hij een ‘jonge man’. Hij was ook rijk. Veel joden uit de tijd van Jezus zouden het bezit van dit soort rijkdom en prestige op zo’n jonge leeftijd als een indicator van persoonlijke gerechtigheid hebben beschouwd. Ze geloofden dat God goede mensen beloont met materiële zegen en eer. In feite schijnen Jezus' eigen discipelen deze mening te hebben gehuldigd (v. 24).

Hoewel we het eeuwige leven niet kunnen verdienen, zijn er kosten verbonden aan het volgen van Jezus. Christus roept Zijn discipelen op tot radicaal vertrouwen en volledige toewijding. Degenen die alles hebben achtergelaten om Hem te volgen, zullen ontdekken dat ze niets verloren hebben.

VANDAAG LANGS DE WEG

Als het eeuwige leven verkregen moet worden op basis van menselijke inspanning, zouden de allerbesten onder ons tekortschieten. Waar vertrouwt u op als basis voor uw hoop op eeuwig leven? Kerkbezoek, goede zeden, vrijgevigheid en vriendelijkheid zijn allemaal belangrijke aspecten van het leven als christen – maar geen van deze is voldoende om toegang te krijgen tot de hemel. Als u nog nooit uw geloof in Jezus Christus heeft gesteld als degene die het eeuwige leven als een gratis geschenk schenkt, doe dat dan vandaag nog.

Markus 10:32-45 Daniël 7:13-14;

Want zelfs de Mensenzoon is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen en zijn leven te geven als losprijs voor velen. - Markus 10:45

VANDAAG IN HET WOORD

In 1855 deed J. Hudson Taylor iets radicaals: hij adopteerde traditionele Chinese kleding toen hij in China diende. Weinigen hadden vóór die tijd zo’n gedurfde stap gezet. Maar Taylor wist dat als hij succesvol wilde zijn in het bereiken van zielen in de geïsoleerde delen van het binnenland van China, hij de taal moest spreken, zich in traditionele kleding moest kleden en elke poging moest doen om plaatselijke gewoonten over te nemen. Kortom, Taylor wist dat hij zoveel mogelijk moest gaan lijken op degenen voor wie hij diende. Zijn denken was duidelijk geïnspireerd: het werk van de China Inland Mission was enorm effectief in het bereiken van China met de liefde van Christus.

In Gods oneindige liefde en barmhartigheid wist Hij ook dat Hij, om Zijn volk te verlossen, net als zij moest worden. Misschien is dit de reden waarom Jezus’ voorkeurstitel voor Zichzelf ‘de Mensenzoon’ was. In Semitische talen werd deze term idiomatisch gebruikt voor de mensheid in het algemeen of voor een bepaald individu. Denk eens terug aan onze studie in Filippenzen 2 (zie 9 december). Jezus werd “aangetroffen als een mens” (vs. Cool. In Daniëls visioen zei hij dat “iemand gelijk een mensenzoon” voor hem verscheen (Dan. 7:13). Beide verzen bevestigen de volledig menselijke aard van onze Heer.

Het is echter veelbetekenend dat Jezus Zichzelf altijd de Zoon des Mensen noemde, en niet een Mensenzoon. Jezus is niet slechts een mens – Hij is de mens – de perfecte weergave van Gods plan voor de mensheid. Alleen in Jezus Christus zien wij de mensheid volledig hersteld na de val.

Het is niet verrassend dat deze volmaakte mens “gezag, glorie en soevereine macht” zou moeten krijgen en de aanbidding van alle volkeren en naties zou moeten ontvangen (Dan. 7:14).

VANDAAG LANGS DE WEG

Hoe zou het zijn als onze Verlosser onze taal niet had kunnen spreken?

Markus 10:32-52

Zelfs de Mensenzoon is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen en zijn leven te geven als losprijs voor velen. - Markus 10:45

VANDAAG IN HET WOORD

In zijn klassieke devotional My Utmost for His Highest merkt Oswald Chambers op over dienstbaarheid:

'Als we ons inzetten voor de zaak van de mensheid, zullen we spoedig verpletterd en gebroken van hart zijn, want we zullen vaak met meer ondankbaarheid van mensen te maken krijgen dan van een hond; maar als ons motief is om God lief te hebben, kan geen enkele ondankbaarheid ons ervan weerhouden onze medemensen te dienen… [Ongeacht hoe mensen mij ook behandelen, ze zullen mij nooit behandelen met de wrok en haat waarmee ik Jezus Christus behandelde. Als we beseffen dat Jezus Christus ons tot het einde van onze gemeenheid, ons egoïsme en onze zonde heeft gediend, kan niets van wat we van anderen tegenkomen onze vastberadenheid uitputten om mensen ter wille van Hem te dienen.'

Christus is een perfect voorbeeld van het ideaal van dienstbaarheid, een ideaal dat Zijn discipelen kennelijk nog niet begrepen hadden. Over dit onderwerp draait de lezing van vandaag om een ​​houdingscontrast tussen Jezus en Zijn discipelen.

Jezus spreekt voor de derde keer in Marcus rechtstreeks over Zijn lijden, dood en opstanding (vv. 33-34). Voor Hem is dit een natuurlijk vervolg op de leer van gisteren over opoffering en dienstbaarheid (vv. 29-31). Die opmerkingen hadden verbazing en angst teweeggebracht, reacties die we maar al te vaak in dit Evangelie hebben gezien, en ongetwijfeld reageerden Zijn toehoorders op dezelfde manier op Zijn Passie-voorspelling.

Hoe dan ook, James en John begrepen het punt zeker niet! Ze benaderen Jezus persoonlijk om ereplaatsen in Zijn koninkrijk aan te vragen (vgl. 9:33-37). Met behulp van afbeeldingen van de doop en een beker antwoordt Hij dat ze voor Zijn Naam zullen lijden (Marcus 10:39), nogal anders dan ze wilden horen!

Jezus probeert Zijn bedoeling aan alle discipelen uit te leggen. De wereld zegt dat macht bedoeld is om te heersen, om over anderen te heersen. Maar in Gods economie is macht bedoeld om te dienen (vv. 42-44). Als we ‘erezetels’ in Zijn koninkrijk willen, moeten we hierin, net als in alle dingen, Christus navolgen!

VANDAAG LANGS DE WEG

We hebben een cruciaal moment bereikt in het evangelie van Marcus. De Passieweek staat op het punt te beginnen. Jezus zal triomfantelijk Jeruzalem binnengaan... en tegen het einde van de week aan een kruis hangen. Terwijl we de gebeurtenissen naderen die de kern van de verlossing en van ons geloof vormen, is het tijd om diep geestelijk adem te halen.

Neem deze pauze om terug te bladeren door de secties 'Vandaag langs de weg' van eerder deze maand. Is er iets dat je van plan was te doen, maar nog niet hebt gedaan? Leidt de Heilige Geest u om iets te doen dat u had overgeslagen?

Het zal je spirituele wandel zeker helpen!

Markus 10:32-45

Als we volhouden, zullen we ook met hem regeren. - 2 Timotheüs 2:12

VANDAAG IN HET WOORD

Toen Alexander de Grote de Indiase koning Porus gevangen nam, vroeg hij de verslagen vorst hoe hij behandeld wilde worden. Porus antwoordde: “Als een koning.” Alexander vroeg de heerser of hij nog aanvullende verzoeken had. Porus antwoordde dat dit niet het geval was, “want alles wordt begrepen in het woord ‘koning’. 'Alexander was zo onder de indruk van dit antwoord dat hij het land van Porus aan hem teruggaf.

Jakobus en Johannes deelden een soortgelijk verlangen om als koningen behandeld te worden. Maar in plaats van te wachten tot erom gevraagd werd, legden zij hun verzoek voor aan Christus. Volgens het Evangelie van Matteüs was het eigenlijk de moeder van de twee zonen van Zebedeüs die het eerste verzoek deed om aan de twee broers een zitplaats aan de rechter- en linkerhand van Jezus te verlenen (Matt. 20:20). Het werd als een eer beschouwd om aan iemands rechterhand te zitten. Rechts en links zitten suggereert een nog grotere eer. Misschien hadden de twee een soort co-regentschap met Christus voor ogen. Bovendien duidt hun naïeve reactie op de indringende vraag van Jezus erop dat zij geloofden dat zij op de taak waren voorbereid.

Hoewel ze waren gewaarschuwd dat het kruis vóór de kroon moest komen, overschatten de twee zonen van Zebedeüs lichtvaardig hun vermogen om de storm het hoofd te bieden die op het punt stond de Heiland en zijn discipelen te verzwelgen. De plaatsen aan de rechter- en linkerhand van Jezus zouden niet hun bestemming zijn, maar ze zouden uiteindelijk met Christus regeren.

Dit geldt voor iedere gelovige. In Romeinen 8:17 belooft de apostel Paulus: “Als wij nu kinderen zijn, dan zijn wij erfgenamen – erfgenamen van God en mede-erfgenamen van Christus, als wij inderdaad delen in zijn lijden, zodat wij ook kunnen delen in zijn heerlijkheid. ” Er is glorie beloofd aan degenen die Jezus volgen, maar het is een glorie die alleen door nederigheid kan worden bereikt. Zij die willen delen in de glorie van Christus moeten Hem eerst als Heer en Verlosser omarmen en dan het kruis opnemen en Hem volgen.

VANDAAG LANGS DE WEG

Jacobus en Johannes waren niet de enigen die worstelden met egocentrische ambitie. De reactie van de andere tien discipelen geeft aan dat het verlangen naar voorrang een universele verleiding is.

Eén manier om ertegen te vechten is door de spirituele discipline van geheimhouding te beoefenen. Vind manieren om anderen te dienen zonder de aandacht op jezelf te vestigen. Schrijf een anoniem bemoedigend briefje of voer in stilte een taak uit in de kerk die vaak ongedaan wordt gemaakt. Bid, geef of dien in het geheim, in het vertrouwen dat Degene die ziet wat er in het geheim wordt gedaan u zal belonen.

Markus 10:35-45

De Mensenzoon is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen en zijn leven te geven als losprijs voor velen. - Markus 10:45

VANDAAG IN HET WOORD

Volgens auteur Lyle Dorsett in A Passion for Souls was een van de opmerkelijke facetten van Dwight Moody's bediening zijn omgang met talloze mannen en vrouwen wier opleiding, verfijning en kwalificaties voor de bediening de zijne ver overtroffen. Moody was slecht opgeleid, ruw aan de randen, en het product van een leven van schrijnende armoede. Maar in plaats van zich te laten intimideren door zijn goed opgeleide vrienden, of de behoefte te voelen om zichzelf te verheffen, voelde Moody zich bij hen op zijn gemak en herkende hij vaak nederig hun superieure opleiding en gaven. Moody liet trots zijn passie voor zielen niet verstoren.

De oorspronkelijke discipelen van Jezus leerden nog steeds de les van nederigheid toen de gebeurtenissen van de lezing van vandaag plaatsvonden. Omdat wij ook mensen zijn, kunnen we het verzoek van Jakobus en Johannes om plaatsen van glorie en eer in Gods koninkrijk begrijpen. Zoals veel Bijbelleraren hebben opgemerkt, waren de andere tien discipelen waarschijnlijk boos omdat ze er niet eerst aan hadden gedacht.

De twee broers wisten niet waar ze om vroegen. Jezus gaf aan dat identificatie met Hem de “beker” van lijden inhield, zoals de beker die Hij zou drinken in de Hof van Getsemane (Marcus 14:36), en een “doop” in het vuur van lijden en tegenspoed. Hoewel Jakobus en Johannes het er snel over eens waren dat ze de test konden doorstaan, legde Jezus hun verzoek terzijde.

Toen wendde Hij zich tot de echte kwestie: het nieuwe soort leiderschap dat Zijn volk zou moeten kenmerken. We noemen het dienend leiderschap, een passende titel voor het soort leiderschap waarbij de leider vrijwillig de ‘slaaf van allen’ wordt (v. 44).

Op dit punt deed Jezus nog een bepalende uitspraak over Zijn leven en bediening (vers van vandaag). De reden dat dienend leiderschap de weg naar grootheid in Zijn koninkrijk is, is dat Hij de Opperste Leider en Heer is, die niet kwam om met Zijn gezag te pronken en over mensen te heersen, maar om te sterven als een offer voor zondaars.

We weten genoeg over menselijke leiderschapsstijlen om te weten dat iemand die op een door het ego gedreven ‘machtsreis’ is, de behoeften van anderen waarschijnlijk niet zal opmerken of zich daar zorgen over zal maken, laat staan ​​die macht opoffert om aan die behoeften te voldoen. Maar voor de discipelen van Jezus zou het anders moeten zijn.

VANDAAG LANGS DE WEG

De toepassing van de studie van vandaag op ons leven doet zich vrij goed voor. Zijn we bezig met het grijpen van macht en autoriteit, of dienen we nederig anderen?

Eén manier om uw ‘dienarenquotiënt’ te meten, is door uzelf af te vragen hoe u zich verhoudt tot mensen die vanuit menselijk perspectief intimiderend voor u kunnen zijn. Voelt u de behoefte om uzelf ten koste van hen te verheffen, of bent u tevreden om naast hen te dienen – of hen zelfs te dienen – als God u daar plaatst?

Markus 10:45 Lukas 9:51-56

VANDAAG IN HET WOORD

Mark Wellman kent het belang van vastberadenheid. De jonge Wellman raakte vanaf zijn middel verlamd door een bergbeklimongeluk en had zin om het leven op te geven. Maar toen begon hij te trainen en ontdekte dat hij vooral goed was in pull-ups. Het bovenlichaam van Wellman werd enorm sterker, zozeer zelfs dat hij zes jaar na zijn ongeval klaar was voor een nieuwe uitdaging. Met behulp van speciale uitrusting waarmee hij zichzelf aan een vast touw kon optrekken, beklom Wellman de 90 meter hoge top van de berg “El Capitan” in het Yosemite National Park.

VANDAAG LANGS DE WEG

Markus geeft aan dat de volgelingen van Jezus “verbaasd” waren over Zijn vastberadenheid toen Hij op weg was naar Jeruzalem (Markus 10:32). Het volbrengen van de wil van de Vader is wat de Heiland energie gaf en Hem vooruit leidde. We kunnen proberen het voorbeeld van Jezus te volgen door vastbesloten te zijn Gods wil te kennen en te doen, zowel deze maand als het komende nieuwe jaar.

Markus 10:45 Daniël 7:13-14;

Want zelfs de Mensenzoon is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen en zijn leven te geven als losprijs voor velen. - Markus 10:45

VANDAAG IN HET WOORD

In 1855 deed J. Hudson Taylor iets radicaals: hij adopteerde traditionele Chinese kleding toen hij in China diende. Weinigen hadden vóór die tijd zo’n gedurfde stap gezet. Maar Taylor wist dat als hij succesvol wilde zijn in het bereiken van zielen in de geïsoleerde delen van het binnenland van China, hij de taal moest spreken, zich in traditionele kleding moest kleden en elke poging moest doen om plaatselijke gewoonten over te nemen. Kortom, Taylor wist dat hij zoveel mogelijk moest gaan lijken op degenen voor wie hij diende. Zijn denken was duidelijk geïnspireerd: het werk van de China Inland Mission was enorm effectief in het bereiken van China met de liefde van Christus.

In Gods oneindige liefde en barmhartigheid wist Hij ook dat Hij, om Zijn volk te verlossen, net als zij moest worden. Misschien is dit de reden waarom Jezus’ voorkeurstitel voor Zichzelf ‘de Mensenzoon’ was. In Semitische talen werd deze term idiomatisch gebruikt voor de mensheid in het algemeen of voor een bepaald individu. Denk eens terug aan onze studie in Filippenzen 2 (zie 9 december). Jezus werd “aangetroffen als een mens” (vs. Cool. In Daniëls visioen zei hij dat “iemand gelijk een mensenzoon” voor hem verscheen (Dan. 7:13). Beide verzen bevestigen de volledig menselijke aard van onze Heer.

Het is echter veelbetekenend dat Jezus Zichzelf altijd de Zoon des Mensen noemde, en niet een Mensenzoon. Jezus is niet slechts een mens – Hij is de mens – de perfecte weergave van Gods plan voor de mensheid. Alleen in Jezus Christus zien wij de mensheid volledig hersteld na de val.

Het is niet verrassend dat deze volmaakte mens “gezag, glorie en soevereine macht” zou moeten krijgen en de aanbidding van alle volkeren en naties zou moeten ontvangen (Dan. 7:14).

VANDAAG LANGS DE WEG

Hoe zou het zijn als onze Verlosser onze taal niet had kunnen spreken?

MARK 11

Markus 11:1-19
Hosanna! Gezegend is hij die komt in de naam van de Heer! - Markus 11:9
VANDAAG IN HET WOORD
In de klassieke vakantiefilm 'It's A Wonderful Life' zit George Bailey in de problemen. Als bankier is hij een grote som geld kwijtgeraakt. Het is opgepakt door zijn rivaal, meneer Potter. Vanwege zijn vrijgevigheid jegens anderen heeft George niet genoeg geld om het verlies te dekken en loopt hij het gevaar naar de gevangenis te gaan.

Een 'engel' genaamd Clarence laat George al het goede zien dat hij heeft gedaan en overtuigt hem ervan geen zelfmoord te plegen, maar het probleem van het geld blijft bestaan. Plotseling klapt de deur van het huis open en stromen de mensen uit de stad binnen. Ze herinneren zich zijn vriendelijkheid en hebben hun geld ingezameld om George te helpen in zijn tijd van nood. Hun dramatische entree sluit het verhaal af in een geest van vreugde!

De dramatische intrede van Jezus in de lezing van vandaag brengt ook vreugde voor velen, maar een andere emotie voor de 'zakenlieden' in de tempel. In plaats van anderen te helpen, bedrogen de verkopers en geldschieters de aanbidders.

Met de 'triomfantelijke intocht' in Jeruzalem begint nu de Passieweek. Jezus vervult de woorden van Zacharia 9:9 en komt de stad binnen op een ezelsveulen, wat duidt op nederigheid. Dat er nog nooit eerder op is gereden, kan duiden op zijn toewijding aan speciaal religieus gebruik.

Het volk, dat uitkijkt naar de onmiddellijke vestiging van het koninkrijk van de Messias, behandelt Jezus als koninklijk. Ze banen zich een weg met mantels en bladerrijke takken en roepen: 'Hosanna! Gezegend is Hij die komt in de naam van de Heer!' (Markus 11:9; vgl. Psalm 118:26).

De eerste daad van Jezus in Jeruzalem is krachtig. Hij verdrijft de handel uit de tempel. Waarom? De 'zakenlieden' hebben Gods huis in slechts een marktplaats veranderd (v. 17; vgl. Jesaja 56:7). Ze exploiteren de aanbidders voor winst. Het vers noemt 'alle naties' omdat zij zich hebben gevestigd in de voorhof van de heidenen, het deel van de tempel dat toegankelijk is voor niet-joden.

Wat een begin van de week! De Koning is gekomen en Hij laat Zijn aanwezigheid voelen!
VANDAAG LANGS DE WEG
Toen Jezus Jeruzalem binnenreed, riep de menigte lovende woorden uit Psalm 118, die vooral in verband wordt gebracht met de Pesachweek. Het kan de hymne zijn geweest die werd gezongen aan het einde van het Laatste Avondmaal (Marcus 14:26).

Waarom zou u vandaag niet wat extra tijd besteden aan het nadenken over deze sleutelpsalm? Lees het langzaam door. 'Kauw op' belangrijke verzen. Mediteer over de kracht van God en de geest van dankzegging die hier wordt getoond. Bid enkele woorden. Vraag God wat Hij je wil leren. Personaliseer de psalm door God te prijzen voor Zijn werk in uw eigen leven, gezin, kerk en gemeenschap.

Je komt dichter tot God als je Psalm 143:5 navolgt: 'Ik herinner me de dagen van lang geleden; Ik mediteer over al uw werken en overweeg wat uw handen hebben gedaan.

Markus 11:1-26

Kijk, je koning komt naar je toe, vriendelijk en rijdend op een ezel, op een veulen, het veulen van een ezel. - Mattheüs 21:5

VANDAAG IN HET WOORD

In zijn gedicht over de triomfantelijke intocht schrijft G.K. Chesterton vanuit het standpunt van de ezel die Christus naar Jeruzalem droeg. De ezel begint met te klagen over zijn onaantrekkelijke gelaatstrekken: zijn ‘monsterlijke kop en misselijkmakende kreet en oren als dwalende vleugels’. De ezel typeert zichzelf als ‘de wandelende parodie van de duivel op alle viervoetige dingen’. Van al Gods schepselen wordt hij behandeld als “de aan flarden gescheurde bandiet van de aarde”, uitgehongerd, geslagen en belachelijk gemaakt. Maar het gedicht eindigt triomfantelijk, terwijl de ezel verklaart: Dwazen! Ik had ook mijn uur; / Een ver woest uur en zoet; / Er klonk een schreeuw om mijn oren, / En handpalmen om mijn voeten!

Chestertons gedicht geeft de ironische schoonheid weer van de intocht van Christus in Jeruzalem. Na geprobeerd te hebben onopvallend te blijven, markeerde de Triomfantelijke Intocht de publieke verklaring van Jezus aan Israël dat Hij als hun Messias was gekomen.

Zacharia 9:9, een profetie die door de tijdgenoten van Jezus als Messiaans werd beschouwd, voorspelde dat de toekomstige koning van Israël zou komen “rechtvaardig en behoudend, zachtmoedig en rijdend op een ezel, op een veulen, het veulen van een ezel.” De actie van de menigte bij het uitspreiden van kledingstukken en palmtakken op de weg vóór Christus weerspiegelde het soort eerbetoon dat gewoonlijk aan het koningshuis wordt betoond (vgl. 2 Koningen 9:13). Terwijl de menigte juichte, citeerden zij Psalm 118:26, een van de Hallel-Psalmen die gewoonlijk gezongen worden tijdens het Loofhuttenfeest en tijdens het Pascha. Dezelfde menigte die Jezus op deze zondag als koning toejuichte, zou een paar dagen later om Zijn kruisiging oproepen.

Commentator C.E.B. Cranfield merkt op dat Jezus de bedoeling had de profetie van Zacharias te vervullen, “maar dat te doen in omstandigheden die zo paradoxaal zijn dat de betekenis van zijn daad verborgen zou blijven. Het was een verhulde bewering van zijn Messiasschap.” Onze Heer kwam Jeruzalem niet binnen als een overwinnende koning, maar als een nederige dienaar. Hij reed niet op een oorlogspaard maar op een geleende ezel. Zijn koninklijke processie bestond niet uit heren en edelen, maar uit vissers, tollenaars en zondaars. Hij kwam niet om aanspraak te maken op een gouden kroon en een koninklijke troon, maar op een doornenkroon en een kruis.

VANDAAG LANGS DE WEG

De hymne “All Glory, Laud and Honor” van Theodulph van Orleans en vertaald door John Neal viert de triomfantelijke intocht van Christus in Jeruzalem en wordt gewoonlijk alleen op Palmzondag gezongen. Het beschrijft Jezus als de verlossende koning die onze lof verdient. Zing of lees de woorden van deze grote aanbiddingshymne als een manier om het koningschap van Christus over uw leven te erkennen. Hoe kun je vandaag de dag het gezag van Christus thuis en op het werk erkennen?

Markus 11:1–11De menigte in Jeruzalem maakt Hem groot

De bediening van Christus was gevuld met controverses. Elk moment van lof en dankbaarheid had een weerslag van woede en afwijzing. Op geen enkel moment was de controverse zo uitgesproken als in de week van Zijn Passie, die culmineerde in Zijn kruisiging. De Triomfantelijke Intocht valt op als een van die zeldzame momenten waarop alle details in één verhaal absoluut perfect, positief en probleemloos zijn. Het duurde niet lang, maar dit klopte gewoon.

Het begon toen Jezus Jeruzalem naderde. Hij gaf twee discipelen een missie, en zij volgden die zonder incidenten. Ze vonden het veulen dat gebruikt zou worden om de profetie van Zacharia 9:9 te vervullen: "Kijk, uw koning komt naar u toe, rechtvaardig en zegevierend, nederig en rijdend op een ezel, op een veulen, het veulen van een ezel."

Wat een profetie om te vervullen! Het is passend dat de menigten die spontaan Zijn intrede in Jeruzalem vierden, "Hosanna!" riepen. wat betekent "Opslaan!" De Koning werd gevierd precies zoals Hij verdiende toen Hij op weg was naar de tempel. Zijn pad was geplaveid met hun mantels en met takken. Al deze liefde, al deze eer, al deze vreugdevolle viering van de Messias... en het zou allemaal snel veranderen.

Een ogenblik lang, voordat de publieke opinie omsloeg, werd Jezus als Koning aanbeden. Als hun ervaringen in die tijd op die hoge toon waren geëindigd, zouden de ooggetuigen de gelukkigste verhalen hebben om te delen. Maar de weg die voor Jezus was uitgestippeld, eindigde niet bij de triomfantelijke intocht. Ten eerste zou het Hem naar het kruis moeten leiden.

Jezus had na de Triomfantelijke Intocht kunnen besluiten dat Zijn missie op aarde voorbij was. Hij had aan Zijn Vader kunnen aankondigen dat het climaxmoment had plaatsgevonden: de mensen begroetten Hem als de Messias! Zijn werk op aarde was zeker gedaan! Maar Jezus was gehoorzaam en vertrouwde erop dat God Hem zou bevrijden en ondersteunen in de donkere dagen die dit heldere pad van palmtakken en lof zouden volgen.

Pas het Woord toe

Denk er bij het naderen van dit weekend over na hoe u de komende dagen kunt wijden aan de aanbidding van Jezus, zonder gehinderd te worden door verwikkelingen of afleidingen. Ook al zijn we nog ruim een ​​week verwijderd van Palmzondag, bereid je hart nu voor op aanbidding. Wijd het hele weekend uw gedachten toe aan het vieren van Jezus als de Koning der koningen en prijs Hem voor Zijn macht om te redden!

Markus 11:12-25

Hij kwam tot wat van hem was, maar de zijnen ontvingen hem niet. - Johannes 1:11

VANDAAG IN HET WOORD

Odysseus is al twintig jaar weg. Wanneer hij uiteindelijk verkleed als bedelaar terugkeert naar Ithaca, herkent niemand anders dan zijn hond hem. Erger nog, zijn huis is in wanorde, een bende mannen strijdt om zijn vrouw en de loyaliteit van enkele bedienden dwaalt rond. Ze weten niet dat er een dag des oordeels is aangebroken.

In de lezing van vandaag komt de Schepper van de bomen, de Heer van de Tempel, naar Zijn eigen schepselen en vindt ze dwalend. De boom is zonder fruit; de Tempel kent geen eerbied.

Let op de twee verschillende reacties van Jezus op de onbereidheid van Zijn schepselen. Als Jezus hongerig is en de vijgenboom vruchteloos vindt, vervloekt Hij hem (v. 14). Hij krijgt geen tweede kans om vrucht te dragen, maar verdort aan de wortels. De geldwisselaars en aanbidders in de Tempel krijgen echter wel een tweede kans. Jezus bestraft hen door hun tafels omver te gooien, maar Hij onderwijst hen ook vanuit de Schrift (vers 17). Zijn acties snoeien. Hij snijdt het onkruid weg dat de ware aanbidding verstikt en geeft degenen die oren hebben om te horen een tweede kans om goede vruchten voort te brengen.

De daden van Jezus lokken verschillende reacties uit: de religieuze leiders, die bang zijn, beramen Zijn dood; de menigte staat versteld (v. 18). De discipelen daarentegen aanvaarden het gezag van Jezus over de Tempel, maar tonen hun verbazing over het gezag van Jezus over de natuur. Ze denken dat Hij ook verrast zou moeten zijn: “Rabbi, kijk! De vijgenboom die je vervloekte is verdord!’ (vers 21).

De vijgenboom reageerde heel anders. In tegenstelling tot mensen was het niet verbaasd over de autoriteit van Jezus; het herkende Hem als zijn Maker. De wortels hoorden Zijn stem zeggen: “Ik kwam en jij was nog niet klaar voor mij: draag geen vrucht meer.” Het verwelken ervan weerspiegelt niet alleen straf (aangezien het doel ervan, net als dat van ons, is om vrucht te dragen), maar ook onwrikbare gehoorzaamheid aan zijn grote Schepper.

VANDAAG LANGS DE WEG

Deze passage geeft ons deze lessen in gebed: heb geloof in God; geloof, twijfel niet, dat God zal handelen; Vergeef anderen. Dit laatste gebod komt ook voor in het Onze Vader. Jezus benadrukte het belang van vergeving voor effectief gebed. Als teken van gehoorzaamheid bevordert vergeving nederigheid tegenover God en geloof in Gods gezag om ons te oordelen en te vergeven. Terwijl je vandaag bidt, vraag God om te openbaren wat je “iemand tegenhoudt” (v. 25) en geef het aan Hem vrij, waarbij je de ander vergeeft. Maak er een punt van om deze week voor het welzijn van die persoon te bidden.

MARK 12

Markus 11:20-12:12
De steen die de bouwers hebben afgewezen, is de sluitsteen geworden. - Markus 12:10
VANDAAG IN HET WOORD
Toen pionier-zendeling Hudson Taylor de China Inland Mission (CIM) oprichtte, besloot hij geen publieke oproep voor fondsen te doen. Hij geloofde onder meer dat dit beleid een voorbeeld zou zijn waarin God voorziet voor degenen die Hem gehoorzamen. Hudsons geloof werd op dit gebied vele malen op de proef gesteld, maar toch bleef hij bij zijn overtuiging en God zorgde altijd voor hem.

Op een gegeven moment waren de donaties afgenomen als gevolg van politieke controverses tussen China en Engeland. Vlak daarvoor had God George Muller, oprichter van weeshuizen, ertoe aangezet zijn steun voor het werk in China te vergroten. Hij stuurde een brief en elf cheques, één voor elk van de CIM-zendelingen die hij nog niet ondersteunde. Deze bemoedigende brief arriveerde precies op het moment dat geld het hardst nodig was in China!

Hudson Taylor kende een waarheid die in de lezing van vandaag werd gevonden: het gebed des geloofs wordt altijd verhoord. Dat is de les van de vijgenboom, een episode die eigenlijk begon tijdens de lezing van gisteren (vv. 12-14, 20-25). Als we bidden, moeten we ons openstellen voor God. Dat is geloof, dat totale onderwerping aan de wil van God inhoudt (vgl. 14:36). Wij moeten ons ook openstellen voor mensen. Dat is vergeving, een verlangen om anderen te behandelen zoals God ons behandelt (vgl. Matt. 5:23-24).

Op deze dag wordt Jezus uitgedaagd door de religieuze leiders. Hun valkuilen en beproevingen, hun angst en haat komen allemaal tot een hoogtepunt in de vraag: 'Op grond van welke autoriteit doet u deze dingen?' (Markus 11:28). Gods tijd voor een direct antwoord is nog niet gekomen, dus antwoordt Jezus met een vraag over Johannes de Doper. Bang om te antwoorden, lieten de Farizeeën de kwestie varen.

In de gelijkenis van de huurders openbaart Jezus de houding van de leiders (12:12). Ze willen hun rechtmatige heerser, God, niet erkennen; in plaats daarvan zijn ze egoïstisch en rebels. De gelijkenis kan ook worden geïnterpreteerd als de geschiedenis van Israël (vgl. Jes. 5:1-2). De natie vervolgde de profeten en zal binnenkort de Zoon van God Zelf doden. Maar er is goed nieuws dat de dood Hem niet zal kunnen verslaan (Marcus 12:10-11)!
VANDAAG LANGS DE WEG
Welke hulpmiddelen voor bijbelstudie gebruikt u momenteel of bezit u? Als u er nog geen heeft, raden wij u aan een 'harmonie' van de Evangeliën te verkrijgen. Dit boek bevat alle vier de evangeliën en plaatst het leven van Christus in chronologische volgorde, met parallelle passages naast elkaar. Met andere woorden: je leest het hele verhaal in één keer door!

Een studiebijbel heeft waarschijnlijk alleen een 'harmonie' met overzichten en verwijzingen; een volledige 'harmonie' heeft volledige passages. Naarmate we verder komen in de Passieweek in Marcus, ben je misschien geïnteresseerd in de verhalen van de andere Evangeliën van dezelfde week. Terwijl u vertrouwd raakt met dit waardevolle instrument, is het ons gebed dat u een vaardige omgang met Gods Woord zult krijgen (2 Tim. 2:15).

Markus 12:13-44

Heb de Heer, uw God, lief met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand en met geheel uw kracht. - Markus 12:30 uur

VANDAAG IN HET WOORD

Examens zijn een onvermijdelijk onderdeel van het leven van studenten. Er zijn de SAT en ACT voor toelating tot de universiteit, de GRE en andere voor de graduate school, en de TOEFL voor buitenlandse studenten, naast de typische weken van eindexamens aan het einde van semesters. Idealiter dienen dergelijke examens als objectieve criteria voor toelating of beoordeling, of als maatstaf voor prestaties of vooruitgang op een bepaald vakgebied.

Studenten en docenten weten echter dat dit niet altijd het geval is. Sommige leerlingen 'testen goed', hoger dan hun werkelijke kennis of vaardigheid, terwijl sommige leraren moeite hebben met het maken en beoordelen van examens op manieren die de ideale doeleinden bereiken.

In de lezing van vandaag krijgt Jezus een agressief 'eindexamen' van een groep die Hem wil zien falen, de Farizeeën, maar Hij slaagt met vlag en wimpel! In zijn laatste leringen behandelt Jezus verschillende onderwerpen.

Ten eerste: moeten de Joden belasting betalen aan de Romeinen? Dit is een politiek geladen vraag, vooral voor een mogelijke 'Messias'. Natuurlijk ziet Jezus de valkuil van deze vraag, en zijn wijze antwoord verbaast iedereen (vers 17).

Ten tweede: hoe zit het met het huwelijk in het hiernamaals? De Sadduceeën, die niet eens in de wederopstanding geloven, stellen deze vraag als een belachelijke 'hersenkraker'. Jezus antwoordt dat het huwelijk niet bestaat in de hemel, en daagt vervolgens hun ongeloof uit. God is de God van de levenden (vers 27)!

Ten derde: wat is het grootste gebod? Deze vraag lijkt ingegeven door oprechte bewondering voor hoe goed Jezus de andere uitdagingen heeft beantwoord. Hij vat de hele Mozaïsche wet samen in de principes van het liefhebben en aanbidden van God, en het liefhebben van onze naasten (vv. 29-31).

De 'test' is voorbij, niemand durft nog vragen te stellen. Nu gaat Jezus in de aanval, bewijst de eeuwigheid van de Christus (uit Ps. 110:1) en veroordeelt de leiders wegens hypocrisie, onrecht en egoïsme. Daarentegen leeft de weduwe die haar laatste centen aan God geeft (Marcus 12:41-44) door totaal geloof!

VANDAAG LANGS DE WEG

Door heel Marcus heen hebben we de trots en hypocrisie van de Joodse religieuze leiders gezien als reactie op Jezus, en in de lezing van vandaag veroordeelt Hij hen in zeer krachtige taal. De Farizeeën demonstreren het tegenovergestelde van het ‘dienaarsprincipe’ dat Christus Zijn discipelen onderwijst (Marcus 9:35).

Deze week moedigen wij u aan om u te gedragen als een discipel, en niet als een Farizeeër. Hoe? Zoek uit en verricht een concrete dienstbetoon aan iemand anders. Geef een geschenk van uw tijd, geld of energie aan iemand als een speciale uitdrukking van Gods liefde door u heen. Zoek geen menselijk krediet voor uw daden, maar houd het tussen u en de Heer. Hij ziet alles, kent uw hart en zal u belonen voor uw gehoorzaamheid!

Markus 12:28-44

Heilig hen door de waarheid; jouw woord is waarheid. - Johannes 17:17

VANDAAG IN HET WOORD

Volgens opiniepeilingen staan ​​autoverkopers, televisie- en radiopersoonlijkheden en politici allemaal in de top tien van minst vertrouwde beroepen. Zeker niet iedereen in deze beroepen is oneerlijk, maar door de aard van het werk is het erg verleidelijk om de waarheid niet te vertellen. Eerlijk zijn kan u zelfs een verkoop, een sponsor, een kijker of een stem kosten.

Degenen die in welk beroep of op welk gebied van het leven dan ook de waarheid vertellen, kunnen met negatieve gevolgen te maken krijgen. Dat was vooral het geval in het leven en de bediening van Jezus. De religieuze leiders uit de tijd van Christus waardeerden vaak niet wat Hij te zeggen had over hun houding en praktijken.

Markus 11:27-12:44 beschrijft een reeks confrontaties tussen Jezus en de religieuze autoriteiten van Zijn tijd. De overpriesters, de leraren van de wet, oudsten, Farizeeën, Sadduceeën en Herodianen worden allemaal genoemd. Met andere woorden: Jezus bevond zich in conflict met iedere grote religieuze groepering van zijn tijd. Veel van deze groepen – zoals de Farizeeën, Sadduceeën en Herodianen – oefenden zowel politieke als religieuze invloed uit. Dit weerhield Jezus er niet van zich tegen hen uit te spreken. Hij was vastbesloten de waarheid te spreken, ongeacht de gevolgen.

De Farizeeën waren religieuze legalisten die de nadruk legden op een nauwgezette naleving van de tradities van de rabbijnen en die door de bevolking alom werden bewonderd. De Sadduceeën waren kleiner in aantal en genoten niet zoveel steun van de bevolking, maar ze hadden meer politieke invloed dan de Farizeeën. De Sadduceeën verschilden theologisch van de Farizeeën en verwierpen zowel de leer van de opstanding uit de doden als de mondelinge traditie van de rabbijnen. Zij aanvaardden alleen de wet van Mozes als Schrift. De Herodianen steunden de koninklijke dynastie van Herodes. Hoewel zij noch een religieuze groepering, noch een politieke partij waren, waren zij zeer geïnteresseerd in de politieke implicaties van Jezus' leer.

VANDAAG LANGS DE WEG

Het kan moeilijk zijn om een ​​standpunt in te nemen voor de waarheid als je met invloedrijke mensen te maken hebt. We kunnen in de verleiding komen om te zwijgen omdat we gestereotypeerd zullen worden als we ons uitspreken, of omdat we door anderen als impopulair zullen worden beschouwd. We zijn misschien nerveus over de gevolgen, vooral als de waarheid die we verkondigen in tegenspraak is met de opvattingen van degenen die gezag over ons uitoefenen. Laat de angst voor afwijzing je er niet van weerhouden om in liefde de waarheid te spreken. Wat de gevolgen ook zijn, het is de moeite waard om het voorbeeld van Christus te volgen.

Markus 12:41-44

Als iemand achter mij aan wil komen, moet hij zichzelf verloochenen, zijn kruis opnemen en mij volgen. - Markus 8:34

VANDAAG IN HET WOORD

In november 1994 stierf Rachel Saint in Ecuador op 80-jarige leeftijd. Ze woonde sinds 1959 bij het Waodani-volk en deelde het evangelie met degenen die haar broer en vier andere zendelingen drie jaar eerder hadden vermoord. Haar leven belichaamde de beroemde woorden van Moeder Teresa: “In dit leven kunnen we geen grote dingen doen. We kunnen alleen kleine dingen doen met grote liefde.” De arme weduwe uit de passage van vandaag belichaamt deze woorden ook.

Denk aan de beschrijvingen van de tempel in Jeruzalem. Een Joodse man of vrouw betrad het tempelcomplex door via een groot plein een enorme trap op te gaan. De dubbele poort rechtdoor leidde naar de buitenste voorhof of voorhof van de heidenen, waar blinden en lammen Jezus bezochten en waar Hij kooplieden verdreef (Matt 21:12-16). De heidenen konden niet doorgaan, maar de Joden konden wel doorstromen naar het Vrouwenhof. Dit was voor zover Joodse vrouwen in de tempel konden doorgaan. Hier bad Anna (Lucas 2:37), en dit is waar Jezus zat toen de tekst van vandaag begint (v. 41).

Jezus keek naar de menigte met bijzondere aandacht voor de aanbidders aan weerszijden van de sociaal-economische ladder. Hij merkte een contrast op tussen veel rijke mensen en een arme weduwe, tussen grote geldelijke geschenken en twee kleine munten die bijna niets waard waren (v. 42).

Jezus vestigde de aandacht van de discipelen niet op de werkelijke bedragen van de offers, maar eerder op het percentage van de gaven in verhouding tot ieders middelen (v. 43). Jezus prees de vrouw omdat ze opofferend en met een groot geloof gaf, en erop vertrouwde dat God in haar behoeften zou voorzien (v. 44).

Financieel, juridisch en cultureel is de arme weduwe onbeduidend, maar geestelijk is ze een heldin. Ze toonde trouw discipelschap door haar rentmeesterschap over materiële bezittingen. Ze wist dat al haar middelen in de eerste plaats Gods middelen waren en dat Hij voor haar zorgde, zodat ze “een kleinigheid met grote liefde” kon geven door op God te vertrouwen.

VANDAAG LANGS DE WEG

“De aarde is van de Heer, en alles erop” (Ps. 24:1). Alle dingen behoren God toe en vallen onder Zijn heerschappij. Hoe beheer je Zijn middelen – het geld, de tijd, de talenten en de schepping die Hij je heeft gegeven? Neemt u beslissingen op basis van uw relatie met Christus en Zijn koninkrijk? Of je nu rijk bent, ergens in het midden, of arm, geef je opofferend en genereus om God te verheerlijken en te delen in Zijn koninkrijkswerk, lokaal en mondiaal? Neem de tijd om onder gebed uw rentmeesterschap over Gods hulpbronnen te evalueren.

Markus 12:41-44

De HEER is een God die weet, en door Hem worden daden gewogen. - 1 Samuël 2:3

VANDAAG IN HET WOORD

Met zijn gebruikelijke helderheid heeft A.W. Tozer zei ooit over de bediening van het geven: In Gods ogen wordt mijn geven niet afgemeten aan hoeveel ik geef, maar aan hoeveel ik over heb nadat ik mijn gift heb gedaan. Mijn gave wordt niet beoordeeld op de omvang ervan, maar op hoeveel van mij er in zit. Niemand geeft helemaal totdat hij alles heeft gegeven! Niemand geeft iets wat God aanvaardbaar vindt voordat hij zichzelf eerst in liefde en opoffering heeft gegeven. Dit trok de aandacht van Jezus. Haar vrijgevigheid op het gebied van opoffering maakte een blijvend verschil omdat haar geschenk Jezus de gelegenheid gaf om een ​​tijdloos beginsel van bijbels geven te verkondigen: God weegt het hart van de persoon die het geschenk geeft, niet het bedrag dat wordt gegeven. Jezus onderwijst, gevonden in de onmiddellijk voorafgaande verzen. In Markus 12:38-40 waarschuwde Hij de mensen voor de trotse en zelfingenomen religieuze leiders van Jeruzalem die de huizen van weduwen verslinden (vers 40). schatkist en stortte er grote hoeveelheden geld in. Maar Jezus was niet onder de indruk, omdat hun geven weinig meer was dan een deel van hun totale rijkdom en het werd gegeven met een trots hart (vv. 41-42). En invloed die er een gewoonte van maakte om alles te nemen wat ze konden. Maar toen kwam er een arme weduwe, totaal machteloos en onopgemerkt door de samenleving, om alles te geven wat ze kon. Geen wonder dat Jezus haar daad van liefde voor God prees! Nog een stukje context dat we hier moeten vermelden. Dit incident vond plaats aan het begin van de Goede Week, wat betekent dat Jezus slechts een paar dagen verwijderd was van het brengen van het ultieme offergave door aan het kruis te sterven. Hij had het recht om de beweegredenen van oppervlakkige gevers in twijfel te trekken, omdat ook Hij, net als de weduwe, bereid was alles te geven wat Hij had. Zijn vrijgevige daad werd een blijvend getuigenis van oprechte liefde voor de Heer. Het is bemoedigend om te weten dat het geven van slechts één persoon kun jij bijvoorbeeld zo'n verschil maken voor het koninkrijk van God? Let op geestelijk. Naast de weduwe in de tekst van vandaag kunnen we ook een voorbeeld nemen aan de straatarme gelovigen van Macedonië, die rijkelijk gaven, maar zichzelf eerst aan de Heer gaven (2 Korintiërs 8:1-14). Als we vandaag hun voorbeeld volgen, kunnen we een voorsprong nemen op een geweldig jaar van geven.

MARK 13

Markus 13:1-23
Alle mensen zullen je vanwege mij haten, maar wie standvastig blijft tot het einde zal gered worden. - Markus 13:13
VANDAAG IN HET WOORD
De christelijke film 'Thief in the Night', die door de jaren heen in duizenden kerken is vertoond, waarschuwt ons voorbereid te zijn op de wederkomst van Christus.

In één reeks wekt een wekker een man en een vrouw. De man gaat naar de badkamer om te douchen en te scheren. Plotseling kan de vrouw de bekende geluiden niet meer horen terwijl hij rondloopt, alleen het gejank van zijn elektrische scheerapparaat. Ze gaat naar de badkamer, maar daar is niemand. Haar man, een gelovige, is 'opgenomen' en is bij Christus gekomen. De achtergrondmuziek fluistert tegen de vrouw: 'Je bent achtergelaten.'

De producenten baseerden deze en soortgelijke scènes op Matteüs 24:40-41 en Lucas 17:34-35. Op een dag zal Christus schokkend plotseling terugkeren. Zijn we er klaar voor?

Jezus besluit zijn onderwijs in de Passieweek met een lange verhandeling over eschatologie, vaak de 'eindtijd' genoemd. Dit lijkt privé aan Zijn discipelen te zijn gericht. Ze bewonderen de tempel (vers 1), maar Jezus wil dat ze zien wat er echt toe doet. De tempel zal op een dag verwoest worden, maar Gods koninkrijk duurt eeuwig.

Welke tekenen zullen 1168 v.Chr. inluiden: Antiochus Epiphanes had een altaar voor Zeus opgericht in de tempel van Jeruzalem, waarmee Daniëls profetie gedeeltelijk werd vervuld. Maar Jezus geeft aan dat deze profetie ook in de toekomst van toepassing zal zijn. De Antichrist, ook wel de 'Mens der wetteloosheid' genoemd (2 Thess. 2), zal door het aanvaarden van aanbidding dit afgodische patroon herhalen.

Hoe moeten wij in het licht van dit alles leven? Zoals Jezus vaak herhaalt: we moeten op onze hoede zijn, voorbereid en waakzaam voor Zijn wederkomst.
VANDAAG LANGS DE WEG
Vandaag en morgen kijken we, door Christus' onderwijs over de eindtijd, voorbij de Passieweek naar Zijn glorieuze wederkomst.

Hier is dus een hypothetische vraag: als je op de een of andere manier zou kunnen weten dat Christus morgen terugkomt, hoe zou je dan je laatste dag op aarde doorbrengen? Bent u trouw aan de taken die God u heeft gegeven? Waar zou Christus het meest blij mee zijn als Hij jou aan het doen was als Hij terugkomt? Vergelijk dit nu met wat u morgen van plan was te doen. Is er een radicaal verschil tussen de manier waarop u de eerste en de tweede vraag hebt beantwoord? Zo ja, dan moet u wellicht uw prioriteiten controleren.

Ons gebed is dat Christus bij Zijn terugkomst ieder van ons zal begroeten met de woorden: 'Goed gedaan, goede en trouwe dienaar!' (Matt. 25:21).

Markus 13:1-35

Hij die van deze dingen getuigt, zegt: ‘Ja, ik kom spoedig. Amen. Kom, Heer Jezus. - Openbaring 22:20

VANDAAG IN HET WOORD

Evangelist Billy Sunday vertelde ooit het verhaal van een assistent die door D.L. Moody naar een gevaarlijk deel van de stad Chicago was gestuurd om te proberen het evangelie te prediken aan een groep sociaal-anarchisten. Het was een onwaarschijnlijk publiek. ‘Doe je best,’ adviseerde Moody de man, ‘en op een avond zal ik naar beneden komen om je te helpen.’ De man vertelde Billy Sunday later dat Moody's belofte een stimulans was geweest om zijn uiterste best te doen. ‘Hij wist niet wanneer meneer Moody zou komen,’ vertelde Sunday, ‘dus zocht hij elke avond naar hem, en hoe moeilijker hij het had, hoe harder hij hoopte en keek.’

Dit is dezelfde stimulans die aan de volgelingen van Christus wordt gegeven als zij het einde van het tijdperk naderen. Jezus waarschuwde Zijn discipelen dat naarmate het einde van het tijdperk nadert, de moeilijkheden waarmee de kerk wordt geconfronteerd, zullen toenemen. Valse leerstellingen, natuurrampen en oorlogen zullen allemaal kenmerken wat Jezus ‘het begin van de geboorteweeën’ noemt. Deze metafoor impliceert dat dergelijke problemen alleen maar zullen toenemen naarmate de dag van Christus' wederkomst dichterbij komt.

Volgens Jezus zou dit alles voorafschaduwd worden door de verwoesting van de tempel in Jeruzalem. Dit werd in 70 na Christus vervuld toen de Romeinse generaal Titus Jeruzalem aanviel in een poging een opstand te onderdrukken. Tijdens de campagne tegen Jeruzalem staken soldaten de tempelkamers en het heiligdom in brand. Het hele tempelgebied stond al snel in lichterlaaie. Deze tragedie was een voorbode van een nog grotere verwoesting die kort voor de wederkomst van Christus zou plaatsvinden. Op dat moment zal de ‘gruwel die verwoesting veroorzaakt’, een gebeurtenis die in het boek Daniël is voorspeld, op het toneel verschijnen en het begin van het einde markeren (vers 14; zie Dan. 9:27; 11:1; 12: 11).

Hoewel er onder de gelovigen veel onenigheid bestaat over de exacte timing van de gebeurtenissen die in de passage van vandaag worden beschreven, is de ultieme boodschap van Jezus heel duidelijk. Omdat niemand de exacte dag en tijd weet waarop Hij zal terugkeren, moeten degenen onder ons die tot Christus behoren leven met een gevoel van dagelijkse verwachting. We moeten ons niet ontmoedigen door de beproevingen waarmee we worden geconfronteerd, maar we moeten er alles aan doen om het evangelie te verkondigen nu het nog tijd is.

VANDAAG LANGS DE WEG

Maak een lijst van alle gebeurtenissen die Jezus in de passage van vandaag noemt. Zie jij een van deze vandaag plaatsvinden? Hoewel Jezus' onderwijs over de dingen die zullen plaatsvinden aan het eind der tijden nooit bedoeld was om ijdele speculaties over de eindtijd aan te wakkeren, kan een studie van bijbelse profetie uw geloof versterken en u een groter gevoel van vertrouwen in Gods woord geven.

Markus 13:24-37

Tegen die tijd zullen de mensen de Mensenzoon op wolken zien komen met grote macht en glorie. - Markus 13:26

VANDAAG IN HET WOORD

In ballingschap op het eiland Patmos voor de kust van het huidige Turkije vertelt de apostel Johannes een verbluffend visioen.

Een stem als een trompet sprak tot hem. Hij draaide zich om en zag een man die een lang gewaad met een gouden sjerp droeg. Zijn ogen waren fonkelend, zijn haar puur wit. Zijn voeten gloeiden, Zijn stem brulde als een waterval. In één hand hield Hij zeven sterren; uit Zijn mond kwam een ​​tweesnijdend zwaard. Zijn gezicht straalde als de zon.

Johannes viel op zijn aangezicht voor zijn opgestane Heer. Jezus verzekerde hem: 'Wees niet bang. Ik ben de Eerste en de Laatste. Ik ben de Levende; Ik was dood, en zie, ik leef voor eeuwig en altijd!' (zie Openb. 1:9-18).

Johannes zag een aanblik waar alle gelovigen naar verlangen en die zich zullen verheugen als ze onze Verlosser levend en verheerlijkt zien! Op een dag zal Hij komen om Zijn volk op te eisen en de geschiedenis te voltooien. Deze opwindende waarheid wordt ook hier in Markus 13 gevonden, waar Jezus Zijn onderwijs over de eindtijd besluit.

Wat zal er gebeuren na de tekenen en gebeurtenissen die we gisteren hebben opgesomd? Christus zal terugkeren! Hij zal met macht komen om Zijn volk te verzamelen (vv. 26-27). Een 'opname' van gelovigen zal aan Zijn wederkomst voorafgaan, het markeerpunt voor het begin van het Duizendjarig Koninkrijk.

We moeten druk bezig zijn met de voorbereidingen voor deze opwindende gebeurtenis. Zoals Jezus kort en bondig zei: 'Kijk!' (Markus 13:37). Net zoals mensen de tekenen van de natuur over het weer of planten kunnen lezen, zouden wij de 'tekenen van de tijd' moeten kunnen lezen (vv. 28-29).

Opnieuw is er sprake van een dubbel profetisch perspectief. Een deel van de profetie zal in 'deze generatie' (vers 30) worden vervuld, wanneer de tempel in 70 na Christus wordt verwoest. Maar Jezus heeft ook gebeurtenissen in gedachten die voor ons vandaag de dag nog in de toekomst liggen. Wanneer zullen deze dingen gebeuren? Alleen de Vader weet het (vers 32).

Tot die dag verlangen we ernaar geestelijk wakker te zijn en onze Heer actief te gehoorzamen en te volgen!

VANDAAG LANGS DE WEG

In dit hoofdstuk waarschuwt en spoort Jezus Zijn discipelen herhaaldelijk aan om gereed en waakzaam te zijn. En jij? Ben jij klaar voor de terugkeer van de Heer? Gehoorzaamt en volgt u Christus tot het uiterste?

Vandaag stellen wij voor dat u uw betrokkenheid bij uw plaatselijke kerk herziet en evalueert. Neemt u regelmatig deel aan aanbidding, gemeenschap, enz.? Gebruikt u uw geestelijke gaven door anderen te dienen? We vragen niet hoe druk u het heeft met kerkelijke activiteiten, maar vragen u om na te denken en te bidden over de aard en kwaliteit van die activiteiten.

Net als bij de hypothetische vraag van gisteren zult u misschien merken dat er enkele aanpassingen nodig zijn. Wees gehoorzaam aan wat God je laat zien!

Markus 13:26–37 Niemand kent de dag of het uur

Over die dag of dat uur weet niemand. Markus 13:32

Een van de meest ongebruikelijke bedrog over de eindtijd in de geschiedenis staat bekend als de ‘Profeet Hen van Leeds’. In de stad Leeds in Engeland lag in 1806 een kip eieren met de zinsnede ‘Christus komt’ erop geschreven. Velen geloofden dat de dag des oordeels nabij was. Onderzoekers ontdekten echter dat iemand op elk ei had geschreven en het vervolgens weer in de kip had gedwongen, zodat het even later op wonderbaarlijke wijze kon worden gelegd. Het bleek dat de kip geen profeet was en dat de dag des oordeels niet aanbrak!

In feite mag een dergelijke bewering niet worden geloofd, want volgens de Bijbel kent niemand anders dan God de Vader de dag of het uur van de wederkomst van Christus, zelfs de engelen of Christus Zelf niet (v. 32; Handelingen 1:7). Vóór de wederkomst (vers 26) zullen er tekenen en voorafschaduwingen zijn (vers 28-29), maar toch zal het als een verrassing komen, hoewel meer voor ongelovigen dan voor gelovigen (zie de devotional van morgen).

De uitspraak dat “dit geslacht zeker niet zal voorbijgaan voordat al deze dingen zijn gebeurd” (v. 30) heeft een dubbele betekenis. In één betekenis van ‘generatie’ verwees Jezus naar de verwoesting van Jeruzalem in n.Chr. 70. In meer algemene zin duidde Hij op een ongedefinieerde tijdspanne.

De juiste reactie is dus waakzaamheid: ‘Wees op uw hoede! Wees alert!" (vers 33; Openb. 3:3). Jezus illustreerde dit met een gelijkenis waarin de eigenaar van een huis vertrekt en zijn bedienden de leiding geeft totdat hij terugkomt (vv. 34-37). Het tijdstip van zijn terugkeer is onbekend; het kan op elk moment en zonder enige waarschuwing zijn. Als hij terugkeert, moeten de bedienden trouw worden aangetroffen in wat ze zouden moeten doen.

Hetzelfde geldt voor ons. Wanneer Christus terugkeert, willen we niet geestelijk slapend aangetroffen worden of slechts triviale aardse prioriteiten nastreven.

Pas het Woord toe

Eén van de redenen om de eindtijd in de Bijbel te bespreken is om onze keuzes vandaag vorm te geven. Als theologen zeggen dat de wederkomst van Christus op handen is, bedoelen ze dat Hij op elk moment kan terugkeren! Hoe kunnen wij elke dag leven in waakzame en vreugdevolle verwachting hiervan? Wat als onze eerste gedachte bij het opstaan ​​elke ochtend was: “Vandaag zou de dag kunnen zijn!” Hoe zou dat uw plannen veranderen?

MARK 14

Markus 14:1-26
Dit is mijn bloed van het verbond, dat voor velen vergoten wordt. - Markus 14:24
VANDAAG IN HET WOORD
De Pesachmaaltijd is misschien wel een van de oudste nog bestaande ceremonies in de menselijke geschiedenis.

Vlak vóór de uittocht uit Egypte (ca. 1446 v.Chr.) zei God tegen Mozes dat hij de Israëlieten moest instrueren perfecte lammeren te offeren voor een speciale maaltijd (zie Exo. 12). Ze smeerden het bloed van deze lammeren op de deurposten van hun huizen, zodat de Heer de eerstgeboren zoon zou sparen voor de dood die de eerstgeboren zonen van de Egyptenaren te wachten stond. Het lamsvlees zelf moest worden geroosterd en geserveerd met bittere kruiden en gistloos brood.

Sinds die dag heeft het Joodse volk, in overeenstemming met Gods gebod, Pesach gevierd om hun bevrijding uit de slavernij in Egypte te herdenken. In onze Bijbellezing eet Jezus het Pascha met Zijn discipelen en geeft het een voortdurende, diepere betekenis voor de kerk van vandaag om onze verlossing uit de slavernij van de zonde te herdenken.

Ten eerste is er de episode van Zijn zalving. Een vrouw (Maria, zie Johannes 12:3) zalft het hoofd van Jezus met parfum ter waarde van een jaarloon, een geschenk dat geschikt is voor een koning! Sommigen berispen haar vanwege verspilling, maar Jezus prijst haar prachtige daad van toewijding aan Hem.

De dood van Jezus is een gebeurtenis die maar één keer in de geschiedenis voorkomt (Marcus 14:7). Maria heeft Hem gezalfd voor de begrafenis, en haar verhaal zal over de hele wereld worden verteld (v. 9). (Het evangelie van Marcus zelf vervult deze woorden!)

Nu komen we bij het 'Laatste Avondmaal' van Jezus en Zijn discipelen, hun viering van het Joodse Paschafeest. Hier vestigt Jezus een symbool voor de toekomstige kerk: het brood vertegenwoordigt Zijn lichaam, de wijn Zijn bloed (vv. 22-24). Zoals Hij voorspeld heeft, zal Zijn lichaam spoedig gebroken worden en zal Zijn bloed vergoten worden om de zonden van de wereld te verlossen.

Zoals Jezus zei: 'Ik ben het levende brood dat uit de hemel is neergedaald. Als iemand van dit brood eet, zal hij eeuwig leven. Dit brood is mijn vlees, dat ik zal geven voor het leven van de wereld' (Johannes 6:51).
VANDAAG LANGS DE WEG
Zoals we weten is het 'Laatste Avondmaal', gedeeld door Jezus en Zijn discipelen, ook een blijvende verordening voor de kerk. We vieren het avondmaal om het lichaam en bloed van Christus te gedenken, geofferd voor ons.

In het licht van de lezing van vandaag dringen wij er bij u op aan om uw hart voor te bereiden op de volgende communiedienst van uw kerk. Lees een of meer van deze aanvullende passages: Matteüs 26:26-30; Lukas 22:14-20; of 1 Korintiërs 11:23-26. Schrijf minstens drie verzen op die de betekenis van gemeenschap weergeven. Draag deze verzen bij u en lees ze dagelijks.

De volgende keer dat u deelneemt aan het avondmaal, zullen deze verzen u gemakkelijk in gedachten komen, waardoor u zich kunt concentreren op de verlossende liefde van Christus en een reactie van dankbaarheid en aanbidding kunt oproepen.

Markus 14:1-52

Hiertoe bent u geroepen, omdat Christus voor u geleden heeft en u een voorbeeld heeft nagelaten dat u in zijn voetsporen moet volgen. - 1 Petrus 2:21

VANDAAG IN HET WOORD

George MacDonald, Schotse predikant en auteur van de kinderklassieker At the Back of the North Wind, schreef: “De Zoon van God leed tot de dood, niet opdat de mensen niet zouden lijden, maar opdat hun lijden zou kunnen lijken op het zijne.” De verklaring van MacDonald suggereert dat het lijden van Christus betekenis geeft aan het lijden van de gelovige. Maar dit roept ook een gerelateerde vraag op. Wat gaf betekenis aan het lijden van Christus? Hoe was Hij in staat de pijn van het kruis en alles wat eromheen omringde met zo’n kalme zekerheid te benaderen?

Het antwoord wordt gevonden in Jezus' kennis van het plan van de Vader. Ook al hadden Zijn discipelen moeite met het begrijpen van de onvermijdelijkheid en de betekenis van het lijden van Christus, deinsde onze Heer niet terug voor de pijn die spoedig zou komen. Hij begreep dat het deel uitmaakte van Zijn lot. Zijn aanvaarding was niet het resultaat van fatalisme. Het kwam veeleer voort uit zijn kennis en geloof dat zijn hemelse Vader dat lijden zou gebruiken om onze verlossing te kopen.

Jezus hield niet van lijden. Hij keek uit naar alles wat Zijn lijden tot stand zou brengen, maar niet naar het feitelijke lijden zelf. In de nacht van Zijn verraad en arrestatie leed onze Heer zo erg in de Hof van Gethsemane dat Hij “overweldigd werd door verdriet, tot de dood toe” (v. 34). Wanneer de Griekse tekst de gemoedstoestand van Jezus beschrijft, worden er termen gebruikt die spreken van alarm en grote nood. Destijds zocht Hij troost bij zijn discipelen en door gebed. Hij bad zelfs en vroeg of Hem, indien mogelijk, het lijden bespaard mocht blijven. Het geheim van Zijn kalme aanvaarding van Zijn lot wordt gevonden in de kwalificerende zinsnede van Christus' gebed: 'Niet wat Ik wil, maar wat jij wilt' (v. 36).

De eerbied van de Heiland voor de wil van de Vader weerspiegelde meer dan alleen een onderdanige houding. Het was gebaseerd op het vertrouwen dat Zijn lijden deel uitmaakte van een goddelijk plan. Het was niet lijden louter omwille van het lijden. Het lijden was ook niet voor niets. Christus leed met een doel: “Want Christus stierf eens en voor altijd voor de zonden, de Rechtvaardige voor de onrechtvaardigen, om u tot God te brengen” (1 Petrus 3:18).

VANDAAG LANGS DE WEG

Het lijden van Christus was zowel een offer als een voorbeeld. In tegenstelling tot Hem zuivert ons lijden de zonde niet. Maar net als dat van Christus heeft ons lijden wel een doel. Degenen die ter wille van Christus lijden, doen dit als onderdeel van Gods grotere plan. Net als Hij moeten wij onszelf toevertrouwen aan degene die rechtvaardig oordeelt (vgl. 1 Petrus 2:23).

Net als Hij kunnen ook wij troost zoeken in het gebed en het gezelschap van anderen die God liefhebben. Denk aan iemand die u kent en die momenteel een periode van lijden doormaakt. Misschien zou een kort briefje, telefoontje of bezoek vandaag een bron van aanmoediging zijn.

Markus 14:12-26; Hebreeën 10:1-18

Kijk, het Lam van God, dat de zonden van de wereld wegneemt! - Johannes 1:29

VANDAAG IN HET WOORD

Toen de Duitse dichter Heinrich Heine op zijn sterfbed lag, vertelde een priester hem dat God zijn zonden zou vergeven. Heine antwoordde nogal luchthartig: 'Natuurlijk zal God mij vergeven; dat is Zijn taak.” Later zei de psychiater Sigmund Freud in een commentaar op de woorden van Heine: “Wat het betekent om te zeggen is niets anders dan … dat is waar hij [God] voor is, en dat is de enige reden waarom ik hem in dienst heb genomen (zoals je met je gedachten bezig bent). arts of advocaat).”

Het is op zijn zachtst gezegd behoorlijk arrogant om te denken dat Gods vergeving eenvoudigweg onderdeel is van Zijn taakomschrijving! De Bijbel maakt duidelijk dat God niet in onze dienst is, wachtend om te zeggen: “Dat is oké!” wanneer we besluiten dat we misschien iets verkeerd hebben gedaan. In plaats daarvan laat de Bijbel zien dat onze zonde God veel heeft gekost. In feite is vergeving van zonden alleen mogelijk dankzij de gewillige dood van Jezus Christus, de Zoon van God.

De noodzaak van Jezus' offer is voor veel mensen moeilijk te begrijpen. Hetzelfde gold voor de discipelen. Het is geen toeval dat de kruisiging van Jezus plaatsvond tijdens de Joodse Pesachviering. Zoals de discipelen zouden ontdekken, was het gebruikelijke slachten van een vlekkeloos lam voor de Paschamaaltijd een beeld van Jezus' eigen offer.

Toen Jezus Zijn discipelen naar Zich toe stuurde om de noodzakelijke voorbereidingen te treffen voor het Paschamaal, verwachtten zij ongetwijfeld een plezierige avond met hun Heer. Maar er klonk een sombere toon toen Jezus voorspelde dat Hij verraden zou worden. Een even ernstig moment vond plaats toen Jezus het breken van het brood koppelde aan Zijn eigen lichaam, en het drinken van wijn aan Zijn eigen bloed, waarmee Hij Zijn eigen dood voorspelde.

De auteur van Hebreeën laat ook zien dat herhaalde dierenoffers de zonde nooit kunnen wegnemen. In plaats daarvan kon alleen het gewillige offer van Jezus' lichaam mensen heilig maken (vers 10). Omdat Jezus' dood werkelijk volledige vergeving van zonden teweegbracht, is er geen ander offer nodig of zou het ooit effectief kunnen zijn (v. 18).

VANDAAG LANGS DE WEG

Helaas hebben veel mensen ideeën over Gods vergeving die vergelijkbaar zijn met die van Heinrich Heine. Maar als we de diepte van het gewillige offer van Christus begrijpen, is het moeilijk om luchthartig te zijn. De adventstijd is een goed moment om na te denken over het doel van Jezus' incarnatie, namelijk het wegnemen van de zonden van de wereld. Vraag de Heilige Geest om je gedachten of daden te openbaren waarvoor je vergeving nodig hebt. Belijd dan uw zonden en bereid uw hart voor om het perfecte offer van Jezus te vieren terwijl u zich morgen samen met Gods volk in aanbidding voegt.

Markus 14:53-71

Wie mij erkent tegenover de mensen, zal ik ook erkennen tegenover mijn Vader in de hemel. - Mattheüs 10:32

VANDAAG IN HET WOORD

Toen Jacks vrienden hoorden dat hij voor de rechter moest verschijnen vanwege een klein verkeersongeval, drongen ze er bij hem op aan om 'niet schuldig' te pleiten voor de rechter. 'De bestuurder van de andere auto komt waarschijnlijk niet opdagen', vertelden ze hem. “Waarom een ​​boete betalen als dat niet hoeft?” Jack legde uit dat zijn geweten hem niet toestond te doen wat ze voorstelden. 'Ik ben schuldig', zei hij. “Het ongeval was mijn schuld. Ik kan niet liegen en iets anders zeggen.”

Jezus kreeg te maken met een nog grotere consequentie als hij de waarheid sprak: een doodvonnis. Jezus werd voorgeleid voor een haastig bijeengeroepen zitting van het Sanhedrin, de regerende raad in Jeruzalem. Hoewel zij de bevoegdheid bezaten om Jezus te laten slaan, verleende de Romeinse regering het Sanhedrin niet het recht om op eigen kracht de doodstraf uit te voeren. Eén doel van dit laat op de avond plaatsvindende proces was het verzamelen van het soort bewijsmateriaal dat aan de Romeinse gouverneur kon worden voorgelegd om een ​​pleidooi te houden voor de veroordeling van Jezus ter dood.

Aanvankelijk leken hun inspanningen vruchteloos toen degenen die naar voren waren gebracht om tegen Jezus te getuigen er niet in slaagden het daarmee eens te worden. De wet van Mozes vereiste de instemming van ten minste twee getuigen voordat een man ter dood kon worden gebracht (zie Deut. 17:6). Jezus zweeg tijdens hun getuigenis totdat de Hogepriester Hem rechtstreeks vroeg of Hij de Christus was. Jezus zei niet alleen ja, Hij deed dat ook op een manier die Zijn claim om gelijk te zijn aan God de Vader onderstreepte (v. 62). Het resultaat was snel. In een dramatisch openbaar vertoon van afkeuring kondigde de Hogepriester aan dat verder bewijs niet nodig was. Jezus werd simpelweg veroordeeld omdat Hij de waarheid over Zichzelf vertelde.

Het gedrag van Petrus tijdens het proces tegen Christus staat in schril contrast. Geconfronteerd met dezelfde dreiging, bezweek hij voor de druk en beweerde nadrukkelijk dat hij Jezus niet kende. Hij was door Christus geroepen om discipel en getuige te zijn. In plaats van deze roeping te erkennen, bracht Petrus' angst voor de mogelijke gevolgen hem ertoe zijn Verlosser te verloochenen.

VANDAAG LANGS DE WEG

Kun je een moment bedenken waarin je in de verleiding kwam om je trouw aan Jezus Christus voor iemand te verbergen? Gelukkig vergeeft Hij ons als we onze fouten op deze gebieden erkennen, en de Heilige Geest kan ons moed en enthousiasme geven om onze Verlosser te delen.

Denk na over enkele specifieke manieren waarop u uw identiteit met Christus kunt inzetten. Het kan zijn door woorden die u zegt, of door vriendelijke daden, of door de dingen die uw kantoor en huis omringen. Laten we trots Zijn naam claimen met wat Christus voor ons heeft gedaan!

Markus 14:27-65

Niet wat ik wil, maar wat jij wilt. - Markus 14:36

VANDAAG IN HET WOORD

De ‘Judaskus’ is een bekend symbool van verraad geworden.

Misschien heb je wel eens verhalen gehoord over de 'Judaskus' die gebruikt werd onder ouderwetse 'maffia'-misdaadfamilies. Als een van hen ervan verdacht werd een politie-informant te zijn, werd zijn loyaliteit op de proef gesteld. Als hij slaagde, zou hij terug verwelkomd worden. Maar als hij faalde, zou hij worden geconfronteerd en veroordeeld. De woordvoerder kuste de verrader op beide wangen, wat betekende dat de 'maffia'-familie zich tegen hem had gekeerd. Het werd bekend als de 'kus des doods'.

Het is inderdaad verdraaid om datgene te nemen wat genegenheid zou moeten overbrengen en er een daad van verraad van te maken. Maar in de lezing van vandaag is dit de manier waarop Judas zijn Meester identificeert om Hem aan Zijn vijanden over te dragen. Zijn verraad was al in gang gezet (14:10-11, 17-21), dit is de laatste stap.

Wetende dat de dood nabij is, zoekt Jezus de tuin van Getsemane op om te bidden. Zijn ziel wordt overweldigd door wat er gaat gebeuren (vers 34). Hij zal de beker van het lijden drinken in gehoorzaamheid aan Zijn Vader (vers 36). Hoeveel houdt Hij van ons!

Vervolgens arriveren de vijanden van Jezus, en de kus van Judas is de eerste wond die onze Verlosser krijgt. Een van de uitverkoren Twaalf heeft zijn Leraar verraden; de rest vlucht in angst en verwarring (vgl. Zach. 13:7). (Markus schijnt ook aanwezig te zijn geweest; hij is waarschijnlijk de ‘jonge man’ in de verzen 51-52.)

In het holst van de nacht wordt Jezus berecht voor het Sanhedrin, de raad van Joodse leiders. Ze kunnen hun liegende getuigen niet op orde krijgen, waardoor de procedure wanordelijk verloopt. Eindelijk vraagt ​​de hogepriester Jezus naar Zijn ware identiteit. In Gods plan is het moment van volledige openbaring aangebroken. Jezus bevestigt onmiskenbaar Zijn goddelijkheid (v. 62).

Op grond van godslastering (vgl. Lev. 24:16) veroordeelt het Sanhedrin Jezus ter dood, bespot en martelt Hem vervolgens. Jezus zwijgt dat het Lam ter slachting werd geleid (vgl. Jes. 53:7).

VANDAAG LANGS DE WEG

Maak het gekwelde gebed van Jezus 'Niet wat ik wil, maar wat jij wilt' je eigen in een speciale gebedsfocus. Zet uw normale gebedsmethoden drie dagen opzij, of een andere tijdsduur die u zelf kiest. Bid in plaats daarvan: (1) dat God Zijn wil voor jou in jouw leven op dit moment openbaart; en (2) dat Hij u geheel onderworpen en gehoorzaam aan die wil maakt.

Dit is misschien niet zo eenvoudig als het klinkt. We gaan vaak op onze knieën met een 'boodschappenlijstje' vol gebedsverzoeken, problemen, voorbeden, enz. Of we zijn gewend aan verschillende hulpmiddelen of technieken om ons gebedsleven te disciplineren. Hoewel deze nuttig kunnen zijn, raden we u aan ze achter te laten voor deze activiteit.

Benader deze bijzondere gebedstijd dan met de vurige verwachting dat God op een echte en persoonlijke manier tot je zal spreken!

Markus 14:32–50 Kunt u niet één uur de wacht houden?

Matteüs 28:16–20

Waak en bid zodat u niet in verleiding komt. Markus 14:38

De Evangeliën bevatten meer dan driehonderd vragen die Jezus stelde; we hebben deze maand slechts ongeveer 10 procent daarvan beantwoord! We hebben vragen bestudeerd die de identiteit van Jezus als de Messias, de Zoon van God, onthullen. We hebben gezien hoe Zijn vragen levens veranderden. Jezus stelde retorische vragen en stelde vragen die om een ​​antwoord eisten om iets over de harten van Zijn luisteraars te onthullen. En vandaag zullen we onze laatste vraag van deze maand bestuderen, die ons uitdaagt de oproep tot discipelschap te omarmen.

In sommige opzichten is dit een moeilijke passage om te lezen. Onze Heiland nam Petrus, Jakobus en Johannes mee naar de Hof van Getsemane om te bidden. Hij was ‘diep bedroefd en verontrust… overweldigd door verdriet, tot de dood toe’ (Markus 14:33–34). Maar Zijn beste vrienden zullen er toch zeker voor Hem zijn in een tijd als deze? Natuurlijk weten wij het antwoord. De discipelen vallen herhaaldelijk in slaap.

Dan wordt het erger. De religieuze leiders arriveren met een gewapende menigte om Jezus te arresteren. Alle discipelen, van bekeerde belastinginner tot ruige vissers tot politiek activist, laten Hem allemaal in de steek. “Toen liet iedereen Hem in de steek en vluchtte” (Marcus 14:50).

Als lezers moeten we ons identificeren met de discipelen. We kennen onze eigen mislukkingen en onvolkomenheden. We kennen alle keren dat we zijn verwelkt onder tegenstand, in plaats van pal te staan ​​voor Jezus. We weten dat we zo vaak niet een uur lang de wacht kunnen houden.

Gelukkig is dit niet het einde van het verhaal. Jezus herstelt de gemeenschap van Zijn doodsbange volgelingen. Hij belooft de aanwezigheid van de Heilige Geest. En Hij belast hen met de Grote Opdracht, de oproep om het aanbod van discipelschap uit te breiden naar alle mensen over de hele wereld (Matt. 28:19-20). Zullen wij dit goede nieuws delen?

Pas het Woord toe

Heeft u zich een geestelijke mislukking gevoeld? Je verhaal is nog niet voorbij! God kan een leven dat op een teleurstelling lijkt, transformeren in een krachtig getuigenis. Jezus roept je op om Hem te volgen en het goede nieuws van vergeving door Zijn verlossingswerk te verkondigen. Zet u vandaag in om te ‘waken en bidden’, zodat u de kracht krijgt om Jezus te verkiezen boven de verleidingen die deze wereld biedt.!

Markus 14:66-15:20

'Kruisig hem!' Zij riepen. - Markus 15:13

VANDAAG IN HET WOORD

Toen Carrie Blackaby, 16 jaar oud, de diagnose kanker kreeg, begreep haar vader Henry het niet. Wat was God aan het doen? Waarom? Maar de Blackabs twijfelden niet aan Gods liefde. Henry schrijft in Ervaren van God:

'Soms ging ik voor de hemelse Vader en zag ik achter mijn dochter het kruis van Jezus Christus. Ik zei: 'Vader, laat mij nooit naar de omstandigheden kijken en uw liefde voor mij in twijfel trekken. Uw liefde voor mij werd aan het kruis bezegeld. Dat is voor mij nooit veranderd en zal voor mij ook nooit veranderen.' Onze liefdesrelatie met de hemelse Vader heeft ons door een heel moeilijke tijd heen geholpen.'

Het behaagde God Carrie te genezen en haar terug te brengen naar haar familie. Maar zelfs als God dat niet had gedaan, zou Henry Blackaby zijn standpunt hebben ingenomen over Gods volmaakte liefde, getoond door Zijn Zoon Jezus.

In de lezing van vandaag vervolgt Jezus de weg naar het kruis. Terwijl Hij terechtstaat voor het Sanhedrin, staat Petrus buiten op de binnenplaats. Zoals Jezus had voorspeld (14:29-31), ontkent Petrus uit angst driemaal dat hij zijn Heer kent. Als hij beseft wat hij heeft gedaan (v. 72), huilt Petrus over zijn ontrouw. We weten dat zijn berouw Jezus' vergeving zal brengen (Johannes 21:15-19).

Ondertussen wordt Jezus voor een nieuw proces gebracht, voor de Romeinse stadhouder Pontius Pilatus. Godslastering kwalificeert hier niet als een halsmisdaad, dus beschuldigt het Sanhedrin Jezus van een politieke rebel die zijn eigen koninkrijk opricht (vgl. Johannes 18:36-37). Pilatus voelt dat jaloezie, en niet rechtvaardigheid, hen motiveert en probeert zijn verantwoordelijkheid te ontlopen door aan te bieden een gevangene vrij te laten. Als de menigte om de vrijheid van Barabbas en de dood van Jezus vraagt, geeft hij toe om hen een plezier te doen.

Besmet door de algemene sfeer bespotten en slaan de Romeinse soldaten Jezus. Ze plaatsten zelfs een doornenkroon op Zijn hoofd. Ze wisten niet dat hun teken van spot voor de kerk een symbool van liefde zou worden!

VANDAAG LANGS DE WEG

In zijn angst en zwakheid ontkende Petrus dat hij Jezus kende of volgde. En jij? Bezit u Christus publiekelijk? Verkondigen uw woorden en daden op moedige wijze uw Verlosser? Weet u hoe u iemand moet antwoorden die u naar uw geloof vraagt?

Om je te motiveren om getuigenis te geven, raden we je aan een van de volgende dingen uit je hoofd te leren: Markus 8:38 of, als je ambitieuzer bent, 1 Johannes 2:20-25. Deze verzen maken ons duidelijk hoe serieus onze verantwoordelijkheid is om het evangelie te verkondigen. Als wij ons voor Christus schamen, zal Hij zich voor ons schamen. Als we beweren God te kennen, moeten onze daden dat aantonen. En als we weten dat Jezus de Christus is, moet deze waarheid in ons blijven.

Morgen zullen we hier verder op ingaan en een specifieke manier voorstellen waarop je getuigenis kunt geven aan de mensen om je heen.

Markus 14:53-65; 15:21-41

Ze brachten Jezus naar de plaats genaamd Golgotha ​​(wat de schedelplaats betekent)... En ze kruisigden hem. - Markus 15:22, 24

VANDAAG IN HET WOORD

Vandaag is die heilige dag die bekend is geworden als Goede Vrijdag, de dag waarop onze Heer werd verraden, gearresteerd, berecht door zowel Romeinse als Joodse rechtbanken, veroordeeld en aan het kruis genageld.

Het goede van Goede Vrijdag verwijst naar de voordelen die voor ons voortvloeien uit de dood van Jezus Christus op Golgotha. Gisteren werden we eraan herinnerd dat Jezus stierf als Gods Paschalam, geofferd om verzoening te doen voor de zonden van Zijn volk.

Dit doet denken aan de nacht dat God de Joden in Egypte beval een lam te offeren en het bloed aan de deurposten van hun huizen te strijken om zichzelf van Zijn doodsengel te verlossen. Deze ceremonie werd een type, of symbool, dat vooruitwees naar een realiteit die op Goede Vrijdag werd gerealiseerd. Jezus kwam om te sterven als “het Lam van God, dat de zonde van de wereld wegneemt!” (Johannes 1:29).

De details van Jezus’ arrestatie, beproevingen, afranselingen en kruisiging zijn pijnlijk om opnieuw over te lezen als we bedenken dat “Hij werd doorboord om onze overtredingen, Hij werd verbrijzeld om onze ongerechtigheden” (Jes. 53:5, zie de studie van morgen). ).

Jezus bood geen verdediging aan Zijn aanklagers. Maar toen de hogepriester Hem rechtstreeks vroeg: "Bent u de Christus, de Zoon van de Gezegende?", antwoordde Jezus: "Ik ben" (vv. 61-62). Hier is nog meer bewijs van de Joodse wortels van ons geloof, omdat onze Verlosser ook de Messias is, de beloofde Verlosser van Israël die in het hele Oude Testament werd verwacht en geprofeteerd.

Markus' beschrijving van het tafereel op Golgotha ​​is grimmig, vanuit menselijk standpunt bezien. We weten dat de menigte beledigingen en beschimpingen naar Jezus schreeuwde terwijl Hij aan het kruis hing. En blijkbaar begonnen de twee dieven de beproeving door Hem te beschimpen. Later wendde een van de mannen zich echter in geloof tot de Heer (Lukas 23:39-43).

Het scheuren van het tempelgordijn toen Jezus stierf (Marcus 15:38) heeft een enorme betekenis voor ons geloof in relatie tot de oudtestamentische wortels. Het gordijn scheidde de heilige plaats van het heilige der heiligen, het binnenste heiligdom waar de hogepriester van Israël eenmaal per jaar op de Grote Verzoendag met een bloedoffer kwam (zie de studie van 14 april). De dood van Jezus vervulde het doel van het offersysteem en voorzag ons van een weg naar Gods aanwezigheid.

VANDAAG LANGS DE WEG

Er zit zoveel meer in het verhaal van Goede Vrijdag dan we in dit onderzoek kunnen opnemen. Wij moedigen u aan om meer te lezen in elk van de vier evangeliën.

Let tijdens het lezen vooral op de uitroep van Jezus in Johannes 19:30: “Het is volbracht.” Dit was een aankondiging dat de schuld van onze zonden volledig betaald was. De “rekening” die we aan God schuldig waren voor het overtreden van Zijn wet, die we niet konden betalen, werd door Jezus Christus betaald met Zijn kostbaar bloed. Mediteer over het wonder van deze waarheid en spreek dan uw dank uit aan de Heer.

MARK 15

Markus 15:1-15
Hoewel ze geen goede grond vonden voor een doodvonnis, vroegen ze Pilatus om hem te laten executeren. - Handelingen 13:28
VANDAAG IN HET WOORD
Het proces van Jezus voor Pontius Pilatus bood Hem nog een gelegenheid om zich uit de problemen te praten. Pilatus was een Romeinse functionaris uit het middenkader die tot prefect van Judea was benoemd. Hij was voor deze verantwoordelijkheid uitgekozen door Tiberius, de Romeinse keizer. Zijn religieuze ongevoeligheid en meedogenloze gedrag jegens de joden waren algemeen bekend.

Volgens de joodse historicus Josephus had Pilatus de joden beledigd toen hij zijn troepen een Romeinse standaard met een afgodische afbeelding liet dragen. Hij had ook gouden schilden met de namen van heidense goden in de tempel in Jeruzalem opgehangen. Jezus noemde een voorbeeld waarbij Pilatus verschillende Galileeërs vermoordde terwijl zij offers brachten (Lukas 13:1).

Met het oog hierop lijkt het waarschijnlijk dat Pilatus' pogingen om Jezus te bevrijden meer gemotiveerd werden door zijn afkeer van het Sanhedrin dan door enig verlangen naar echte gerechtigheid. Hoewel Pilatus vrijwel de absolute macht had gekregen, zorgden het huidige klimaat van instabiliteit en zijn eigen onrustige geschiedenis met de Joden ervoor dat hij terughoudend was om in de zaak van Jezus op te treden zonder steun van de bevolking.

Het antwoord van Jezus op de vraag van Pilatus maakte het er niet makkelijker op. Omdat Pilatus godslastering niet voldoende reden voor de doodstraf zou hebben gevonden, hadden de religieuze leiders Jezus ervan beschuldigd te beweren “koning van de Joden” te zijn, een bewering die de Romeinse regering als verraad beschouwde (v. 2). Toen Pilatus rechtstreeks vroeg of deze bewering waar was, gaf Jezus een antwoord dat op beide manieren geïnterpreteerd kon worden. De recentere vertalingen elimineren de dubbelzinnigheid die in de oorspronkelijke taal wordt geïmpliceerd. Volgens de Griekse tekst verklaarde Jezus: “Gij hebt gezegd.”

Waarom zei Jezus niet gewoon “ja?” Het feit dat Hij de bewering niet ontkende, was op zichzelf al een vorm van instemming. Pilatus had Hem de gelegenheid gegeven hun beschuldiging af te zweren en vrij te gaan, maar Jezus weigerde compromissen te sluiten met de waarheid om Zichzelf van lijden te behoeden. Het antwoord van Christus lijkt bedoeld om Pilatus te dwingen zijn eigen conclusies over Jezus te trekken. In plaats daarvan bleek de Romeinse prelaat meer geïnteresseerd te zijn in het tevredenstellen van de menigte dan in het ontdekken van en handelen naar de waarheid.
VANDAAG LANGS DE WEG
Hoewel Jezus als gevangene naar Hem toe was gebracht, was het in werkelijkheid Pilatus die terechtstond. Hij wist dat Jezus onschuldig was aan welke misdaad dan ook en dat de religieuze leiders gedreven werden door afgunst. Misschien voelde hij zelfs dat Jezus de Zoon van God was. Uiteindelijk stelde Pilatus de juiste vraag: “Wat moet ik met Jezus doen?” Helaas vroeg hij het aan de verkeerde mensen. Hij had het zelf moeten beantwoorden, in plaats van zijn reactie te laten dicteren door de wil van de menigte.

Markus 15:6–11Vrijgeven voor wat? Een zondaar genaamd Barabbas

Dus als de Zoon je bevrijdt, zul je inderdaad vrij zijn. Johannes 8:36

Het verhaal gaat over twee mannen die een eeneiige tweeling waren. Ze deelden DNA en werden allebei opgevoed door hun vader, die een gewelddadige alcoholist was. Nadat elk van de jonge mannen het huis had verlaten, nam hun leven een dramatisch ander pad. Eén van hen koos ervoor om geen alcohol te gebruiken, ging naar de universiteit, trouwde, kreeg een goede baan en stichtte een gezin. Zijn broer was echter net als hun vader ook een alcoholist. Hij werd van de universiteit gestuurd vanwege slechte cijfers en slecht gedrag. Omdat deze tweede broer geen baan kon houden, bleef hij lichamelijk, sociaal, emotioneel en geestelijk lijden. Toen hem werd gevraagd naar de keuzes die hij in het leven had gemaakt, gaven beide tweelingen hetzelfde antwoord: “Hoe zou ik, gezien waar ik mee ben opgegroeid, iets anders kunnen kiezen?”

Toen Pontius Pilatus een gevangene genaamd Barabbas vrijliet, werd deze man plotseling van een doodvonnis gespaard. Pilatus, die erkende dat Jezus onschuldig was en dat de overpriesters gemotiveerd waren door hun eigenbelang, had toestemming gegeven voor de vrijlating van één gevangene aan de menigte. In overeenstemming met de gewoonte stelde Pilatus voor om Jezus vrij te laten. De menigte, die nu bloeddorstig naar Jezus was geworden, eiste echter de vrijlating van een andere man: een gewelddadige gevangene genaamd Barabbas, die deel uitmaakte van een moordzuchtige groep opstandelingen.

Wat is er dan van Barabbas geworden? De evangeliën vertellen ons de rest van zijn verhaal niet, dus we weten niet hoe hij reageerde op zijn tweede kans op leven. Heeft hij een cyclus van geweld voortgezet? Of zag hij dat Jezus hem niet alleen de kans gaf op een fysiek leven, maar ook op een geestelijk leven? Op deze manier daagt het verhaal van Barabbas ons uit om na te denken over hoe wij reageren op het aanbod van nieuw leven door Jezus Christus.

Pas het Woord toe

Door de dood en opstanding van Jezus is ons eeuwig leven aangeboden in gemeenschap met God. Hebt u dit genadige geschenk aanvaard door te vertrouwen op de Persoon en het werk van Jezus om uw zonden te vergeven? U kunt met een predikant, een vertrouwde christelijke vriend praten, of 1-888-NEED-HIM bellen. Ze zullen je kennis laten maken met de Heiland die zonden vergeeft en levens verandert.

Marcus 15:16–39 Romeinse centurion: de kracht van het kruis

Deze man was beslist de Zoon van God! Markus 15:39

Philip Ryken schreef in The Heart of the Cross: “[Het kruis van Christus] lijkt zwak voor degenen die op zoek zijn naar kracht. Het lijkt dwaas voor degenen die op zoek zijn naar wijsheid. Maar dit is alleen wanneer het kruis in menselijke termen wordt bekeken. Vanuit Gods perspectief is het kruis noch machteloos, noch onwetend. Het is vol kracht en wijsheid… De kracht van het kruis is de kracht van liefde. Toen Jezus werd gekruisigd, toonde hij de volle omvang van Gods liefde.”

Voor de Romeinse hoofdman in de passage van vandaag was het kruis eenvoudigweg een gruwelijk hulpmiddel om de klus te klaren. Tegen het einde van de dag was zijn perspectief echter radicaal veranderd. We krijgen geen enkele aanwijzing dat hij vóór die dag op enigerlei wijze geïnteresseerd was in het Joodse geloof (in tegenstelling tot de hoofdman die we op 21 december bestudeerden).

Het getuigenis van de hoofdman in het vers van vandaag werd geïnspireerd door zijn ooggetuigenervaring met de kruisiging. Als hij de leiding had over de soldaten die Jezus bespotten, begon zijn betrokkenheid bij vers 16. Hij en zijn team begeleidden de drie misdadigers die op het punt stonden geëxecuteerd te worden naar Golgotha. Ze nagelden Jezus aan het kruis en bevestigden er een bordje met de tekst ‘Koning der Joden’ op. Zoals hun gewoonte was, gokten ze om Zijn kleding. Ze zouden ook de religieuze leiders en diverse voorbijgangers hebben gezien en gehoord die Jezus beledigden, evenals Zijn dialogen met de andere veroordeelde mannen (zie Lucas 23:39–43).

De Romeinse hoofdman had dienst gedurende de drie uren van duisternis. Hij hoorde de laatste woorden van Jezus (vers 34). Hoewel hij een veteraan was op dit gebied, had hij nog nooit zoiets gezien! Verbijsterd door alles waarvan hij getuige was geweest en door de manier waarop Jezus was gestorven, verkondigde de hoofdman dat Jezus de Zoon van God was en een rechtvaardige of onschuldige man (vers 39; vgl. Lukas 23:47).

Pas het Woord toe

Het lezen van het kerstverhaal kan een persoonlijke of familietraditie zijn. Waarom leest u deze kerstavond niet het grotere verhaal? De reden dat Hij kwam was om voor onze zonden te sterven en om in Zijn opstanding over de dood te zegevieren. Lees naast Lukas 2 ook Lukas 23–24. Dank God voor de geboorte, dood en opstanding van Jezus en het geschenk van eeuwig leven met Hem!.

Markus 15:16-47

En dus leed Jezus ook buiten de stadspoort om het volk door zijn eigen bloed heilig te maken. - Hebreeën 13:12

VANDAAG IN HET WOORD

De populariteit van Mel Gibsons film The Passion of the Christ verbaasde de filmindustrie. Velen geloofden dat er weinig belangstelling zou zijn voor een film waarin de personages alleen Latijn en Aramees spraken met Engelse ondertitels. Sommigen voorspelden dat het project Gibsons carrière zou ruïneren. Toen de film eindelijk uitkwam, werd het grafische geweld van de film het middelpunt van nog meer controverse. Sommigen beweerden dat de wreedheid van de film een ​​noodzakelijk tegengif vormde voor het gezuiverde beeld dat de meeste gelovigen hebben van het lijden van Christus. Velen die The Passion of the Christ zagen, zeiden dat de film hen hielp eindelijk de volle omvang te waarderen van alles wat Jezus aan het kruis ervoer.

Toch kon zelfs de aanschouwelijke weergave van Gibson geen recht doen aan de volle omvang van het lijden dat Christus aan het kruis ervoer. Zeker, Hij werd geconfronteerd met de wreedheid van de Romeinse kruisiging. Deze praktijk was zowel een martelmiddel als een vorm van executie. De Romeinen reserveerden de kruisiging voor slaven en degenen die als de laagste criminelen werden beschouwd. De slachtoffers werden met hun handen opgehangen aan een dwarsbalk die was vastgemaakt aan een paal die in de grond was geslagen. In de meeste gevallen was de inzet ongeveer zo groot als een man.

Het ergste lijden dat Christus verdroeg was niet de fysieke kwelling aan het kruis, maar de pijn van de scheiding van Zijn hemelse Vader. Terwijl hij aan het kruis hing, verdroeg Jezus de toorn van God namens zondaars. Zoals de apostel Paulus uitlegt: “God heeft hem die geen zonde had, tot zonde voor ons gemaakt, zodat wij door hem gerechtigheid van God zouden kunnen worden” (2 Kor. 5:21).

Met andere woorden: tijdens de kruisiging moest Jezus een dubbele vernedering ondergaan. Hij ervoer niet alleen de pijn van de scheiding van zijn hemelse Vader, Hij verdroeg ook de schaamte van het dragen van onze zonden. De religieuze leiders geloofden dat Jezus een ketter was. De Romeinen executeerden Hem alsof Hij een rebel was. God de Vader wist dat Hij geen van deze was. Jezus was een offer voor de zonde.

VANDAAG LANGS DE WEG

Hoewel het in onze evangelische context niet zo gebruikelijk is, hebben christenen al lang een traditie van mediteren over het lijden van Christus. Dit is niet bedoeld om een ​​ziekelijke fascinatie voor de fysieke details van de dood van Christus te bevorderen, maar om ons te helpen de betekenis van het kruis te begrijpen.

Een manier om dit te doen is door middel van muziek. Probeer de klassieke hymne van Isaac Watts eens, ‘When I Survey the Wonderrous Cross’. Degenen die de voorkeur geven aan hedendaagse aanbiddingsmuziek, willen misschien de bijgewerkte versie van Chris Tomlin gebruiken, "The Wonderful Cross".

Markus 15:21-47

De boodschap van het kruis is dwaasheid voor hen die verloren gaan, maar voor ons die gered worden is het de kracht van God. - 1 Korintiërs 1:18

VANDAAG IN HET WOORD

Op 14 februari 1998 beloofde Danny Valentine zijn vrouw het ultieme Valentijnsdaggeschenk: een van zijn eigen nieren. Columniste Barbara Carmen vertelt het verhaal van Danny's vrouw, Kathy, die een vervanging nodig had voor een eerder getransplanteerde nier. Ze moest zeven jaar wachten, maar artsen zeiden dat ze slechts drie jaar kon overleven met dialyse.

Dus verliefd, bood Danny zich vrijwillig aan om Kathy een van zijn nieren te geven, en de operatie vond afgelopen zomer plaats. Kathy zegt dankbaar: 'Eerst een levenspartner, nu het geschenk van het leven.'

Hoe mooi Danny's levensgave ook was, Christus' levensgave, door Zijn offer aan het kruis, is nog mooier en waardevoller.

Veroordeeld door de Joodse Raad en de Romeinse regering, wordt Jezus als crimineel geëxecuteerd. Zijn handen en voeten worden aan een kruis genageld, dat wordt opgeheven zodat iedereen Zijn straf kan zien. Jezus droeg deze pijn voor de zonden van de wereld en koos ervoor niet eens een kalmerend middel te nemen (v. 23).

Verschillende verbazingwekkende gebeurtenissen begeleiden Zijn kruisiging. Drie uur lang valt de duisternis, de natuur zelf treurt. Het gordijn in de tempel dat de heiligste plaats afsluit (vgl. Exodus 26:31-33) wordt in tweeën gescheurd, wat aangeeft dat ieder mens nu een ‘priester’ kan zijn met directe toegang tot God (vgl. Hebr. 10: 19-20; 1 Petr. 2:5, 9). En een Romeinse hoofdman, getraind in orde en discipline, besluit dat deze veroordeelde rebel de Zoon van God is en reageert in geloof (Marcus 15:39)!

Nadat Jezus gestorven is, vraagt ​​Jozef van Arimathea om zijn lichaam ter begrafenis. Dit is ook nogal opmerkelijk als een lid van het Sanhedrin een dode veroordeelde wil begraven! Jozef is blijkbaar een geheime gelovige (v. 43), net als Nicodemus (Johannes 3:1-21), en legt het lichaam van Jezus in een speciaal graf.

De trouwe vrouwen die getuige waren van de kruisiging van Jezus markeren ook waar Hij begraven ligt. Ze vermoeden niet wat er gaat gebeuren!

VANDAAG LANGS DE WEG

Door Zijn dood en opstanding opende Christus de weg naar het eeuwige leven voor degenen die in Hem geloven (Johannes 3:16). Hij 'scheurde het gordijn' dat de mensheid van God scheidde. Kennen jouw vrienden dit goede nieuws? Hoe zit het met je buren?

Hier is een getuigenis-idee dat u in de nabije toekomst zou kunnen proberen. Maak een lijst van misschien zes tot acht mensen in je leven die niet geloven. Nodig ze uit voor een vertoning en discussie van de Jezus-video. (Exemplaren kunnen gemakkelijk worden gekocht of gehuurd bij veel christelijke boekwinkels.) Misschien zullen ze reageren als de hoofdman: 'Deze man was beslist de Zoon van God!' (Markus 15:39). Of misschien zijn ze geïnteresseerd om de Bijbel verder met u te bestuderen.

Wat de reactie ook zal zijn, bid dat de waarheid van Christus duidelijk gecommuniceerd zal worden.

Markus 15:34 Psalm 22

Jezus riep met luide stem: “Eloi, Eloi, lema sabachthani?” -Markus 15:34

VANDAAG IN HET WOORD

Bedenk uit onze studie van Psalm 2 dat God een verbond sloot met David en zijn nakomelingen, en hoewel vervolgers de koning bespotten, rechtvaardigt God altijd Zijn gezalfde. Het Hebreeuwse woord voor gezalfde is Messias. Als we de studie van onze maand afsluiten met het bekijken van drie Messiaanse Psalmen, zullen we het patroon uit Psalm 2 naar voren zien komen, evenals de manier waarop deze psalmen verbonden zijn met Jezus en het Nieuwe Testament.

Psalm 22 wordt toegeschreven aan koning David. Het eerste deel van Psalm 22 is Davids gebed om hulp (vv. 1-21). Vanuit de donkerste plaats van lijden roept David het uit tot God. Davids fundamentele klaagzang is niet de dreiging van de dood, maar eerder de angst om zich door God in de steek gelaten te voelen.

David formuleert drie tegenstellingen: ten eerste de ervaring van zijn voorouders vergeleken met die van hem (vv. 3-8); ten tweede zijn intimiteit met God vanaf zijn geboorte vergeleken met het gevoel dat hij zich momenteel door Hem verlaten voelt (vv. 9-11). Het derde contrast is dat zijn vijanden hem ‘omsingelen’ en ‘omsingelen’, terwijl God ‘ver weg’ is (vv. 7-8, 12-19). David bidt dat God dichtbij komt en hem bevrijdt.

Het tweede deel is de lofprijzing van David (vv. 22-31). Het thema van Davids lofprijs is bevrijding, en hij nodigt de gemeente uit om ‘met mij God te prijzen’ (vers 23). De hachelijke situatie van David is volledig omgekeerd: God is dichtbij en Hij regeert. De koning wordt gered van zijn vijanden. David verbreedt het perspectief van zijn bevrijding uit zijn individuele omstandigheden naar “alle einden der aarde” (v. 27). David verklaart: dit is wie God is; dit is hoe Hij handelt; wij kunnen op Hem vertrouwen.

De evangelieschrijvers gebruikten Psalm 22 om het einde van Jezus’ leven uit te beelden en te interpreteren (vgl. Matt. 27:11-56; Markus 15:1-39). Jezus zelf bidt de klaagzang van David: “Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?” (Markus 15:33). Hij neemt het menselijk lijden en de klaagzang op Zich. Jezus Christus is de Koning die wordt beschreven in Psalm 2 en 22. Hij ervaart vervolging door de hogepriesters en oudsten; Hij vertrouwt Zichzelf toe aan God, Zijn Vader; en Hij wordt betuigd in de opstanding.

PAS HET WOORD TOE

Christenen kunnen in de verleiding komen om lijden te negeren of te verbergen door te zeggen: “Ik ben gelukkig en gezond!” altijd. Dit is noch gezond, noch bijbels. Psalm 22 combineert klaagzang en lof, lijden en feest. Jezus laat zien dat authentiek geloof ook het uitroepen tot God in angst inhoudt (vgl. Hebr. 5:7). Hij geeft Zijn volgelingen een voorbeeld en een aanmoediging om tot God om hulp te bidden. Echt geloof oefent een hoopvolle klaagzang uit in tijden van lijden en verdriet.

Markus 15:42–47 Jozef begraaft hem

De verschillende compilaties van ooggetuigenverslagen in de vier evangeliën bieden een volledige aanvulling van perspectieven. De persoon van Jozef van Arimathea wordt beschreven met twee heel verschillende labels – beide volkomen waar. De lezing van vandaag vertelt ons dat Jozef een vooraanstaand lid was van de Raad, het Sanhedrin. Maar het sleutelvers van vandaag geeft hem een ​​schijnbaar tegenstrijdige titel: een discipel van Jezus.

Tot dat moment was Jozefs trouw aan Jezus misschien stil gehouden, maar nu marcheerde hij stoutmoedig naar Pilatus toe en verzocht om het lichaam van Jezus (vers 43). Dit was een voorrecht dat volgens de Romeinse wet doorgaans aan familieleden was voorbehouden, en het was niet bepaald de beste manier om Zijn geloof in Christus geheim te houden voor de Joodse Raad. Begrafenis in zijn eigen graf zou beschouwd worden als het equivalent van het opnemen van Jezus in zijn familie. Alles aan deze act was zowel brutaal als liefdevol.

Misschien wel het meest voor de hand liggende aspect van Jozefs ooggetuigenverslag van Jezus in dit specifieke geval was dat Jozef kon verifiëren dat Jezus werkelijk overleden was. Het was niet alleen hij, maar ook de hoofdman. Jezus was gestorven en Jozef behandelde het lichaam voor begrafenis. De Christus, de Zoon van de Levende God, werd in een graf gelegd en een steen verzegelde de ingang. De schijnbare finaliteit moet verpletterend zijn geweest.

Jozef was niet de enige volgeling die het lichaam van Jezus na Zijn dood van zo dichtbij meemaakte. Maria Magdalena en de moeder van Jezus zagen de plaats van begrafenis, en Johannes 19 vertelt ons dat Nicodemus Jozef hielp bij het voorbereiden van zijn lichaam op de begrafenis (19:39-40). Dit was niet alleen een bewijs van loyaliteit en liefde, maar ook van geloof. Deze twee mannen die hun geloof verborgen hadden gehouden toen Jezus nog leefde, kozen na Zijn dood precies de tegenovergestelde aanpak, op een moment dat het het gemakkelijkst zou zijn geweest om te verbergen dat ze Hem liefhadden en Hem volgden. Zij kozen ervoor om Zijn identiteit als de Zoon van God te omarmen en ervan te getuigen. Zelfs na het kruis geloofden zij.

Pas het Woord toe

Denk eens terug aan de tijden waarin het leven het meest teleurstellend was, de tijden waarin uw verwachtingen het verst verwijderd waren van uw omstandigheden. Zijn dat niet de tijden geweest waarin Jezus het meest voor u heeft bewezen? Als het nu zo’n moment is, wees dan moedig in de belofte dat geen enkele nederlaag, zelfs niet de dood, de verlossende kracht van Christus te boven gaat. En als dit niet het moment is waarin je lijdt, bied dan de troost van Jezus aan iemand die...

MARK 16

Markus 16:1-8
Door zijn opstanding uit de dood werd [Jezus] met macht verklaard de Zoon van God te zijn. - Romeinen 1:4
VANDAAG IN HET WOORD
De allegorische fantasie van CS Lewis, The Lion, the Witch, and the Garderobe, is gebaseerd op het christelijke evangelie. Vier kinderen reizen door de deuren van een kledingkast naar een mythisch land genaamd Narnia.

Tegen het einde van het verhaal biedt de leeuw Aslan, een Christusfiguur, aan zijn leven te geven in ruil voor dat van een van de kinderen, Edmund. Door een verrader te worden, heeft Edmund zijn leven verspeeld aan de Witte Heks. De heks en haar cohorten zijn blij met de kans om hun aartsvijand Aslan uit te schakelen en gaan akkoord met de afspraak. De grote leeuw wordt ritueel gedood bovenop een stenen tafel. Heeft het kwaad gewonnen?

Helemaal niet. Als de dageraad aanbreekt, klinkt er een groot gebrul en barst de stenen tafel in tweeën. De kinderen kunnen hun ogen nauwelijks geloven. Aslan leeft weer!

Soortgelijke verbazing en vreugde vinden we bij de oorspronkelijke opstanding, waarvan auteur Lewis die van onze Heer Jezus Christus in gedachten heeft, die de dood overwon en zelf het leven is (Johannes 11:25; 14:6; Rom. 6:9).

Zondagochtend vroeg gingen enkele vrouwen die bij Jezus waren geweest naar Zijn graf. Nu de sabbat voorbij was, wilden ze hun liefde tonen door Zijn lichaam te zalven. Ze hadden geen verwachting van Zijn opstanding, maar maakten zich zorgen over wie de grote steen bij de ingang van het graf zou wegrollen.

Daar vinden ze de steen al verplaatst, en een engel die op hen wacht. Zijn boodschap? 'Je zoekt Jezus de Nazarener, die gekruisigd werd. Hij is opgestaan!' (vers 6). Hij draagt ​​hen op om dit fantastische nieuws aan de discipelen en Petrus te brengen.

Markus eindigt hier, terwijl de andere evangeliën meer details aan het verhaal toevoegen. 'Hij is opgestaan!' Wat moet er nog meer gezegd worden? In de woorden van de hymne: 'Christus de Heer is vandaag verrezen, halleluja!

Markus 16:1-19

Hij is hier niet; hij is opgestaan, precies zoals hij zei. Kom en zie de plek waar hij lag. - Mattheüs 28:6

VANDAAG IN HET WOORD

Het Marcusevangelie eindigt met een tekstprobleem. De meeste geleerden zijn van mening dat de verzen 9 tot en met 19 niet door Markus zijn geschreven, omdat ze niet voorkomen in enkele van de oudste Griekse manuscripten. Voor hun toevoeging zijn verschillende verklaringen gegeven. Sommigen hebben gesuggereerd dat ze door iemand anders zijn samengesteld nadat Markus' dood hem ervan weerhield het Evangelie af te maken. Ze geloven dat deze verzen zijn toegevoegd door degenen die dachten dat het onwaarschijnlijk was dat Markus zijn evangelie zou beëindigen door te zeggen dat de vrouwen bang waren. Anderen geloven dat de verzen 9 tot en met 19 een onafhankelijke traditie weerspiegelen, misschien gebruikt voor catechetische doeleinden, die iemand anders later aan het Marcusevangelie hechtte.

De gebeurtenissen die in de laatste achttien verzen worden beschreven, komen overeen met materiaal dat elders in de Bijbel te vinden is. De verschijning van Christus aan Maria Magdalena wordt beschreven door Johannes. De verschijning van Jezus aan de twee discipelen op de weg naar Emmaüs wordt verteld door Lucas. Mattheüs vermeldt de Grote Opdracht, en in het boek Handelingen vertelt Lukas voorbeelden van het spreken in tongen, het omgaan met slangen, het opleggen van handen en de hemelvaart van Christus. Ook al zijn deze verzen oorspronkelijk niet door Markus geschreven, er is niets onorthodoxs aan wat ze inhouden.

Zelfs zonder de laatste achttien verzen eindigt het evangelie van Marcus met een toon van overwinning en belofte. Wat het oorspronkelijke einde van Markus ook mag zijn geweest, het is duidelijk dat het einde van vers acht niet het einde van het verhaal is. Nadat het lijden en de dood van Jezus door de opstanding waren gerechtvaardigd, stuurde Jezus een bericht naar Zijn discipelen door middel van een engel die verscheen aan Maria Magdalena en Maria, de moeder van Jakobus.

De engel kondigde aan dat het lichaam van Jezus niet langer in het graf lag omdat Hij uit het graf was opgestaan. Hun werd geboden dit goede nieuws aan de andere discipelen te brengen en hen te vertellen dat Jezus hen al voor was gegaan naar Galilea. ‘Daar zul je hem zien,’ beloofde de engel, ‘precies zoals hij je heeft verteld’ (vers 7). Jezus had Zijn doel op aarde vervuld, God had Hem uit de dood opgewekt, en nu geeft Hij ons leven een doel en betekenis.

VANDAAG LANGS DE WEG

Meestal denken we pas met Pasen aan de opstanding. Toch is het de basis voor het nieuwe leven dat wij in Christus ervaren. De hoop van iedere gelovige is dat degenen die verenigd zijn met Christus in Zijn dood, ook met Hem verenigd zijn in de opstanding. Het is deze opstandingskracht die ons in staat stelt de overwinning over de zonde te behalen.

Terwijl u uw reis met Christus voortzet, bedenk dan dat Hij de overwinning over de dood en de zonde voor ons heeft behaald. En verheug ons dat we meer op Hem kunnen gaan lijken door de werking van de Heilige Geest in ons leven.

Markus 16:9-20

Bekering en vergeving van zonden zullen in zijn naam aan alle naties worden gepredikt… Jullie zijn getuigen van deze dingen. - Lukas 24:47-48

VANDAAG IN HET WOORD

'Voordat ik in Jezus geloofde, was mijn leven ellendig, vol verdriet', schreef een Algerijnse gelovige onlangs aan een christelijk radiostation. 'Op een dag kwam Christus, zonder dat ik Hem zelfs maar had geroepen, en Hij klopte met Zijn brede glimlach op de deur. Hij kwam het huis binnen en Hij veranderde mijn gedachten van wanhoop in geluk. Nu ben ik ondanks de ellende en armoede gelukkig in mijn hart en in mijn hoofd. Nu heb ik een doel in mijn leven: God behagen en groeien in mijn leven met Christus… De liefde van Christus voor ons maakt ons tot de rijkste mensen op aarde.'

Nadat Christus door de deur van je hart komt, is je leven nooit meer hetzelfde! Het ongelooflijke verschil dat Hij maakt, kan niet worden geteld of gemeten. Zorgt die waarheid er niet voor dat je naar buiten wilt rennen en het goede nieuws wilt delen?!

Opgemerkt moet worden dat deze laatste verzen van Marcus niet in de vroegste betrouwbare manuscripten van de Bijbel voorkomen. Bovendien zijn er enkele stilistische verschillen die erop wijzen dat ze later zijn toegevoegd. Onder de gegeven omstandigheden lijkt het het beste om deze verzen mentaal tussen haakjes te zetten als mogelijk niet behorend tot het Marcusevangelie.

De andere drie evangeliën bevatten meer gedetailleerde en gezaghebbende verslagen van de verschijningen van Jezus na de opstanding. Het verhaal van de vrouwen, het gesprek op de Emmaüsweg en de ontmoetingen van de verrezen Christus met Zijn discipelen lijken allemaal te worden gezinspeeld in de extra verzen van Marcus, maar de verhalen kunnen beter elders worden verteld.

De lijst met 'tekenen' die betrekking hebben op slangen en gif is zeer verdacht (vv. 17-18). Waarom? Deze leer wordt in geen enkele vorm aangetroffen in de andere Evangeliën, noch ergens anders. Ook zijn deze praktijken niet terug te vinden in de geschiedenis van de vroege kerk in Handelingen. Misschien moeten deze 'tekenen' geïnterpreteerd worden als stijlfiguren over Gods macht.

Ondanks dit ietwat rommelige einde van Marcus kunnen we ons concentreren op één opwindende, zekere waarheid: het is onze plicht, vreugde en eer om het goede nieuws van Jezus Christus aan de wereld te brengen (vers 15)!

VANDAAG LANGS DE WEG

Ons gebed bij Today in the Word is dat de studie van Marcus van deze maand ervoor heeft gezorgd dat je op een nieuwe manier verliefd bent geworden op Christus en dat je met nieuwe passie naar de gelijkenis met Christus bent gaan streven.

Wij raden u aan om tegen een vriend, uw studiegroep of uw kerkgemeente te getuigen van wat u van Markus over Christus hebt geleerd en wat het betekent om Zijn discipel te zijn. Deze opdracht kan ertoe leiden dat u nadenkt over het onderzoek van deze maand om tot enkele algemene conclusies te komen. Of u kunt uw lijst met de eigenschappen van Christus (zie 'Vandaag onderweg' voor 3 maart) gebruiken als basis voor wat u zegt.

Houd uw inzichten niet voor uzelf, verspreid het Woord!