Duitse herders zijn een van 's werelds meest populaire en herkenbare hondenrassen.
Ze zijn loyaal, intelligent, moedig en veelzijdig, waardoor ze ideale metgezellen zijn voor vele doeleinden en levensstijlen. Dit artikel gaat in op de geschiedenis, kenmerken en verzorging van dit geweldige ras.
Inhoud
Ras introductie
De Duitse herder, ook wel bekend als de Duitse herdershond of GSD, is een lid van de herdersgroep honden.
Ze werden oorspronkelijk eind 19e eeuw in Duitsland ontwikkeld door kapitein Max von Stephanitz, die een superieure werkhond wilde creëren die verschillende taken kon uitvoeren, zoals hoeden, bewaken en dienen in het leger en de politie.
Hij gebruikte een verscheidenheid aan lokale herdershonden, voornamelijk de Thüringer Herder, om het ras te creëren dat we vandaag de dag kennen.
Snel overzicht
Hier zijn enkele korte feiten over Duitse herders:
- Volgens de ranglijst van Stanley Coren zijn ze het derde meest intelligente hondenras.
- Ze hebben gemiddeld een levensduur van 9 tot 13 jaar.
- Ze kunnen tot 26 inch hoog op de schouder staan en wegen tussen de 50 en 80 pond.
- Ze hebben een dubbele vacht met een dikke ondervacht en een golvende of rechte buitenlaag. De meest voorkomende kleuren zijn zwart en bruin, zwart en rood, zwart en zilver, en zwart en crème, maar ze kunnen ook effen zwart, grijs, wit, leverkleurig of blauw zijn.
- Ze zijn loyaal, zelfverzekerd, moedig en standvastig, maar hebben ook een zekere afstandelijkheid die zich niet leent voor onmiddellijke en willekeurige vriendschappen.
- Het zijn uitstekende waakhonden, politiehonden, militaire honden, blindengeleidehonden, zoek- en reddingshonden en geleidehonden, maar ook als huisdieren.
- Ze hebben regelmatige lichaamsbeweging, mentale stimulatie, socialisatie en verzorging nodig om ze gezond en gelukkig te houden.
- Ze zijn gevoelig voor bepaalde gezondheidsproblemen, zoals heup- en elleboogdysplasie, degeneratieve myelopathie, een opgeblazen gevoel en allergieën.
Rasgrootte
Duitse herders zijn grote honden die in grootte kunnen variëren, afhankelijk van hun geslacht, genetica en voeding. De rasstandaard van de American Kennel Club (AKC) stelt dat de ideale schofthoogte voor mannen 24 tot 26 inch is, en voor vrouwen 22 tot 24 inch.
Het ideale gewicht voor mannen is 65 tot 90 pond, en voor vrouwen 50 tot 70 pond. Dit zijn echter slechts richtlijnen en sommige Duitse herders kunnen kleiner of groter zijn dan het gemiddelde.
Ras kleuren
Duitse herders hebben een breed scala aan kleuren en patronen, maar de meest voorkomende zijn zwart en bruin, zwart en rood, zwart en zilver en zwart en crème.
Deze kleuren worden meestal verdeeld in een zadel- of dekenpatroon, waarbij het zwart de rug, nek, staart en oren bedekt, en de andere kleur de rest van het lichaam bedekt.
Sommige Duitse herders hebben mogelijk ook een zwart masker, waarbij het zwart het gezicht en de snuit bedekt.
Andere kleuren die minder vaak voorkomen maar nog steeds worden geaccepteerd door de AKC zijn effen zwart, grijs, wit, leverkleurig en blauw.
Effen zwarte Duitse herders hebben geen andere kleur op hun vacht, behalve enkele witte aftekeningen op de borst, tenen of staartpunt.
Grijze Duitse herders hebben een mengsel van zwarte en witte haren, waardoor ze een grijsachtig uiterlijk krijgen. Witte Duitse herders hebben een zuiver witte vacht, maar zijn geen albino's.
Lever-Duitse herders hebben een bruinrode vacht en blauwe Duitse herders hebben een blauwgrijze vacht. Deze kleuren worden veroorzaakt door recessieve genen en worden in sommige rasstandaarden als fouten beschouwd.
Tweekleurige Duitse herders zijn een andere variant, waarbij het zwart het grootste deel van het lichaam bedekt, met uitzondering van enkele bruine of rode aftekeningen op de benen, borst, gezicht en staart.
Dit verschilt van het zadel- of dekenpatroon, waarbij het zwart minder van het lichaam bedekt.
Tweekleurige Duitse herders zijn zeldzaam en worden in sommige rasstandaarden ook als fouten beschouwd.
De kleur van de vacht van een Duitse herder heeft geen invloed op zijn persoonlijkheid of temperament, maar kan wel zijn gezondheid beïnvloeden.
Sommige kleuren, zoals wit, leverkleurig en blauw, worden in verband gebracht met een hoger risico op huidproblemen, doofheid en oogafwijkingen.
Daarom is het belangrijk om een gerenommeerde fokker te kiezen die zijn honden test op genetische ziekten en ethische fokpraktijken volgt.
Natuurlijk kan ik je daarbij helpen. Hier volgen nog enkele onderwerpen en vragen die u kunt opnemen in uw inhoud over Duitse herders.
Ras temperament
Duitse herders staan bekend om hun loyale, zelfverzekerde, moedige en intelligente temperament.
Ze zijn leergierig en goed trainbaar, waardoor ze geschikt zijn voor verschillende taken en rollen. Ze zijn ook beschermend en toegewijd aan hun familie en dierbaren, maar ze kunnen op hun hoede zijn voor vreemden en andere dieren.
Daarom hebben ze vroege en consistente socialisatie en training nodig om te voorkomen dat ze agressief, angstig of angstig worden.
Duitse herders zijn van nature niet agressief, maar ze hebben een sterk bewakingsinstinct en een hoge prooidrift. Ze kunnen alles wat beweegt, zoals katten, eekhoorns of auto's, achtervolgen of aanvallen.
Ze kunnen ook blaffen of grommen naar onbekende mensen of honden, vooral als ze zich bedreigd of uitgedaagd voelen. Ze moeten leren hoe ze hun impulsen kunnen beheersen en grenzen kunnen respecteren, en hoe ze zich in verschillende situaties op de juiste manier moeten gedragen.
Duitse herders zijn ook zeer actieve en energieke honden die veel beweging en mentale stimulatie nodig hebben.
Ze kunnen zich vervelen, rusteloos of destructief worden als ze niet genoeg mogelijkheden hebben om in hun fysieke en mentale behoeften te voorzien. Ze houden van activiteiten zoals wandelen, rennen, wandelen, zwemmen, apporteren, behendigheid, gehoorzaamheid, speuren of hoeden.
Ze hebben ook uitdagend speelgoed, puzzels en spelletjes nodig om hun geest scherp en betrokken te houden.
Maatschappelijke betrokkenheid
Duitse herders zijn sociale honden die genieten van het gezelschap van hun menselijke familie en een sterke band met hen kunnen opbouwen. Ze kunnen ook goed overweg met andere honden en huisdieren, zolang ze op de juiste manier worden geïntroduceerd en begeleid.
Ze zijn echter niet erg vriendelijk of extravert tegenover vreemden, en ze kunnen afstandelijk of gereserveerd zijn tegenover mensen die ze niet kennen.
Ze kunnen ook territoriaal zijn of bezitter zijn van hun huis, familie of bezittingen.
Duitse herders hebben vanaf jonge leeftijd regelmatige en positieve socialisatie nodig om hen te helpen hun natuurlijke behoedzaamheid te overwinnen en vertrouwen te ontwikkelen.
Socialisatie houdt in dat ze worden blootgesteld aan verschillende geluiden, bezienswaardigheden, geuren, mensen, dieren en omgevingen, en dat ze worden beloond voor kalm en vriendelijk gedrag. Socialisatie kan ook agressie, angst of ongerustheid bij Duitse herders helpen voorkomen of verminderen.
Duitse herders moeten ook leren beleefd en respectvol met andere honden en dieren om te gaan.
Ze moeten basiscommando's leren, zoals zitten, blijven, komen, weggaan en laten vallen, en ook hoe ze aan de lijn moeten lopen zonder te trekken, uit te vallen of te blaffen.
Ze moeten ook worden gesocialiseerd met honden van verschillende groottes, rassen en temperamenten, en leren hoe ze mooi kunnen spelen en speelgoed en middelen kunnen delen. Ze moeten onder toezicht staan en gecorrigeerd worden als ze tekenen van agressie, dominantie of pesten vertonen.
Veel Gestelde Vragen
Hoe lang leeft een Duitse herder?
De gemiddelde levensduur van een Duitse herder is 9 tot 13 jaar, maar sommige kunnen langer of korter leven, afhankelijk van hun gezondheid, genetica en verzorging.
Hoe lang leeft een Duitse herder?
De gemiddelde levensduur van een Duitse herder is 9 tot 13 jaar, maar sommige kunnen langer of korter leven, afhankelijk van hun gezondheid, genetica en verzorging.
Welke kleur moet een Duitse herder hebben?
Een Duitse herder kan verschillende kleuren en patronen hebben, maar de meest voorkomende zijn zwart en bruin, zwart en rood, zwart en zilver en zwart en crème.
Andere kleuren zijn effen zwart, grijs, wit, leverkleurig en blauw. De kleur van de vacht heeft geen invloed op de persoonlijkheid of het temperament van de hond, maar kan wel zijn gezondheid beïnvloeden.
Hoeveel werpt een Duitse herder?
Een Duitse herder kan verschillende kleuren en patronen hebben, maar de meest voorkomende zijn zwart en bruin, zwart en rood, zwart en zilver en zwart en crème.
Andere kleuren zijn effen zwart, grijs, wit, leverkleurig en blauw. De kleur van de vacht heeft geen invloed op de persoonlijkheid of het temperament van de hond, maar kan wel zijn gezondheid beïnvloeden.
Een Duitse herder heeft een dubbele vacht met een dikke ondervacht en een golvende of rechte buitenlaag. Ze werpen het hele jaar door matig, maar twee keer per jaar werpen ze zwaar, meestal in de lente en de herfst. Ze moeten regelmatig worden geborsteld, gewassen en verzorgd om hun vacht gezond te houden en het afstoten te verminderen.
Hoeveel eet een Duitse herder?
De voedselinname van een Duitse herder hangt af van zijn leeftijd, grootte, activiteitenniveau en metabolisme. Over het algemeen heeft een volwassen Duitse herder ongeveer 3 tot 4 kopjes droog hondenvoer van hoge kwaliteit per dag nodig, verdeeld over twee maaltijden.
Puppy's, senioren, drachtige of zogende vrouwtjes en werkende of actieve honden hebben mogelijk meer of minder voedsel nodig. Het is belangrijk om het gewicht en de lichaamsconditie van de hond in de gaten te houden en de voeding hierop aan te passen.
Hoeveel kost een Duitse herder?
De kosten van een Duitse herder kunnen variëren, afhankelijk van de fokker, de stamboom, de locatie en de vraag. Over het algemeen kan een puppy van een Duitse herder van een gerenommeerde fokker ergens tussen de $ 500 en $ 2.000 of meer kosten.
Andere kosten omvatten de initiële kosten voor vaccinaties, ontworming, chippen, sterilisatie of castratie en benodigdheden, evenals de lopende kosten voor voedsel, verzorging, training, gezondheidszorg en verzekering.
Wat zijn enkele veelvoorkomende gezondheidsproblemen bij Duitse herders?
Duitse herders zijn gevoelig voor bepaalde gezondheidsproblemen, zoals heup- en elleboogdysplasie, degeneratieve myelopathie, een opgeblazen gevoel, allergieën, oorinfecties en huidproblemen. Ze kunnen ook worden getroffen door andere ziekten, zoals epilepsie, kanker, diabetes of hartproblemen.
Het is belangrijk om te kopen bij een verantwoordelijke fokker die zijn honden test op genetische ziekten en ethische fokpraktijken volgt. Het is ook belangrijk om regelmatige veterinaire controles, preventieve zorg en een gezonde levensstijl voor de hond te bieden.
Hoe train je een Duitse herder?
Duitse herders zijn zeer intelligente en trainbare honden, maar ze hebben ook een stevige en consistente leider nodig die duidelijke en positieve begeleiding kan bieden.
Ze reageren goed op op beloningen gebaseerde methoden, zoals complimenten, snoepjes, speelgoed en spelen, en tolereren geen harde of beledigende behandeling. Ze hebben vroege en voortdurende training nodig om basismanieren, gehoorzaamheid en sociale vaardigheden te leren, en om gedragsproblemen te voorkomen of te corrigeren. Ze hebben ook mentale stimulatie en uitdagingen nodig om hen gelukkig en betrokken te houden.
