Van 6 april 2010 zal het illegaal zijn om te bezitten‘Niet-fotografische visuele afbeeldingen van seksueel misbruik van kinderen’in Engeland en Wales.Duizenden fans van Japanse anime, hentai en grafische romans worden geconfronteerd met maximaal drie jaar gevangenisstraf en een plek op de zedendelinquenten die zich registreren voor het bezit van cartoons met seksueel thema.
De volledige PDF over de wet is hier beschikbaar:http://www.backlash.org.uk/pdf/consultation-non-photographic-response.pdf
De gevaarlijke cartoons -clausules zijn te vindenhttp://www.opsi.gov.uk/acts/acts2009/ukpga_20090025_en_5#pt2-ch2, zie ookverklarende aantekeningen.
Een meer beknopte uitleg is hier te vinden:http://www.youtube.com/watch?v=mDjtMgsBuvE.
Backlash betwist deze wet op grond van het feit dat de vrijheid van meningsuiting niet moet worden beperkt tot informatie of ideeën die de overheid of de meerderheid begunstigd zijn.In het licht van de schijnbare toewijding van de overheid aan beleidsvorming op het gebied van "op bewijs", is het tegenstrijdig dat materiaal dat buiten deze richtlijnen ligt, moet worden gecriminaliseerd op basis van afschuw in plaats van schade.Tijdens de hoorzitting van de Commons Committee betoogde Maria Eagle MP dat het gebruik van walging bij het schrijven van de Britse seksualiteitswet "goed ingeburgerd" is, terwijl in het verleden de walging van de censuurwetgeving in de eerste plaats is gebruikt om te discrimineren tegen representaties van hom*oseksualiteit.De overheid uitvindt in wezen een misdaadloze misdaad op het gebied van smaak en het creëren van wetgeving die geen invloed zal hebben op strategieën voor kinderbescherming.Afbeeldingen van niet-bestaande kinderen duiden niet op misbruik of trauma;Niemand kan worden geschaad bij het maken van een illustratie.
Hoewel deze wet aangeeft dat het alleen van toepassing is op afbeeldingen die zijn gemaakt voor seksuele bevrediging, zijn veel van de beelden die waarschijnlijk onder deze wet vallen, afhankelijk van het detailniveau of de wreedheid van genoemde illustratie.Deze beelden kunnen bij sommige individuen inderdaad seksuele opwinding aanzetten, maar om aan te nemen dat dit het geval is voor de bevolking als geheel is een verdomde neerbuigendheid, en een zeer reëel risico vormt dat een jury een nog verkeerd interpretatie van een cartoon of een enkel beeld van eenkomisch wanneer het wordt verwijderd uit de uiteenzetting van zijn verhaal.
Cartoons met name in gevaar hier zijn manga en anime, Japanse strips en tekenfilms.De bekende Japanse trend voor grote ogen, kleine monden, hoge stemmen, vergrote hoofden, androgyne lichaamsvormen, adolescente gebaren en de cultuur vanKawaiibetekenen dat een enorm deel van "schattige" protagonisten in het Japans geïllustreerde of geanimeerde erotiek door een westers publiek als minderjarig kan worden ervaren, simpelweg vanwege de trends en vooringenomenheid van die cultuur.De traditie van Japan vanEcchiEnHentai, en vooral in dit geval,LoliconEnSchot, plus hun milde censuur van expliciete werken (vaak kleine censuurboxen over alleen de tips van geslachtsdelen) betekenen dat zelfs mainstream materiaal mogelijk een inbreuk op deze wet kan zijn.
Westerse grafische romans kunnen eveneens fout worden, ondanks dat ze beter begrijpelijk zijn voor een westerse jury.Vele momenten in westerse tekenfilms en grafische romans kunnen als p*rnografisch worden beschouwd zonder het voordeel van het bekijken van de context van het verhaal eromheen.Specifieke zorgpunten zijn onder meerAlan Moore'S wijd geregistreerde werken,WachtersEnVerloren meisjes.
Het is ook zorgwekkend om op te merken die loliconis specifiek genoemdmet betrekking tot deze nieuwe wet maar niet Shotacon.De wet is misschien gewoon cultureel niet bewust van het genre van Lolicon, maar waarom hebben de door de overheid aangehaalde afbeeldingen uitsluitend betrekking op afbeeldingen van (fictieve, niet-bestaande) meisjes wanneer de (fictieve, niet-bestaande) jongens in deze stukken evenveel zijnrisico?Naast het uitvinden van een wet om degenen die een slachtofferloze misdaad begaan te straffen, loopt het ook het risico cultureel onwetend te lijken en, zoals bij deDangerous Pictures Act, lijkt veel meer, zo niet volledig op vrouwen (of, in dit geval, niet-bestaande meisjes) in het aanstootgevende materiaal, veel meer gefocust, wat opnieuw impliceert dat alleen meisjes het slachtoffer kunnen worden van dit materiaal en moeten worden beschermd.
Backlash is sterk tegen elke vorm van kindermishandeling en verdedigt niet het recht om seksueel expliciete beelden van kinderen te bezitten.De Dangerous Cartoons Act is echter de tweede interventie in vijf jaar door de Britse regering tot politiebezit van p*rnografische inhoud op grond van obsceniteit en afschuw in plaats van bewijs van schade.Deze wet kan mogelijk een veel groter deel van de onbewuste en anderszins gezagsgetrouwe internetgebruikers beschuldigen dan deDangerous Pictures Act, in reactie op welke terugslag is gesticht en loopt ook het risico om criminelen te creëren door louter verkeerde interpretatie van een afbeelding wanneer gepresenteerd zonder context.
