Carl Erskine, een felle jager voor mensenrechten en All-Star voor de Brooklyn Dodgers die een van de grootste World Series-wedstrijden in de geschiedenis gooiden, stierf dinsdagochtend in het Anderson Community Hospital na een korte ziekte, bevestigde zijn familie aan Indystar.Hij was 97.
Erkine, een Anderson, Ind. Native, stierf een honkballegende die naast veldpictogrammen Jackie Robinson en Gil Hodges speelde.Hij gooide in Five World Series en gooide een toenroep 14 in een wedstrijd in een wedstrijd in 1953. Erskine, die van 1948 tot 1959 voor de Dodgers speelde, zou geliefd raken door de fans.Ze noemden hem liefdevol "oisk" in hun Brooklyn -accenten.
Maar voor degenen die hem het beste kenden, was Erskine zoveel meer.Hij was een man die, buiten het veld, vocht voor wat goed was in de wereld.Erskine was een fel kampioen van mensenrechten, raciale gelijkheid en, toen zijn overleden zoon Jimmy werd geboren met het syndroom van Down, werd ondergedompeld in het vechten voor mensen met speciale behoeften.
"Hij was de beste man die ik ooit heb gekend", zei filmmaker Ted Green, die een documentaire over Erskine produceerde, "Het beste dat we hebben: het verhaal van Carl Erskine. "
Voormalig Indiana -gouverneur Mitch Daniels zei dinsdag: "Je hoefde geen levenslange Dodger -fan te zijn om een grote fan te zijn van Carl Erskine en het opmerkelijke personage waarmee hij zijn leven leidde."
"Op de vraag door zijn documentaire filmmakers om hem samen te vatten, flapte ik eruit 'hij is de beste die we hebben'," schreef Daniels in een verklaring die aan Indystar werd verstrekt."Dat kan ik niet verbeteren en, net als miljoenen, zal ik hem heel erg missen."
Erskine werd thuis geboren in 1926, de zoon van een moeder die thuis blijft en een vader die een supermarktmanager was en later een fabrieksarbeider.Hij groeide op in wat hij een "gemengde buurt" noemde in Anderson.
Als kind hield Erkine van basketbal te spelen en er was een rechtbank in een steegje die leeg zat te wachten op kinderen die hun klusjes na school hadden afgemaakt of die vroeg genoeg waren opgestaan om te spelen terwijl de zon opkwam.Erskine ging daar elke kans die hij kreeg.
Het was de jaren 1930 in Anderson, waar 10 jaar eerder de Ku Klux Klan een bolwerk had, zoals in de hele staat en een groot deel van de natie.Racisme was ongebreideld toen Erskine in 1937 naar dat hof kwam, een 10-jarige blanke jongen met niets te bewijzen.Gewoon om te spelen.
"En met elke maatschappelijke kracht die Carl in een andere richting duwt, hier op een basketbalveld in een steegje, raakt hij bevriend met een 9-jarige Johnny," zei Green.
Johnny was "Jumpin" Johnny Wilson, toen hij later bekend werd in Anderson, een basketbal -superster op de middelbare school die samen met Erkine de drukte van meer dan 5.000 verbaasde in de Wigwam Gym.
"Ik sta gelijk om een (Anderson Indians) uniform te krijgen, mijn tweede jaar aan het krijgen van een Dodgers -uniform,"Erskine vertelde Indystar in 2015."Ik zeg je dat als je de Indianen (basketbalteam) hebt gemaakt, je eigenlijk bijna het onmogelijke had bereikt. Ik bedoel, zo leek het. Tjonge, als je de Indianen, de man leefde."
Erskine en Wilson leidden het team naar de halve finale van de staat in 1944. Anderson verloor van Kokomo nadat Wilson gewond was geraakt in Semistate.
"We konden gewoon niet goedmaken dat 25 of 30 punten die Wilson meestal scoorde," zei Erskine."Jongens hebben we teamwerk voor ons tweeën gaande."
Erkine en Wilson, die zwart was, werden meer dan teamgenoten.Ze werden beste vrienden.De twee werden vergezeld op de heup.Ze liepen elke dag samen naar school en hingen daarna rond.Ze speelden samen sporten en vertelden elkaar hun diepste geheimen.
Erskine wist het toen niet, maar Wilson zou zijn opvattingen over race vormen.En later in zijn leven zou iemand dat merken.Erkine was in de kleedkamer van Brooklyn Dodgers toen hij een man achter hem hoorde komen,Erskine vertelde Indystar in 2015.
"Hé Erskine, hoe komt het dat je geen probleem hebt met dit zwart -witte ding?"De stem was van Dodgers -teamgenoot Jackie Robinson.
"Ik zei: 'Wel, ik ben opgegroeid met Johnny Wilson,'" herinnerde Erskine zich."Ik wist niet dat hij zwart was. Hij was mijn vriend. En dus heb ik geen probleem."
Geboorte van een pitching -ster
Erskine speelde zijn hele leven honkbal in die dagen voor televisie en videogames.Hij en zijn vader zouden in de tuin gaan en vangst spelen.Op 9 -jarige leeftijd vroeg een team Erskine om te spelen in de Anderson Parks City League.Hij gooide op een gewone diamant;Er was op dat moment geen Little League.
Toen Erskine op de middelbare school kwam, riep Archie Chad, die voetbal, basketbal en honkbal coachte, Erskine op om naar kantoor te komen."Het maakte me doodsbang," zei Erskine."Wat zou Mr. Chad bij mij willen?"
Tsjaad vertelde Erskine dat hij wilde dat hij naar buiten zou komen voor honkbal.Maar het spelen van de sport die eerste dag kwam niet zonder een beetje schaamte.
"Ik wist niet hoe ik een honkbaluniform moest opzetten," zei Erskine in 2015. "Het heeft die grappige sokken en een paar dingen in je niet zien en ik wist niet hoe ik het moest doen. De kleineShortstop op de middelbare school was een man genaamd Popeye Parker.stuk. En ik zou het volgende stuk opzetten.
Erskine maakte snel naam voor zichzelf als een honkbalspeler in Indiana.Kinderen opvallen.Pitching no-hitters.Geschreven worden over in kranten.Hij was niet erg groot, 5-10 en 165 pond, maar hij had een arm.
Radar -wapens waren in die dagen niet in de buurt, dus Erskine wist nooit precies hoe snel hij op de middelbare school gooide.Later zou hij een verkenningskaart krijgen van de Dodgers die hem een A+ voor snelheid gaven.Dat A+ betekende dat hij tussen de 92 en 93 mijl per uur gooide.
Verschillende Major League -teams hadden hun ogen gericht op Erskine op de middelbare school, "maar de Dodgers," zei Erskine, "waren het team dat het meest indruk op me maakte."
Na zijn afstuderen in 1945 werkte Erskine voor de Dodgers op Ebbets Field.Hij kon niet ondertekenen omdat hij zijn tijd in de marine moest dienen vanwege de Tweede Wereldoorlog.Toen de oorlog het volgende jaar eindigde, tekende Erskine op 19 -jarige leeftijd bij de Dodgers.
Hij speelde een winterseizoen in Cuba en hij herinnert zich nog steeds wat hij maakte - $ 325 per maand.
"Dat heeft me enorm geholpen om te pitchen in wat er over ging, zoals een Triple-A Calibre League," zei hij in 2015. "En ik was heel jong. Dus het is een soort waarheid in het leven. Als je ergens beter in wilt zijn, doe het met mensen die beter zijn dan jij.
Tijdens een voorseizoenwedstrijd in Fort Worth, Tex. In 1948 gooide Erskine vier of vijf innings tegen Robinson terwijl hij probeerde de grote competities te maken.
"En zie, toen het spel voorbij was, kwam Jackie Robinson eigenlijk naar onze dugout en hij zei:" Waar is Erskine? "" Vertelde hij Indystar in 2105. "Ik wist niet dat Jackie en ik stapten en de hand schudden met de hand met de handhem.
Robinson had gelijk.Slechts een dozijn wedstrijden later werd Erskine opgeroepen tot de Dodgers.Toen hij incheckte en naar zijn kluisje ging, liep Robinson naar hem toe."Jackie zei: 'Ik zei dat je het niet kon missen,'" zei Erskine.
Eerste nationaal uitgezonden geen slagman
Robinson, Erskine en hun jonge Dodgers -team zouden bijdragen aan een opwindend tijdperk van honkbal in Brooklyn.Na het verliezen van zeven opeenvolgende World Series door de jaren heen, won de franchise zijn eerste titel in 1955.
De Dodgers bestonden uit iconen uit die tijd: Robinson, Hodges, Pee Wee Reese, Roy Campanella, Preacher Roe, Duke Snider en Carl Furillo.
"We hadden een team dat in mijn 12 seizoenen in de Big Leagues het National League Championship zes keer won," zei Erskine in 2015. Erskine werd een vaste waarde in de startrotatie van het team in 1951. Naast het pitchen in Five World Series, hijgooide twee no-hitters, de eerste in 1952 tegen de Cubs.Hij leidde ook de National League met 20 overwinningen in 1953.
Erskine gooide de eerste nationaal geheleveerde no-hitter in 1956 tegen de Giants.Het was de zaterdagwedstrijd van de week op een moment dat de natie zich rond hun televisies verzamelde om te kijken.Een van degenen die dat spel bekijken was Betty, Erskine's middelbare schoolliefje en vrouw.Erskine's arm had hem problemen gegeven en ze was nerveus.
Betty was weer thuis met de kinderen in Bay Ridge, een buurt in Brooklyn, strijkend voor de tv zodat ze het spel kon bekijken.
"Ze strijkde een tafelkleed. Dus nu gooi ik een paar goede drie innings en ze is een beetje aarzelend om te stoppen met het strijken van het tafelkleed omdat ze wil dat dingen goed blijven gaan. Dus ze blijft strijken," zei Erskine in 2015. "Dus nu nuDe vijfde inning draait het eindelijk om en ze blijft strijken.
Het Brooklyn -tijdperk van de Dodgers eindigde in 1958, schokkend en bedroefd een stad, toen het team aankondigde dat het naar Los Angeles zou verhuizen.Erkine gooide de thuisopener in in L.A. Dodgers Stadium was nog niet gebouwd, dus het team speelde in een voetbalstadion en 80.000 mensen waren op de tribunes.
"Het was een groot historisch moment voor L.A. om Major League Baseball te hebben," zei hij."Ik heb die dag de overwinning behaald tegen de Giants. En dat soort bindt me aan L.A. na het spelen van het grootste deel van mijn carrière in Brooklyn. Als ik terugga naar L.A., lijkt het erop dat de fans me accepteren alsof ik mijn hele speeldecarrière daar.
Erskine trok zich terug uit het honkbal in 1959 en keerde terug naar Indiana, waar hij en Betty hun drie kinderen zouden opvoeden, Danny, Gary en Susan.Een jaar later werd Jimmy geboren.
'De menigte zou zwijgen'
Jimmy Erskine werd geboren in 1960 met het syndroom van Down.Het was een tijd waarin veel artsen ouders vertelden dat baby's met het syndroom van Down naar een instelling moesten worden gestuurd, dat ze een maatschappelijke hinder zouden zijn, dat ze het gezinsleven zouden verstoren.
Erskine en zijn vrouw, Betty, negeerden wat artsen zeiden en ze namen Jimmy mee naar huis.Ze zouden niet doen wat andere families eerder hadden gedaan.Ze hief Jimmy op net zoals ze hun andere drie kinderen deden.
"Ze lieten hem vliegen. Ze namen Jimmy mee overal waar ze naar de kerk gingen, naar restaurants," zei Green."Het was altijd dat Jimmy daar was en als hij handelde, handelde hij."Net zoals elk ander kind handelt.
Green zegt dat de Erskines een spoor hebben gebrand voor andere gezinnen met kinderen die speciale behoeften hadden.Ze toonden rustig aan hun acties hoe ze een kind met een verstandelijke beperking konden opvoeden.
Maar Erskine maakte het leven niet alleen beter voor Jimmy.Hij ging naar een ander gevecht, een gevecht om het leven beter te maken voor alle mensen met speciale behoeften.Hij was een felle pleitbezorger voor educatieve kansen en voor speciale Olympische Spelen.
"Carl Erskine heeft bijgedragen aan het beïnvloeden van dergelijke massale verandering door nederigheid, door genade, door menselijk leiderschap," zei Green."Hij heeft zijn leven doorgebracht om anderen te steunen."
Op het moment dat Jimmy werd geboren, was de gemiddelde levensverwachting voor baby's met het syndroom van Down 10 jaar.Jimmy Erskine zou zijn prognose van het downsyndroom tientallen jaren overleven en onderweg het gezicht van Special Olympics werd.Hij stierf in 2023 op 63 -jarige leeftijd.
Telkens wanneer Erskine werd gevraagd om een toespraak te houden als World Series -kampioen, zou hij op het podium staan en zijn World Series -ring omhoog houden en het publiek vertellen hoeveel het voor hem betekende.Maar dan trok hij altijd uit zijn zak een van Jimmy's gouden medailles van de Special Olympics.
"Je vertelt me wat de grotere prestatie is," zou Erskine tegen het publiek zeggen."Welke van deze betekent meer?"
"De menigte zou zwijgen," zei Green."Dan zouden ze klappen, en dan zouden de tranen vallen."
Begrafenisarrangementen voor Erskine zijn in behandeling.
Volg Indystar Sports Reporter Dana Benbow op X:@Danabenbow.Bereik haar via e -mail: dbenbow@indystar.com.
