Dit is de reden waarom we Lied Slaughter, Karin (2025)

Mindfulness ontmoet galghumor
De debuutroman? Middle Murder?Ik heb me absoluut overtuigd van Karsten Dusse.De mix van mindfulness -oefeningen, de geschiedenis van een moord, de verdere gebeurtenissen en vooral de sarcastische, zwarte humor greep me onmiddellijk en ik heb het boek echt op rij verslonden!De personages waren zo cliché als briljant.De scènes in de roman zijn gewoon hilarisch en het boek zelf een plezier voor mensen die dingen graag dubbelzinnig zien of willen interpreteren voor hun doel.

5 sterren van mij en vraag meer van deze galghumor, wat echt een moordplezier was!

Ik heb er al veel thrillers uitgezien, maar slechts een paar gelezen.De uiteinden zijn vaak erg vergelijkbaar, maar dit einde was echt onvoorspelbaar.

Bovenal was het verhaal coherent - elk personage, elke actie, elke instelling was belangrijk en opgebouwd aan het einde.

Ik kijk echt uit naar het 2e deel en hoop dat het een beetje beter is dan "als ze het wist".

De titel "Murder in the Christmas Express" herinnerde me natuurlijk eerst aan Aghata Christie's "Murder in the Orian Express" en daarom werd ik nieuwsgierig naar het boek en liet het me de titel voor Kerstmis geven.

De cover past bij de titel.Ik dacht gewoon aan alles, kerstkleuren rood, groen, wit en goud, een trein, rails en het bloed in de tekst.Het lettertype en de rails kunnen ook worden gevoeld.

Zoals geschreven, is het onderwerp van het boek een moord die tijdens de treinreis gebeurt.Een ex-police officier begint met de opleiding.
Tot het einde spannend en ondoorzichtig, ik onthul niet meer.

Wat ik altijd gemakkelijker vind om te lezen zijn korte hoofdstukken, wat het geval is in dit boek.De schrijfstijl van Alexandra Benedict is gemakkelijk te begrijpen en aangenaam om te lezen.
De mensen zijn goed beschreven en omdat er slechts een kleine hoeveelheid reizigers in de trein is.

Ik kan dit boek alleen aanbevelen!

Je moet gewoon Sebastian Fitzek toegeven dat hij een geweldige auteur is.Zelfs als zijn boeken vaak te "gesplitst" voor mij zijn - kan ik zelden de aantrekkingskracht van zijn verhalen weerstaan.
"The Therapy" is meer een klassieke thriller en zelfs na de eerste pagina's boeide de onheilspellende stemming van het boek me.Spannend tot het einde met een begrijpelijke resolutie, een duidelijke aanbeveling voor iedereen die graag thrillers leest.

Noordse misdaadromans zijn mijn passie en IJsland maakte vooral indruk op mij.Ik ben dol op de beschrijving van het ruwe landschap en de kleine rustige steden.Mensen zijn gereserveerd in taal en actie, dus de misdaadromans zijn psychologisch spannender dan bloeddorst.Toen ik het boek kreeg van Eva Björg ægisdóttir en merkte op dat het haar tweede was uit de serie over commissaris Elma, kocht ik het eerste deel geheim als audioboek.In het audioboek zijn de IJslandse namen moeilijker te onthouden en ik heb vaak naar een en andere hoofdstukken geluisterd.Geen probleem, de woordvoerster heeft een zeer aangename stem.Ik ga niet in op de inhoud, en over het algemeen gaat het over onaangename jeugdervaringen.Het is zo geweldig opwindend dat ik er drie dagen naar moest luisteren.Ik zou graag veel boeken van deze prachtige auteur willen zien.

Veel mensen lijken te denken dat Agatha Christie nog steeds de ongeslagen koningin van misdaadfictie is en tegen die mensen die ik altijd wil zeggen: maar waar is de humor?!Als je gezellige misdaad schrijft, is het zeker om een ​​paar grappen op te nemen?
Aangezien dat mijn standpunt is, kan ik niet anders dan denken, dat Osman haar mogelijk heeft verslagen in haar eigen spel.Deze onwaarschijnlijke bemanning van speurtoctogenerianen die een reeks moorden in hun chique pensioenhuis probeerden op te lossen, zorgde ervoor dat ik herhaaldelijk kakelde.Natuurlijk zou het gemakkelijker zijn om misdaden op te lossen wanneer je van die leeftijd bent, denk gewoon hoe onbeschaamd je kunt zijn!Ik neem één ster uit, alleen omdat de oplossing voor de moorden een soppy liefdesverhaal te veel betrof.Afgezien daarvan is dit echter net zo verrukkelijk als gezellige misdaad wordt.

De Berlijnse fotograaf Theodor Jung reist in 1929 met zijn vrouw en haar Hamburg Merchant -familie op de Champollion van Marseille naar Maskat - dus het plan.Alles lijkt exotisch en luxueus aan de vooravond van de wereldwijde economische crisis, maar Jung lijdt aan een post -traumatische stressstoornis na de Tweede Wereldoorlog en zijn huwelijk is verre van zo stabiel als hij wil.Plots verdwijnt zijn vrouw Dora zonder spoor en iedereen: r op het schip doet alsof ze helemaal niet aan boord was geweest.Op zichzelf onderzoekt hij nu en wordt hij dieper en dieper in de verwikkelingen van zijn in -laws en hun dubieuze handelstransacties.Het internationale publiek op het cruiseschip produceert een aantal nieuwsgierige personages, Young laat je het ooit weten met iedereen en moet zijn bondgenoten en vijanden verzinnen tussen scheepsmedewerkers, Berlijnse Mafiosi en de familieleden.De koude hint van Agatha Christie's "Death on the Nile" is aansprakelijk voor het geheel, dat hier opnieuw wordt opgewaardeerd vanuit een modern perspectief.Uitstekend als een lichte "gezellige misdaad" voor de zomer.De historische setting en de Berlijnse hagelslag geven het boek dat zeker iets.

De zomer heeft ons op ons gekropen en met reizen terug naar normaal (ondanks de beste inspanningen van BER) ongetwijfeld mensen zullen terug willen terugkeren naar het lezen van spionage/misdaadfictie van goede kwaliteit om hen door hun familievakanties te krijgen.
Als je op zoek bent naar iets Le Carre-achtig of als een smattere (maar geen Johnny Engelse stijl Ottness) van Britse humor in je thriller, hoef je niet verder te zoeken dan Mick Herron.Er zijn tegenwoordig niet veel schrijvers van hoge kwaliteit in het spionagegebied en Herron heeft het genre voor zichzelf opnieuw uitgevonden met zijn Slough House -boeken, gelegen in een afdeling van MI5 (zoals Mi6 maar voor huishoudelijke spionage) bevolkt door spooks die zijn verknald die zijn verpest die zijn verpest die zijn verpest die zijn verpest die zijn verpest die zijn verpest die zijn verknoeid die zijn verpest die zijn verknoeid die zijn verpest die zijn verpest.en werd verzonden naar saai bureauwerk.Grappig, spannend en niet dom, ik kan deze boeken niet zeer genoeg aanbevelen.

De natuur verdedigt zich tegen mensen en wij lezers zitten er middenin.Voor de eerste helft van dit boek voelde ik me een eeuwigheid.Maar daarna kon ik het niet langer neerleggen en een nacht zonder slaap doorbrengen, maar met spannende acties en goed gedachtte personages."The Swarm" is een boek dat me fascineerde vanwege het exacte onderzoek en tegelijkertijd schokte me.De personages waren zo snel gegroeid dat de laatste hoofdstukken van het boek me van wanhoop deden.En alleen het einde ... Ik denk dat ik al heel lang geen boek heb gehad en laat me speculeren zoals het boek van Frank Schätzing deed.

Het ziet er donker uit in de door Brexit geplukte Engeland en het donker gaat verder met onze langzame paarden in Slough House.Het team krijgt nieuwe toegang, maar niemand wilde het echt hebben ...
Het wordt neergeschoten en gestorven, gerucht en geïntrigeerd - ik ben ook dol op de misdaadromans van Mick Herron!

Er zou waarschijnlijk een argument moeten worden gedaan dat de reis niet over de bestemming gaat, als de roman van Armfield niet is opgezet op een manier die anders lijkt te suggereren tot de allerlaatste paar pagina's.Overschakelen tussen de perspectieven van Miri, die onlangs haar vrouw terug hebben gekregen en probeert te achterhalen waarom ze anders terugkwam, en Leah, die het verhaal vertelt van haar diepzee-missie verdwenen, de kern van het verhaal is de traaghet ontrafelen van de bron van dat trauma.Dus hoewel ik enorm genoten heb van het lezen van deze hoogspanningsstudie over verlies en transformatie, met een zeer interessante, "vorm-van-water" -achtige benadering van de correlatie tussen queerness en de zee, kon ik niet anders dan verbijsterd worden door eenBeëindigen dat geen van beide dingen opzettelijk vaag laat, noch erin slaagt om iets volledig op te lossen.Desalniettemin is dit een goed boek - maar het had het potentieel om geweldig te zijn.

Lucca Marino begon haar professionele carrière als een bedrieger - op dat moment uit de financiële behoefte vanwege haar leven in het Caravan Park - en raakt in een gevaarlijke situatie.Hieruit wordt ze gered door Mr. Smith, die haar nieuwe baas wordt en voor wie ze steeds meer flagrante bevelen moet doen.Ze is momenteel als een Evie Porter in een relatie met Ryan, waarover ze informatie moet verzamelen en doorgeven.Alles lijkt leuk, ze trekt Ryan's Villa in en leert zijn vrienden kennen.Op een feestje stelt de begeleiding van een van zijn vrienden zichzelf voor als Lucca Mariono en Evie is duidelijk: dit is een waarschuwing, blijkbaar richt iemand zich op haar.Wanneer de vermeende Lucca sterft en Evie ook wordt beschuldigd van moord, is het duidelijk: ze moet sneller zijn dan haar tegenstanders.

Ashley Elston heeft een down -to -earth en slimme hoofdrolspeler gecreëerd met Evie.Zelfs als ze niet perfect moreel handelt en zich zeker tijdens haar bevelen heeft bestraft, vond ik het leuk.Aan de ene kant wordt verteld in het heden, waarin Evie en Ryan hun geluk vieren en Evie concurreert tegen haar tegenstander.Aan de andere kant, in flashbacks, worden Lucca's vorige leven en haar eerdere bestellingen verteld onder de heer Smith.Met elk hoofdstuk komen nieuwe kennis over de verbindingen en de verbindingen van de individuele figuren aan het licht.
Ashley Elston schrijft vloeiend, kon me boeien met de plot en de meer snelle gebeurtenissen en verrassen en inspireren me door de wendingen.

Iedereen die eerst liegt, is een spannende thriller voor een slimme hoofdrolspeler die voor zichzelf staat en moet vechten voor haar identiteit.

Moorddadige bruiloft

Waar gaat het over?
Het 21 -jarige Aden Karn wordt overal gewaardeerd en populair.Hij is betrouwbaar, altijd voor iedereen, neemt zich bezig met en plant zijn toekomst wanneer hij wordt neergeschoten op weg naar het werken met een kruisboog.Waarom moest de jongeman sterven?Is alles echt goud dat schijnt?

Mijn mening:
In een boos hart bepalen we al samen met Kate Burkholder in haar 15e geval.En deze thriller van Linda Castillo is gewoon briljant.Hoewel ik het gevoel heb dat ze in de laatste 2 of 3 delen nieuwe dingen proberen te brengen.Of het nu de veranderende perspectieven of de beoordelingen zijn.Heb je ook het gevoel?Maar dat merk ik heel positief.Je schrijfstijl is weer absoluut uniek en met een hoge herkenningswaarde en dit boek heeft zichzelf bijna gelezen.

En ja, ze komt eindelijk aan, Kate's bruiloft met Tomasetti, waar we op veel boeken op hebben gewacht.Daarvoor wordt Tomasetti in één geval echter geconfronteerd met zijn eigen verleden en Kate heeft ook flashbacks die ze terug in hun verleden gooien.Mona bereikt ook haar grenzen als beleidsfunctionaris

De zaak is niet minder opwindend, zoals de gevallen eerder.Het gaat terug naar de gemeenschap van de Amisches.We leren meer dingen over de jongeren in hun So -called Rumspringa en hebben geweld om met vrouwen om te gaan.Drugs zijn betrokken, doen anderen en nog veel meer.Al met al, flagrante onderwerpen die onder je huid komen.Het begint opwindend, de spanningscurve is hoog en de hele tijd dacht ik: Kate, wees voorzichtig, je wilt trouwen, je moet er goed uitzien op de foto's (als er iets zal zijn)!Maar we kennen onze Kate: als ze ergens in heeft gebeten, stopt ze er niets van en in de ware betekenis van het woord dat ze met haar hoofd door de muur rent.Maar de mooiste was niet alleen de snelle zaak met de ingenieuze definitieve confrontatie, maar het hoofdstuk daarna.Zoals Sarah en de andere amic vrouwen het festival voorbereiden, omdat bisschop Troyer daar is en het mooi en emotioneel was, hoewel we maar een kort inzicht kregen, en ik heb zo lang gewacht dat de bruiloft van de twee echt gelukkig was.Een heel duidelijke leesaanbeveling van mij en ik kijk uit naar de volgende zaak!

Nu blijft er nog maar één vraag: zal de volgende zaak een pleidooi zijn voor Kate Tomasetti of houdt het uw naam aan?

Conclusie:
Het 15e geval van Kate is net zo opwindend als de gevallen daarvoor.Linda Castillo stuurt haar hoofd van de politie in een boos hart over een zaak die gaat over moord, verkrachting, drugs, macht en, en, en, en,.Ik was vastgebonden vanaf de eerste, de confrontatie was absoluut succesvol, maar de mooiste was de bruiloft van Kate en John.Emotioneel, mooi en langverwacht, konden we het festival bekijken en ik kijk er al uit naar verdere gemeenschappelijke gevallen met Kate, Tomasetti en het hele team!

5 sterren van mij!

Dit is mijn favoriete moderne misdaadreeks.Het combineert complexe personages met wie je vrienden wilt zijn en plots in elk volume aangrijpend - niemand heeft me in het minst teleurgesteld.Elke keer dat er een nieuwe komt, ben ik aan de bank gelijmd en besteed ik al mijn vrije tijd door met lezen.
De Harry Potter -auteur J.K.Rowling (Galbraith is een pseudoniem) kent haar spullen echt!

Met dit deel begint een succesverhaal in 1992, dat zelfs vijf jaar ouder is dan het culturele warenhuis.Sindsdien is er in mei een nieuwe thriller rond de Venetiaanse Commissario Brunetti uitgebracht.Elk een bestseller, veel nu gefilmd.

De donderdagmoordclub onderzoekt opnieuw in een koude zaak.De Sprightly Pensioner Group moet ook een andere lastige situatie onder ogen zien - en natuurlijk de hele zaak op de typische manier.
Hach wat ik blij was met de nieuwe band, ik hou van de humor en kon deze keer weer meerdere keren glimlachen.Het lezen van de twee vorige delen is echter een beetje geleden en met sommigen verwijzen het moeilijk.Er zijn veel mensen (ik heb het nog steeds op orde) en veel verwijzingen naar gebeurtenissen uit het verleden, een nieuwkomer zal weinig plezier hebben op dit derde deel.Ik raad daarom aan om de serie vanaf het begin te starten en door te lezen, anders is het erg moeilijk om met dit volume om te gaan.Sommige nieuwe cijfers worden ook geïntroduceerd en ik ben erg enthousiast om te zien wie er in het volgende deel zal verschijnen.Alleen langzaam zijn er veel cijfers, dus snel zou een persoonsregister geschikt zijn;)
De zaak is opgelost op typische donderdagmoordkunst - ik hou erg van de schrijfstijl van de auteur, het is veel nadruk gelegd op de personages en hun ontwikkeling.Voor mij is de serie verfrissend, gemakkelijk leesplezier en ik wacht al op de volgende zaak voor de troep.

Dit is al de negende band van de serie rond de privé -detective Simon Brenner van Wenen.Ik ken geen van de voorgangers, dus ik heb ook geen idee waarom deze privédetective als een "bedhand" in het geheim in lege appartementen woont en werkt op een "mestplaats".Maar dat is ook niet belangrijk, het is eerder cruciaal dat een knie op deze mest op een dag wordt gevonden.En kort daarna de rest van een persoon.Behalve het hart?En daarmee begint een heerlijk bizarre misdaadthriller, die fascineert met zijn ongewone verhalende perspectief en met taalkundige originaliteit.Prachtige figuren struikelen hier door Wenen en lost min of meer toevallig een zaak op die zich bezighoudt met orgaanhandel en gezinsgeheimen.Onvoorwaardelijke aanbeveling!

Vaste thriller met hamburger flair

De thriller begint griezelig.Op de Elbe werd de kunstmatige figuur Bojenmann vervangen door een plastic lichaam.Commissaris Thies Knudsen begint te onderzoeken.Hij wordt ondersteund door de forensische Dörte Eichhorn en door zijn vriend Oke Andersen van La Lotse.Het blijft niet lang bij een lichaam.
De zaak is vanaf het begin opwindend en in de loop van de plot kunt u veel details over de belangrijkste personages vinden.Er is ook verschillende informatie uit de regio.Woming wijsheid stroomt altijd in La Lotse.
Vanuit het oogpunt van de dader ontstaat er altijd een nieuw beeld en is er een verscheidenheid aan lezen.

Het boek biedt veel meer dan een thriller, Hamburg Flair, inzichten in de wereld van zeelieden, sociale kritiek en succesvolle personages maken het een vermakelijk geheel.Niet alle verhaallijnen werden echter uiteindelijk uitgelegd.Aangezien dit het eerste deel van een nieuwe serie is, moet je waarschijnlijk wachten op deel 2.

Marla Lindberg zal de uitnodiging volgen voor een klassenreünie in de Alpen.Kort na haar aankomst realiseert ze zich dat wat niet in het Mountain Hotel kan zijn.Marla hoopt zich te verwennen aan een mooie herinnering met haar voormalige klasgenoten.Maar wanneer ze aankomt in het Mountain Hotel, zijn alle kamers al verplaatst en zijn de afwas op tafel, maar er is niemand.

Sebastian Fitzek is er opnieuw in geslaagd me in dit boek te boeien.Zijn schrijfstijl is zo soepel geschreven dat je alleen er doorheen vliegt.Hij is altijd goed voor verrassing en onverwachte wending.Je zou echt kunnen voelen dat er iets mis was en gevaar bedreigden bij het lezen, maar het was niet tastbaar.Dit is wat ik zo fascinerend vind aan zijn boeken dat het zo'n zuigeffect op mij heeft.

Een zeer succesvolle thriller, zelfs als ik op sommige plaatsen een beetje in de war was, maar het einde verbaasde me opnieuw.

Henning Mankell is waarschijnlijk de meest invloedrijke Scandinavische misdaadschrijver tot nu toe.Zijn prijs -winnende romans rond de melancholische commissaris Wallander en zijn team, in de kleine Zweedse stad Ystad, werden miljoenen keren gelezen.Tot op de dag van vandaag.Wallander's eerste zaak is "moordenaar zonder gezicht".In de tussentijd een klassieker van misdaadliteratuur.

Een baan bij de CIA zal altijd een baan zijn bij CIA.Dit is hoe Maggie het doet, dat al lang met pensioen is.Ze woont op een boerderij in een klein, teruggetrokken dorp en is klaar met haar verleden.Totdat een vrouw bij haar verschijnt en een verbinding tot stand brengt met haar actieve tijd.Wanneer de vrouw kort daarna dood op haar oprit wordt gevonden, beseft Maggie snel welke van haar oude bevelen ermee te maken heeft.Ze wil voor eens en voor altijd afsluiten met haar verleden en gaat in acuut gevaar voor het leven.

Waar Tess erop staat, is er ook Tess.Opnieuw slaagt ze erin om de lezer in het begin op te pakken en de plot te boeien met haar vloeibare en donkere schrijfstijl.Daarbij kiest ze verschillende plaatsen van actie die perfect bij het verhaal passen en het een heel speciale notitie geven.

Maggie is een stoere oudere dame die aanvankelijk kalm en ontspannen voor mij leek.Maar hoe meer je over haar verleden leert, hoe meer de ware Maggie glijdt uit haar cocon en de lezer krijgt een hoofdrolspeler die compleet anders is dan eerder gedacht.De rustige gepensioneerde zal binnenkort niet langer herkenbaar zijn, omdat Maggie het nog heeft.De stoere spion in haar is weer gewekt en maakt niets bang terug.Haar buren - ook voormalige spionnen in pensionering - herkennen ook hun vaardigheden en ondersteunen Maggie waar ze kunnen.

ANGEN vertelt voornamelijk in het heden, maar springt van tijd tot tijd terug om de gebeurtenissen in het verleden te beschrijven.Ze laat geen vragen open en gooit de lezer altijd kleine stukjes van de puzzel die eindigt met een echt beeld.Ik was zeer verrast over deze uitgang en letterlijk enthousiast over deze geweldige serie start.

Conclusie: een verfijnde thriller die al nieuwsgierig is naar een spannende rij met het eerste deel.Het hoeft niet altijd jonge personages te zijn die de lezer op afstand houden.Deze coole gepensioneerde bende staat er echt op!

Succesvolle 4e zaak

Omslag:
----------------
De coverfoto past op de rij met hetzelfde lettertype en opnieuw is een dier op de hoes te zien.Deze keer is het een vos die later ook een rol speelt voor de plot.En natuurlijk mogen de Britse vlag en de senior residentie van de Murder Club niet ontbreken in de figuur!

Inhoud:
----------------
De donderdagmoordclub komt meestal elke donderdag bijeen in de puzzelsteek van een senior residentie om moordzaken op te lossen.Het bestaat uit de senioren Elizabeth, Joyce, Ron en Ibrahim.Maar het zal binnenkort Kerstmis worden en je hoopt deze tijd door te brengen zonder een moordzaak.Maar dan wordt Kuldesh Shamar vermoord, een antieke dealer en vriend van het kwartet.En de vier beginnen opnieuw te bepalen.

Mijn indruk:
----------------
Ik had de eerste twee delen niet gelezen en ging door met deel 3.Ik had het moeilijk omdat ik het gevoel had dat ik wat voorkennis miste en ik werd warm met de hoofdrolspelers.Het was deze keer anders.Aan de ene kant was ik direct in de actie en had ik geen problemen met het toewijzen van mensen, hun relaties met elkaar en hun kennissen.Aan de andere kant werd ik rechtstreeks naar de vorige zaak gedragen.Nogmaals, sommige secundaire strengen worden geopend als de fraude van een vriend via internetliefde, het onderwerp dementie en euthanasie, evenals een vos die steeds opnieuw door de tuinen kruipt.De daadwerkelijke zaak is echter altijd subliminaal aanwezig en de hoofdstukken worden zo kort gehouden dat ik wilde blijven lezen.Tussendoor is de actie geschreven uit de visie van Joyce, die het verhaal een persoonlijk tintje geeft.De personages zijn nog steeds bizar.Zelfs de criminelen lijken niet zo brutaal als men zou kunnen geloven, maar hebben enigszins karikatieve kenmerken.De politieagenten die bevriend zijn met het kwartet overschrijden vaak hun wettelijke actielimiet, maar u moet dit niet allemaal heel precies innemen.Ik heb geamuseerd en tot het einde geschoten!Ik vond deze zaak beter leuk dan het vorige deel, en ik vond de serieuze cijfer erin over het onderwerp euthanasie.

Conclusie:
----------------
Spannende thriller met gedeeltelijk zwarte humor, een serieuze noot en een overtuigend einde

Een spannende thriller in een ongebruikelijke setting: een dode extreme watt -wandelaar wordt aangespoeld en niet alleen wie het speelt, maar ook "waar gebeurde het."Of het nu in Nederland is vermoord of in Duitsland een belangrijke rol speelt in onderzoeken, ik kon leren en de hickhack voor verantwoordelijkheden is erg grappig.De moeite waard om te lezen, entertainment en educatief, een goede combinatie.

Dit was mijn eerste "verloren" thriller en het zal zeker niet de laatste zijn geweest.
Een geweldige omgeving in Portugal met water, warmte en lagunes, plus de beschrijving van heerlijk eten, charmant personeel en natuurlijk: moord en moord!
Goed om weg te geven van ouders, ouders -in -law, evenals vrienden.

Een criminelen, perfect gecomponeerd.Protagonist Kim beschrijft laconisch, bijna in de chat toon van zijn dubbelleven als een vreedzame gepensioneerde/sociopathische seriemoordenaar.Hij worstelt moeiteloos, niet zonder zelfronie, van de meest bizarre situaties;De docent, die de bloedige metaforen in zijn gedichten prijst, een zwerfhond die een menselijk bot in de tuin vindt in de politie.Kim blijft de aanwezigheid van geest, komt nooit serieus in de problemen.Wie zou hebben gedacht dat hij en zijn progressieve dementie hem bedreigen om de rekening te dwarsbomen?
Kim Young-Ha bewijst dat hij terecht een van de meest opgemerkt Koreaanse auteur van de afgelopen jaren is.Met zijn figuur van de empathische intellectueel, die Griekse tragedies leest of moorden planning, beschouwt hij zichzelf als onfeilbaar en uiteindelijk slaagt hij niet alleen in een geweldig hoofdpersonage, maar ook een verfrissend macabere verhaal.

Charlie werd geschorst door de Australische politie en heeft plotseling veel tijd.Om te surfen en te denken, omdat de verdwijning van zijn moeder zonder spoor nooit werd uitgelegd.Deze opwindende thriller verweeft slim een ​​familietagedie met een huidige zaak waarin Charlie, sindsdien niet in dienst, niet mag deelnemen.Wil hij überhaupt terug naar de politie?Is hij niet op de beste manier om zijn vader te krijgen?Lees zelf, want deze thriller transporteert u rechtstreeks naar Australië.

Ik werd voor het eerst bekend bij de auteur Mathijs Deen door het eerste deel van de Nederlanders, en ik was erg enthousiast.Deen, zeer bekend in Nederland en beschouwd met literaire prijzen, heeft absoluut een idee van wat hij schrijft, hij beschrijft niet alleen plaatsen rond de Noordzee, maar weet ook buitengewoon goed, hij kent de fairway, zandbars, geografisch en legaal De voorwaarden, is in alle maritieme zeer gelopen, de man weet wat of schrijft.Zijn Duitse/ Nederlandse onderzoeker heeft daarom de beste voorwaarden.En zijn misdaadromans rond de Noordzee zijn.
In het tweede deel, dat ik kon lezen over Netgalley, dankzij Mare Verlag (bedankt bedankt !!!!), onderzoekt hij opnieuw, de 'Nederlanders', en opnieuw zeer succesvol voor mij:
In Duitse wateren ontmoet het Nederlandse Freyja (herstelschip) verrassend een wrak dat sinds 1950 verloren is gegaan.Ook daar: een duiker, de dood!

Een hete zomer met een ingewikkelde zaak op Belle- île - Fantastic Place!
Geschilderd landschap op dit Bretonseiland verandert met menu -sequenties voor gourmets.Maar bovenal, vóór de grote viering voor de 10e verjaardag van de dienst van commissaris Dupin, wordt een moord op een schapenfokker en andere slachtoffers en tegenspoed binnen 3 dagen geïnformeerd.Naast gedetailleerde landschapsbeschrijvingen, culturele, gedeeltelijk Keltische gewoonten en Breted Breton Word Creations, gaat het over hoge monetaire claims, Arcadiens en hun kronkelende gezinsomstandigheden en complicaties.
Zelfs op de mooiste plek op aarde zoals dit eiland, gaat het diepste menselijk wangedrag open.Desalniettemin zou je naar dit fantastisch beschreven eiland willen gaan.

Twee vrienden op de vlucht van een overweldigend dagelijks leven op een exotische plek, een toevallige ontmoeting, een jacht, een drop -outavontuur.Tot het moment dat de schijnbaar perfecte idyll scheuren krijgt.
Op zichzelf is het verhaal zelf niet nieuw (het strand/Alex Garland), maar de nieuwe "gewaad" schreef dressing en aangrijpend - zeker ook vanwege de truc, voor en daarna, wat de leesstroom opnieuw een goede dynamiek geeft .Naar mijn mening was het einde echter niet verrassend en was het vooral overschaduwd door het toenemende antiphaat tegenover de verteller Lana.Omdat de andere lezer zeker anders zou kunnen voelen;) het boek is nog steeds een opwindende leesaanbeveling.

Tijdens een gesprek tussen Jula en Hegel, waarin hij haar wil bewijzen dat haar broer Moritz nog steeds leeft, worden de twee brutaal gekidnapt.Je ontvoerder presenteert de twee vóór een onoplosbaar dilemma: als je de puzzel rond Moritz oplost, wordt deze gedood;Als je de puzzel niet oplost, zul je zelf sterven.Jula en Hegel moeten een derde keer samenwerken in de hoop niet alleen Moritz te redden, maar ook zichzelf.Tegelijkertijd probeerde Jula's vriend Paul, die de ontvoering keek, en haar half -broer Elyas proberen de twee opnieuw te vinden.Ze komen een contractmoordenaar tegen die blijkbaar ook op Jula richt.
Over het algemeen een vermakelijke thriller met spannende wendingen!Volgens "Auris" en "The Frequency of Death" zal het derde deel van de "Auris" -serie eindelijk enkele eerder open vragen beantwoorden.Bovendien zijn er al aanwijzingen voor een nieuw geval - dus het blijft opwindend!