Hoewel dit niet zo'n populair medisch onderwerp is, is het zeker dat iedereen op zijn minst heeft gehoord over enkele van de vele enzymen die in ons lichaam worden aangetroffen.
Aldehyde dehydrogenase (aldh) is een groep enzymen die verantwoordelijk zijn voor het onder controle houden van de cellulaire homeostase. Dit betekent dat ze ethanol zowel kunnen afbreken als ontgiften. Hoewel dit niet zo'n populair medisch onderwerp is, is het vrij zeker dat iedereen op zijn minst heeft gehoord over enkele van de vele enzymen die in ons lichaam kunnen worden gevonden.
Hoewel deze enzymen misschien niet vaak worden besproken, zijn ze belangrijk.
Dus wat zijn aldehyde dehydrogenase precies en wat doen ze?
Welnu, het is erg belangrijk voor u om te weten dat aldehydedehydrogenasen ook een groep enzymen zijn die de oxidatie of dehydrogenering van aldehyden katalyseren. Ze behoren ook tot de groep enzymen die zich in de cel bevinden, in verschillende delen: het cytosol, de mitochondriën en het endoplasmatisch reticulum. Het is ook bewezen dat er eigenlijk verschillende vormen van dit type enzym zijn! Deze verschillende vormen zijn geclassificeerd als:
- Klasse 1 (cytosolisch)
- Klasse 2 (mitochondriaal)
- Klasse 3 (tumor en andere isozymen)
Het lijdt geen twijfel dat aldehydedehydrogenasen een brede substraatspecificiteit hebben. Oxidatie van aldehyden wordt in het algemeen beschouwd als aontgiftingreactie omdat het gebaseerd is op het verwijderen van de elektrofiele producten van alcoholoxidatie.
Functie van aldehydedehydrogenasen
Verschillende onderzoeken die in het verleden zijn gedaan, hebben ons erop gewezen dat aldehydedehydrogenases een breed scala aan endogene en exogene aldehyden kunnen oxideren. Het is ook belangrijk op te merken dat aldehyden stoffen zijn die worden gevormd tijdens het metabolisme van aminozuren, koolhydraten, lipiden, biogene aminen, vitamines en steroïden. Het is ook bewezen dat een groot aantal xenobiotica tijdens hun biotransformatie aldehyden kunnen genereren. Het zijn ook zeer reactieve elektrofiele verbindingen die interageren met verschillende chemische groepen en deze effecten variëren van:
- fysiologisch en therapeutisch
- cytotoxisch
- Genotoxisch
- mutageen of kankerverwekkend
Chemische reacties gekatalyseerd door ALDH
Belangrijk om te weten is dat ALDH aldehyden oxideert tot carbonzuren. Om preciezer te zijn: twee acetaldehyde-dehydrogenase-isozymen, cytosolisch (ALDH1) en mitochondriaal (ALDH2), katalyseren deze reactie. Sommige onderzoeken geven aan dat er zelfs een derde isozym in de maag aanwezig is, maar acetaldehyde is geen substraat voor dit isozym.
De totale reactie gekatalyseerd door de aldehyde dehydrogenasen is:
RCHO + NAD(P)++ H2O ↔ RCOOH + NAD(P)H + H+
Dit enzym katalyseert enkele zeer belangrijke reacties in ons lichaam! Enkele voorbeelden zijn:
- Het is bewezen dat alcoholdehydrogenase ethanol oxideert tot acetaldehyde, wat verantwoordelijk is voor sommige symptomen van een kater. Experts zeggen dat aldehyde dehydrogenase dit ontgift tot azijnzuur.
- Het is ook bewezen dat aldehyde dehydrogenase acroleïne, de hepatotoxische metaboliet gevormd uit allyl, ontgift. Dat is hoe het de lever beschermt tegen dit gif!
- Sommige experts zeggen dat er een grote mogelijkheid is dat aldehydedehydrogenasen zich ook kunnen gedragen als esterasen, waarbij ze esters zoals para-nitrofenylacetaat hydrolyseren.
Aldehydedehydrogenase en alcoholdehydrogenase
Experts zeggen dat Aldehyde dehydrogenase (ALDH) vaak samenwerkt met Alcohol dehydrogenase. Het is bewezen dat ze beide werken bij het ontgiften van een breed scala aan organische verbindingen, gifstoffen en verontreinigende stoffen. Ze werken allebei bij het ontgiften van de ethanol tot acetaldehyde, wat de lever zeker beschermt tegen zijn toxiciteit!
Aldehydedehydrogenasedeficiëntie - Sjögren-Larsson-syndroom
Belangrijk om te weten is dat defecten in ALDH leiden tot het syndroom van Sjögren-Larsson bij mensen. Dit vetaldehyde dehydrogenase deficiëntie is in feite een genetische ziekte. De gerapporteerde incidentie van deze ziekte is zeer zeldzaam, ongeveer 1 op 200.000. Het syndroom van Sjögren-Larsson wordt ook wel
- SLS
- de ichthyosis
- spastische neurologische aandoening
- oligofrenie syndroom
- vetalcohol: NAD+ oxidoreductasedeficiëntie (FAO-deficiëntie)
- FALDH-deficiëntie
- vetaldehyde dehydrogenase 10-deficiëntie (FALDH10-deficiëntie)
Het wordt meestal gekenmerkt door een drietal klinische bevindingen, bestaande uit:
1.Ichthyose– aandoening die wordt gekenmerkt door een verdikte visachtige huid
Het is uiterst belangrijk dat alle huidveranderingen bij het syndroom van Sjögren-Larsson vergelijkbaar zijn met die bij congenitale ichthyosiforme erytrodermie. Dit is ook een genetische ziekte die resulteert in een visachtige, rode huid. Verdikking van de huidaandoening genaamd hyperkeratose komt ook regelmatig voor. Wat interessant is: blauwe plekken zijn aanwezig bij de geboorte of kort daarna bij het Sjögren-Larsson-syndroom. Zweten is normaal, hoewel sommige problemen ook kunnen optreden als gevolg van hyperkeratose!
2.Spastische dwarslaesie- spasticiteit van de ledematen
Het is bewezen dat deze spasticiteit en rigiditeit zowel de armen als de benen kan aantasten, met spastische dwarslaesie tot gevolg. Het slechte is dat de meeste patiënten nooit in hun leven lopen en dat ongeveer de helft van de patiënten epileptische aanvallen heeft.
3.Geestelijke retardatie en oogproblemen
Oogproblemen die gepaard gaan met mentale retardatie maken ook deel uit van het syndroom. Helaas hebben we het over een zeer ernstige vorm van mentale retardatie. Ongeveer de helft van de gevallen heeft pigmentdegeneratie van het netvlies.
Etiologie van de aandoening
Wetenschapper, die dit syndroom ontdekte - Sjögren in 1956, suggereerde dat alle Zweden met het syndroom afstammen van één voorouder bij wie ongeveer 600 jaar geleden een mutatie optrad. Deze mutatie is nu aanwezig bij ten minste 1% van de bevolking in Noord-Zweden. Dit fenomeen wordt het "founder-effect" genoemd. Verschillende onderzoeken die in het verleden zijn gedaan, hebben aangetoond dat het gen voor het syndroom van Sjögren-Larsson is gevonden op chromosoom nummer 17. Ook is bewezen dat de aanwezigheid in een persoon van één kopie van het gen onschadelijk is. Het probleem is echter als twee gendragers paren, want in dat geval is het risico voor elk van hun kinderen ¼ om beide Sjögren-Larsson-genen te krijgen en het syndroom te krijgen. Sommige deskundigen zeggen dat klinische verbetering is gemeld bij vetbeperking in het dieet en suppletie met triglyceriden met middellange ketens. Het mechanisme van deze verbetering is nog steeds onduidelijk, maar er wordt aangenomen dat het gebruik van minder vet dit enzym zal omzeilen en spietsen!
Sjögren-Larsson-syndroom en Sicca-syndroom
De meeste patiënten worden verward met de diagnose omdat ze het verschil niet weten tussen het syndroom van Sjögren-Larsson en het syndroom van Sjögren (sicca). Zie je, het feit is dat het syndroom van Sjögren-Larsson soms het syndroom van T. Sjögren wordt genoemd om het te onderscheiden van het sicca-syndroom, dat werd beschreven door Henrick Sjögren, een Zweedse oogarts. Dit syndroom gaat over het ontbreken van tranen in het oog en heeft niets vergelijkbaars met het syndroom van Sjögren-Larsson. De Sjögren van het Sjögren-Larsson-syndroom was Torsten Sjögren (1896-1974), professor in de psychiatrie aan het gevierde Karolinska-ziekenhuis in Stockholm en een pionier in de moderne psychiatrie en medische genetica.
Laboratorium bevindingen
Feit is dat de laboratoriumbevindingen van cruciaal belang zijn. Logischerwijs is er een tekort aan een enzym dat vetaldehydedehydrogenase wordt genoemd. Het syndroom is te wijten aan een tekort aan aldehydedehydrogenase en het gen voor het Sjögren-Larsson-syndroomgen is synoniem met dit enzymgen.
Diagnostiseren
Het lijdt geen twijfel dat het syndroom van Sjögren-Larsson kan worden gediagnosticeerd door verminderde activiteit van het deficiënte enzym aan te tonen, of door een van de genetische defecten te identificeren waarvan bekend is dat ze het syndroom van Sjögren-Larsson veroorzaken. Het is bewezen dat eenvoudige MRI van de hersenen problemen met myeline aan het licht zal brengen, waardoor zenuwboodschappen snel kunnen worden doorgegeven. Huidbiopten zullen een verscheidenheid aan afwijkingen onthullen die kenmerkend zijn voor het syndroom van Sjögren-Larsson. Een EEG zal ongeordende elektrische patronen in de hersenen onthullen.
Lees verder: Informatieblad over het syndroom van Sjögren
Behandeling
Helaas zijn er geen behandelingen die het syndroom van Sjögren-Larsson kunnen genezen. Alleen symptomatische behandeling is mogelijk! Het is bewezen dat er een aantal lotion- of crèmepreparaten zijn die jeuk en schilfering kunnen helpen verminderen, de snelheid van huidvernieuwing kunnen verminderen en de huid kunnen verzachten. Saunabehandelingen en veelvuldig douchen en baden kunnen het vochtgehalte in de huid verbeteren. Spasticiteit wordt soms verbeterd door verschillende chirurgische ingrepen. Het is ook bewezen dat beugels de mobiliteit kunnen helpen vergroten.
Beheer van chronische alcoholisten - Aldehydedehydrogenaseremmers
De bekende aldehyde dehydrogenase remmer heet Disulfiram! Dit medicijn remt het enzym aldehyde dehydrogenase, blokkeert de oxidatie van alcohol en zorgt ervoor dat acetaldehyde zich kan ophopen tot concentraties in het bloed die 5-10 keer hoger zijn dan normaal wordt bereikt tijdens het metabolisme van alcohol.
Indicaties voor Disulfiram
Verschillende onderzoeken die in het verleden zijn gedaan, hebben aangetoond dat dit medicijn echt kan helpen bij de behandeling van chronische alcoholisten die in een staat van gedwongen nuchterheid willen blijven.
Contra-indicaties voor Disulfiram
Gecontra-indiceerd in aanwezigheid van allergie voor Disulfiram zijn:
- ernstige hartspierziekte
- coronaire occlusie
- psychosen
- huidige of recente behandeling met metronidazol, paraldehyde, alcohol, alcoholbevattende preparaten
Uiterste voorzichtigheid
- suikerziekte
- hypothyreoïdie
- epilepsie
- hersenbeschadiging
- chronische en acute nefritis
- levercirrose of disfunctie
Mogelijke bijwerkingen
Disulfiram-alcoholreactie:
- Doorspoelen
- kloppend in hoofd en nek
- kloppende hoofdpijn
- ademhalingsproblemen
- misselijkheid
- overvloedig braken
- zweten
- dorst
- pijn op de borst
- hartkloppingen
- kortademigheid
- hyperventilatie
- tachycardie...